Τρίτη 9 Δεκεμβρίου 2025

Γεωστρατηγικός Αναλυτής Ρ. Καλυβιώτης «Η Ελλάδα είναι μια μελλοντική αυτοκρατορία»

Τῷ πρὸ τῶν αἰώνων ἐκ Πατρὸς γεννηθέντι ἀῥῥεύστως Υἱῷ καὶ ἐπ' ἐσχάτων ἐκ Παρθένου σαρκωθέντι ἀσπόρως Χριστῷ τῷ Θεῷ βοήσωμεν· Ὁ ἀνυψώσας τὸ κέρας ἡμῶν ἅγιος εἶ, Κύριε».

 Δεν υπάρχει διαθέσιμη περιγραφή για τη φωτογραφία.

Από την προφήτιδα Άννα, την μητέρα Σαμουήλ του προφήτη και ποιήτρια της τρίτης Ωδής, δανείστηκε ο Μελωδός τον παρόντα Ειρμό· διότι εκείνη είπε τα λόγια αυτά προς τον Θεό ευχαριστώντας, διότι ενώ προηγουμένως ήταν στείρα, γέννησε ύστερα· δηλαδή το «ὑψώθη κέρας μου ἐν Θεῷ μου»[Α΄Βασ.2,1: «Ἐστερεώθη ἡ καρδία μου ἐν Κυρίῳ, ὑψώθη κέρας μου ἐν Θεῷ μου· ἐπλατύνθη ἐπ᾿ ἐχθρούς μου τὸ στόμα μου, εὐφράνθην ἐν σωτηρίᾳ σου(:Η πληγωμένη και ταραγμένη καρδιά μου πήρε δύναμη από τον Κύριο και στερεώθηκε. Με την βοήθεια του Θεού μου εξυψώθηκε η δύναμη και η δόξα μου. Άνοιξε το στόμα μου και μπορώ πλέον να ομιλώ ελεύθερα προς τους εχθρούς μου, που με περιφρονούσαν για την ατεκνία μου. Γέμισα από χαρά για την λύτρωση που μου χάρισες, Κύριε)»] και το «οὐκ ἔστιν ἅγιος πλήν σου»[Α΄Βασ.2,2: «ὅτι οὐκ ἔστιν ἅγιος ὡς Κύριος, καὶ οὐκ ἔστι δίκαιος ὡς ὁ Θεὸς ἡμῶν· οὐκ ἔστιν ἅγιος πλήν σου(:διότι κανένας άλλος δεν είναι τόσο άγιος, όπως ο Κύριος, και κανείς δεν είναι τόσο δίκαιος, όπως ο Θεός μας. Δεν υπάρχει κανείς άγιος εκτός από Σένα, Κύριε)»].
Οπότε τα λόγια αυτά παίρνοντας από αυτήν ο ιεράρχης Κοσμάς τα επιστρέφει στον λαό των Χριστιανών και με προτρεπτικό σχήμα λέει προς αυτόν: «Ω λαέ των Χριστιανών, ελάτε να φωνάξουμε προς τον Χριστό τον Θεό μας, ο Οποίος γεννήθηκε μεν αρρεύστως και απαθώς από τον αγέννητο Πατέρα προ πάντων των αιώνων[Οι αἰῶνες, σύμφωνα με τον Θεσσαλονίκης Γρηγόριο, είναι νοητά κτίσματα[Κεφάλαιο ξη΄των θεολογικών], γι'αυτό είπε και ο Παύλος: «δι' οὗ-του Υιού δηλαδή- καὶ τοὺς αἰῶνας ἐποίησεν- ο Πατήρ δηλαδή. Περιλαμβάνει ο αιώνας τα αΐδια και αθάνατα· δηλαδή τους νοερούς Αγγέλους, όπως και ο χρόνος περιλαμβάνει τα θνητά κτίσματα. Γι'αυτό είπε ο Θεολόγος Γρηγόριος: «Ό,τι είναι για μας ο χρόνος, ο οποίος μετριέται με την φορά του Ηλίου, αυτό στα αΐδια είναι ο αἰώνας»(Λόγος στην Χριστού Γέννηση). Ο Θεός όμως είναι προ των αιώνων και υπέρ τους αιώνας· γι'αυτό στη συνέχεια λέγεται προαιώνιος και υπεραιώνιος)», χωρίς κανένα αίτιο τελικό προς τα έξω κτίσματα, όπως είπε ο Θεολόγος Γρηγόριος]· «Τό μέν ὢν -ο Υιός- καί ἀεί ὢν ἐκ τοῦ ἀεί ὄντος -δηλαδή του Πατρός- ὑπέρ αἰτίαν καί λόγον· οὐδέ γάρ ἦν τοῦ Λόγου λόγος ἀνώτερος»[Λόγος στην Χριστού Γέννηση]· σαρκώθηκε όμως ο Ίδιος από την Παρθένο χωρίς σπορά ανδρός, για την δική μας σωτηρία. Και τι να φωνάξουμε προς τον Χριστό; Εκείνα τα ευχαριστήρια λόγια, που πριν από εμάς είπε δυνατά η στείρα και Προφήτιδα Άννα: Δηλαδή «Εσύ, Κύριε, είσαι άγιος, ο Οποίος ύψωσες και δόξασες το κέρας ημών των ανθρώπων, δηλαδή τη δική μας δόξα και δύναμη, με την δική Σου ενανθρώπηση».
Άγιος Νικόδημος Αγιορείτης

Εἰρήνεψε μέσα στὸν ἑαυτὸ σου, καὶ θὰ εἰρηνέψει ὁ οὐρανὸς καί ἡ γῆ. Μπές μέσα στό θαλάμι ποὺ βρίσκεται μέσα σου καὶ θὰ δεῖς τὀ παλάτι τοῦ οὐρανοῦ. Γιατὶ ἔνα εἶναι καὶ τοῦτο καὶ κεῖνο, καὶ ἀπό τήν ἴδια θύρα τά βλέπεις καὶ τὰ δύο.



Ἅγιος Ἰσαάκ ὁ Σῦρος

Ένας λαϊκός Γέροντας της Αθήνας


Αυτοί που εργάσθηκαν στην Εκκλησία χωρίς καθέδρες και πτυχία.

Αυτός ο μπαλωματής (επιδιορθωτής παπουτσιών) είναι άξιος συνάδελφος και διάδοχος ενός άλλου, αγιασμένου μπαλωματή, που γνώρισε ο άγιος Αντώνιος ο Μέγας τον 4ο αι. μ.Χ. Τούτος, ο δικός μας, έστησε το μικρό του "κρυφό σχολειό" και πρόσφερε στους ενδιαφερόμενους κομμάτια από τους πιο πολύτιμους πνευματικούς μας θησαυρούς!
Ας προβληματίσει το κείμενο όποιον ενδιαφέρεται για την πνευματική προκοπή των συνανθρώπων του, μα και τη δική του... Βέβαια, χρειάζεται προσοχή, δηλαδή ταπεινή καρδιά, για να μη νομίζω πως είναι κάποιος φωστήρας που θα φωτίσω τους άλλους, αλλά να ξέρω πως κι εγώ είμαι ένας μικρούλης μαθητής των αληθινών διδασκάλων, των αγίων, και φυσικά του Ενός Δασκάλου όλων, του Χριστού.
Ας το προσέξουν επίσης και οι παπάδες, όσοι δεν κάνουν αυτό που μπορούν, αν και στις μέρες μας έχουμε, δόξα τω Θεώ, αρκετούς αγωνιστές και στο φιλανθρωπικό τομέα και στον πνευματικό (δε διαφέρουν στην πραγματικότητα, είναι οι δύο όψεις της ίδιας προσφοράς). Και φυσικά, ας το προσέξω κι εγώ, που δεν είμαι καθόλου καλύτερος απ' τους υπόλοιπους. Διάβασε λοιπόν, ψυχή μου.

Ο κυρ-Ηλίας ο μπαλωματής



Ο γέροντας Αμφιλόχιος πάντα μας παρώτρυνε σε ιεραποστολικούς αγώνες:
-Οι γείτονες Τούρκοι, οι περισσότεροι είναι αδελφοί μας εξωμότες. Δεν πρέπει να τους αφήσουμε στον χαμό του μωαμεθανισμού. Να έχουμε και το σχήμα των μοναχών και την ιερωσύνη. Παράλληλα να επιδοθούμε σε διάφορα ταπεινά επαγγέλματα -κτίστες, μαραγκοί, σαμαράδες, ράπτες, τσαγκάρηδες, ρολογάδες- και να περάσουμε στην Μικρά Ασία ζητούντες τάχατες καλύτερη τύχη. Με το πρόσχημα αυτό εξηγούμε στον φτωχό πελάτη την πίστη των πατέρων του. Ίσως σας φαίνονται δύσκολα μέχρι ακατόρθωτα, αλλά, αν δεν επιτείνουμε τις προσπάθειες, αυτά τα ταπεινά επαγγέλματα θα τα χρησιμοποιήσουν άλλοι, για να διαστρέψουν την πίστη του λαού. Πιστεύσατέ με πως πίσω από τα μικρά κρύβονται μεγάλα, ενώ πίσω από τα μεγάλα δεν υπάρχει πολλές φορές τίποτες. Μη ξεχνάτε πως το λίγο κρασί του Οδυσσέα τύφλωσε τον Κύκλωπα.
["Ν": εννοείται πως το κίνητρο μιας τέτοιας παρότρυνσης είναι καθαρά και μόνο η σωτηρία του πλησίον και καθόλου κάτι πονηρό, επεκτατικό ή πολιτικό].

Πράγματι, η αυγουλού στην λαϊκή διδάσκει τον δικό της Θεό, τον Ιεχωβά. Ο ξενοδοχειακός υπάλληλος προσφέρει καφέ στους πελάτες και τους ανοίγει συζήτηση για την πίστη των ευαγγελικών. Εκεί όμως που διαπίστωσα πως τα όνειρα του Γέροντα δεν είναι ουτοπία, αλλά πραγματικότητα, ήταν στην φοιτητική μου γειτονιά, στην Ακαδημία Πλάτωνος των Αθηνών. Κάθε Κυριακή και μικρογιορτή ο κυρ-Ηλίας πρώτος στην εκκλησία, πάντα όρθιος και με την καλή αλλοίωση στο πρόσωπό του. Έλεγα καθ’ εαυτόν: «Νεωκόρος, επίτροπος ή ευλαβής είναι;».

Στην γιορτή της ανακομιδής των λειψάνων του αγίου Γεωργίου, στις 3 Νοεμβρίου, ο παπα-Γιώργης, που διέθετε κάποια παιδεία ως απόφοιτος Ριζαρείου, απηύθυνε στο εκκλησίασμα λίγα λόγια. Εντελώς απερίσκεπτα είπε πως το αίμα του αγίου Γεωργίου μας καθαρίζει από την αμαρτία. Εξανέστη ο κυρ-Ηλίας: «Ούτε τον ίδιο δεν έσωσε. Μόνο το αίμα του Ιησού Χριστού μας καθαρίζει από κάθε αμαρτία». Τότε σκέφθηκα: «Ο κυρ-Ηλίας είναι απλώς ενορίτης και όχι κάποιος υπηρέτης του ναού» και άρχισα να το ψάχνω το πράγμα.

