Όταν κάποιος δηλώνει "Εγώ είμαι με τους ειδικούς" και κάνει το "εμπόλιο" γι' αυτόν το λόγο, παρακαλώ πολύ, να πάρει μερικές βαθιές ανάσες, και ας ρίξει μια ματιά σ' αυτούς τους ΓΙΓΑΝΤΕΣ παρακάτω, που πιο "ΕΙΔΙΚΟΙ" από αυτούς δεν υπάρχουν και ας ψάξει καλά ποιοι είναι και τι λένε...

 

1.

O Kary Mullis είναι ο ίδιος ο δημιουργός του PCR test και πήρε νόμπελ γι' αυτό.

Μας λέει:

Τα PCR test δεν είναι κατάλληλα για διάγνωση κορονο-ιών.

===============================

2.

Ο DR Malone είναι ο ίδιος ο εφευρέτης των εμβ0λίων τεχνολογίας mRNA.

Μας λέει:

Θεωρώ επικίνδυνα για σοβαρές ασθένειες μέχρι και 5 χρόνια μετά τη λήψη τους. "Θα με αυτοκτονήσουν, αν μιλήσω".

===============================

3.

Καθηγητής Ιολογίας Luc Montagnier πήρε το Νόμπελ Ιατρικής 2008. Είναι αυτό που λέμε, ο top of the top στον τομέα.

Μας λέει:

"Είναι λάθος να εμβολιαστεί ο κόσμος. Τα εμβόλια mRNA υπάρχει κίνδυνος να έχουν απρόβλεπτες συνέπειες όπως καρκίνους, ακόμη και σε επόμενες γενιές! Είναι μαθητευόμενοι μάγοι, μας έχουν για ινδικά χοιρίδια!"

===============================

4.

Ο Γιάννης Ιωαννίδης βρίσκεται στη λίστα με τους 100 πιο σημαντικούς επιστήμονες του πλανήτη. Ειδικός στην επιδημιολογία και την κλινική έρευνα.

Επιπροσθέτως, είναι πρωτοπόρος στη μετα-έρευνα (έρευνα πάνω σε έρευνες)!!!!

Μας λέει:

1. Δεν έχουμε πλήρη εικόνα για την ασφάλεια των εμβ0λίων.

2. Γενοκτονία το lockdown.

===============================

5.

Sucharit Bhakdi

MD. Ομότιμος Καθηγητής Ιατρικής Μικροβιολογίας και Ανοσολογίας, Πρώην Πρόεδρος, Ινστιτούτου Ιατρικής Μικροβιολογίας και Υγιεινής.

Μας λέει:

Για τον εμβ0λιασμό "Σταματήστε την τρέλα" τα εμβ0λια mRNA είναι άκρως επικίνδυνα. Δεν έχουν εξεταστεί για παρενέργειες.

===============================

6.

Robert Hermann Koch Εμπνευστής των αξιωμάτων του Koch που είναι τέσσερα κριτήρια που έχουν σχεδιαστεί για να καθορίσουν μια αιτιολογική σχέση μεταξύ ενός μικροβίου και μιας ασθένειας.

Μαντέψτε.

Τα κριτήρια δεν ικανοποιούνται στην περίπτωση του Κο-βιντ.

===============================

Δεν είσαι με τους "ειδικούς" φίλε.

Είσαι με τους γιατρούς, που συμφωνούν με το κράτος

που συμφωνεί με τους οργανισμούς G.a.v.i., ΠΟΥ και το λουρί..

που ανήκουν στους Διαφθορείς δισεκατομμυριούχους

που κρύβουν το σκεύασμα πίσω από πατέντες.

Δώσε μας "ένα" όνομα "ειδικού" που έχει σοβαρά επιχειρήματα. Ένα! Οι ειδικοί είναι αυτοί... στη φωτό.

Στέλιος Σουρλιας

Η ΜΕΘΟΔΟΣ ΕΛΕΓΧΟΥ ΤΟΥ ΝΟΥ ΜΕ ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΜΕΝΟΥΣ ΙΟΥΣ ΚΑΙ ΜΑΓΝΗΤΙΚΑ ΠΕΔΙΑ

Ο Έλληνας φοιτητής που «ξεκλείδωσε» τα μυστικά του πρώιμου σύμπαντος σε γαλαξίες «βρέφη»

Η πρακτική τελειοποιεί την τεχνική!

 

Τα πουλιά μαθαίνουν μέσα από την εμπειρία τους την τέχνη της κατασκευής φωλιών και δεν καταφεύγουν μόνο στο εκ γενετής ένστικτό τουςσύμφωνα με μια νέα σκωτσέζικη επιστημονική έρευνα

Η έρευνα έρχεται να προσθέσει ένα ακόμα «συν» στις ικανότητες άλλων πλασμάτων πέρα από τον άνθρωπο, ενώ ανατρέπει την καθιερωμένη αντίληψη μεταξύ των επιστημόνων ότι η κατασκευή φωλιάς είναι αποκλειστικά μια έμφυτη ικανότητα.

Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον δρα Πάτρικ Γουόλς του πανεπιστημίου του Εδιμβούργου, που δημοσίευσαν τη σχετική μελέτη στο περιοδικό ζωολογίας «Behavioural Processes», σύμφωνα με το BBC, βιντεοσκόπησαν και μελέτησαν, στην Μποτσουάνα της Αφρικής, τη συμπεριφορά ενός είδους πολύχρωμης «υφάντρας», που διακρίνεται για την κατασκευή πολλών και πολύπλοκων φωλιών, δεκάδων μέσα σε μία μόνο χρονιά.

Οι ερευνητές ανέφεραν ότι η μελέτη αποκάλυψε «ένα ξεκάθαρο ρόλο για την εμπειρία». Κάθε ξεχωριστό πουλί χρησιμοποιούσε ελαφρώς διαφοροποιημένη τεχνική από την μία φωλιά στην επόμενη, ανάλογα με την εμπειρία που είχε αποκομίσει στο μεταξύ. Άλλες φορές ξεκινούσε από δεξιά προς τα αριστερά και άλλες αντίστροφα, ενώ όσο περνούσε ο χρόνος και συσσωρευόταν η «οικοδομική» μάθηση, τα πουλιά έριχναν στο έδαφος όλο και λιγότερα «οικοδομικά υλικά» (π.χ. χορταράκια).

«Αν τα πουλιά ακολουθούσαν κάποια γενετική προδιαγραφή για το χτίσιμο των φωλιών τους, τότε θα ανέμενε κανείς ότι όλα θα έχτιζαν τη φωλιά τους πάντα με τον ίδιο τρόπο. Όμως αυτό δεν συμβαίνει», δήλωσε ο δρ Γουόλς. «Ακόμα και για τα πουλιά, η πρακτική τελειοποιεί την τεχνική τους»,πρόσθεσε.

Η ΠΛΑΝΗ ΤΩΝ ΑΙΣΘΗΣΕΩΝ

 - Δρ Μάνος Δανέζης Δρ Στράτος Θεοδοσίου.

Υπάρχει Θεός μέσα στο σύμπαν;

 Dr. Ιωάννης Κοντόπουλος MSc & Dr. Αστροφυσικής, Διευθυντής Ερευνών στο Κέντρο Ερευνών Αστρονομίας και Εφαρμοσμένων Μαθηματικών της Ακαδημίας Αθηνών

