Η Ελληνική αντικαρκινική υπερτροφή που έχει περισσότερο ασβέστιο από το γάλα

Χαρούπια: Αυτό το αγαθό, το οποίο προέρχεται από την Ελλάδα, θα σας κάνει να ξεχάσετε ότι ξέρατε για την διατροφή σας. Όλοι έχουμε ακούσει για τροφές που μειώνουν την χοληστερίνη και τοζάχαρο. Λίγες είναι όμως αυτές που μπορούμε να εμπιστευτούμε και αυτή είναι μια από αυτές.

Χαρούπια: Τι είναι

Είναι γνωστό και ως «υγιεινή σοκολάτα», καθώς επίσης και μια εξαιρετικά θρεπτική τροφή. Είναι ιδιαίτερα ωφέλιμα για την υγεία μας. Περιέχουν όσες αντιοξειδωτικές ουσίες χρειάζεται ο άνθρωπος. Επιπλέον, διαθέτουν πολλά θρεπτικά συστατικά και ιχνοστοιχεία.

Οι αντιοξειδωτικές τους ιδιότητες οφείλονται στη μεγάλη περιεκτικότητά τους σε φυτικές ίνες, πολυφαινόλες και τανίνες.

Χαρούπια: Τα δυνατά χαρακτηριστικά του χαρουπιού

Περιέχει τουλάχιστον έξι αντιοξειδωτικές ουσίες οι οποίες δρουν προστατευτικά για τα κύτταρα. Εξαιτίας αυτού, το χαρούπι αποκτά σημαντικό ρόλο, στην αποτροπή του σχηματισμού καρκινικών όγκων.

Είναι πλούσια τροφή σε ασβέστιο, εφόσον περιέχει 350mg ανά 100γρ. Συγκριτικά, το γάλα, περιέχει μόνο 120 έως 130 mg ασβεστίου ανά 100γρ.

Αντίθετα, το οξαλικό οξύ που είναι παρόν στο γάλα όπως και στην σοκολάτα, δεν είναι παρόν στα χαρούπια. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να μειώνεται η ικανότητα του σώματος να αφομοιώσει το ασβέστιο. Αν και είναι πολύ γλυκά, περιέχουν 60% λιγότερες θερμίδες από τη σοκολάτα.

Περιέχουν σάκχαρα σε μεγάλη αναλογία (50%), εκ των οποίων το 30% είναι σταφυλοσάκχαρο. Περιέχουν βιταμίνες της ομάδας Β και β-κατορένιο (προστάδιο των βιταμινών Α), μέταλλα ( φώσφορο, μαγνήσιο, ασβέστιο, κάλιο) και ιχνοστοιχεία (χαλκό, νικέλιο,σίδηρο, χρώμιο, μαγγάνιο).

Περιέχουν τανίνες, ινώδεις ουσίες όπως η λιγνίνη, η οποία επιδρά κατασταλτικά στη χοληστερόλη. Έχει παρατηρηθεί πως έχει θετικές επιδράσεις στην μείωση του επιπέδου της γλυκόζης στο αίμα. Επιπλέον χρησιμοποιείται κατά του σακχαρώδη διαβήτη και της παχυσαρκίας.

Είναι πλούσια σε ίνες που βοηθούν στη σωστή λειτουργία του εντέρου και καταπραΰνουν το στομάχι.

Δεν περιέχουν γλουτένη και ο γλυκαιμικός τους δείκτης είναι πολύ χαμηλός. Δεν περιέχουν καφεΐνη και είναι απόλυτα κατάλληλα για πάσχοντες από σακχαρώδη διαβήτη.

Χαρούπια: Οι θεραπευτικές ιδιότητες του χαρουπιού

Πάρα πολλά σιρόπια για τον βήχα και το κρυολόγημα χρησιμοποιούν ως βάση τους το χαρούπι. Έχει την ικανότητα να μειώνει αισθητά τα συμπτώματα του κρυολογήματος και του άσθματος. Στην περίπτωση που κάνουμε δίαιτα, είναι ιδανικό, αφού περιέχει ελάχιστα λιπαρά.