Τελικά ήταν ο μπαλωματής της γειτονιάς. Είχε ένα πολύ μικρό μαγαζί και διώρθωνε παπούτσια παλιά. Παρατήρησα την φτωχολογιά να μπαινοβγαίνει στο μαγαζάκι του κυρ-Ηλία όπως σε σημερινό σούπερ-μάρκετ, και το απόβραδο γύρω από τον πάγκο, από την μέσα μεριά τον κυρ-Ηλία με την άσπρη του ποδιά να ράβη παπούτσια κι από την άλλη πέντ’-έξι άνδρες να ακροάζωνται ανάγνωση. Λέγω: «Δεν πάει άλλο. Πρέπει το βράδυ με κάποια παπούτσια για διόρθωση ν’ ακούσω τι μελετούνε». 
Πράγματι, ένας ηλικιωμένος θεολόγος διάβαζε κι εξηγούσε την Φιλοκαλίαν σ’ αυτούς τους φιλόκαλους ανθρώπους. Την άλλη μέρα μαζί με τα διωρθωμένα υποδήματα συνεχάρην τον μπαλωματή για την συντροφιά του.

- Αφού δεν μας δίνει η Εκκλησία τους θησαυρούς της, θ’ απλώσουμε εμείς οι λαϊκοί βέβηλα χέρια να τους αρπάξουμε.
Ρώτησα στην γειτονιά:
- Τι εστί κυρ-Ηλίας;
Και μου απήντησαν:
- Ο πνευματικός μας. Στις δυσκολίες μας σ’ αυτόν προστρέχουμε.
Δεν ξεύρω το τέλος του, αλλά σίγουρα θα πάσχασε στην βασιλεία των ουρανών, γιατί "των τοιούτων εστί" 
[=ανήκει σ' αυτούς που είναι έτσι], σύμφωνα με τον λόγο του Κυρίου μας.

Από το βιβλίο του π. Γρηγορίου, ηγουμένου της Μονής Δοχειαρίου, «Μορφές που γνώρισα να ασκούνται στο σκάμμα της Εκκλησίας» (Η ΖΩΗ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΠΟΥ ΑΣΚΗΤΕΨΑΝ ΜΕΣΑ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ - Η ΖΩΗ ΑΣΚΗΤΩΝ ΠΟΥ ΑΓΙΑΣΑΝ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ)

Άγιον Όρος_Η Ρουμάνικη σκήτη τιμίου Προδρόμου Μεγίστης Λαύρας

Η Μαριάνθη της Ερμούπολης Σύρου

 

Μαρία Αρβανίτη Σωτηροπούλου

Η Μαριάνθη ήταν η μοδίστρα στη Σύρα, σε μιαν εποχή, που το πρετ α πορτέ βρισκόταν στα σπάργανα.
Είχε το ατελιέ της με τέσσερα κορίτσια μαθητευόμενα σ’ ένα από τα πολλά παλιά αρχοντικά της Ερμούπολης, στο μαρμαρόστρωτο δρόμο, που φέρνει από τον αη Νικόλα στη Νομαρχία. Ήταν κατηφορικός δρόμος μα χωρίς σκαλιά, πράμα σπάνια για τη ρυμοτομία του νησιού.
Η Ερμούπολη, για όποιον δεν έτυχε αν δε τη φωτογραφία της στα κουτιά των περίφημων λουκουμιών της, είναι χτισμένη σε δυο λόφους, σοφά διαχωρισμένους θρησκευτικά. Ο πρώτος με την Ανάσταση στην κορφή, ορθόδοξος κι ο δεύτερος με το καθολικό μοναστήρι σαν κάστρο πάνω πάνω, πιο απόκεντρα ήταν για τους καθολικούς που αφθονούν στο νησί.