Η ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΣΤΟΝ ΑΓΙΟ ΓΡΗΓΟΡΙΟ ΝΥΣΣΗΣ

Μποζόνιο Χιγκς και Αγ. Γρηγόριος Νύσσης

Η εκπληκτική διδασκαλία του αγίου Γρηγορίου Νύσσης, 16 αιώνες πριν, για την δημιουργία του κόσμου, μοιάζει κατά κάποιο τρόπο με την θεωρία της «Μεγάλης Έκρηξης» με την διαφορά ότι την ερμηνεύει μέσα από τη δημιουργική άκτιστη ενέργεια του Θεού. Ο άγιος Γρηγόριος Νύσσης απορρίπτει, όπως όλοι οι άγιοι Πατέρες, την αυτόματη δημιουργία του κόσμου, γιατί όλα έγιναν με την δημιουργική ενέργεια του Θεού και προήλθαν «εκ του μη όντος». Τα πάντα δημιουργήθηκαν «ουκ αυτομάτω τινί συντυχία, κατά τινα άτακτον και τυχαίαν φοράν». Εκτός από την αρχή της μη «αυτομάτου συντυχίας» για την δημιουργία του κόσμου, ο άγιος Γρηγόριος Νύσσης ομιλεί για την «αθρόαν καταβολήν». Έτσι εξηγεί τον λόγο του Μωϋσή «εν αρχή εποίησεν ο Θεός τον ουρανόν και την γήν». Γράφει ότι η σύσταση των όντων έγινεν αθρόως: «Ότι αθρόον της των όντων συστάσεως…». Άλλη βασική αρχή είναι ότι στην κτίση υπάρχει ο λεγόμενος «εγκείμενος της κτίσεως λόγος». Ακόμη και όταν δημιουργήθηκε το Σύμπαν, όλο το Σύμπαν βρισκόταν στο σκοτάδι, γιατί «ούπω γάρ εξεφάνη του πυρός η αυγή υποκεκρυμμένη τοίς μορίοις της ύλης» και έτσι όλα ήταν αόρατα και ανακατεμμένα. Όταν ο Θεός έδωσε εντολή για την γένεση του κόσμου, τότε αυτό το πύρ που επισκιαζόταν από τα μόρια της ύλης πρόβαλε και αμέσως «τώ φωτί τα πάντα περιηυγάζετο». Μέσα σε όλη την κτίση υπάρχει ο λόγος του Θεού, ο «εγκείμενος της κτίσεως λόγος». Σε κάθε όν ενυπάρχει κάποιος σοφός και τεχνικός λόγος, έστω κι αν εμείς δεν τον βλέπουμε, «πάν το γινόμενον, λόγω [για κάποιο λόγο] γίνεται» και τίποτα από τα δημιουργηθέντα από το Θεό δεν νοείται «άλογον και συντυχικόν και αυτόματον», δηλαδή τυχαίο και χωρίς λόγο. Όταν ο Θεός είπε «γεννηθήτω φώς», αναφέρεται «εις τον εγκείμενον της κτίσεως λόγον». Αυτός ο λόγος-ενέργεια που ενυπάρχει σε όλα τα όντα χαρακτηρίζεται από τον άγιο Γρηγόριο Νύσσης «οιωνεί σπερματική δύναμις». Πρόκειται για την πρώτη ορμή του Θεού προς δημιουργία, που υπήρχε «δυνάμει» στην κτίση, όχι όμως και ενεργεία, διότι η γη ήταν ακόμη ακατασκευαστη. Οι αριστοτελικοί όροι “δυνάμει” και “ενεργεία” χρησιμοποιούνται από τον άγιο Γρηγόριο για να ερμηνεύσει το πώς δημιουργήθηκε η κτίση. Αυτή η σπερματική δύναμη στα όντα, την οποία έβαλε ο Θεός, ενεργοποιήθηκε με την δύναμη του λόγου Του. Έτσι, τα διάφορα είδη των όντων ήταν αποτέλεσμα της σπερματικής δύναμης και της δημιουργικής ενέργειας του Θεού. Στην αρχή ο Θεός δημιούργησε την άμορφη ύλη που δεν ήταν άκτιστη, και στην συνέχεια με το λόγο Του δημιούργησε τις «ποιότητες» δηλαδή τα επί μέρους είδη. Με αυτήν την δύναμη και σοφία που καταβλήθηκαν στην κτίση, «ειρμός τις αναγκαίος κατά τινα τάξιν επηκολούθησεν». Άρα η δημιουργία του κόσμου «εν αρχή» και η δημιουργία των όντων, η άμορφος ύλη, τα μόρια και η εξέλιξή τους, οι ποιότητες έγιναν με την προσωπική ενέργεια του Θεού, με τον δημιουργικό Του λόγο, που εισήλθε εξ αρχής «αθρόως» στην ουσία των όντων. Από εκεί με την δημιουργική ενέργεια του Θεού προήλθε η ορμή και το φώς που περιέλουσε την κτίση και δημιούργησε τις ποιότητες των ειδών. Επομένως, ο κόσμος δημιουργήθηκε από τον Θεό, με την άκτιστη δημιουργική ενέργειά Του και μέσα σε όλη την κτίση υπάρχει η άκτιστη ενέργεια του Θεού που ουσιοποιεί και ζωοποιεί την κτίση.

η συνέχεια εδώ

Πλειάδες

 

Φθινοπωρινή Ισημερία

  

Αστρονομικό φαινόμενο, κατά τό οποίο ή ημέρα καί ή νύχτα έχουν περίπου τήν ίδια διάρκεια. Σηματοδοτεί τήν πρώτη ημέρα τού Φθινοπώρου, μίας από τίς τέσσερις εποχές τού χρόνου.

Κι όμως, η καλοσύνη είναι μεταδοτική και υπάρχει απόδειξη

 

---

Φανταστείτε ότι πλησιάζετε στο αγαπημένο σας καφέ, όταν ξαφνικά το βλέμμα σας τραβάει μία σκηνή που διαδραματίζεται μεταξύ δύο αγνώστων ακριβώς έξω από την είσοδο. Ένας άνδρας κάθεται ακουμπισμένος στη γυάλινη τζαμαρία, με τα γόνατα στο στήθος, έχοντας μια πλαστική τσάντα με τα υπάρχοντά του στο πεζοδρόμιο. Από πάνω του στέκεται μια γυναίκα με τρυφερά απλωμένο το χέρι και του προσφέρει λίγα χρήματα.

Μήπως καθώς προσπερνάτε και μπαίνετε στο καφέ, σκέφτεστε να ρίξετε μια ματιά στο πορτοφόλι σας για να δείτε αν έχετε κι εσείς να του προσφέρετε κάτι; Μήπως βγάζετε λίγα χρήματα και βγαίνετε έξω για να του τα δώσετε, ευχόμενοι να μπορούσατε να κάνετε περισσότερα; Μήπως το γεγονός ότι γίνατε μάρτυρας μιας τέτοιας αλληλεπίδρασης σας κάνει να αισθάνεστε καλύτερα για τη γειτονιά και την κοινότητά σας;

Αν απαντήσατε «ναι» σε κάποια ή σε όλες από τις παραπάνω ερωτήσεις, τότε πιθανότατα αισθάνεστε αυτό που οι κοινωνιολόγοι από το Bedari Kindness Institute του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια ονομάζουν «ανάταση» -ένα αναζωογονητικό συναίσθημα που συχνά συνοδεύεται από μια αίσθηση ζεστασιάς στο στήθος, ανατριχίλα, μερικές φορές ακόμη και δάκρυα.

Οι ερευνητές του Ινστιτούτου, το οποίο ιδρύθηκε το 2019, έχουν διεξάγει μελέτες διερευνώντας εάν η καλοσύνη μπορεί να είναι μεταδοτική. Αυτό που διαπίστωσαν εν ολίγοις είναι ότι ναι, είναι, όπως επιβεβαίωσε έρευνα του 2023.

Στη μελέτη συμμετείχαν 8.000 άτομα σε 15 πειράματα. Έντεκα πραγματοποιήθηκαν διαδικτυακά και τέσσερα έγιναν διά ζώσης μέσω συνεντεύξεων στους δρόμους του Λος Άντζελες.

Οι μισοί από τους συμμετέχοντες παρακολούθησαν ένα viral βίντεο με τίτλο «Unsung Hero», στο οποίο ένας νεαρό άνδρας σταματάει συχνά κατά τη διάρκεια της μέρας του προκειμένου να βοηθήσει άλλους ανθρώπους. Οι άλλοι μισοί παρακολούθησαν ένα βίντεο με έναν αθλητή παρκούρ που εκτελεί εντυπωσιακά ακροβατικά.

Όσοι συμμετείχαν διά ζώσης έλαβαν πέντε χαρτονομίσματα του 1 δολαρίου ως αμοιβή για το χρόνο που διέθεσαν. Στο τέλος, οι ερευνητές παρέδωσαν στον καθένα από έναν φάκελο και τους κάλεσαν να κάνουν μια δωρεά στο UCLA Mattel Children’s Hospital. Στη συνέχεια, οι ερευνητές απομακρύνθηκαν, ώστε οι συμμετέχοντες να επιλέξουν ανώνυμα πόσα χρήματα θα έβαζαν -αν επέλεγαν να βάλουν- στον φάκελο πριν τον σφραγίσουν.

Οι άνθρωποι που είδαν το βίντεο «Unsung Hero» έδωσαν 25% περισσότερα χρήματα από εκείνους που είδαν το βίντεο με το παρκούρ.

Στα άτομα που συμμετείχαν διαδικτυακά τέθηκε μια υποθετική ερώτηση: Εάν ο εργοδότης σας πρότεινε να κάνει η εταιρεία δωρεές για έναν αξιόλογο σκοπό, θα είχατε τη διάθεση να δώσετε χρήματα; Εκείνοι που είδαν το βίντεο «Unsung Hero» είχαν σημαντικά περισσότερες πιθανότητες να δεσμευτούν σε μία φιλανθρωπική δωρεά: Το 67% δήλωσαν ότι θα έκαναν δωρεές αν υποστηρίζονταν από τις εταιρείες τους. Όσο για τα άτομα που είδαν μόνο το βίντεο με το παρκούρ, μόνο το 47% απάντησε με τον ίδιο τρόπο.

Η αλυσιδωτή αντίδραση

Γονείς και προσωπικό που βρίσκονταν στην αίθουσα αναμονής ενός παιδιατρικού ιατρείου και παρακολούθησαν βίντεο με ανθρώπους που συμπεριφέρονταν με καλοσύνη έκαναν λόγο μετά για αισθήματα χαράς, ηρεμίας, ευγνωμοσύνης και γενναιοδωρίας -σε σύγκριση με άλλους, οι οποίοι συμμετείχαν στην ίδια πιλοτική έρευνα και είδαν μόνο διαφημίσεις για παιδιά.

Οι συγγραφείς της μελέτης εκτιμούν ότι τα συναισθήματα αυτά θα μπορούσαν στη συνέχεια να προκαλέσουν μία αλυσιδωτή αντίδραση, ενθαρρύνοντας περισσότερες φιλοκοινωνικές συμπεριφορές στους ανθρώπους οι οποίοι παρακολουθούσαν τα βίντεο με τις ευγενικές πράξεις.

Η καλοσύνη και οι σωματικές αλλαγές

Το θερμό αυτό αίσθημα που νιώθουμε πιθανώς δεν ήταν μόνο ψυχολογικής φύσης, αλλά συνοδεύεται και από πολύ υπαρκτές σωματικές αλλαγές. Η αρτηριακή πίεση και η κορτιζόλη μπορεί να πέσουν (μειώνοντας το στρες) και τα επίπεδα σεροτονίνης και ντοπαμίνης μπορεί να αυξηθούν (πρόκειται για νευροδιαβιβαστές που παίζουν ρόλο στην ενεργοποίηση των κέντρων ευχαρίστησης/ανταμοιβής του εγκεφάλου). Όπως μπορούν να αυξηθούν και τα επίπεδα της ωκυτοκίνης, της σημαντικής ορμόνης που, μεταξύ άλλων, συμβάλλει στην οικοδόμηση σχέσεων, στη χαλάρωση και την ευεξία.