Σύμφωνα με τους παλαιότερους, το χαρούπι βοηθά στην αύξηση της λίμπιντο και του αριθμού των σπερματοζωαρίων. Σε αντίθεση με τη σοκολάτα, δεν επιδεινώνει συμπτώματα του στρες, όπως το άγχος, τη ρηχή αναπνοή και τις αρρυθμίες.

enimerotiko.gr

Άγιος Ευστάθιος και η συνοδεία του, Θεοπίστη η σύζυγος του, Αγάπιος και Θεόπιστος τα παιδιά του

Ο Ευστάθιος ήταν αξιωματικός περίβλεπτος στη Ρώμη και στη χριστιανική πίστη προσήλθε με θαυμαστό τρόπο.

Όταν κάποτε κυνηγούσε ένα ελάφι, είδε στα κερατά του να φέρει σταυρό και άκουσε μία φωνή που τον καλούσε στην ορθή πίστη. Έτσι πίστεψε και βαπτίστηκε με το όνομα Ευστάθιος από Πλακίδας που ονομαζόταν πριν, καθώς επίσης και η γυναίκα του Τατιανή σε Θεοπίστη, αλλά και τα δυο τους παιδιά Αγάπιος και Θεόπιστος.

Όταν ο αυτοκράτωρ Τραϊανός έμαθε ότι ασπάσθηκε το χριστιανισμό, του αφαίρεσε τον ανώτερο στρατιωτικό βαθμό που είχε και τον εξόρισε με όλη του την οικογένεια. Κατά την πορεία όμως, τον χώρισαν από τη σύζυγο του Θεοπίστη και τα δύο του παιδιά, το Θεόπιστο και τον Αγάπιο. Το γεγονός αυτό, πίκρανε πολύ τον Ευστάθιο.

Μετά από χρόνια, όταν ο Τραϊανός περιήλθε σε μεγάλη πολεμική δυσχέρεια, θυμήθηκε τον ικανότατο αξιωματικό του Ευστάθιο. Τον επανέφερε λοιπόν στην υπηρεσία, και ο Ευστάθιος με τη γενναιότητα αλλά και τη στρατηγική που τον διέκρινε συνετέλεσε κατά πολύ στην νίκη. Στο δρόμο μάλιστα, βρήκε την οικογένεια του και ένοιωσε μεγάλη χαρά.

Ο διάδοχος, όμως, του Τραϊανού, Αδριανός, απαίτησε από τον Ευστάθιο να παραστεί στις θυσίες των ειδωλολατρικών θεών. Ο Ευστάθιος, βέβαια, αρνήθηκε, με αποτέλεσμα να βασανιστεί αυτός και η οικογένεια του. Αλλά η αγάπη τους στο Χριστό ενδυνάμωνε την ψυχή τους στα βασανιστήρια, ενθυμούμενοι μάλιστα τους θείους λόγους, που λένε: «Μακάριος ἀνὴρ ὃς ὑπομένει πειρασμὸν ὅτι δόκιμος γενόμενος λήψεται τὸν στέφανον τῆς ζωῆς, ὃν ἐπηγγείλατο ὁ Κύριος τοῖς ἀγαπῶσιν αὐτόν» (Επιστολή Ιακώβου, α' 12). Πανευτυχής, δηλαδή, είναι ο άνθρωπος που βαστάει με υπομονή τη δοκιμασία των θλίψεων. Διότι έτσι γίνεται σταθερός και δοκιμασμένος, για να πάρει το λαμπρό και ένδοξο στεφάνι της αιώνιας ζωής, που υποσχέθηκε ο Κύριος σ' αυτούς που Τον αγαπούν.
 