Η Σύρα είναι από τα λίγα νησιά που δέχθηκε τόσο ένθερμα τον καθολικισμό απ’ τους κατακτητές του και τον κράτησε τόσο πιστά. Όλα τα χωριά είναι καθολικά, όλοι οι καθολικοί επίσκοποι Ελλάδας βγαίνουν από τη Σύρα και είναι φυσικό να υπάρχει ένας ανταγωνισμός στα δόγματα, κάτι σαν πάθιασμα με τις ποδοσφαιρικές ομάδες, που εκφράζονταν με συναγωνισμό στο στολισμό των ναών και τη λαμπρότητα στις θρησκευτικές εκδηλώσεις.
Η Σύρα είχε πολλούς εφοπλιστές κι εργοστασιάρχες και ο άγιος Νικόλαος έγινε θαυμάσιο οικοδόμημα για δόξα της ορθοδοξίας, σε μιαν εποχή που ο καθολικισμός πια στην Ελλάδα είχε πάρει την κάτω βόλτα. Μα φρόντιζαν να πάρουν τη ρεβάνς οι καθολικοί με την αίθουσα θεάτρου, που -την εποχή του το ιστορικό θέατρο του νησιού ήταν ερειπωμένο- διέθεταν με ευγένεια πάντα για τις σχολικές παραστάσεις των Γυμνασίων, που ήταν σημαντικά γεγονότα για την πνευματική κίνηση του τόπου.
Η Μεγάλη Παρασκευή, όποτε συνέπιπταν τα δυο Πάσχα ήταν η μεγάλη μάχη ανάμεσα στη φαντασμαγορία των επιταφίων, την επισημότητα της πομπής, το πλήθος των πιστών. Στην ορθόδοξη Ελλάδα, στη Σύρα πια όλη η αριστοκρατία και οι αρχές ήταν ορθόδοξοι, ενώ οι παρακατιανοί, οι δουλευτάδες κι ανοιχτόκαρδοι Συριανοί, χωρικοί κι εργάτες ήταν καθολικοί, πιστοί και ταχτικοί στις θρησκευτικές τους εκδηλώσεις.
Είχαν παράξενα ξενόφερτα έθιμα που τα τηρούσαν κατά γράμμα. Προίκα δεν έδινε η νύφη. Ο γαμπρός αντίθετα ήταν υποχρεωμένος να ετοιμάσει το σπιτικό του για να την κάνει κυρία. Μιας και δεν υπήρχε διαζύγιο και λένε ακόμη «ο Θεός να σε φυλάει από ορθόδοξη νηστεία και από καθολικό γάμο», έκαναν μακρόχρονους αρραβώνες και δεν ήταν σπάνιο να κάνουν και πολλούς. Οι κοπέλες από μικρές ξενοδούλευαν στα σπίτια ή είχαν κάποιο επάγγελμα πριν ακόμη γενικευθεί η χειραφέτηση της γυναίκας και δεν θεωρούσαν κανένα επάγγελμα υποτιμητικό ή κοπιαστικό. Έτσι οι αρχοντοκυρίες δεν είχαν έλλειψη από εργατικά χέρια και όταν ακόμη αλλού ήταν σπάνια.
Όλοι τις θαύμαζαν τις καθολικές κοπέλες, καθαρές ευγενικές, πρόθυμες, λες κι έβγαζαν κολλέγιο πριν δουλέψουν, αντίθετα με τις ορθόδοξες, που ήταν και είναι τεμπέλες και αυθάδεις. Τούτη η έντονη διαφορά πολιτισμού ίσως οφειλόταν στη διαφορά στη μόρφωση των παπάδων των δυο δογμάτων γιατί κα οι δυο κοινότητες ζούσαν μιαν έντονη θρησκευτική ζωή, όσο επιπόλαια κι επιφανειακή κι αν ήταν. Ο χριστιανισμός στη Σύρα δεν έχει τίποτε από τον πουριτανισμό, που συναντάς σε άλλα μέρη. Είναι μια ζωντανή κοινωνική εκδήλωση και όλοι ευχάριστα συμμετέχουν σε αυτή.
Η Μαριάνθη ήταν καθολική, όπως όλες οι προκομμένες γυναίκες της Σύρας. Το ατελιέ της διώροφο ήταν χτισμένο στη μεριά της θάλασσας, έτσι που τα θεμέλια του τα έγλυφε το κύμα. Το ανατολικό μπαλκόνι της ατένιζε το πέλαο και τα καλοκαίρια η πορτούλα της κουζίνας άνοιγε συχνά για να περνούν γνωστοί και φίλοι να κάνουν το μπάνιο τους στην ιδιωτική της πλαζ.
Το ισόγειο ήταν το ατελιέ. Το σαλόνι με τα φιγουρίνια και τα δυο δωμάτια, ένα για τις πρόβες κι ένα για ράψιμο. Όλος ο καλός κόσμος ράβονταν σε αυτή. Στην εποχή των φουρό και των ντεκολτέ τα φουστάνια της έκαναν θραύση στην κυριακάτικη βόλτα, στην πλατεία και το αριστοκρατικό καφενείο «Πάνθεον».
Ήταν όμορφη γυναίκα, αν και είχε πατήσει τα τριάντα. Κοντούλα, γεμάτη, με κάτασπρο πρόσωπο και κατακόκκινα χείλια, αιώνια χαμογελαστή, με ήρεμο βλέμμα και ύφος γεμάτο περηφάνια αξιοπρέπειας και όχι εγωισμού, είχε κατακτήσει τις αριστοκράτισσες, που ευχάριστα πλήρωναν όσα τους ζητούσε. Άλλωστε υπήρχε κι ένας ακόμη λόγος πούκανε τη Μαριάνθη σικ. Ήταν η ερωμένη του γιατρού Γιαννούλη, του χειρουργού, του μόνου που είχε ιδιωτική κλινική στη Σύρα. Και αυτό την ανέβαζε πολύ στα μάτια της αριστοκρατίας. Ήταν η πιθανή κα Γιαννούλη. Γιαυτό και πάντα εκφράζονταν γιαυτή με θαυμασμό.
Ο Γιαννούλης δεν ήταν συριανός. Ήταν πολύ καλός γιατρός, υφηγητής στη Χειρουργική, είχε παντρευτεί και μια γιατρίνα αναισθησιολόγο, ζούσε άνετα στην Αθήνα και είχε μεγάλη φήμη στους ιατρικούς κύκλους. Μα η γυναίκα του τάμπλεξε με τον καθηγητή της Χειρουργικής -ποιος ξέρει; Ίσως έλπιζε να πάρει καμιά θέση- κι εκείνος τόριξε στο πιοτό, το ουίσκι δεν ήταν ακόμη στη μόδα, κι εγκατέλειψε τα πάντα, ώσπου ένας φίλος του συριανός τον έφερε για παραθερισμό στη Σύρα. Εκεί, στο «Πάνθεον» την ώρα πούπινε γρανίτα γνώρισε τη Μαριάνθη, ζεστάθηκε απ’ το γλυκό της χαμόγελο κι έμεινε στη Σύρα, έστρωσε τη δουλειά του, ζούσε την κοινωνική ζωή Σύρας, με τους χορούς και τα τσάγια και γλυκαίνονταν στην αγκαλιά της Μαριάνθης. Θα την παντρεύονταν από την πρώτη τη στιγμή, ήταν πάντα επιπόλαιος, μα ήταν και πεισματάρης και αυτό τον έβλαψε. Τόσο καιρό δεν είχε δώσει διαζύγιο στη γιατρίνα από πείσμα κι εκείνη όταν έμαθε τα νέα για τη Μαριάνθη, μιας κι είχε χαλάσει το ειδύλλιο με τον καθηγητή και προτιμούσε τις πρόσκαιρες περιπέτειες, μουλάρωσε και δεν τούδινε πια εκείνη διαζύγιο. Έτσι, μια και το «αυτόματο» δεν είχε ακόμη εφευρεθεί και η Τζάκι δεν είχε πάρει ακόμη τον Ωνάση για να θεωρεί η καθολική εκκλησία νόμιμο το γάμο μιας καθολικής με ένα διαζευγμένο, το ζευγάρι συζούσε παράνομα. Όμως η αριστοκρατία, όπως πάντα έδειχνε κατανόηση σε τέτοιες περιπτώσεις. Είναι χρήσιμες, άλλωστε σπάνε και τη μονοτονία σε μια μικρή πόλη.
Η Μαριάνθη θα μπορούσε ν’ αφήσει τη δουλειά της. Μα μια και δεν ήταν σύζυγος, θα γινόταν έτσι μαιτρέσα του και αυτό δεν της το επέτρεπε η αξιοπρέπειά της. Άλλωστε τι θάκανε τις ατέλειωτες ώρες που εκείνος χειρουργούσε; Μονάχα ανέβασε τις τιμές και λιγόστεψε κάπως η πελατεία, μα για ένα διάστημα μόνο, μια κι έτσι την προτίμησαν όλες οι σνομπ κυράδες κι από σνομπισμό η κοινωνία της Σύρας δεν υστερεί διόλου από το Παρίσι.
Της Μαριάνθης δεν ήταν ο πρώτος της έρωτας ο γιατρός. Στη Σύρα δεν πρέπει να υπάρχον γεροντοκόρες. Μόλις κατεβεί από το καράβι μια κοπέλα νιώθει σα να βρέθηκε σ’ άλλο πλανήτη, τόσο στενά την πολιορκούν οι ντόπιοι καζανόβες. Για μιαν αθηναία είναι ίσως δυσάρεστο, μα για τις ντόπιες θεωρείται κολακευτικό και είναι σπάνιο μια κοπέλα να μην υποκύψει έπειτα από τόσο επίμονη πολιορκία.
Η Μαριάνθη γνώρισε τον έρωτα πριν ακόμη κλείσει τα δεκαπέντε, μα στάθηκε άτυχη. Εκείνος, ένας ναυτικός μόλις στα εικοσιπέντε κάηκε ζωντανός σαν πήρε φωτιά το τάνκερ που ταξίδευε κι από τότε η Μαριάνθη γιομάτη συμπάθεια για το ανθρώπινο γένος έραβε ρούχα για τις κυράδες, έραβε αδιάκοπα να ξεχάσει τη γλύκα του έρωτα, έραβε για να ξεχνάει τους καημούς της, ώσπου μετά δεκαπέντε ολάκερα χρόνια γνώρισε το γιατρό. Δεν τον ερωτεύτηκε, τον πόνεσε για τη θλίψη του και τούδωσε ότι είχε, το κορμί και την καρδιά της. Δεν τον ρώταγε για την πρώτη του γυναίκα, δεν του μίλησε ποτέ για την πρώτη της αγάπη. Κάθε άνθρωπος έχει δικαίωμα να κρύβει στις γωνιές της ψυχής του θησαυρούς από συναισθήματα που τα ξόδεψε ή τα ξοδεύει όπου θέλει. Είναι τόσο απίθανο σε μια σχέση να υπάρχει το απόλυτο για ν’ ανοίξουν λεύτερα οι κρουνοί των συναισθημάτων, να πλημμυρίζουν οι καρδιές με όλες τις αποχρώσεις των συγκινήσεων όμοια με ανταύγειες πετραδιού στο άπλετο φως, όμοια με τη θριαμβευτική προστασία του ουράνιου τόξου στην καθαρότητα της γης μετά το αγριοβρόχι. Δεν ήταν ο μεγάλος της έρωτας ούτε ο ναυτικός, ούτε ο γιατρός. Από τον πρώτο γεύτηκε την πρώτη αίσθηση της ηδονής, πλάστηκε στα χέρια του γυναίκα, από το δεύτερο δέχθηκε την απάντηση στη στοργική προσοχή που του χάρισε απλόχερα. Χαίρονταν την τρυφεράδα της φιλίας του, το ενδιαφέρον και το σεβασμό που της πρόσφερε. Ο πρώτος ήταν ορμητικός σαν τη θάλασσα τη χειμωνιάτικη νυχτιά. Την αγκάλιαζε ορμητικά, τη φίλαγε με πάθος. Ποτέ δε στάθηκε να της χαϊδέψει τα μαλλιά, να την κοιτάξει στα μάτια, να ζεστάνει στις χούφτες του τα παγωμένα δάχτυλά της. Τα δώρα πούφερνε από τα ταξίδια ήταν όλα για το σπίτι τους, για τα παιδιά που θάκαναν. Είχε τόσα όνειρα για το μέλλον τους! Τίποτε γι αυτή την ίδια, ούτε ένα δαχτυλίδι. Κι έπειτα εκείνη στ’ ατέλειωτα χρόνια της απελπισίας γαλήνευε στη σκέψη πως ίσως καλύτερα έτσι που ήλθαν τα πράγματα, Τόσα χρόνια μαζί του και ποτέ δεν έπιασε παιδί. Ίσως ήταν στείρα και τότε, τότε η ζωή κοντά του δε θάχε πια κανένα νόημα.
Ήταν αψύς, συχνά της θύμωνε, της έκανε παρατηρήσεις τόσο αγροίκα πούνοιωθε σουβλιές να της ματώνουν την καρδιά. Κι όμως τον αγαπούσε. Στην αγκαλιά του ήταν τόσο ευτυχισμένη!
Ο γιατρός ήταν τόσο τρυφερός μαζί της! Στα χέρια του ένιωθε σα τρυφερό λουλούδι, σαν εύθραυστο πολύτιμο βάζο. Την άγγιζε απαλά, πάντα τη ρώταγε αν θέλει να κάνουν κάτι, της πρόσφερε τόσα δώρα, δώρα μικρά και μεγάλα, μα πάντα γεμάτα στοργικό ενδιαφέρον. Θυμόταν τα γενέθλιά της και όποτε πήγαινε στην εξοχή έτρεχε να της μαζεύει λουλούδια για να στολίζει τα ανθοδοχεία της. Ένιωθε σίγουρα κοντά του. Του είχε εμπιστοσύνη, μα -πράγμα παράλογο- πάντα φοβόταν πως κάποτε θα τον έχανε κι αυτόν.
Πέρασαν τα πέντε κρίσιμα χρόνια - είχε προλήψεις, πίστευε ότι ο άλλος θα τον έπαιρνε σα ζούσε κοντά της όσο έζησε κι αυτός- κι ένιωσε ότι λευτερώθηκε από την κατάρα. Μα έπειτα από άλλα δυο μόλις χρόνια, ο γιατρός σκοτώθηκε σε -σπάνιο τότε- αυτοκινητιστικό ατύχημα. Η αριστοκρατία ανατρίχιασε από συγκίνηση. Τι δραματικό τέλος σε αυτό το ρομάντζο! Και το χειρότερο, ο γιατρός δεν περίμενε ότι θα πέθαινε τόσο γρήγορα, δεν είχε φτιάξει διαθήκη κι έτσι όλη την περιουσία και την κλινική την κληρονόμησε η νόμιμη κληρονόμος, η σύζυγος, η γιατρίνα.
Η Μαριάνθη πόνεσε βαθειά. Τούτη τη φορά είχε πιστέψει την ευτυχία της κι ήταν οδυνηρό να βλέπει για δεύτερη φορά τη ζωή να την προδίδει. Κάποιες ρυτίδες φάνηκαν στο μέτωπό της, μια γεύση πίκρας απλώθηκε στο χαμόγελο της, μα δεν έπαψε να χαμογελά.
Οι δουλειές λιγόστεψαν σιγά σιγά. Για την καλή κοινωνία έπαψε νάναι σικ, άλλωστε το πρετ α πορτέ βασίλευε πια. Τα μαγαζιά έφερναν μανεκέν από την Αθήνα, έκαναν επιδείξεις μόδας. Η Μαριάνθη όλο κι έβρισκε πιο πολύ καιρό να κάθεται στο μπαλκόνι της και ν’ αγναντεύει τη θάλασσα, τα βαπόρια που μπαινόβγαιναν στο λιμάνι σφυρίζοντας, το νησάκι με το φάρο που αναβόσβηνε, τις βαρκούλες με τους ρομαντικούς περιπάτους. Πρόσεξε πόσα χρώματα άλλαζε η θάλασσα, πόσα πρόσωπα άλλαζε και όμως ήταν πάντα η ίδια, μυστήρια, αιώνια, ακατάλυτη. Δεν έβγαινε πια στις κοσμικές συγκεντρώσεις, ούτε και στο «Πάνθεον» ήθελε να πηγαίνει. Η πολυκοσμία την κούραζε, η φασαρία την πίκραινε.
Σιγά σιγά οι μικρές ξεσκόλισαν, άνοιξαν δικά τους ραφτάδικα. Μόνη της πια έβγαζε τη δουλειά, αλλά έφθανε και περίσσευε. Έριξε τις τιμές, μα πάλι τίποτε. Τα ρούχα πια δεν είχαν το μεράκι που άλλοτε τους έδινε, δεν είχαν πια την ψυχή της.
Ο παπάς της ενορίας της στο τέλος της έκανε τα προξενιά με το γραμματέα της ενορίας. Ήταν ιταλός, είχε ζήσει και στο Βατικανό. Την έβλεπε στη λειτουργία τόσο τακτική, τόσο σεμνή κι ενάρετη. Βέβαια ήταν 60 χρόνων και λίγο άρρωστος, μα είχε αξιοπρεπές επάγγελμα και ήθελε να την παντρευτεί.
Η Μαριάνθη δεν είχε άλλα περιθώρια. Ξαναγύρισε στους κόλπους της εκκλησίας. Ο ιταλός ήταν γκρινιάρης και κατσούφης, δεν ήξερε τίποτε από έρωτα, πίστευε πως είναι παρθένα κι εκείνη ποτέ δε σχολίασε τους ισχυρισμούς του. Είχε πια πατήσει τα σαράντα. Σε αυτή την κοινωνία δεν υπάρχει χειρότερο πράμα απ’ τη μοναξιά, και τη μισούσε τη μοναξιά η Μαριάνθη.
Ο ιταλός της απαγόρευσε να δουλεύει. Δεν ήταν λέει χριστιανικό επάγγελμα. Με τα λεφτά που έβγαζε εκείνος δεν έφθανε να νοικιάζουν το αρχοντικό πλάι στη θάλασσα, έτσι περιορίστηκαν σε ένα δυάρι σε μια από τις πολυκατοικίες που τότε πρωτοξεφύτρωσαν. Δεν είχε θέα στη θάλασσα, ήτα σε ένα στενό δρομάκι κι αντίκριζε τους απέναντι τοίχους.
Η Μαριάνθη αγόρασε ένα καναρίνι, το έβγαζε κάθε πρωί στο παράθυρο κι εκείνο κελαηδούσε. Και τότε μόνο η Μαριάνθη χαμογέλαγε πικραμένα. Τα μαλλιά της είχαν πια ασπρίσει, το μέτωπό της βαθιές τ’ αυλάκωναν ρυτίδες, με τα μάτια της κοιτούσαν όλο στοργή τη μικρή ζωούλα στο κλουβί πούχε το κουράγιο να κελαηδάει.