Ενα είδος θετικότητας που μπορεί να υπερβεί το αρχικό ερέθισμα

Προηγούμενη έρευνα του 2016, που δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό περιοδικό Scientific American, αναφέρει ότι άτομα που πήραν μέρος στη μελέτη ήταν πρόθυμα να δωρίσουν τα χρήματα που έλαβαν για τη συμμετοχή τους με πολύ μεγαλύτερη άνεση όταν τους είπαν ότι οι προηγούμενοι συμμετέχοντες έκαναν το ίδιο (σε σύγκριση με άλλη ομάδα στην οποία είπαν ότι οι προηγούμενοι από αυτούς ήταν περισσότερο φειδωλοί).

Ακόμη πιο ενδιαφέρον είναι το γεγονός οι εν λόγω ερευνητές διαπίστωσαν ότι η καλοσύνη μεταδίδει ένα είδος θετικότητας που μπορεί να υπερβεί το αρχικό ερέθισμα.

Οι συμμετέχοντες άλλης μελέτης που παρακολούθησαν άτομα την ώρα που προσέφεραν κάτι γενναιόδωρα, είχαν την προθυμία να γράψουν πιο στοργικά, ενθαρρυντικά και γεμάτα ενσυναίσθηση σημειώματα σε έναν φίλο που περνούσε δυσκολίες, όταν τους δόθηκε η ευκαιρία να το κάνουν, σε σύγκριση με εκείνους οι οποίοι παρακολούθησαν άτομα με πιο τσιγκούνικη στάση.

Οι πράξεις που δηλώνουν καλοσύνη δεν χρειάζεται να είναι κάτι εξαιρετικό, μπορεί να είναι και μία απλή κίνηση:

Κάνουμε μία έκπληξη, κάτι απροσδόκητο, για παράδειγμα αναλαμβάνουμε μία δουλειά του σπιτιού ελαφρύνοντας από τον φόρτο ένα μέλος της οικογένειας μας, δίνουμε τη θέση μας στον άνθρωπο που περιμένει πίσω από εμάς στην ουρά, στέλνουμε ένα μπουκέτο λουλούδια -ναι, γιατί όχι;- σε ένα φιλικό μας πρόσωπο.

Εξυψώνουμε τον άλλον -έναν συνάδελφο, τον υπάλληλο ενός καταστήματος, τους δικούς μας ανθρώπους- λέγοντας πόσο καλά κάνει κάτι.

Προσφέρουμε τη βοήθεια μας, από το να κουβαλήσουμε τα ψώνια του άλλου και να βγάλουμε τα σκουπίδια του γείτονα, μέχρι να μεταφέρουμε με το αυτοκίνητο μας έναν συνάδελφο.

Χαμογελάμε. Όταν μας χαμογελούν διαπιστώνουμε ότι αυτή η τόσο απλή έκφραση έχει μεγάλο αντίκτυπο στη διάθεσή μας, είτε προέρχεται από έναν άγνωστο είτε από κάποιον που γνωρίζουμε.

Αφήνουμε ένα μήνυμα -από δυό λόγια στη χαρτοπετσέτα του εστιατορίου που δειπνήσαμε για το πόσο εξαιρετική ήταν η εξυπηρέτηση, μέχρι ένα τρυφερό σημείωμα στο παιδί ή στον σύντροφο μας.

Ενθαρρύνουμε, λέμε στον άλλον «θα τα καταφέρεις» και «τα κατάφερες».

Επικοινωνούμε. Τηλεφωνούμε ή στέλνουμε μήνυμα σε κάποιον ο οποίος ξέρουμε ότι είναι μόνος, αλλά και σε έναν παλιό μας φίλο για να του πούμε ότι τον σκεφτόμαστε.

Προσφέρουμε κάτι, για παράδειγμα αφήνουμε στο κατώφλι του άλλου λίγα λουλούδια ή γλυκά, ή χαρίζουμε κάτι που δεν χρειαζόμαστε.

Δεν αγνοούμε τους άλλους, τους αναγνωρίζουμε. Μπορεί να πούμε σε κάποιον πόσο τον εκτιμάμε ή απλά να χαιρετήσουμε τον ταμία της τράπεζας με το όνομα του και να τον ρωτήσουμε πώς είναι.

Προσκαλούμε κάποιον να καθίσει στο τραπέζι μας ενώ είμαστε σε ένα καφέ ή προσφέρουμε τη θέση μας στο λεωφορείο.

Με πληροφορίες από Psychology Today

Εφόσον υπάρχουν νόμοι που διέπουν το παγκόσμιο στερέωμα, υπάρχει και Νομοθέτης..!

 

~ { Albert Einstein }

O διωγμός του Καθηγητή Martin Kulldorff από το Harvard!

 

 

Γράφει ο Καλλιντέρης Νικόδημος

«Ήταν ξεκάθαρο ότι είχα να επιλέξω μεταξύ της επιστήμης και της ακαδημαϊκής μου καριέρας. Επέλεξα την πρώτη. Τι είναι (εν τέλει) η επιστήμη αν όχι η ταπεινή αναζήτηση της αλήθειας»;

Αυτά γράφει μεταξύ σπουδαίων άλλων ο τέως Καθηγητής Επιδημιολογίας και Βιοστατιστικολογίας του Πανεπιστημίου του Harvard Martin Kulldorff σε ένα πρόσφατο κείμενό του, στο οποίο περιγράφει τον ωμό και πρωτοφανή διωγμό του λόγω των επιστημονικών του τοποθετήσεων για τους αυταρχικούς εγκλεισμούς (lockdowns) και τις απάνθρωπες και ανήθικες υποχρεωτικότητες κατά την περίοδο του κορωνοϊού!

Στο πλευρό του στάθηκαν παγκόσμια αναστήματα της Ιατρικής Επιστήμης όπως ο Jay Bhattacharya από το Πανεπιστήμιο του Stanford και η Tanya Gupta από το αντίστοιχο της Οξφόρδης!

O Martin Kulldorff περιγράφει λεπτομερώς την φίμωσή του σχεδόν σε κάθε διαδικτυακή πλατφόρμα (twitter, youtube, facebook, κ.λπ.) και την ενορχηστρωμένη άρνηση των μεγάλων αγγλόφωνων μέσων επικοινωνίας να δημοσιεύσουν τις απόψεις του. Καθ' όλο το επίμαχο διάστημα συνάδελφοί του Καθηγητές στο Harvard λησμόνησαν την ακαδημαϊκή τους νηφαλιότητα και σύνεση και με δημόσιες τοποθετήσεις τους το λοιδόρησαν σκαιότατα αποκαλώντας τον μέχρι και «ακροδεξιό»!

Οι ίδιοι δεν δέχτηκαν να αντιπαρατεθούν μαζί του πρόσωπο με πρόσωπο σε οποιοδήποτε δημόσιο βήμα προφανώς γνωρίζοντας την κατάρτισή του και τα αδιάσειστα στοιχεία που είχε δημοσιεύσει προς επίρρωση των θέσεών του. Οι τελευταίες παράγραφοι του άρθρου του συμπυκνώνουν πολύ εκφραστικά το τι συμβαίνει στον ακαδημαϊκό χώρο και γι’ αυτό τις παραθέτουμε αυτούσιες:

«Οι περισσότερες Σχολές του Harvard αναζητούν επιμελώς την αλήθεια σε μια μεγάλη ποικιλία πεδίων, αλλά η αλήθεια (σχ. η λατινική λέξη Veritas που σημαίνει «αλήθεια» είναι το σύνθημα του Harvard και φιγουράρει στο σήμα του) δεν ήταν η κατευθυντήρια αρχή της ηγεσίας του Harvard. Ούτε η ακαδημαϊκή ελευθερία, ούτε η πνευματική περιέργεια, ούτε η ανεξαρτησία από εξωτερικές δυνάμεις ή το ενδιαφέρον για τους απλούς ανθρώπους καθοδήγησαν τις αποφάσεις τους.

Το Harvard και η ευρύτερη επιστημονική κοινότητα έχουν πολύ δουλειά να κάνουν για να αξίζουν και να επανακτήσουν την εμπιστοσύνη της κοινωνίας. Τα πρώτα βήματα είναι η αποκατάσταση της ακαδημαϊκής ελευθερίας και ο εξοβελισμός της κουλτούρας ακύρωσης ("cancel culture"). Όταν οι επιστήμονες έχουν διαφορετικές αντιλήψεις για θέματα δημόσιας σημασίας, τα Πανεπιστήμια θα πρέπει να οργανώνουν ανοιχτές και πολιτισμένες συζητήσεις για την αναζήτηση της αλήθειας. Το Harvard θα μπορούσε να το είχε κάνει - και μπορεί ακόμα, αν το ήθελε.