Τελικά, ο Ευστάθιος με την οικογένεια του μαρτύρησαν για τον Χριστό μας μέσα σε χάλκινο πυρακτωμένο βόδι (117 μ.Χ.).
πηγή

Είναι η κάθε μάνα μας !

Πολύ μεγάλος σεβασμός σε αυτές τις γυναίκες που δούλευαν κ δουλεύουν μέσα στην ζέστη ,στο κρύο , κάτω από αντίξοες συνθήκες .Μεγάλωσαν κ σπούδασαν παιδιά . Υποκλίνομαστε !

Άγιος Πορφύριος: Για να δω τα γόνατά σου, το πρόβλημα του παιδιού σου το έκανες προσευχή;

Θέλετε να είμαι ειλικρινής μαζί σας; Ή θέλετε να σας κολακεύω και να σας ψευτοπαρηγορώ. Φρονώ πως μόνο η αλήθεια, με αγάπη βέβαια, ελευθερώνει κι αναπαύει.

 Μη φοβόμαστε τα παιδιά. Μην πανικοβαλόμαστε με το πρώτο πρόβλημά τους, μη χάνουμε την ψυχραιμία μας, εκνευριζόμαστε, θυμώνουμε και φωνάζουμε.

Ας δούμε με καθαρότητα κι αληθινότητα τα πράγ­ματα. Μήπως το πρόβλημα του παιδιού μας θίγει τον εγωισμό μας; Μήπως είχαμε κατασκευάσει μια ωραία βιτρίνα, που το εσωτερικό της είχε στοιχεία φαρισαϊκής υποκρισίας, ταπεινοσχημίας αξιοκατάκριτης και μια ονειρική κι όχι πραγματική εικόνα;
Ήταν κάποτε μία μητέρα κι ανησυ­χούσε πολύ για την αντίδραση του παιδιού της που ήταν στην εφηβεία.

Ανησυχούσε για το καλό τους όνομα, τι θα πει η κοινωνία που τους σέβεται, τι θα πει ο κόσμος που τους αναγνωρίζει ως καλούς.
Πήγε στον γέροντα Πορφύριο να παραπονεθεί για την κατάσταση του παιδιού της.
Φοβάμαι πως πιο πολύ ανησυχούσε για το γόητρό της, για το καλό της όνομα, για το τι θα πει τώρα ο κόσμος, παρά για το μικρό μαρτύριο του παιδιού της.
Περίμενε κι ο Γέροντας να της πει πόσο καλή ήταν εκείνη και πόσο κακός ο γιος της. Ο Γέροντας όμως κατάλαβε πολύ καλά τι συνέβαινε και της είπε:
Για να δω τα γόνατά σου. Δηλαδή το πρόβλημα του παιδιού σου το έκανες προσευχή, το εναπόθεσες στον Θεό, ταπεινώθηκες, έσκυψες μπροστά του;
+ Μοναχός Μωυσής Αγιορείτης

"τρώγονται σαν τα σκυλιά"!

Φιλάρετος: Ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος αναζητά απόλυτη εξουσία στην Ορθοδοξία

Επανήλθε με νέα πυρά κατά του Οικουμενικού Πατριάρχη Βαρθολομαίου ο «Πατριάρχης Κιέβου» Φιλάρετος ισχυριζόμενος πως όταν χορήγησε τον Τόμο στην OCU, ο Οικουμενικός Πατριάρχης καθοδηγείτο από τα δικά του συμφέροντα, έτσι ώστε η ουκρανική Εκκλησία να εξαρτάται από αυτόν.

«Ο παράγοντας ώθησης της Κωνσταντινούπολης να ασχοληθεί ενεργά με το θέμα της ουκρανικής αυτοκεφαλίας ήταν το Ορθόδοξο Συμβούλιο της Κρήτης, το οποίο συγκάλεσε ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος για να «λάβει ειδική δύναμη στην Ορθοδοξία»». Αυτή την άποψη εξέφρασε ο «Πατριάρχης Κιέβου» σε συνέντευξή του που δημοσιεύθηκε στις 18 Σεπτεμβρίου στον επίσημο ιστότοπο του UOC-KP.