ΟΙ ΑΠΑΤΕΩΝΕΣ_ΠΗΡΑΝ 200 ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ ΓΙΑ ΝΑ ΜΑΣ ΚΛΕΙΣΟΥΝ ΜΕΣΑ ΚΑΙ ΝΑ ΜΑΣ ΕΜΒΟΛΙΑΣΟΥΝ.

 

Και αυτοί που τους πίστεψαν τι είναι ;

ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΚΤΙΣΕΩΣ



Άγιος  Γέροντας Πορφύριος

Όλα γύρω μας είναι σταλαγματιές της αγάπης του Θεού. Και τα έμψυχα και τα άψυχα και τα φυτά και τα ζώα και τα πουλιά και τα βουνά και η θάλασσα και το ηλιοβασίλεμα και ο έναστρος ουρανός. Είναι οι μικρές αγάπες, μέσα απ’ τις οποίες φθάνομε στη μεγάλη Αγάπη, τον Χριστό.

Για να γίνει κανείς χριστιανός, πρέπει να έχει ποιητική ψυχή, πρέπει να γίνει ποιητής. «Χοντρές» ψυχές κοντά Του ο Χριστός δεν θέλει. Ο χριστιανός, έστω και μόνο όταν αγαπάει, είναι ποιητής, είναι μες στην ποίηση. Την αγάπη ποιητικές καρδιές την ενστερνίζονται, τη βάζουν μέσα στην καρδιά τους, την αγκαλιάζουν, τη νιώθουν βαθιά.

Να εκμεταλλεύεσθε τις ωραίες στιγμές. Οι ωραίες στιγμές προδιαθέτουν την ψυχή σε προσευχή, την καθιστούν λεπτή, ευγενική, ποιητική. Ξυπνήστε το πρωί, να δείτε το βασιλιά ήλιο να βγαίνει ολοπόρφυρος απ’ το πέλαγος. Όταν σας ενθουσιάζει ένα ωραίο τοπίο, ένα εκκλησάκι, κάτι ωραίο, να μη μένετε εκεί, να πηγαίνετε πέραν αυτού, να προχωρείτε σε δοξολογία για όλα τα ωραία, για να ζείτε τον μόνον Ωραίον. Όλα είναι άγια, και η θάλασσα και το μπάνιο και το φαγητό. Όλα να τα χαίρεσθε. Όλα μας πλουτίζουν, όλα μας οδηγούν στη μεγάλη Αγάπη, όλα μας οδηγούν στον Χριστό.

Να παρατηρείτε όσα έφτιαξε ο άνθρωπος, τα σπίτια, τα κτίρια, μεγάλα ή μικρά, τις πόλεις, τα χωριά, τους ανθρώπους, τον πολιτισμό τους. Να ρωτάτε να ολοκληρώνετε τις γνώσεις σας για το καθετί, να μη στέκεστε αδιάφοροι. Αυτό σας βοηθάει σε βαθύτερη μελέτη των θαυμασίων του Θεού. Γίνονται όλα ευκαιρίες να συνδεόμαστε με όλα και με όλους. Γίνονται αιτίες ευχαριστίας και δεήσεως στον Κύριο του παντός. Να ζείτε μέσα σε όλα, στη φύση, στα πάντα. Η φύση είναι το μυστικό Ευαγγέλιο. Όταν όμως δεν έχει κανείς εσωτερική χάρι, δεν τον ωφελεί η φύση. Η φύση μας ξυπνάει, αλλά δεν μπορεί να μας πάει στον Παράδεισο.

Ο πνευματέμφορος αυτός που έχει το Πνεύμα του Θεού, προσέχει όπου περνάει, είναι όλα μάτια, όλα όσφρηση. Όλες του οι αισθήσεις ζούνε, αλλά ζούνε με το Πνεύμα του Θεού. Είναι αλλιώτικος. Όλα τα βλέπει κι όλα τα ακούει· βλέπει τα πουλιά την πέτρα την πεταλούδα … Περνάει από κάπου αισθάνεται το καθετί, ένα άρωμα για παράδειγμα. Ζει μέσα σε όλα· στις πεταλούδες, στις μ
έλισσες κ.λπ. Η χάρις τον κάνει να είναι προσεκτικός. Θέλει να είναι μαζί με όλα.

Προσευχή είναι να πλησιάζεις το κάθε πλάσμα του Θεού με αγάπη και να ζεις με όλα και με τα άγρια ακόμη, εν αρμονία. Αυτό επιθυμώ και προσπαθώ να το εφαρμόζω.

Έπειτα από καιρό μας εφέρανε άλλον παπαγάλο, αυτόν που έχομε τώρα. … Είναι εγωιστής, όμως, και θέλει να τον προσέχεις, να του μιλάεις με γλυκύτητα, να μην τον περιφρονείς. Ζηλεύει ιδιαιτέρως, γι’ αυτό δεν θέλει να μιλάεις σ’ άλλον, ούτε ν’ αγαπάεις άλλον. Αλλιώς θυμώνει πολύ.

Από την Αθήνα στα Κύθηρα: Η Αλήθεια για τη Ζωή στο Νησί

Όταν η εφημερίδα «ΜΕΣΗΜΒΡΙΝΗ» προειδοποιούσε για το «σχέδιο δικτατορίας» του «ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΟΥ ΦΑΚΕΛΩΜΑΤΟΣ»

 


«Εμβολιάζει» ο Κωνσταντίνος Ι. Βαθιώτης


Ένα χαρακτηριστικό δημοσίευμα του 1986 για τον πρόγονο του Προσωπικού Αριθμού, δηλ. τον ΕΚΑΜ, ανασύρεται σήμερα από το ξεχασμένο παρελθόν και γίνεται αφορμή για έναν ακόμη μνημονικό εμβολιασμό (τον 20ό), που ελπίζεται ότι θα προσφέρει νέα πνευματικά αντισώματα στον πολίτη του 2025, τον πολιορκούμενο από τους αδίστακτους προπαγανδιστές της δήθεν ευεργετικής αριθμοποίησης του ελληνικού λαού.

Ο αναγνώστης θα διαπιστώσει ότι οι όροι που σήμερα έχουν την τιμητική τους, όπως «δικτατορία» και «ηλεκτρονικό φακέλωμα», εμφανίζονταν και στις εφημερίδες που κυκλοφορούσαν πριν από 39 χρόνια, όταν η νεοδημοκρατική κυβέρνηση του Κωνσταντίνου Μητστοτάκη ούρλιαζε από την θέση της αξιωματικής αντιπολιτεύσεως για την απειλή του ηλεκτρονικού φακελώματος και την επαλήθευση της δυστοπικής προφητείας του Τζωρτζ Όργουελ.

Σήμερα, αντιθέτως, η ομώνυμη (αλλά κατ’ ουσίαν μεταλλαγμένη σε γαλαζοπράσινη) κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη πανηγυρίζει για την υποχρεωτική θέσπιση του Προσωπικού Αριθμού, με τον οποίο θέλει να «σφραγίσει» κάθε πολίτη από την κούνια του μέχρι και 30 χρόνια μετά τον θάνατό του.

Εν τέλει, ο «πατήρ Μητσοτάκης» κατήργησε τον πρώιμο Προσωπικό Αριθμό, για να έρθει ο «υιός Μητσοτάκης» να τον επιβάλει! Πόσο περίεργα παιχνίδια παίζει η πολιτική ιστορία!

Θα ακολουθήσουν πολλές ακόμη βιβλιογραφικές εκπλήξεις από το μακρινό παρελθόν, οι οποίες θα ισοδυναμούν με αλλεπάλληλα ηχηρά ραπίσματα για όσους τολμούν να συντάσσονται με το «κυρίαρχο ρεύμα», που, με μαθηματική ακρίβεια, οδηγεί την Ελλάδα στα τάρταρα.


Στις 20 ΜΑΪΟΥ 1986, είχε κυκλοφορήσει ένα άκρως επίκαιρο φύλλο της εφημερίδας ΜΕΣΗΜΒΡΙΝΗ, μίας από τις πολλές (παλαιές) εφημερίδες που στήριζαν την ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, δηλ. την σημερινή ΝΕΑ ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ.

Στηλίτευε και αυτή, όπως ΟΛΕΣ οι ΦΙΛΟΚΑΡΑΜΑΝΛΙΚΕΣ εφημερίδες, το ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΟ ΦΑΚΕΛΩΜΑ¹ που θα υλοποιείτο μέσω του ΕΝΙΑΙΟΥ ΚΩΔΙΚΟΥ ΑΡΙΘΜΟΥ ΜΗΤΡΩΟΥ (ΕΚΑΜ), δηλ. του ΠΡΟΓΟΝΟΥ του σημερινού ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ ΑΡΙΘΜΟΥ.

O τίτλος εκείνου του δημοσιεύματος ήταν ο εξής:

ΗΛEKTΡΟΝΙΚΟ ΦΑΚΕΛΩΜΑ “ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ”. Ο ΜΕΝΙΟΣ ΤΟ ΠΗΓΕ ΕΠΕΙΓΟΝ ΣΤΗ ΒΟΥΛΗ²



Οι ρεπόρτερς ΠΑΝΤ. ΑΘΑΝΑΣΙΑΔΗΣ και ΗΛ. ΚΑΛΑΠΟΘΡΑΚΟΣ έκαναν λόγο ήδη από τις πρώτες γραμμές του ρεπορτάζ τους για ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ³, μια λέξη που γράφεται και ακούγεται πολύ συχνά και σήμερα, αλλά μόνο από τους… ΨΕΚΑΣΜΕΝΟΥΣ ΑΜΦΙΣΒΗΤΙΕΣ της ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗΣ ΦΡΕΝΙΤΙΔΑΣ που έχει εμποτίσει την ΑΥΤΑΡΧΙΚΗ κυβέρνηση του ΚΥΡ. ΜΗΤΣΤΟΤΑΚΗ.

Ιδού οι πρώτες αράδες εκείνου του αποκαλυπτικού κειμένου του 1986:

«Mε αλματώδη βήματα η κυβέρνηση προχωρεί στην υλοποίηση του σχεδίου της ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑΣ για ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΟ ΦΑΚΕΛΩΜΑ των πολιτών.

Χθες με διατεταγμένη υπηρεσία των βουλευτών, ο υπουργός Εσωτερικών κ. Μ. Κουτσόγιωργας επέβαλε φίμωση της αντιπολίτευσης ζητώντας να ψηφισθεί με τη διαδικασία του κατεπείγοντος –με περιορισμό δηλαδή του δικαιώματος του λόγου– το νομοσχέδιο για τις σχέσεις κράτους-πολίτη και την καθιέρωση νέου τύπου δελτίου ταυτότητας.

Το νομοσχέδιο αυτό έχει καταγγελθεί από όλα τα κόμματα ως ΒΑΘΥΤΑΤΑ ΑΝΤΙΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟ, γιατί θεσπίζει το ΦΑΚΕΛΩΜΑ των πολιτών με ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΟΥΣ ΥΠΟΛΟΓΙΣΤΕΣ. […]

Αντέδρασαν όλα τα κόμματα και κυρίως η ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ.

Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος της αξιωματικής αντιπολίτευσης κ. Μ. ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ διαμαρτυρήθηκε έντονα, επισημαίνοντας ότι όλα τα σημαντικά νομοσχέδια περνούν με φίμωση της Βουλής.