Η επιστήμη δεν μπορεί να επιβιώσει σε μια κοινωνία που δεν εκτιμά την αλήθεια και δεν προσπαθεί να την ανακαλύψει. Η επιστημονική κοινότητα θα χάσει σταδιακά την υποστήριξη του κοινού και σιγά σιγά θα αποσυντεθεί σε μια τέτοια κουλτούρα. Η αναζήτηση της αλήθειας απαιτεί ακαδημαϊκή ελευθερία με ανοιχτό, παθιασμένο και πολιτισμένο επιστημονικό λόγο, με μηδενική ανοχή στη συκοφαντία, τον εκφοβισμό ή την ακύρωση. Ελπίζω ότι κάποια μέρα, το Harvard θα βρει τον δρόμο του πίσω στην ακαδημαϊκή ελευθερία και ανεξαρτησία»

Καρδιά: Νευριάζετε, γκρινιάζετε ή ανησυχείτε συνεχώς; Υπάρχουν επιπτώσεις!

---

Αν ανήκετε στην κατηγορία των… γκρινιάρηδων, των «απότομων» ανθρώπων ή εκείνων που δεν σταματούν να ανησυχούν, καλύτερα να αλλάξετε στάση αν θέλετε να έχετε «γερή» καρδιά.

Έτσι τουλάχιστον συνιστά πρόσφατη έρευνα, η οποία αποκάλυψε πως ορισμένα αρνητικά χαρακτηριστικά της προσωπικότητας, όπως η διαρκής ανησυχία και η ευερεθιστότητα, έχουν συνδεθεί με πρώιμα σημάδια γήρανσης της καρδιάς.

Ας δούμε αναλυτικά τα ευρήματα των επιστημόνων.

Η μελέτη

Για να διερευνηθεί σε βάθος η σχέση μεταξύ ψυχικής υγείας και καρδιακής λειτουργίας, ομάδα ερευνητών από το πανεπιστήμιο «Queen Mary» στο Λονδίνο εξέτασαν καρδιακές τομογραφίες 36.309 ατόμων.

Ταυτόχρονα, βαθμολογήθηκαν μέσω ερωτηματολογίων προσωπικότητας τα επίπεδα νευρωτισμού των συμμετεχόντων (της τάσης κάποιου να δυσφορεί και να επιδεικνύει παρορμητική συμπεριφορά).

Οι ερευνητές αποκάλυψαν ότι τα άτομα που παρουσίαζαν νευρωτισμό σε υψηλότερο βαθμό είχαν πιο εξασθενημένη λειτουργία και χαμηλότερη μάζα σε τμήματα της καρδιάς, όπως η δεξιά και η αριστερή κοιλία, υψηλότερη ίνωση του μυοκαρδίου (μια καρδιακή πάθηση που χαρακτηρίζεται από ουλές στην καρδιά, επηρεάζοντας συνήθως τις κοιλίες της καρδιάς που αντλούν το αίμα) και υψηλότερη αρτηριακή ακαμψία.

Τα προβλήματα αυτά φάνηκε να εμφανίστηκαν ανεξάρτητα από κοινούς παράγοντες κινδύνου, όπως το κάπνισμα και η παχυσαρκία, και ήταν πιο έντονα στους άνδρες σε σύγκριση με τις γυναίκες.

Η σχέση μεταξύ ψυχικής και καρδιαγγειακής υγείας

Οι επιστήμονες δήλωσαν ότι τα ευρήματα αυτά τονίζουν τη βαθιά σύνδεση μεταξύ ψυχικής και καρδιαγγειακής υγείας.

Ο Στέφεν Πίτερσεν, καθηγητής καρδιαγγειακής ιατρικής στο πανεπιστήμιο «Queen Mary», ανέφερε χαρακτηριστικά:

«Γνωρίζουμε ότι υπάρχει σημαντική σχέση μεταξύ της ψυχικής υγείας και της υγείας της καρδιάς. Η μελέτη μας αποκάλυψε ότι νευρωτικά χαρακτηριστικά της προσωπικότητας, όπως το συνεχές άγχος ή η υπερβολική ανησυχία και η θλίψη μπορούν να επιφέρουν επιβλαβείς αλλαγές στην καρδιά».

Γίνεται να αλλάξουμε προσωπικότητα;

«Το να ζει κανείς με προβλήματα ψυχικής υγείας, όπως η κατάθλιψη, μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο καρδιακών και κυκλοφορικών παθήσεων. Η εν λόγω έρευνα έδειξε ότι ορισμένα χαρακτηριστικά της προσωπικότητας, τα οποία αποτελούν ταυτόχρονα πρώιμα σημάδια για εμφάνιση προβλημάτων ψυχικής υγείας, μπορούν να γεράσουν πρόωρα την καρδιά», τόνισαν οι ερευνητές.

«Δεν είναι εύκολο να αλλάξει κανείς προσωπικότητα και να αρχίσει να βλέπει από τη μια μέρα στην άλλη τη φωτεινή πλευρά της ζωής. Ωστόσο, μπορεί να κάνει αλλαγές στον τρόπο ζωής του έτσι ώστε να βελτιώσει τη σωματική και ψυχική του ευεξία. Κάποιες από αυτές είναι ο ποιοτικός ύπνος, η ισορροπημένη διατροφή, η ενσωμάτωση της άσκησης στην καθημερινότητά του και η κοινωνικοποίηση», κατέληξαν οι επιστήμονες.

πηγή*Tα ευρήματα δημοσιεύθηκαν στο ακαδημαϊκό περιοδικό «European Heart Journal – Cardiovascular Imaging».

Το πείραμα στο Ιερό του Διός στο Όρος Λύκαιο της Αρκαδίας - Τι είναι η ψυχοακουστική;

 

Η όραση αποτελεί παραδοσιακά το κύριο αισθητήριο μέσο για την κατανόηση του παρελθόντος -οι αρχαιολόγοι «βλέπουν» τα μνημεία και προσπαθούν να βγάλουν συμπεράσματα. Τα τελευταία χρόνια, ωστόσο, νέες μέθοδοι και θεωρητικές προσεγγίσεις υπόσχονται να αποκαλύψουν ακόμα περισσότερα μέσα και από άλλες αισθήσεις, όπως η ακοή. Ένα τέτοιο παράδειγμα είναι η έρευνα, που πρόσφατα δημοσιεύτηκε στο ηλεκτρονικό περιοδικό Open Archaeology, με τίτλο «Χρησιμοποιώντας την Ψυχοακουστική στην Αρχαιολογία των Αισθήσεων: Εξελίξεις στο Αρχαίο Ιερό του Διός στο Λύκαιο Όρος» της Πάμελα Τζόρνταν, αρχιτέκτονα, υποψήφιας διδάκτορα στο Πανεπιστήμιο του Άμστερνταμ.

Τι σημαίνει, όμως, ψυχοακουστική; «Η ψυχοακουστική μελετά τον τρόπο που το ανθρώπινο αυτί αντιλαμβάνεται τον ήχο. Έρχεται σε αντίθεση με την ακουστική, που είναι η μελέτη του τρόπου με τον οποίο ο ήχος κινείται σε ένα περιβάλλον, αλλά και με την ανθρώπινη ερμηνεία του ήχου, ό,τι δηλαδή κάνει ο εγκέφαλός μας στην αρχική λήψη ενός ήχου. Ένα καλό παράδειγμα θα μπορούσε να είναι το εξής: Φανταστείτε ότι περπατάτε σε έναν πολυσύχναστο δρόμο της πόλης και παράλληλα συνομιλείτε με έναν φίλο σας. Ενώ η ακουστική μελέτη θα μπορούσε να εστιάσει σε όλους τους ήχους και τα χαρακτηριστικά τους, η ψυχοακουστική θα μπορούσε να μελετήσει πώς εσείς ακούτε τον φίλο σας που μιλάει υπό τους ήχους ενός ηχηρού διερχόμενου λεωφορείου και η ερμηνεία του ήχου τον τρόπο που μπορεί να το βρίσκετε αυτό φυσιολογικό», απαντά στην ερώτηση του ΑΠΕ-ΜΠΕ η Πάμελα Τζόρνταν.

Το Ιερό του Δία στο Λύκαιο Όρος, στο νοτιοδυτικό άκρο της Αρκαδίας, ένα από τα σημαντικότερα ιερά της αρχαιότητας, αναπτυγμένο σε δύο διαφορετικές θέσεις, αλλά σε μικρή μεταξύ τους απόσταση, είναι το μέρος όπου κατά την παράδοση γεννήθηκε και ανατράφηκε ο Δίας, αλλά και ο τόπος όπου κάθε τέσσερα χρόνια διεξάγονταν τα Λύκαια, οι αθλητικοί αγώνες προς τιμήν του θεού. Είναι, επίσης, ένας αρχαιολογικός χώρος που γνωρίζει καλά η συνομιλήτρια του ΑΠΕ-ΜΠΕ. «Όταν ξεκίνησα την ανεξάρτητη έρευνά μου για τον ήχο στην αρχιτεκτονική κληρονομιά, σκεφτόμουν την προηγούμενη εμπειρία που είχα στο Ιερό του Διός στο Λύκαιο Όρος, όταν από το 2005 έως το 2008 μελετούσα την αρχιτεκτονική του. Εκείνη την εποχή είχα εντυπωσιαστεί από την ηχητική δυναμική της θέσης. Επιστρέφοντας ως αρχιτέκτονας με ειδίκευση στην ψυχοακουστική και τη μελέτη ηχοτοπίων, ήθελα να χρησιμοποιήσω ό,τι είχα τεκμηριώσει, βάσει δεδομένων, για την ηχητική αντίληψη ώστε να εξερευνήσω τη σχέση μεταξύ ήχου, αρχιτεκτονικής και σχεδιασμού μιας θέσης μέσα στον χρόνο. Ήμουν πραγματικά περίεργη να πειραματιστώ με τον συνδυασμό μεταξύ ψυχοακουστικής και αρχαιολογικών προσεγγίσεων. Είναι τόσα πολλά που δεν γνωρίζουμε για την καθημερινή ζωή ενός ιερού στην αρχαιότητα, που ίσως ο ήχος αποκάλυπτε ένα μοτίβο που δεν μπορούσα να δω», συμπληρώνει η ερευνήτρια που μελετά τον ήχο σε ιστορικούς χώρους από το 2015.