«Προηγουμένως, συμφωνήθηκε ότι όλες οι Ορθόδοξες Εκκλησίες θα έρθουν σε αυτό το Συμβούλιο και η Μόσχα την τελευταία στιγμή αποφάσισε να αρνηθεί. Όχι μόνο αρνήθηκε αλλά ακολουθήθηκε από άλλες Εκκλησίες – Αντιόχεια, Βουλγαρία, Γεωργία … τέσσερις Εκκλησίες δεν ήρθαν σε αυτήν την Πανορθόδοξη Σύνοδο», σημείωσε ο Φιλάρετος. «Και ποιες αποφάσεις έλαβε η Σύνοδος; Το κύριο ψήφισμα για το οποίο το Πανορθόδοξο Συμβούλιο συγκλήθηκε από τον Πατριάρχη Βαρθολομαίο ήταν να δεχτεί την εξουσία του όχι μόνο να είναι πρώτος μεταξύ των ίσων αλλά να λάβει ειδική δύναμη στην Ορθοδοξία». 

Ο επικεφαλής του UOC-KP εξήγησε ότι ο Οικουμενικός Πατριάρχης ήθελε να προσαρμόσει το δικαίωμα να συγκαλεί μονομερώς Πανορθόδοξες Συνόδους και να προεδρεύει.

«Και αυτή η απόφαση έγινε στο Συμβούλιο της Κρήτης το 2016, και αυτές οι Εκκλησίες (Ρωσική, Αντιόχεια, Βουλγαρική, Γεωργιανή ) δεν αναγνώριζαν ένα τέτοιο ψήφισμα. Και μετά από αυτό, ο Οικουμενικός Πατριάρχης αποφάσισε να αναγνωρίσει την ουκρανική Εκκλησία ως αυτοκέφαλη. Δεν υποστηρίξατε το Συμβούλιο της Κρήτης, χορηγώ αυτοκεφαλία στην ουκρανική εκκλησία και θα απομακρυνθεί από σας «, πρόσθεσε.

Ο Φιλάρετος είναι πεπεισμένος ότι οι συνέπειες της Συνόδου της Κρήτης αποτέλεσαν το κυριότερο κίνητρο για το οποίο ο Οικουμενικός Πατριάρχης υποστήριξε την χορήγηση του Τόμου στην Εκκλησία της Ουκρανίας.

«Αλλά σε αυτό το θέμα, καθοδηγείται από τα δικά του συμφέροντα. Ποια είναι τα συμφέροντά του; Η ουκρανική εκκλησία να είναι στη θέση να εξαρτάται από αυτόν «, τόνισε ο Φιλάρετος.

Σύμφωνα με τον ίδιο, στον Τόμο της «εικαζόμενης αυτοκεφαλίας» που δόθηκε από τον Πατριάρχη Βαρθολομαίο, δεν υπάρχει αυτοκεφαλία, αλλά υπάρχει μόνο εξάρτηση από την Κωνσταντινούπολη.

«Έτσι, αποδεικνύεται ότι κατ’ όνομα είμαστε μια αυτοκέφαλη Εκκλησία, αλλά στην πραγματικότητα είμαστε η Μητρόπολη του Πατριαρχείου Κωνσταντινούπολης» κατέληξε.

Πηγή

200 χρόνια μετά το σχέδιο του Ιμπραήμ για αντικατάσταση πληθυσμού εξελίσσεται…

Το θανάσιμο σχέδιο του Ιμπραήμ ήταν μετά από σφαγές να αντικαταστήσει τον πληθυσμό της Πελοποννήσου.

Σήμερα 200 χρόνια μετά, το έργο αυτό το υλοποιούν οι ελληνικές κυβερνήσεις.