Μ. ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ: Δεν είναι αθώο το νομοσχέδιο, όπως δείχνει ο τίτλος του. Περιέχει διατάξεις, που στη Γαλλία και τη Γερμανία κρίθηκαν ΑΝΤΙΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΕΣ, γιατί μ’ αυτές γίνεται το ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΟ ΦΑΚΕΛΩΜΑ των πολιτών».

Είναι, λοιπόν, ξεκάθαρο ότι (και) σήμερα μας κυβερνούν ΕΜΠΑΙΚΤΕΣ, ΘΕΟΜΠΑΙΧΤΕΣ και ΠΡΟΔΟΤΕΣ.

Είναι ηλίου φαεινότερον ότι η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗ αποτελεί έναν ΣΑΤΑΝΙΚΟ ΕΧΘΡΟ του ελληνικού λαού, που χρησιμοποιεί την ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ, για να μας επιβάλει μια ΓΡΑΝΙΤΕΝΙΑ ΨΗΦΙΑΚΗ ΣΚΛΑΒΙΑ.

Στα ΑΟΡΑΤΑ ΚΑΓΚΕΛΑ της ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗΣ ΦΥΛΑΚΗΣ μας έχει κρεμάσει μια ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΙΣΤΙΚΗ ΤΑΜΠΕΛΑ που γράφει:

ΓΙΑ ΤΗΝ ΔΙΕΥΚΟΛΥΝΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΣΦΑΛΕΙΑ ΣΑΣ!

Ως γνωστόν, τα ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΚΑ καθεστώτα εφαρμόζουν πάντοτε τα ΙΔΙΑ ΠΕΤΥΧΗΜΕΝΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΚΑ ΤΕΧΝΑΣΜΑΤΑ:

Διαλαλούν, δηλαδή, ότι πασχίζουν ΓΙΑ ΤΟ ΚΑΛΟ ΤΟΥ ΛΑΟΥ, ενώ το πραγματικό τους κίνητρο είναι εντελώς ΑΝΑΠΟΔΟ:

ΕΠΙΔΙΩΚΟΥΝ ΜΟΝΟ ΤΟ ΚΑΚΟ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ, τους οποίους επιθυμούν διακαώς να μετατρέψουν σε ΒΡΕΦΟΠΟΙΗΜΕΝΟΥΣ ΥΠΑΚΟΥΟΥΣ ΥΠΗΚΟΟΥΣ!

Πέρα από τα αλλεπάλληλα ΨΕΜΑΤΑ που χρησιμοποιούν για να δελεάζουν τους ΚΑΛΟΚΑΓΑΘΟΥΣ ΒΡΕΦΟΠΟΛΙΤΕΣ, παρασύροντάς τους στην εκάστοτε φάκα του κυρίαρχου ρεύματος, αλλά και τον ΤΡΟΜΟ που διασπείρουν συστηματικώς για να κρατούν τους πολίτες καθηλωμένους πίσω από τα κάγκελα της νηπιακής κούνιας τους, εξαναγκάζοντάς τους να φορούν ΜΑΣΚΕΣ και ΠΑΜΠΕΡΣ, ανέκαθεν τα ολοκληρωτικά καθεστώτα χρησιμοποιούσαν την ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ, πρώτα για να γνωρίζουν τι ΣΚΕΠΤΕΤΑΙ και πώς ΕΝΕΡΓΕΙ κάθε πολίτης, και έπειτα για να τον ΧΕΙΡΑΓΩΓΟΥΝ κατά τέτοιον τρόπο, ώστε να διασφαλίσουν ότι θα παραμείνουν ΓΑΝΤΖΩΜΕΝΑ στον εξουσιαστικό θώκο.

Θεωρώ, εδώ και καιρό, ότι ο καλύτερος τρόπος για να ΚΑΤΑΡΡΕΥΣΕΙ Ο ΥΒΡΙΔΙΚΟΣ-ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΚΟΣ ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΣΜΟΣ της κυβέρνησης ΜΗΤΣΟΤΑΚΗ είναι να επιχειρούν οι πολίτες ΣΥΝΕΧΕΙΣ ΑΝΑΔΡΟΜΕΣ ΣΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ, αποκτώντας ή ανακτώντας την κρίσιμη εκείνη ΜΝΗΜΗ, που θα τους βοηθήσει να αφυπνισθούν και να αντικρίσουν κατάματα τα ΖΟΦΕΡΑ ΣΧΕΔΙΑ των ΤΕΝΧΟΜΑΝΙΑΚΩΝ ΨΥΧΟΠΑΘΩΝ που μας κυβερνούν.

Κάθε μοναδικός-ενιαίος αριθμός, και δη ΔΩΔΕΚΑΨΗΦΙΟΣ, σαν τον ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΤΙΚΟ ΑΡΙΘΜΟ (KENNZAHL) που είχαν επιβάλει οι ΝΑΖΙ στους πολίτες του Γ΄ ΡΑΪΧ, ισοδυναμεί με τον ΚΕΝΤΡΙΚΟ ΠΥΡΓΟ μιας ΣΥΓΧΡΟΝΗΣ ΠΑΝΟΠΤΙΚΗΣ ΦΥΛΑΚΗΣ τύπου ΤΖΕΡΕΜΥ ΜΠΕΝΘΑΜ, απ’ όπου θα μας ΕΠΙΤΗΡΟΥΝ νυχθημερόν οι ΨΗΦΙΑΚΟΙ μας ΔΕΣΜΟΦΥΛΑΚΕΣ.

Για να μας κλειδώσουν πίσω από τα αόρατα ηλεκτρονικά κάγκελα, οι ΣΥΓΧΡΟΝΟΙ-ΕΥΠΝΟΙ ΔΙΚΤΑΤΟΡΕΣ επιστρατεύουν αμέτρητα ΨΕΜΑΤΑ και ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΟΛΟΓΙΚΑ ΔΟΛΩΜΑΤΑ, όπως ότι ΔΕΝ ΦΟΒΑΤΑΙ ΤΙΠΟΤΑ όποιος ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΝΑ ΚΡΥΨΕΙ ΤΙΠΟΤΑ.

Μα υπάρχει άνθρωπος που είναι ΑΝΑΜΑΡΤΗΤΟΣ χωρίς ανομολόγητες-κρυφές πτυχές;

Αλλ’ ακόμη κι αν υπήρχε ο τέλειος άνθρωπος, το ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΚΟ-ΤΥΡΑΝΝΙΚΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ ΔΕΝ ΘΑ ΤΟΝ ΕΠΙΒΡΑΒΕΥΕ ΠΑΝΤΑ, ίσως και να μην τον επιβράβευε ΠΟΤΕ!

Αντιθέτως, θα τον ΚΑΤΑΣΚΟΠΕΥΕ και στο τέλος θα τον ΒΑΣΑΝΙΖΕ, αν τολμούσε να ΑΝΤΙΣΤΑΘΕΙ στις απαιτήσεις του ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ.

Γνωρίζουμε, άλλωστε, τι έχει συμβεί στο διάβα της Ιστορίας: πόσοι ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ δεν ΜΑΡΤΥΡΗΣΑΝ για την πίστη τους, διωκόμενοι ανηλεώς για την άρνησή τους να προσκυνήσουν τους… ΔΗΜΟΚΡΑΤΕΣ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΕΣ και τα ΕΙΔΩΛΑ τους;

Οι ΣΥΓΧΡΟΝΟΙ ΜΑΡΤΥΡΕΣ δεν καλούνται να προσκυνήσουν κάποια κατά κυριολείαν ΘΕΟΤΗΤΑ ή να αλλαξοπιστήσουν προσχωρώντας σε ΑΛΛΗ ΘΡΗΣΚΕΙΑ.

Εν έτει 2025, αντικείμενο του ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΟΥ ΠΡΟΣΚΥΝΗΜΑΤΟΣ είναι η ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ!

ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΝΕΟΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΑΛΛΑ ΚΑΙ Η ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΘΡΗΣΚΕΙΑ ΤΟΥ 21ΟΥ (ΑΠΑΤ)ΑΙΩΝΑ!

Απαιτείται, μάλιστα, μεγίστη προσοχή σε ό,τι αφορά την ΤΕΧΝΗΤΗ ΝΟΗΜΟΣΥΝΗ: Μήπως τελικά πρόκειται για την ΕΙΚΟΝΑ ΤΟΥ ΘΗΡΙΟΥ, την οποία θα κληθεί να προσκυνήσει η ανθρωπότητα;

Υπέβαλα το ακόλουθο ερώτημα στην εφαρμογή ChatGPT:

Υπάρχει περίπτωση η Τεχνητή Νοημοσύνη να είναι η εικόνα του θηρίου που περιγράφεται στην Aποκάλυψη του Ιωάννη;

Η απάντηση που έλαβα εισαγωγικά ήταν η εξής:

Η ερώτησή σου είναι πολύ ενδιαφέρουσα και έχει τεθεί από αρκετούς τα τελευταία χρόνια, ειδικά καθώς η τεχνητή νοημοσύνη εξελίσσεται γρήγορα.



Η ανάλυση που ακολούθησε δεν ήταν καθόλου πειστική σε σχέση με την απόρριψη της εκδοχής ότι η Τεχνητή Νοημοσύνη είναι η εικόνα του θηρίου!

Σημειωτέον ότι κυκλοφορεί ένα βιβλίο στα αγγλικά που μιλά για την ΘΡΗΣΚΕΙΑ ΤΩΝ ΕΜΒΟΛΙΩΝ.

Τίτλος του: VACCINS, AMEN. THE RELIGION OF VACCINES.

Συγγραφέας: AARON SIRI.



Θα μπορούσε, επομένως, να ισχυρισθεί κάποιος ότι όποιος ΔΕΝ ΛΑΤΡΕΥΕΙ ΚΑΙ ΔΕΝ ΠΡΟΣΚΥΝΑ την ΨΕΥΤΟΘΕΟΤΗΤΑ της ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑΣ και τα παρακλάδια της, ΑΠΟΚΛΕΙΕΤΑΙ, ΠΕΡΙΘΩΡΙΟΠΟΙΕΙΤΑΙ, ΘΑΝΑΤΩΝΕΤΑΙ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΚΑΙ ΨΥΧΙΚΑ!

Άρα, υφίσταται τις συνέπειες του 13ΟΥ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ της ΙΕΡΑΣ ΑΠΟΚΑΛΥΨΕΩΣ!