«Δανείστηκα εξοπλισμό ψυχοακουστικής ηχογράφησης από την HEAD Acoustics και το καλοκαίρι εκείνης της χρονιάς έκανα το πρώτο ταξίδι στο Λύκαιο Όρος για να δοκιμάσω ένα πείραμα χρησιμοποιώντας τον συγκεκριμένο εξοπλισμό, έναν ήχο κλήσης κινητού τηλεφώνου και ένα μικρό ηχείο. Επέστρεψα με συνεργάτες πεδίου και πιο ειδικές μεθόδους τα έτη 2017, 2019 και 2022 και με χρηματοδότηση από διάφορες επιχορηγήσεις. Το 2018 έκανα την έρευνα αντικείμενο της διδακτορικής μου έρευνας, την οποία ολοκληρώνω τώρα», επισημαίνει η Π. Τζόρνταν και συνεχίζει ως προς την επιλογή του χώρου: «Ήξερα ότι διατηρούνται ακόμα αρκετές από τις αρχαίες συνθήκες και πως θα μπορούσαν να γίνουν άνετα ακουστικές δοκιμές επειδή η τοποθεσία παραμένει απομονωμένη από τις περισσότερες σύγχρονες πηγές ήχου. Υπήρχαν μόνο δύο ήχοι που έπρεπε να αποφύγω όσο το δυνατόν περισσότερο: τα αεροπλάνα και τα κουδούνια των κατσικιών. Σκέφτηκα, λοιπόν, ότι ήταν μια καλή περίπτωση μελέτης ώστε να δοκιμάσω τη μεθοδολογία μου, ενώ πιθανώς απαντούσα και στο ερώτημά μου, εάν δηλαδή τα αποτελέσματα της ακουστικής έρευνας ευθυγραμμίζονταν με την αρχαία αρχιτεκτονική στην περιοχή ή όχι».

Όσο για τις απαντήσεις, η ίδια επισημαίνει: «Τα αποτελέσματα υποδεικνύουν ότι η τοποθεσία δεν σχεδιάστηκε σύμφωνα με τις ηχητικές ιδιότητες του χώρου -δεν υπάρχει κάποια εμφανής γενική 'ακουστική λογική' που να σχετίζεται με το αρχιτεκτονικό σχεδιασμό του ιερού. Ωστόσο, επιβεβαιώνεται πως οι ήχοι σε ορισμένες τοποθεσίες γίνονται αντιληπτοί πιο έντονα ή πιο αδύναμα από ό,τι 'θα έπρεπε', ιδιότητες που συνδέονται με ορισμένα αρχιτεκτονικά ή τοπικά χαρακτηριστικά. Το πιο καλό παράδειγμα είναι το ημικυκλικό εσωτερικό μιας κατασκευής, που ενισχύει σημαντικά την αίσθηση οποιουδήποτε ήχου για κάποιον που βρίσκεται στο εσωτερικό της. Καθώς ο λόγος της κατασκευής αυτής είναι ακόμα άγνωστος, αναρωτιέται κανείς ποιες δραστηριότητες θα είχαν ωφεληθεί από μια τέτοια ηχητική ενίσχυση».

Η ερευνήτρια αναφέρεται και σε ένα παράδειγμα ασθενέστερων ηχητικών αποτελεσμάτων που σχετίζονται με κατασκευές πιο μακρινές, όπως το λίθινο οικοδόμημα που έχει συνδεθεί με την πηγή Αγνώ, δίπλα στην οποία, σύμφωνα με Παυσανία, είχε λάβει χώρα τελετή για τον εξευγενισμό της νύμφης και την πρόκληση βροχής. «Οι κατασκευές αυτές βρέθηκαν, όχι απροσδόκητα, πιο ηχητικά απομονωμένες από τις υπόλοιπες. Αλλά και το άλλο κρηναίο οικοδόμημα, που βρίσκεται στη μέση της κύριας συστάδας των κτιρίων του ιερού, ήταν ηχητικά απομονωμένο από τις περισσότερες κατασκευές και ένα από τα λιγοστά μέρη στα οποία η ηχώ έπαιζε σημαντικό ρόλο. Με άλλα λόγια, στη μέση της δραστηριότητας του ιερού υπήρχε ένα σημείο όπου ο ήχος ενίσχυε ένα ιδιωτικό τελετουργικό, μια αισθητηριακή αποστασιοποίηση. Τέλος, η μελέτη διερεύνησε ένα φαινόμενο τονισμού που εγώ και άλλοι αρχαιολόγοι είχαμε παρατηρήσει όλα αυτά τα χρόνια μεταξύ του ιππόδρομου και ενός παρακείμενου λόφου. Εργάστηκα εκτενώς με την ομάδα μου το 2022 για να προσδιορίσω τις δυο θέσεις, στον λόφο και στον ιππόδρομο, όπου δύο άτομα μπορούν εύκολα να κάνουν μια προφορική συνομιλία -το εντυπωσιακό είναι ότι η απόσταση μεταξύ τους ξεπερνά τα 150 μέτρα! Κι όμως τα προκαταρκτικά δεδομένα έδειξαν ότι η αντίληψη του ήχου είναι συχνά πιο αδύναμη από ό,τι προβλεπόταν. Ο συνδυασμός της ικανότητας αντίληψης και των προσδοκιών είναι σημαντικός σε αυτή τη θέση, ένα τέλειο παράδειγμα του πώς μια μελέτη που χρησιμοποιεί την ψυχοακουστική μπορεί να βοηθήσει στην περιγραφή των λεπτομερειών μιας κατά τα άλλα αδιαμφισβήτητης φαινομενολογικής παρατήρησης», εξηγεί η Π. Τζόρνταν στο ΑΠΕ-ΜΠΕ.

Άραγε μπορεί η ψυχοακουστική να εφαρμοστεί και σε περιοχές λιγότερο ήσυχες, όπως για παράδειγμα ένας χώρος μέσα σε μια πολύβουη πόλη; «Ο ήχος μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως εργαλείο έρευνας σε πολλές τοποθεσίες -ούτε οι ψυχοακουστικές ούτε οι αρχαιοακουστικές μελέτες απαιτούν σιωπή για να είναι αποτελεσματικές. Απλώς, σε ένα περιβάλλον όπως μια πολυσύχναστη πόλη, η μεθοδολογία θα πρέπει να αλλάξει για να κατανοηθούν ο ρόλος του ήχου και ο τρόπος που θα χρησιμοποιηθούν οι μετρήσεις για να έχουν νόημα. Πρόθυμα μαντεύω ότι οι περισσότερες έρευνες ψυχοακουστικής, στην πραγματικότητα, διεξάγονται στις σύγχρονες πόλεις όπου διερευνούνται οι τρόποι με τους οποίους ανταποκρινόμαστε στις αστικές συνθήκες διαβίωσης, ώστε αυτές να βελτιωθούν στο μέλλον. Ωστόσο, όλες οι πόλεις έχουν ιστορία -είναι ιστορικές κατά κάποιον τρόπο- και αν ένας χώρος δεν είναι αρχαιολογικός σήμερα, πολύ πιθανόν να θεωρηθεί ως τέτοιος στο μέλλον. Συνεπώς δεν βρίσκω πολλούς περιορισμούς για τον ερευνητή που θέλει να μελετήσει συνθήκες και τρόπους ζωής του παρελθόντος μέσω του ήχου», σημειώνει.

Στην αρχαιότητα, τα αρχαία θέατρα επιλέγονταν να γίνουν συνήθως σε μέρη με καλή ακουστική. Άραγε μπορούμε να πούμε κάτι αντίστοιχο και για άλλες κατασκευές, όπως τα ιερά και τα στάδια; «Έχω μελετήσει με κάθε ηχητική λεπτομέρεια ένα ιερό, επομένως δεν είμαι σε θέση να πω αν στάδια ή ιερά επιλέγονταν λόγω των φυσικών ακουστικών ιδιοτήτων τους. Για παράδειγμα, γνωρίζουμε ότι τα ιερά συνδέονταν συχνά με ειδικά φυσικά στοιχεία ή ιδιότητες. Θεωρώ ότι ακουστικές ιδιότητες -όπως μια καθαρή ηχώ ή η ικανότητα ακρόασης από μια μακρινή τοποθεσία- μπορεί να διαδραμάτιζαν σημαντικό ρόλο στο να χαρακτηριστεί ένας τόπος ιδιαίτερος, ένας χώρος 'συνάντησης' με έναν θεό, που στη συνέχεια εξελίχθηκε σε ιερό. Θα ήταν όμως υπερβολικό να πούμε ότι μια ιερή τοποθεσία επιλέχθηκε αποκλειστικά με βάση την ακουστική, ενώ δεν υπάρχουν στοιχεία ότι τα στάδια σχεδιάστηκαν με γνώμονα τον ήχο», απαντά στην ερώτηση του ΑΠΕ-ΜΠΕ η Π. Τζόρνταν, που κλείνοντας θέλησε να εκφράσει την ευγνωμοσύνη της στους κατοίκους των Άνω Καρυών, του Καστανοχωρίου, της Νέδας και της ευρύτερης κοινότητας του Λυκαίου Όρους:

«Μου άνοιξαν το σπίτι τους όλα αυτά τα χρόνια. Από πολλές απόψεις έμαθα να ακούω εκεί. Ελπίζω να έρθουν κι άλλοι και να ακούσουν αυτήν την ιστορία και τους ανθρώπους που την διαφυλάττουν», καταλήγει.