Τί θα γιορτάσουν άραγε στην επέτειο της Επανάστασης του 1821; #μεταναστευτικό

Αναστάσιος Λαυρέντζος

Κρήτη: Γιατρός τραγούδησε στους ασθενείς της ογκολογικής κλινικής και τους έφτιαξε το κέφι

Το επάγγελμα του γιατρού, δεν είναι στην ουσία απλά ένα επάγγελμα. Είναι λειτούργημα. Ο «Όρκος του Ιπποκράτη» που δίνει, αποτελεί δέσμευση για το λειτούργημα που καλείται να επιτελέσει.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα ενός τέτοιου γιατρού, που δεν βλέπει τη δουλειά του ως μία τυπική διαδικασία, είναι ο Βασίλης Ξημέρης. Ο  Ξημέρης είναι γιατρός της ψυχιατρικής κλινικής του ΠΑΓΝΗ.

Ο ίδιος μαζί με δύο νοσηλεύτριες, χάρισε ένα ευχάριστο απόγευμα στους ασθενείς της ογκολογικής κλινικής του Πανεπιστημιακού νοσοκομείου Ηρακλείου. Ο γιατρός και οι νοσηλεύτριες χρησιμοποίησαν τη μουσική για να «φτιάξουν» τη διάθεση των ασθενών. Έτσι, με μία κιθάρα, οι τρεις τους γύρισαν όλα τα δωμάτια της ογκολογικής κλινικής και πρόσφεραν όμορφες, μουσικές στιγμές σε ασθενείς και εργαζόμενους.

Το βίντεο που δημοσιεύτηκε στα social media σχολιάστηκε θετικά από τους χρήστες του διαδικτύου, τόσο για την «κίνηση» του γιατρού όσο και για το ταλέντο του και στη μουσική.
Πηγή

«Αγωνιάτε, Γέροντα;»