Μήπως, λοιπόν, δεν θα ήταν καθόλου άστοχο να υποστηρίξει κάποιος που δεν φοβάται να τον χλευάσουν ως θρησκόληπτο ότι η ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ είναι ένα ΕΡΓΑΛΕΙΟ που θα προετοιμάσει την έλευση του ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΥ;

Aλήθεια, πόσο φυσιολογικό ακούγεται το γεγονός ότι ένας Γερμανοαμερικανός δισεκατομμυριούχος ομοφυλόφιλος, ο ΠΕΤΕΡ/ΠΙΤΕΡ ΤΙΛ (Peter Τhiel), παντρεμένος με μεγαλοστέλεχος της BLACKROCK ξεκίνησε το 2023 από το Παρίσι να δίνει διαλέξεις σε διάφορα μέρη για τον ΚΙΝΔΥΝΟ ΕΛΕΥΣΕΩΣ του ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΥ και για τον τρόπο αντιμετώπισής του;

Μια σειρά ανεπίσημων ιδιωτικών διαλέξεών του διοργανώθηκε και προ 4 μηνών στο Σαν Φρανσίσκο. Παρότι οι περισσότεροι άνθρωποι ανησυχούν για διάφορες ΥΠΑΡΞΙΑΚΕΣ ΑΠΕΙΛΕΣ, όπως είναι ένας ΠΥΡΗΝΙΚΟΣ ή ΒΙΟΛΟΓΙΚΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ, ο Τιλ θεωρεί ότι η εγκαθίδρυση μιας ολοκληρωτικής ΠΑΓΚΟΣΜΙΑΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ¹⁰ (σε εναλλακτική διατύπωση: μιας ΠΑΓΚΟΣΜΙΑΣ ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑΣ¹¹) είναι πιο στενά συνυφασμένη με τον ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟ!¹²

Αναρωτιέμαι, πώς γίνεται να έχει το ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΕΝΑΣΧΟΛΗΣΗΣ με τον ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟ ο συγκεκριμένος εκπρόσωπος της ΕΛΙΤ, ο οποίος, μάλιστα, είναι ο ιδρυτής της διαβόητης PALANTIR, της εταιρείας που διαθέτει ΛΟΓΙΣΜΙΚΟ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΗΣ όλου του κόσμου, αλλά να μην έχει το ίδιο δικαίωμα ένας νομικός που παράτησε την πανεπιστημιακή καριέρα του, για να μπορέσει να ερμηνεύσει τον ΠΑΡΑΛΟΓΙΣΜΟ που εξαπλώνεται στον κόσμο μας τα τελευταία χρόνια;

Και τώρα κάτι ΣΥΝΤΑΡΑΚΤΙΚΟ: Δίνει ο Τιλ διαλέξεις για τον Αντίχριστο, αλλά ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος καθώς και οι περισσότεροι ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΕΣ ή ΚΛΗΡΙΚΟΙ, σφυρίζουν αδιάφορα ή μας επιτιμούν όταν τους ζητούμε να μας διαφωτίσουν σχετικά με το ενδεχόμενο να βρισκόμαστε όχι μόνο σε ΑΙΣΧΙΣΤΑ αλλά πρωτίστως σε ΕΣΧΑΤΑ ΧΡΟΝΙΑ!

Έχοντας βιώσει την πρωτοφανή ΠΡΟΔΟΣΙΑ μας από τους εξ ορισμού ΠΟΙΜΕΝΕΣ μας, δηλ. από τους ΙΕΡΑΡΧΕΣ της Εκκλησίας μας, οι οποίοι ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΙΣΑΝ μετά μανίας τον ΠΕΙΡΑΜΑΤΙΚΟ ΕΜΒΟΛΙΑΣΜΟ κατά του κορωνοϊού, δεν πρέπει καθόλου να εκπλησσόμαστε που και τώρα, ενόσω βρίσκεται σε εξέλιξη η ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗ ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ, οι ίδιοι ποιμένες είτε ΣΙΩΠΟΥΝ ΕΝΟΧΑ είτε εκδίδουν ανακοινώσεις υιοθετώντας το πνεύμα του ΠΟΝΤΙΟΥ ΠΙΛΑΤΟΥ.

Ομοιάζοντας με ΤΣΟΠΑΝΗΔΕΣ που έχουν ΚΑΤΑΠΙΕΙ ΤΗΝ ΣΦΥΡΙΧΤΡΑ ΤΟΥΣ, τα μέλη της ΔΙΑΡΚΟΥΣ ΙΕΡΑΣ ΣΥΝΟΔΟΥ ανακοίνωσαν στα μέσα Ιουνίου του τρέχοντος έτους ότι:

«Ο προσωπικός αριθμός υποκαθιστά υφισταμένους αριθμούς (ΑΔΤ, ΑΦΜ, ΑΜΚΑ) που ήδη κατέχουν τα φυσικά πρόσωπα. Επομένως ως προς τον “προσωπικό αριθμό” ΔΕΝ μπορεί να εγερθεί ούτε ΕΠΙΦΥΛΑΞΗ ΘΕΟΛΟΓΙΚΗΣ ΦΥΣΕΩΣ ούτε ΙΣΧΥΡΙΣΜΟΣ περί ΑΝΤΙΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΟΥ ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΟΥ των ΑΤΟΜΙΚΩΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΩΝ (π.χ. προσωπικών δεδομένων) λόγω της αντικαταστάσεως τριών υφισταμένων αριθμών μητρώου από ένα ενιαίο αριθμό».

Έτσι, οι πάλαι ποτέ ΠΟΙΜΕΝΕΣ μας ομολόγησαν, εμμέσως πλην σαφώς, ότι έχουν πλήρη άγνοια του ΘΕΜΕΛΙΩΔΕΣΤΕΡΟΥ ΝΟΜΙΚΟΥ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΟΣ που χαρακτηρίζει τον Προσωπικό Αριθμό, δηλ. την ΔΙΑΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΗ ΕΝΟΠΟΙΗΣΗ όλων των μητρώων του κράτους, εξαιτίας της οποίας τα προσωπικά δεδομένα του πολίτη μπορούν ΓΡΗΓΟΡΑ ΚΑΙ ΕΥΚΟΛΑ να τύχουν ΑΘΕΜΙΤΗΣ ΕΠΕΞΕΡΓΑΣΙΑΣ, να ΔΙΑΣΤΑΥΡΩΘΟΥΝ και να οδηγήσουν στην κατασκευή του ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΟΥ ΒΙΟΠΟΡΤΡΑΙΤΟΥ¹³, δηλ. του ΨΗΦΙΑΚΟΥ ΠΡΟΦΙΛ κάθε ΓΥΑΛΙΝΟΥ¹⁴ πλέον πολίτη, ο οποίος φαίνεται πλέον ότι έχει καταντήσει ένας ΥΠΟΠΤΟΣ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΗΣ, υποχρεούμενος να ανέχεται την παρακολούθηση και τον έλεγχό του ανά πάσα ώρα και στιγμή!

Κι αν ο πολίτης δεν είναι «καλό παιδί», δηλ. δεν συμπεριφέρεται όπως επιθυμεί η εξουσία, τότε θα μπορεί να ΑΠΟΚΛΕΙΕΤΑΙ ΑΠΟ ΠΑΝΤΟΥ με το ΠΑΤΗΜΑ ΕΝΟΣ ΚΟΥΜΠΙΟΥ!

Φαίνεται πως η Ιεραρχία της Εκκλησίας έχει πάθει ΑΜΝΗΣΙΑ, ξεχνώντας την αποκαλυπτική αναφορά στον ΑΡΙΘΜΟ ΤΟΥ ΘΗΡΙΟΥ, από το ΧΑΡΑΓΜΑ του οποίου στο μέτωπο ή στο δεξί χέρι του πολίτη θα εξαρτάται η δυνατότητά του να προβαίνει σε ΑΓΟΡΑΠΩΛΗΣΙΕΣ!

Ωστόσο, τα φαινόμενα απατούν: Δεν πρόκειται περί αμνησίας αλλά περί ΠΡΟΔΟΣΙΑΣ! Όπως το συνηθίζει στις ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΕΣ, η επίσημη Εκκλησία κατακλύζεται από ΛΥΚΟΠΟΙΜΕΝΕΣ που τα κάνουν ΠΛΑΚΑΚΙΑ με την εξουσία, αφήνοντας το ΠΟΙΜΝΙΟ παντελώς ΑΠΡΟΣΤΑΤΕΥΤΟ!

Ας επανέλθουμε, όμως, στο ΚΑΘΕΣΤΩΣ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗ, που είναι ξεκάθαρα ΤΕΧΝΟΤΥΡΑΝΝΙΚΟ, αφού έχει αναγάγει την ΨΗΦΙΑΚΗ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ σε ΜΑΓΙΚΟ ΠΑΣΠΑΡΤΟΥ, χωρίς να επιτρέπει άλλες εναλλακτικές δυνατότητες.

Ολίγον κατ’ ολίγον, σχεδόν τα πάντα έφθασαν να συμβαίνουν μέσω της ΟΘΟΝΗΣ.

Κι όποιος ΑΡΝΕΙΤΑΙ την ΟΘΟΝΗ, τρώει γερό ΚΑΨΟΝΙ!

Φαίνεται, λοιπόν, πως μόνο ΜΙΑ ΛΥΣΗ υπάρχει:

Να είμαστε διαρκώς ΚΡΕΜΑΣΜΕΝΟΙ ΣΤΑ ΑΦΥΠΝΙΣΤΙΚΑ ΚΑΓΚΕΛΑ, ώστε να μη βρεθούμε ΚΛΕΙΔΩΜΕΝΟΙ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΑ ΑΟΡΑΤΑ ΨΗΦΙΑΚΑ ΚΑΓΚΕΛΑ!

Γι’ αυτό:

Διαβάζουμε παλιά ΒΙΒΛΙΑ, παλιές ΕΦΗΜΕΡΙΔΕΣ, παλιά ΠΕΡΙΟΔΙΚΑ, ώστε να ΜΗΝ ΤΗΝ ΞΑΝΑΠΑΤΗΣΟΥΜΕ!

Να γίνουμε ΠΑΛΙΑΤΖΗΔΕΣ της ΑΛΗΘΕΙΑΣ και του ΦΩΤΟΣ, για να γλυτώσουμε από τους ΠΑΛΙΑΝΘΡΩΠΟΥΣ του ΨΕΥΔΟΥΣ και του ΣΚΟΤΟΥΣ!

Το παρόν ιστολόγιο TRUTH REVEALED, ελληνιστί: ΑΠΟΚΕΚΑΛΥΜΜΕΝΗ ΑΛΗΘΕΙΑ, από την στιγμή της δημιουργίας του, στρατεύθηκε με πάθος σε αυτόν τον ΑΓΩΝΑ ενάντια στους ΜΕΓΑΛΟΑΠΑΤΕΩΝΕΣ της ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ, που μας ΚΟΡΟΪΔΕΥΟΥΝ ξεδιάντροπα, προπαγανδίζοντας τα εκάστοτε ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΚΑ ΤΟΥΣ ΜΑΝΤΖΟΥΝΙΑ ως μέσα για την σωτηρία μας και την κατάκτηση της… ΠΟΛΥΠΟΘΗΤΗΣ ΠΡΟΟΔΟΥ. Μόνο που από την πολλή πρόοδο χάσαμε την ψυχή μας!

Το δυστύχημα για τους βιοεξουσιαστές μας είναι ότι προσπαθούν να μας πείσουν ότι νοιάζονται για την ΑΤΟΜΙΚΗ και ΣΥΛΛΟΓΙΚΗ ΠΡΟΟΔΟ με ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΑ ΚΑΡΜΠΟΝ, ΞΕΠΑΤΙΚΩΜΕΝΑ από το ΓΛΩΣΣΑΡΙ των ΠΡΟΚΑΤΟΧΩΝ τους, το οποίο φυλάσσουν ως κόρην οφθαλμού στους ΜΟΛΥΣΜΕΝΟΥΣ και ΑΠΟΚΡΥΦΟΥΣ ΦΟΡΙΑΜΟΥΣ τους.