Πηγή ΑΠΕ-ΜΠΕ

Το πείραμα "Σύμπαν 25

 

«Το πείραμα "Σύμπαν 25" είναι ένα από τα πιο τρομακτικά πειράματα στην ιστορία της επιστήμης, το οποίο, μέσω της συμπεριφοράς μιας αποικίας ποντικών, είναι μια προσπάθεια των επιστημόνων να εξηγήσουν τις ανθρώπινες κοινωνίες.

Η ιδέα του «Σύμπαντος 25» Προήλθε από τον Αμερικανό επιστήμονα John Calhoun, ο οποίος δημιούργησε έναν «ιδανικό κόσμο» στον οποίο θα ζούσαν και θα αναπαράγονταν εκατοντάδες ποντίκια.

Πιο συγκεκριμένα, ο Calhoun έχτισε τον λεγόμενο «Παράδεισο των Ποντικών», έναν ειδικά διαμορφωμένο χώρο όπου τα τρωκτικά είχαν Αφθονία τροφής και νερού, καθώς και έναν μεγάλο χώρο διαβίωσης.

Στην αρχή, τοποθέτησε τέσσερα ζεύγη ποντικών που σε σύντομο χρονικό διάστημα άρχισαν να αναπαράγονται, με αποτέλεσμα ο πληθυσμός τους να αυξάνεται ραγδαία.

Ωστόσο, μετά από 315 ημέρες η αναπαραγωγή τους άρχισε να μειώνεται σημαντικά. Όταν ο αριθμός των τρωκτικών έφτασε τα 600, σχηματίστηκε μια ιεραρχία μεταξύ τους και στη συνέχεια εμφανίστηκαν οι λεγόμενοι "άθλιοι". Τα μεγαλύτερα τρωκτικά άρχισαν να επιτίθενται στην ομάδα, με αποτέλεσμα πολλά αρσενικά να αρχίσουν να "καταρρέουν" ψυχολογικά.

Ως αποτέλεσμα, τα θηλυκά δεν προστατεύονταν και με τη σειρά τους έγιναν επιθετικά προς τους νέους τους.

Με την πάροδο του χρόνου, τα θηλυκά παρουσίαζαν όλο και πιο επιθετική συμπεριφορά, στοιχεία απομόνωσης και έλλειψη αναπαραγωγικής διάθεσης. Υπήρξε χαμηλό ποσοστό γεννήσεων και, ταυτόχρονα, αύξηση της θνησιμότητας σε νεότερα τρωκτικά.

Στη συνέχεια, εμφανίστηκε μια νέα κατηγορία αρσενικών τρωκτικών, τα λεγόμενα "όμορφα ποντίκια". Αρνήθηκαν να ζευγαρώσουν με τα θηλυκά ή να "πολεμήσουν" για το χώρο τους. Το μόνο που τους ένοιαζε ήταν το φαγητό και ο ύπνος. Σε ένα σημείο, τα "όμορφα αρσενικά" και τα "απομονωμένα θηλυκά" αποτελούσαν την πλειοψηφία του πληθυσμού.

Σύμφωνα με τον Calhoun, η φάση θανάτου αποτελούνταν από δύο στάδια: τον «πρώτο θάνατο» και τον «δεύτερο θάνατο». Η πρώτη χαρακτηριζόταν από την απώλεια του σκοπού στη ζωή πέρα από την απλή ύπαρξη - καμία επιθυμία να ζευγαρώσει, να μεγαλώσει νέους ή να δημιουργήσει ένα ρόλο μέσα στην κοινωνία.

Με την πάροδο του χρόνου, η νεανική θνησιμότητα έφτασε το 100% και η αναπαραγωγή έφτασε στο μηδέν. Μεταξύ των απειλούμενων ποντικών, παρατηρήθηκε ομοφυλοφιλία και, ταυτόχρονα, ο κανιβαλισμός αυξήθηκε, παρά το γεγονός ότι υπήρχε άφθονο φαγητό.

Δύο χρόνια μετά την έναρξη του πειράματος, γεννήθηκε το τελευταίο μωρό της αποικίας. Μέχρι το 1973, είχε σκοτώσει το τελευταίο ποντίκι στο Σύμπαν 25. Ο John Calhoun επανέλαβε το ίδιο πείραμα 25 φορές και κάθε φορά το αποτέλεσμα ήταν το ίδιο.

Το επιστημονικό έργο του Calhoun έχει χρησιμοποιηθεί ως μοντέλο για την ερμηνεία της κοινωνικής κατάρρευσης και η έρευνά του χρησιμεύει ως σημείο εστίασης για τη μελέτη της αστικής κοινωνιολογίας.

Αυτή τη στιγμή γινόμαστε μάρτυρες άμεσων παραλληλισμών στη σημερινή κοινωνία... αδύναμοι, θηλυκοποιημένοι άνδρες με ελάχιστες ή καθόλου δεξιότητες και χωρίς ένστικτα προστασίας και υπερβολικά ταραγμένα και επιθετικά θηλυκά χωρίς μητρικά ένστικτα»

Η «σεισμική ησυχία» και οι θεωρίες του Ολλανδού για την απειλή του Εγκέλαδου

 

Τάραξε τα νερά τις τελευταίες ημέρες μια «πρόβλεψη» από έναν αμφιλεγόμενο Ολλανδό ερευνητή, τον Φρανκ Χούγκερμπετς, ο οποίος έγινε διάσημος όταν λίγες ώρες πριν από τους δίδυμους σεισμούς που κατέστρεψαν τη νοτιοανατολική Τουρκία, έγραψε στο Twitter ότι «αργά ή γρήγορα» θα συμβεί ένας πολύ μεγάλος σεισμός σε εκείνη την περιοχή. 

Ο Ολλανδός ερευνητής, που κάνει τις εκτιμήσεις του με βάση τις κινήσεις των πλανητών και της Σελήνης (μέθοδος που δεν είναι επιστημονικά αποδεκτή), προέβλεψε πάλι κάτι πολύ μεγάλο στη Νοτιοανατολική Μεσόγειο, σε μια στιγμή που στη χώρα μας επικρατεί «σεισμική ησυχία»: έτσι αποκαλούν οι σεισμολόγοι την περίοδο μη εκδήλωσης ισχυρού σεισμού μεγέθους 6 Ρίχτερ και άνω. Ηταν 27 Σεπτεμβρίου του 2021, πριν από δύο χρόνια, όταν καταγράφηκε στην περιοχή του Αρκαλοχωρίου σεισμική δόνηση μεγέθους 6 βαθμών της κλίμακας Ρίχτερ. Εκτοτε και γενικότερα στον ελλαδικό χώρο δεν έχει παρατηρηθεί κάποιο, ανάλογο σε μέγεθος, σεισμικό γεγονός.

η συνέχεια...

ΦΥΓΕ ΓΚΑΝΤΕΜΗ “ΚΟΥΛΑ”, ΦΥΓΕ!

ΜΕΤΑ ΤΙΣ ΦΟΝΙΚΕΣ ΠΛΗΜΜΥΡΕΣ ΕΡΧΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΟΙ ΣΕΙΣΜΟΙ; ΤΙ ΛΕΕΙ Ο ΧΟΥΛΙΑΡΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΕΛΛΑΔΑ – “ΕΧΟΥΝ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΘΕΙ ΔΥΟ ΤΕΡΑΣΤΙΕΣ ΛΙΜΝΕΣ” – ΟΙ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΕΣ ΧΤΥΠΟΥΝ “ΚΟΚΚΙΝΟ” ΣΥΝΑΓΕΡΜΟ

 

Για τον εφιάλτη που ζει η Θεσσαλία και όσα πρέπει να γίνουν την επόμενη ημέρα μίλησε στην εκπομπή της ΕΡΤ “News Room” και στους Χρήστο Παγώνη και Εύα Περώνα, ο διευθυντής Ερευνών του Γεωδυναμικού Ινστιτούτου του Αστεροσκοπείου Αθηνών, Γεράσιμος Χουλιάρας, τονίζοντας ότι το ενδεχόμενο επαγόμενης σεισμικότητας είναι ένα αντικείμενο το οποίο παρακολουθούν οι ειδικοί.

“Έχουν δημιουργηθεί δύο τεράστιες λίμνες στην κεντρική Ελλάδα. Λίμνες 74 τετραγωνικά χιλιόμετρα είναι το νερό που απεικονίζεται από δορυφόρο, οπότε έχει αλλάξει η γεωμορφολογία της περιοχής. Σαν σεισμολόγος μπορώ να σας πω ότι η στατική επάρκεια των κτιρίων που είναι βυθσιμένα στο νερό είναι το ανησυχητικό. Είναι κάτι που πρέπει να ασχοληθεί η πολιτεία άμεσα, διότι αυτά τα σπίτια, τα περισσότερα έχουν καταστραφεί. Δεν μπορούν να κατοικηθούν ξανά λόγω της στατικής επάρκειας” τόνισε.
“Οι υποδομές είναι το πρώτο πράγμα που κοιτάει αυτή τη στιγμή η πολιτεία. Πρέπει να ξεκινήσει η κανονικότητα και αυτό ξεκινάει από τις υποδομές. Το θέμα είναι το Μητρώο Υποδομών, το οποίο άκουσα από το Τεχνικό Επιμελητήριο ότι δεν έχει καταρτιστεί ακόμη. Αυτό θα δυσκολέψει λίγο την κατάσταση, αλλά ελπίζω να υπάρχει συνεργασία των αρχών και να ολοκληρωθούν αυτά τα έργα το συντομότερο δυνατό” πρόσθεσε και σημείωσε:“

Η περιοχή είναι σεισμογενής, το γνωρίζουμε όλοι. 

Γνωρίζουμε μεγάλους σεισμούς στις Σοφάδες, στον Βόλο κτλ. 

Δεν χρειάζεται να πούμε λόγια για την επικινδυνότητα της περιοχής και γι αυτό ακριβώς το λόγο έθεσα το θέμα των κτιρίων, ότι χρειάζεται μεγάλη προσοχή για την στατική τους επάρκεια. Το αν υπάρχει ενδεχόμενο επαγόμενης σεισμικότητας, δηλαδή να δημιουργηθεί σεισμός από τον όγκο του νερού που έχει καταπέσει, αυτό είναι ένα αντικείμενο το οποίο παρακολουθούμε κι εμείς με τους σεισμογράφους που έχουμε στην περιοχή. Δεν έχουμε παρακολουθήσει κανένα τέτοιο πρόβλημα μέχρι τη στιγμή, όμως το πρόβλημα των λιμνών και της συνεπαγόμενης σεισμικότητας πάντα υπήρχε και πάντα θα υπάρχει. Μέσα στο πλαίσιο των παρατηρήσεων που κάνουμε, είναι και αυτές οι παρατηρήσεις“.

makeleio

Στον σύγχρονο άνθρωπο παρατηρείται το παράδοξο να εξυμνεί την γέννηση, ενώ όταν πρόκειται για τον θάνατο, προσπαθεί να τον ξορκίσει μέσω της άρνησής του.

Ο αστροφυσικός Neil deGrasse Tyson μας εξηγεί τι ακριβώς συμβαίνει στα αλήθεια, όταν κάποιος φεύγει από τη ζωή.

«ΣΤΑΜΑΤΗΣΤΕ ΤΗΝ ΤΕΧΝΗΤΗ ΝΟΗΜΟΣΥΝΗ, ΕΙΝΑΙ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΗ»

  Marcello Veneziani

 « Η τεχνητή νοημοσύνη είναι ένας θανάσιμος κίνδυνος

Η Τεχνητή Νοημοσύνη ( 1) είναι ένας θανάσιμος κίνδυνος. Όσοι το λένε αυτό ανησυχούν, όντως φοβούνται, όχι από αποκαλυπτικούς θεολόγους, αντιμοντέρνους Λουδίτες ή παραδοσιακούς φιλοσόφους, αλλά από τους δύο νονούς της AI, τον Yoshua Bengio και τώρα τον Geoffrey Hinton, που έχουν ήδη βραβευτεί με αυτό που ονομάζεται Νόμπελ της επιστήμης των υπολογιστών. Βραβείο Turing. Οι μετανοιωμένοι τής τεχνητής νοημοσύνης εργάζονται για τους γίγαντες των μέσων κοινωνικής δικτύωσης: ο Hinton άφησε την Google με το παράπονό του, αλλά ο Roger McNamee, φεύγοντας από την Google, είχε επίσης καταγγείλει τον εθισμό στα social media που παράγεται από τις επεμβατικές χρήσεις της τεχνητής νοημοσύνης, συγκρίνοντάς τον με τον εθισμό στα ναρκωτικά. Ή ο Antonio Garcia Martinez, ένας άλλος εγκέφαλος που ξεφεύγει από τον τεχνολογικό εγκέφαλο των social media, που εύχεται να μην είχε αναπτύξει ποτέ αυτές τις επιβλαβείς τεχνικές.

Τα εκπληκτικά αποτελέσματα των εφαρμογών του , η ταχύτητα με την οποία εξαπλώνονται οι δυνάμεις και τα αποτελέσματά του, κάνουν την αντιπαράθεση μεταξύ της τεχνολογικής επέκτασης και της ικανότητας διαχείρισής της όλο και πιο έντονη. Εκείνη τήν οποία σε μια άλλη εποχή, ο Gunther Anders, γράφοντας το " Ο άνθρωπος είναι απαρχαιωμένος ", όρισε «το προμηθεϊκό χάσμα» ανάμεσα στην τεχνική και την ανθρώπινη νοημοσύνη. Οδηγώντας αλγόριθμους, η Τεχνητή Νοημοσύνη κάνει γιγάντια βήματα στην αντικατάσταση της ανθρώπινης νοημοσύνης και πρέπει να σταματήσει, όπως σταματούν τα χημικά ή θανατηφόρα όπλα. Έτσι λένε οι μετανοημένοι νονοί, εφευρέτες και διαδότες του. Ταυτόχρονα, είμαστε όλο και πιο ανυπεράσπιστοι από την παραμορφωμένη ή κακή χρήση της τεχνητής νοημοσύνης από ιδιωτικούς χάκερ και παγκόσμιους γίγαντες ή από δημόσιους φορείς, μυστικές υπηρεσίες, κράτη απατεώνων, δικτάτορες.

Το θέμα ότι η τεχνητή νοημοσύνη θα εξαλείψει χιλιάδες θέσεις εργασίας είναι μόνο μια δευτερεύουσα και αποζημιώσιμη πτυχή σε σύγκριση με τη μη αναστρέψιμη ζημιά που μπορεί να προκαλέσει όσον αφορά την ασφάλεια, την ελευθερία και πάνω από όλα την ανθρώπινη νοημοσύνη.
Δεν είναι η ίδια η Τεχνητή Νοημοσύνη που μας τρομάζει, αλλά η ανθρώπινη βλακεία, η αδυναμία κυριαρχίας των αιτιών και των αποτελεσμάτων, το παραλήρημα της τεχνολογικής παντοδυναμίας, που είναι ενθουσιώδεις συνεργοί αυτής της απόλυτης και δυνητικά ολοκληρωτικής εξουσίας, χωρίς φρένα.

Ποιος είναι ο κίνδυνος της τεχνητής νοημοσύνης;  

Η αντικατάσταση του πραγματικού κόσμου, των ταυτοτήτων και της φύσης, με μια μεγάλη φούσκα μέσα στην οποία εξαφανίζεται η πραγματικότητα, και όλα όσα την αποτελούν: ιστορία, σκέψη, ζωή, παρουσία, σώμα, φύση.

Αλλά όλα αυτά θα μπορούσαν ακόμα να είναι μέρος του κινδύνου της ανθρώπινης περιπέτειας, στο στοίχημα της ευφυΐας που ξέρει πώς να τολμήσει και να καβαλήσει την τίγρη της τεχνολογίας. Ο άνθρωπος πρέπει να ξέρει να ρισκάρει αν θέλει να μάθει, να βελτιώσει τις συνθήκες ζωής, να αναπτύξει την έρευνα και τα αποτελέσματά της.

Αν αναλογιστούμε όμως το πλαίσιο μέσα στο οποίο γίνεται αυτό το στοίχημα σήμερα, τότε δημιουργείται ανησυχία.

Η ταχεία και επεκτατική ανάπτυξη της Τεχνητής Νοημοσύνης συμπίπτει στην πραγματικότητα με την εξίσου ταχεία και οπισθοδρομική πτώση της ανθρώπινης Νοημοσύνης, των ζωτικών και νοητικών συνδέσεών της με την ιστορία, την παράδοση, τη γλώσσα, την ικανότητα να σχεδιάζει το μέλλον και να κυβερνά τις αλλαγές. η υποχώρηση της σκέψης, καθώς και της θρησκείας, η παρακμή της τέχνης και η προοδευτική ατροφία, όπως σε παράλυση, των φυσικών, κοινωνικών, λεξιλογικών και διανοητικών ικανοτήτων του ανθρώπου και η προοδευτική και ανησυχητική πτώση του IQ. Η τεχνολογία αναπτύσσεται και ο πολιτισμός παρακμάζει, το τεχνητό μεγαλώνει και το φυσικό εξαφανίζεται, το ρομπότ μεγαλώνει και ο άνθρωπος παρακμάζει. Το χάσμα μεταξύ τεχνολογίας και γνώσης μεγαλώνει, ο τεχνητός κόσμος διευρύνεται ενώ η ικανότητά μας να τον γνωρίζουμε, να τον κατανοούμε και επομένως να κυβερνάμε τα αποτελέσματά του συρρικνώνεται.

Ως εκ τούτου, ο κίνδυνος δεν είναι το πραξικόπημα των μηχανών, ή απλώς η πειρατεία υπολογιστών, ή όπως λένε ορισμένοι, η χρήση που μπορεί να κάνει ο Πούτιν εκείνη τη στιγμή, που τώρα επισημαίνεται στη Δύση ως ο Νο. 1 εχθρός της ανθρωπότητας: αλλά η αυτο- κυβέρνηση της «Τεχνητής Νοημοσύνης με συνεργό της ανθρώπινης βλακείας, ερωτευμένη με τις μηχανές και το εικονικό. Και επομένως η απώλεια της ανθρωπότητας, η τεχνολογική μοιρολατρία που διαπερνά την εποχή μας, σύμφωνα με την οποία τίποτα δεν μπορεί να σταματήσει ή να συγκρατηθεί ή να αλλάξει πορεία. Εάν η πρόοδος είναι αυτόματη και ασταμάτητη, δεν υπάρχει πια ελευθερία, ευφυΐα και ανθρώπινη αξιοπρέπεια. Ο κίνδυνος δεν είναι η ίδια η Τεχνητή Νοημοσύνη αλλά η ριζική απανθρωποποίηση που εφαρμόζεται και μέσω αυτής. Δεν είναι μια ανόητη ανησυχία. Είναι ακόμα καλύτερο να παραμείνεις ένας ηλίθιος άνθρωπος, παρά ένας ηλίθιος υπηρέτης και συνεργάτης του ρομπότ.