Μετά την άνανδρη-συνωμοτική δολοφονία του Καποδίστρια, αφού ανεβοκατέβηκαν τόσες όμοιες 4 κυβερνήσεις, έχουμε συνειδητοποιήσει άριστα ότι (προπάντων) στην ελληνική πολιτική σκηνή ΕΝΑΛΛΑΣΣΟΝΤΑΙ ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΩΣ και ΠΑΡΑΠΛΑΝΗΤΙΚΩΣ χρώματα και ονόματα που πάντοτε είχαν ΕΥΑΡΙΘΜΕΣ ΡΙΖΕΣ απολήγουσες σε ΞΑΚΟΥΣΤΑ ΤΖΑΚΙΑ.

Τα ΤΖΑΚΙΑ αυτά ανέκαθεν αντιμετώπιζαν τους πολίτες σαν ΚΟΥΤΣΟΥΡΑ, που προσπαθούσαν να τους ΒΑΖΟΥΝ ΦΩΤΙΑ ΚΑΤΑ ΤΟ ΔΟΚΟΥΝ, πάντοτε με κύριο στόχο να υπηρετεί η ύπαρξη κάθε ΚΟΥΤΣΟΥΡΟΥ την ΔΙΑΙΩΝΙΣΗ κάθε ΤΖΑΚΙΟΥ.

Αλλά οι ΒΙΟΕΞΟΥΣΙΑΣΤΕΣ μας διαπράττουν ένα ΣΦΑΛΜΑ ΟΛΚΗΣ. Επειδή ανήκουν στην ΠΡΟΝΟΜΙΟΥΧΟ ΕΛΙΤ ΤΩΝ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΩΝ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ, νομίζουν ότι έχουν πάντοτε υπό τον απόλυτο έλεγχό τους τους ΠΛΗΒΕΙΟΥΣ, που υποτιμητικά τους αποκαλούν ΜΑΖΑΝΘΡΩΠΟΥΣ.

Λόγω της ΥΠΕΡΧΕΙΛΟΥΣ ΑΛΑΖΟΝΕΙΑΣ τους, αδυνατούν να αντιληφθούν το προφανές:

Μέχρι την έλευση του κορωνοϊού φορούσαν ΑΟΡΑΤΕΣ ΜΑΣΚΕΣ.

Από τον κορωνοϊό και μετά, οι μάσκες των βιοεξουσιαστών μας έγιναν ΟΡΑΤΕΣ, αφού φορέθηκαν ΚΑΤΑ ΚΥΡΙΟΛΕΞΙΑΝ.



Έτσι, ΚΑΤΕΠΕΣΕ ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΕΙΟ και αποκαλύφθηκε το ΤΕΡΑΤΟΜΟΡΦΟ ΠΡΟΣΩΠΟ που επιμελώς κρυβόταν κάτω από την ΣΑΤΑΝΙΚΗ ΜΑΣΚΑ.

Τους βλέπουμε πλέον όλους, σταθερά χωρισμένους σε ΠΡΟΣΧΗΜΑΤΙΚΩΣ ΑΝΤΙΠΑΛΑ ΣΤΡΑΤΟΠΕΔΑ, να είναι ΠΑΡΑΤΕΤΑΓΜΕΝΟΙ και ΚΑΛΟΚΟΥΡΔΙΣΜΕΝΟΙ, σαν ΜΑΡΙΟΝΕΤΕΣ υπο-κινούμενες από κάποια ΣΚΟΤΕΙΝΑ ΚΕΝΤΡΑ ανθελληνικής και αντιχριστιανικής προελεύσεως.

Οι ΜΙΣΑΝΘΡΩΠΕΣ αυτές μαριονέτες:

  • πότε μας ΨΕΚΑΖΟΥΝ ΚΥΡΙΟΛΕΚΤΙΚΩΣ, ενώ μας αποκαλούν και ΨΕΚΑΣΜΕΝΟΥΣ ΜΕΤΑΦΟΡΙΚΩΣ,

  • πότε μας ΚΑΙΝΕ ζωντανούς βγάζοντάς μας παλαβούς, συγκαλύπτοντας τις λαδιές τους με ΜΠΑΖΩΜΑΤΑ όταν είναι χειμώνας ή ρίχνοντας το φταίξιμο στην κλιματική αλλαγή όταν είναι καλοκαίρι,

  • πότε ΕΞΟΛΟΘΡΕΥΟΥΝ τα ζώα μας, εφαρμόζοντας την παροιμία «ΠΟΝΑΕΙ ΚΕΦΑΛΙ, ΚΟΒΟΥΝ ΚΕΦΑΛΙ», που συμβολίζει το άκρον άωτον της αδικίας και του παραλογισμού,

  • πότε μας ΜΑΣΤΙΓΩΝΟΥΝ με την συνεχώς διογκούμενη αλλά δήθεν εισαγόμενη ΑΚΡΙΒΕΙΑ, τους υπέρμετρους ΦΟΡΟΥΣ και τα αμέτρητα ΠΡΟΣΤΙΜΑ, ιδίως του Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας

  • και πότε μας κυβερνούν με ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΟΤΗΤΕΣ, είτε υγειονομικής είτε ταυτοτικής φύσεως, που όποιοι τολμούν να τις αμφισβητούν ή να τις απορρίπτουν κηλιδώνονται αυτομάτως ως ΑΡΝΗΤΕΣ και ΣΥΝΩΜΟΣΙΟΛΟΓΟΙ από τους προπαγανδιστικούς μηχανισμούς του Συστήματος.

Μέσα σε αυτό το σκηνικό της καθημερινής ΚΟΛΑΣΗΣ για τον Έλληνα πολίτη, είναι ζωτικής σημασίας να κρατήσουμε TO ΜΥΑΛΟ ΜΑΣ ΣΤΗΝ ΘΕΣΗ ΤΟΥ, διατηρώντας ή αποκτώντας την ικανότητα να αξιολογούμε την αποκεκαλυμμένη πραγματικότητα όσο πιο ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΑ και ΚΑΘΑΡΑ γίνεται.

Ο μεγαλύτερος ΒΟΗΘΟΣ μας σε αυτήν την αποστολή είναι τα ΑΠΟΤΥΠΩΜΑΤΑ που έχουν αφήσει πάνω στην ΑΜΜΟ της Ιστορίας οι ΠΡΟΠΟΜΠΟΙ των σημερινών ΒΙΟΕΞΟΥΣΙΑΣΤΩΝ μας και τα ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΙΣΤΙΚΑ ΤΟΥΣ ΦΕΡΕΦΩΝΑ, δηλ. τα ΜΕΣΑ ΜΑΖΙΚΗΣ ΕΞΑΠΑΤΗΣΗΣ και οι ΚΑΘΕ ΛΟΓΗΣ ΕΠΙΔΡΑΣΤΙΚΕΣ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΕΣ.

Η ΑΝΤΙΦΑΤΙΚΗ συμπεριφορά των ΚΟΜΜΑΤΩΝ και των ΕΦΗΜΕΡΙΔΩΝ της ΑΝΤΙΠΟΛΙΤΕΥΣΗΣ, των ΝΟΜΙΚΩΝ, αλλά και της ΙΕΡΑΡΧΙΑΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ σε βάθος χρόνου 39 ΕΤΩΝ πάνω στο ΙΔΙΟ ακριβώς ΖΗΤΗΜΑ, δηλ. το «ΣΦΡΑΓΙΣΜΑ» των πολιτών με έναν ΜΟΝΑΔΙΚΟ ΑΡΙΘΜΟ, δεν αφήνει την παραμικρή αμφιβολία ότι εκείνοι που σήμερα ΧΛΕΥΑΖΟΥΝ όσους επαναφέρουν στην συζήτηση την απειλή του ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΟΥ ΦΑΚΕΛΩΜΑΤΟΣ και του ΔΥΣΩΝΥΜΟΥ ΑΡΙΘΜΟΥ 666¹⁵ παίζουν έναν ΦΟΒΕΡΑ ΥΠΟΥΛΟ ΡΟΛΟ σε βάρος του ελληνικού λαού.

Είναι χαρακτηριστικό ότι ο υπουργός Ψηφιακής Διακυβέρνησης, ο λεγόμενος Δημήτρης ΠΑΠΑΣΤΕΡΓΙΟΡΓΟΥΕΛ, τόλμησε μέσα στην Βουλή να υποκριθεί ότι ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΕΙ όσα έλεγε ο αριθμοποιητικός του ΠΡΟΓΟΝΟΣ, δηλ. ο Αγαμέμνων (γνωστότερος ως Μένιος) Κουτσόγιωργας, αποκληθείς ΚΟΥΤΣΟΓΙΟΡΓΟΥΕΛ από τον Δημήτρη ΠΑΠΑΝΑΓΙΩΤΟΥ, δημοσιογράφο της σήμερα μητστοτακοπροσκυνημένης ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ¹⁶.

Η φθηνή δικαιολογία του ΠΑΠΑΣΤΕΡΓΙΟΡΓΟΥΕΛ ήταν η εξής:

το 1986 «ήμουν ΜΑΘΗΤΗΣ ΤΟΥ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ»!

Φυσικά, ως συνήθως, ο συγκεκριμένος υπουργός είπε για μία ακόμη φορά ένα ΤΕΡΑΣΤΙΟ ΨΕΜΑ, αφού η παρούσα κυβέρνηση της ΝΕΑΣ ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑΣ, η οποία έχει προσλάβει την αφρόκρεμα των ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΟΛΟΓΩΝ και των ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΩΝ, είναι αυτονόητο ότι θα συνέχιζε το ΦΡΙΚΤΟ έργο του ΠΑΣΟΚ, ερευνώντας εις βάθος όχι μόνο τι ΔΕΝ ΠΗΓΕ ΚΑΛΑ και ΑΠΕΤΥΧΕ η ΠΡΩΤΗ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ ΑΡΙΘΜΟΠΟΙΗΣΗΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΠΡΟΒΑΤΩΝ, αλλά και ποια ΡΗΤΟΡΙΚΗ είχε υιοθετηθεί από την παπανδρεϊκή κυβέρνηση του 1986, για να πεισθεί ο πολίτης να δεχθεί, κατά το δυνατόν ΑΔΙΑΜΑΡΤΥΡΗΤΑ, τον ΕΝΙΑΙΟ ΑΡΙΘΜΟ και τις ΝΕΕΣ ΤΑΥΤΟΤΗΤΕΣ.

Ωστόσο, η μητσοτακική κυβέρνηση της ΝΕΑΣ ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑΣ σε ΕΝΑ ΠΡΑΓΜΑ έχει αναδειχθεί με μεγάλη διαφορά ΠΡΩΤΑΘΛΗΤΡΙΑ σε σχέση με τα ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΙΣΤΙΚΑ ΤΕΧΝΑΣΜΑΤΑ που εφήρμοζε η κυβέρνηση του ΑΝΔΡΕΑ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ: στο ΑΠΥΘΜΕΝΟ ΦΡΕΝΟΒΛΑΒΟΠΟΙΗΤΙΚΟ ΘΡΑΣΟΣ.