Εδώ ο προβληματισμός γίνεται αναπόφευκτα φιλοσοφικός. Η επιστήμη δεν είναι πίστη αλλά έρευνα, δεν είναι θρησκεία με τα δόγματα και τις εντολές της αλλά πρέπει να υπόκειται σε κριτικό έλεγχο. Η γνώση είναι δύναμη, είπε ο Bacon, και όλος ο μαχητικός επιστημονισμός την επαναλαμβάνει εδώ και αιώνες. Είναι αλήθεια, αλλά υπάρχουν επίσης δύο άλλες σημαντικές μορφές γνώσης: από τη μια είναι η γνώση του να μην γνωρίζουμε, δηλαδή η επίγνωση ότι υπάρχουν πράγματα που δεν γνωρίζουμε και δεν μπορούμε να γνωρίζουμε: είναι το «Ξέρω» του Σωκράτη. που δεν ξέρω», η γνωστική άγνοια του Νικολάου της Κούσας . Nicola Cusano .

Αλλά από την άλλη πλευρά υπάρχει επίσης η γνώση του να μην μπορείς ή η επίγνωση των ορίων σου. δεν είναι όλα δυνατά, πρέπει να έχουμε το θάρρος και την ταπεινοφροσύνη να σταματήσουμε, να περιορίσουμε την επιθυμία για παντοδυναμία και να ξέρουμε πώς να ζυγίζουμε τα πλεονεκτήματα και τις ζημιές για την ανθρωπότητα και τον κόσμο. Αντίθετα, ισχύει ο νόμος του Gabor σύμφωνα με τον οποίο ό,τι μπορεί να γίνει, πρέπει να γίνει και θα γίνει ούτως ή άλλως. Και αν δεν το κάνουμε εμείς, θα το κάνουν οι άλλοι. Αυτό οδηγεί σε μια αυτόματη, ασταμάτητη επέκταση της τεχνητής νοημοσύνης. Που σήμερα κανείς δεν έχει τη δύναμη να σταματήσει. Το πολύ πολύ να τρέχεις φοβισμένος, όπως οι εγκέφαλοι τρέχουν από τον μεγάλο εγκέφαλο. Ξύπνα. Και κουράγιο…

FERMATE

 

Η πρωτότυπη θεραπεία που «ξυπνά» τον εγκέφαλο και βελτιώνει τη μνήμη έως και 226%

 Νέα μελέτη επαναφέρει στην επιφάνεια τη διαπιστωμένη σχέση μεταξύ όσφρησης και γνωστικής λειτουργίας, υποστηρίζοντας ότι μια εξαιρετικά απλή θεραπεία θα μπορούσε να αναστείλει τη γνωστική έκπτωση που αναπτύσσεται με τη γήρανση

 

Κανείς δε μπορεί να αμφισβητήσει τη δύναμη που έχουν οι μυρωδιές. Αρκεί μια αστραπιαία οσμή για να μας ταξιδέψει σε μια ανάμνηση του παρελθόντος. Μπορεί να είναι η αλμύρα της θάλασσας που θυμίζει στους ανθρώπους τα παιδικά τους χρόνια και τα καλοκαίρια στο χωριό. Ή η μυρωδιά φρεσκοψημένων μπισκότων, που έχει ταυτιστεί με το σπίτι της γιαγιάς. Το σίγουρο είναι ένα: Οι μυρωδιές έχουν την τάση να «ξυπνούν» τον εγκέφαλο, διεγείροντας τη λειτουργία του.

Θα μπορούσε, όμως, αυτή η διαπιστωμένη σχέση μεταξύ όσφρησης και εγκεφαλικής λειτουργίας να αξιοποιηθεί στη δημιουργία θεραπειών της γνωστικής έκπτωσης; Ναι, απαντά μια ομάδα επιστημόνων από το Πανεπιστήμιο της California-Irvine, που ανακάλυψε ότι μια μορφή αρωματοθεραπείας μπορεί να βοηθήσει σημαντικά στη βελτίωση της μνήμης των ηλικιωμένων ατόμων. Η σχετική μελέτη δημοσιεύθηκε στο Frontiers in Neuroscience.

Αυτό που ουσιαστικά έκαναν οι ερευνητές είναι να αξιοποιήσουν τη γνώριμη σχέση μεταξύ όσφρησης και εγκεφάλου στη δημιουργία μιας απλής, μη επεμβατικής τεχνικής για την ενίσχυση της μνήμης, αλλά και την πρόληψη από την άνοια.

Στη μελέτη, που διεξήχθη από το UCI Center for the Neurobiology of Learning & Memory, πήραν μέρος άνδρες και γυναίκες ηλικίας 60 – 85 ετών, που δεν παρουσίαζαν εξασθένηση μνήμης. Οι συμμετέχοντες χωρίστηκαν σε δύο ομάδες, την ομάδα ελέγχου και την ομάδα δοκιμής. Κάθε άτομο της ομάδας δοκιμής έλαβε ένα δοχείο και επτά αμπούλες, καθεμιά από τις οποίες περιείχε ένα διαφορετικό φυσικό έλαιο. Οι συμμετέχοντες στην ομάδα ελέγχου, από την άλλη, έλαβαν μόνο μικρές ποσότητες ελαίων. Στη συνέχεια, ζητήθηκε στους ηλικιωμένους να τοποθετούν στο δοχείο μια διαφορετική αμπούλα κάθε βράδυ, πριν πάνε για ύπνο. Οι συσκευές λειτουργούσαν για δύο ώρες, όσο οι συμμετέχοντες κοιμούνταν.

Τα αποτελέσματα ήταν εντυπωσιακά, δείχνοντας ότι όσοι κοιμούνταν με τα αρωματικά έλαια παρουσίασαν 226% ενίσχυση της γνωστικής τους απόδοσης σε σύγκριση με την ομάδα ελέγχου. Το συμπέρασμα αυτό προέκυψε από τη χρήση ενός λέξεων που χρησιμοποιείται συνήθως για την αξιολόγηση της μνήμης. Οι απεικονιστικές εξετάσεις εγκεφάλου αποκάλυψαν καλύτερη ακεραιότητα στην αριστερή αγκιστροειδή δεσμίδα, μια οδό του εγκεφάλου που συνδέει τον έσω κροταφικό λοβό με τον προμετωπιαίο φλοιό λήψης αποφάσεων και τείνει να γίνεται λιγότερο εύρωστη με το πέρασμα του χρόνου. Οι συμμετέχοντες σε αυτή την ομάδα ανέφεραν επίσης ότι κοιμούνταν καλύτερα.

Προγενέστερη έρευνα είχε διαπιστώσει ότι η έκθεση ατόμων με μέτρια άνοια σε έως και 40 διαφορετικές μυρωδιές 2 φορές την ημέρα για μια συγκεκριμένη χρονική περίοδο ενίσχυσε τη μνήμη και τις γλωσσικές τους δεξιότητες, μείωσε την κατάθλιψη και βελτίωσε τις ικανότητες όσφρησης. Η νέα μελέτη, ωστόσο, απλοποίησε τη μέθοδο της αρωματοθεραπείας, παρέχοντας μια πιο εύκολη, αλλά εξίσου αποτελεσματική λύση.

Είναι πλέον ευρέως γνωστό ότι η απώλεια της ικανότητας όσφρησης μπορεί να προβλέψει την εμφάνιση σχεδόν 70 νευρολογικών και ψυχιατρικών ασθενειών, μεταξύ των οποίων τη νόσο Αλτσχάιμερ, τη νόσο Πάρκινσον, τη σχιζοφρένεια και άλλα. Το τελευταίο διάστημα, επιπλέον, προκύπτουν στοιχεία που υποδηλώνουν μια σχέση μεταξύ της απώλειας οσμής λόγω λοίμωξης από την COVID-19 και της επακόλουθης γνωστικής έκπτωσης.

«Στην ηλικία των 60 ετών, η όσφρηση και η γνωστική λειτουργία αρχίζουν σταδιακά να μειώνονται», λέει ο Michael Leon, καθηγητής νευροβιολογίας και συμπεριφοράς. «Η όσφρηση έχει το προνόμιο να συνδέεται άμεσα με τα κυκλώματα μνήμης του εγκεφάλου. Όλοι ξέρουν πόσο ισχυρά είναι τα αρώματα στο να προκαλούν αναμνήσεις, ακόμη και από πολύ παλιά. Ωστόσο, σε αντίθεση με τις αλλαγές στην όραση ή την ακοή, που αντιμετωπίζονται με γυαλιά και ακουστικά βαρηκοΐας αντίστοιχα, δεν υπάρχουν καθιερωμένες παρεμβάσεις για την απώλεια όσφρησης», συμπληρώνει ο συνεργάτης ερευνητής Michael Yassa, επικεφαλής του James L. McGaugh στο Neurobiology of Learning & Memory.

Επόμενος στόχος των ερευνητών είναι να μελετήσουν τον αντίκτυπο της αρωματοθεραπείας σε άτομα με διαγνωσμένη γνωστική απώλεια, ενώ ευελπιστούν ότι τα παρόντα ευρήματα θα λειτουργήσουν ως θεμέλια μελετών για τη δημιουργία θεραπειών που σχετίζονται με την όσφρηση και θα στοχεύουν στην αντιμετώπιση της εξασθένησης της μνήμης.

πηγή