Διότι, ενώ κάθε ειδικός στα νομικά ή στην τεχνολογία γνωρίζει άριστα ότι η ΕΝΟΠΟΙΗΣΗ των μητρώων του κράτους σε ΕΝΑ ΚΑΙ ΜΟΝΑΔΙΚΟ εκτοξεύει τον ΚΙΝΔΥΝΟ ΤΗΣ ΚΑΤΑΣΚΟΠΙΑΣ και ΥΠΟΚΛΟΠΗΣ των ΠΡΟΣΩΠΙΚΩΝ ΔΕΔΟΜΕΝΩΝ του πολίτη είτε από ΚΡΑΤΙΚΟΥΣ ΥΠΑΛΛΗΛΟΥΣ είτε από ΙΔΙΩΤΙΚΕΣ ΕΤΑΙΡΕΙΕΣ είτε από ΜΕΜΟΝΩΜΕΝΟΥΣ ΧΑΚΕΡΣ, και ταυτοχρόνως καθιστά παιχνιδάκι τον ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ-ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟ ΑΠΟΚΛΕΙΣΜΟ κάθε ΑΤΙΘΑΣΟΥ πολίτη που δεν επιθυμεί να συνεργαστεί με το καθεστώς της ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗΣ ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑΣ, έρχεται η κυβέρνηση ΤΑΧΥΔΑΚΤΥΛΟΥΡΓΙΚΩ ΤΩ ΤΡΟΠΩ να εμφανίσει αυτήν την μείζονα ΑΠΕΙΛΗ ως ΠΛΕΟΝΕΚΤΗΜΑ για τον πολίτη (στην πραγματικότητα, είναι ένα συντριπτικό πλεονέκτημα του κράτους έναντι του πολίτη)!

Στην φωτογραφία που ακολουθεί παρακάτω (την οποία τράβηξα ο ίδιος μέσα στην 89η ΔΕΘ), θαυμάστε την ΦΡΕΝΟΒΛΑΒΟΠΟΙΗΤΙΚΗ ΘΡΑΣΥΤΗΤΑ του υπουργείου Ψηφιακής Διακυβέρνησης, το οποίο διαφημίζει τον Προσωπικό Αριθμό ως τεχνολογικό αβαντάζ, επειδή:

«Το κράτος αποκτά για πρώτη φορά μια ενιαία εικόνα του πολίτη για αποτελεσματικό σχεδιασμό πολιτικών!» (ποιες είναι, άραγε, αυτές οι πολιτικές;)¹⁷.



Δεν πρέπει να υπάρχει άλλη χώρα που να διαθέτει τόσο σατανικά σκεπτόμενους πολιτικούς, οι οποίοι ΥΠΟΤΙΜΟΥΝ ΤΗΝ ΝΟΗΜΟΣΥΝΗ ΤΟΥ ΛΑΟΥ ΜΕ ΤΟΣΟ ΚΡΑΥΓΑΛΕΟ ΤΡΟΠΟ!

Δεν ξανάγινε τέτοια κοροϊδία! Ή μήπως ξανάγινε; Κι όμως ξανάγινε:

Παρόμοιο ΦΡΕΝΟΒΛΑΒΟΠΟΙΗΤΙΚΟ ΚΟΛΠΟ εφήρμοσε η κυβέρνηση ΜΗΤΣΟΤΑΚΗ και στην εποχή της ΥΓΕΙΟΝΟΜΙΚΗΣ ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑΣ, όταν τόσο Ο ΙΔΙΟΣ Ο ΚΥΡ. ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ όσο και διακεκριμένοι Συνταγματολόγοι, όπως ο κ. ΑΝΤΩΝΗΣ ΜΑΝΙΤΑΚΗΣ, διερρήγνυαν τα ιμάτιά τους ότι το (πρόστυχο) πρόστιμο των 100 € για τους πολίτες άνω των 60 ετών ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΞΑΝΑΓΚΑΣΤΙΚΟ, διότι ο πολίτης ΕΙΧΕ ΤΗΝ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ ΝΑ ΠΑΕΙ ΝΑ ΕΜΒΟΛΙΑΣΘΕΙ, προκειμένου να μην υποβληθεί στην οικονομική θυσία!¹⁸

Όποιος γνωρίζει στοιχειώδη νομικά, γνωρίζει ότι αυτό το επιχείρημα συνιστά ένα ΠΑΙΔΑΡΙΩΔΕΣ ΣΟΦΙΣΜΑ.

Αν ο συλλογισμός ήταν ορθός, τότε κάθε ληστής που απειλεί έναν περαστικό με την φράση «ΤΑ ΛΕΦΤΑ ΣΟΥ Ή ΤΗΝ ΖΩΗ ΣΟΥ» θα ενθυλάκωνε με τις ευλογίες του Ποινικού Δικαίου και της έννομης τάξης τα ξένα χρήματα, αφού αυτά θα τα είχε δώσει ο απειληθείς ΜΕ ΤΗΝ ΘΕΛΗΣΗ ΤΟΥ και ΟΧΙ ΕΞΑΝΑΓΚΑΣΤΙΚΑ!

Το κρίσιμο φυσικά δεν είναι αν ο απειλούμενος έχει την εναλλακτική δυνατότητα να δώσει σε έναν ξένο τα χρήματά του, προκειμένου να γλυτώσει από το κακό με το οποίο απειλείται, αλλά αν ο απειλών ΕΧΕΙ ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΝΑ ΑΞΙΩΣΕΙ από τον απειλούμενο να τελέσει, να ανεχθεί ή να παραλείψει την επίμαχη ενέργεια.

Όταν ΤΕΤΟΙΟΙ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΔΕΝ ΥΦΙΣΤΑΤΑΙ, η εναλλακτική δυνατότητα της συμμόρφωσης του απειλουμένου, η οποία είναι αθέμιτο δημιούργημα του δράστη, ΣΤΕΡΕΙΤΑΙ ΝΟΜΙΚΟΥ ΑΝΤΙΚΡΙΣΜΑΤΟΣ, οπότε η ικανοποίηση της αξίωσης του απειλούντος είναι προϊόν ΕΞΑΝΑΓΚΑΣΜΟΥ.

Παρότι, λοιπόν, αυτή είναι η νομική αλήθεια, χωρίς την παραμικρή ντροπή καταδέχθηκαν οι διακεκριμένοι νομικοί να προδώσουν την επιστήμη τους, προκειμένου να σπρώξουν τον ανυποψιαστο κόσμο στην ΗΛΕΚΤΡΙΚΗ ΚΑΡΕΚΛΑ των ΕΜΒΟΛΙΑΣΤΙΚΩΝ ΚΕΝΤΡΩΝ.

Αντιστοίχως σήμερα, επιχειρούν να μας σπρώξουν στην ΗΛΕΚΤΟΝΙΚΗ ΚΑΡΕΚΛΑ του υπουργειου Ψηφιακής Διακυβέρνησης, σερβίροντάς μας το ΑΡΤΥΣΙΜΟ και ΔΗΛΗΤΗΡΙΑΣΜΕΝΟ ΚΡΕΑΣ του Προσωπικού Αριθμού ως ΝΗΣΤΗΣΙΜΟ και ΝΟΣΤΙΜΟ ΨΑΡΙ!

Ας γυρίσουμε, όμως, τώρα πίσω ξανά στο έτος 1986, για να κατανοήσουμε γιατί η κυβέρνηση ΜΗΤΣΟΤΑΚΗ ξεπέρασε σε ΠΑΝΟΥΡΓΙΑ την κυβέρνηση ΑΝΔΡΕΑ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ στο ζήτημα της ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑΣ υπέρ της υποχρεωτικής θέσπισης ΕΝΙΑΙΟΥ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ ΑΡΙΘΜΟΥ:

Σε ό,τι αφορά τον κίνδυνο του ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΟΥ ΦΑΚΕΛΩΜΑΤΟΣ, λοιπόν, οι πασοκικοί προπαγανδιστές της αριθμοποίησης του λαού είχαν ΠΕΡΙΟΡΙΣΘΕΙ στην απλή ΑΡΝΗΣΗ αυτού του κινδύνου, αποφεύγοντας να προχωρήσουν στο σημερινό ΕΩΣΦΟΡΙΚΟ ΑΝΑΠΟΔΟΓΥΡΙΣΜΑ του φακελώματος σε πράξη ΕΥΕΡΓΕΣΙΑΣ ΥΠΕΡ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΗ.

Ας θυμηθούμε τι είχε δηλώσει μέσα στην Βουλή ο Ρένος (Αυγερινός) ΠΕΤΡΑΛΙΑΣ:

«Και εγώ επισήμως θέλω να ρωτήσω κάτι: Ξέρετε κανένα κράτος, κανένα καθεστώς και πολύ περισσότερο καμιά δημοκρατία, που να φακελώνει τους πολίτες μέσα από μια διαφανή συζήτηση μέσα στη Βουλή; Έχει [υπάρξει] ποτέ τέτοιο προηγούμενο στην πολιτική ιστορία του κόσμου, να δημιουργούμε επίσημο φακέλωμα μέσα από τα στόματα των επίσημων εκπροσώπων του Ελληνικού Λαού;

Εμείς δυστυχώς –και εγώ προσωπικά– έχουμε πείρα από το φακέλωμα. Ήταν κάτι άλλα φακελώματα, τελείως ανεπίσημα και τελείως συνοπτικά. ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΦΑΚΕΛΩΝΕΤΑΙ ΚΑΝΕΙΣ ΣΤΙΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΕΣ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΗ ΒΟΥΛΗ».

Ακόμη, όμως, και ένα μικρό παιδί θα εντόπιζε την ΑΧΙΛΛΕΙΟ ΠΤΕΡΝΑ αυτής της πρόχειρης και έμπλεης ΑΦΕΛΕΙΑΣ επιχειρηματολογίας:

Το ΦΑΚΕΛΩΜΑ φυσικά και δεν διενεργείται κατά την «διαφανή» συζήτηση εντός του κοινοβουλίου, ούτε βεβαίως «από τα στόματα των επίσημων εκπροσώπων του ελληνικού λαού» (sic).

Αλλά η συζήτηση περί του νομοσχεδίου και οι διατυπούμενες απόψεις αποτελούν απλώς ένα ΠΡΟΠΑΡΑΣΚΕΥΑΣΤΙΚΟ ΣΤΑΔΙΟ του ΦΑΚΕΛΩΜΑΤΟΣ, το οποίο αρχίζει να υλοποιείται, με την ενεργοποίηση των απαραίτητων ΕΞΩΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΩΝ ΜΗΧΑΝΙΣΜΩΝ, αφού το νομοσχέδιο γίνει «νόμος του κράτους»!

Όσοι επιθυμούν να συνειδητοποιήσουν το εύρος της ΕΞΑΠΑΤΗΣΗΣ του ελληνικού λαού από την παρούσα κυβέρνηση, πληροφορούμενοι τις τοποθετήσεις των κομμάτων σε σχέση με τον κίνδυνο του ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΟΥ ΦΑΚΕΛΩΜΑΤΟΣ και την μετατροπή της ελληνικής κοινωνίας σε ΟΡΓΟΥΕΛΙΚΗ ΔΥΣΤΟΠΙΑ, αξίζει να μελετήσει τις σελίδες του βιβλίου:

«ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΜΒΟΛΙΑΣΜΟ ΣΤΗΝ ΑΡΙΘΜΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΖΩΑΝΘΡΩΠΩΝ – ΚΑΙ ΣΤΟ ΒΑΘΟΣ ΤΣΙΠΑΡΙΣΜΑ.

Ο ΚΟΣΜΟΣ ΤΟΥ ΤΖΩΡΤΖ ΟΡΓΟΥΕΛ ΣΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΤΗΣ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗΣ ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑΣ».


Στηρίζουμετη προσπαθεια του Κωνσταντίνου βαθιώτη 

Λεπτομέρειες σχετικά με την συνδρομή υπάρχουν στον ακόλουθο σύνδεσμο:

kvathiotis.substack.com/subscribe