Αχ, τί άσπρισαν τα γένια μου πρόωρα; Εγώ πονάω δυό φορές· μία, όταν προβλέπω μια κατάσταση και φωνάζω, για να προλάβουμε ένα κακό που πρόκειται να γίνει, και μία, όταν δεν δίνουν σημασία -ίσως όχι από περιφρόνηση -, και συμβαίνει μετά το κακό και μου ζητούν τότε και την συμπαράστασή μου.
Τώρα καταλαβαίνω τί τραβούσαν οι Προφήτες. Μεγαλύτεροι Μάρτυρες ήταν οι Προφήτες! Πιο μεγάλοι Μάρτυρες από όλους τους Μάρτυρες, παρ’ όλο που δεν πέθαναν όλοι με μαρτυρικό θάνατο.
Γιατί οι Μάρτυρες για λίγο υπέφεραν ενώ οι Προφήτες έβλεπαν μια κατάσταση και υπέφεραν συνέχεια. Φώναζαν-φώναζαν, και οι άλλοι τον χαβά τους.
Και όταν έφθανε η ώρα και ερχόταν η οργή του Θεού εξαιτίας τους, βασανίζονταν και εκείνοι μαζί τους. Τουλάχιστον όμως τότε τόσο έφθανε το μυαλό των ανθρώπων. Άφηναν τον Θεό και προσκυνούσαν τα είδωλα. Σήμερα που καταλαβαίνουν, είναι η μεγαλύτερη ειδωλολατρία.
Δεν έχουμε συνειδητοποιήσει ότι ο διάβολος βάλθηκε να καταστρέψει τα πλάσματα του Θεού. Έχει κάνει «παγκοινιά» (=όλοι από κοινού), να καταστρέψει τον κόσμο. Λύσσαξε, γιατί άρχισε να μπαίνει στον κόσμο η καλή ανησυχία. Είναι πολύ αγριεμένος, γιατί γνωρίζει ότι είναι λίγη η δράση του.
Τώρα κάνει όπως ένας εγκληματίας που, όταν τον κυκλώνουν, λέει: «Δεν έχω σωτηρία! Θα με πιάσουν!» και τα κάνει όλα γυαλιά-καρφιά. Ή όπως οι στρατιώτες, που εν καιρώ πολέμου, όταν τελειώσουν τα πυρομαχικά, βγάζουν την λόγχη ή το σπαθί και ρίχνονται και ό,τι γίνει.
Σου λέει: «Έτσι κι αλλιώς χαμένοι είμαστε· ας σκοτώσουμε όσο πιο πολλούς μπορούμε». Ο κόσμος καίγεται! Το καταλαβαίνετε; Έπεσε πολύς πειρασμός. Τέτοια πυρκαγιά έχει βάλει ο διάβολος, που ούτε όλοι οι πυροσβέστες αν μαζευτούν, δεν μπορούν να την σβήσουν. Πνευματική πυρκαγιά! Δεν έχει μείνει τίποτε.
Μόνον προσευχή χρειάζεται, για να μας λυπηθεί ο Θεός. Βλέπεις, και όταν πιάνει πυρκαγιά μεγάλη και οι πυροσβεστικές δεν μπορούν να κάνουν τίποτε, αναγκάζονται οι άνθρωποι να στραφούν στον Θεό και να Τον παρακαλέσουν να ρίξει μια βροχή γερή, για να σβήσει. Έτσι και για την πνευματική πυρκαγιά που άναψε ο διάβολος, μόνον προσευχή χρειάζεται, για να βοηθήσει ο Θεός.
Όλος ο κόσμος πάει να γίνει μια περίπτωση. Γενικό ξεχαρβάλωμα! Δεν είναι να πεις: «Σ’ ένα σπίτι χάλασε λίγο το παράθυρο ή κάτι άλλο, ας το διορθώσω». Όλο το σπίτι είναι ξεχαρβαλωμένο. Έχει γίνει χαλασμένο χωριό. Δεν ελέγχεται πια η κατάσταση.
Μόνον από πάνω, ό,τι κάνει ο Θεός. Τώρα είναι να δουλεύει ο Θεός με το κατσαβίδι, με χάδια, με σκαμπίλια, να το διορθώσει. Μια πληγή έχει ο κόσμος που κιτρίνισε και θέλει σπάσιμο, αλλά ακόμη δεν ωρίμασε καλά. Πάει να ωριμάσει το κακό, όπως τότε στην Ιεριχώ που ήταν για απολύμανση.
(Γέροντος Παϊσίου Αγιορείτου, «Λόγοι» – Με πόνο και αγάπη για τον σύγχρονο άνθρωπο, Α΄. Ι. Ησυχαστήριο «Ευαγγελιστής Ιωάννης ο Θεολόγος», Σουρωτή, Θεσ/νἰκης)

Γυναίκες της Τζαζ

ΚΑΙ δουλεμπόριο ΚΑΙ εισβολή! Σταματήστε τον εφιάλτη!

Επειδή το πρόβλημα της λαθρομετανάστευσης παίρνει πια εφιαλτικές διαστάσεις, μερικές επείγουσες «διευκρινίσεις» - πέρα απ’ όσα έχω γράψει σχετικώς, κατ’ επανάληψιν…

• Πρώτον, αυτό που αντιμετωπίζουμε εμείς εδώ, σήμερα και μας απειλεί άμεσα ΔΕΝ είναι θέμα προσφυγιάς, ΔΕΝ είναι ζήτημα… «κλιματικής αλλαγής», είναι μαζική διακίνηση παράνομων πληθυσμών - και παράνομων υλικών.

Έρχονται οργανωμένα και «δασκαλεμένοι», τους περιμένουν οι «σύνδεσμοι» όσον τους έστειλαν, έχουν πανάκριβα κινητά όλοι (αν και «έχασαν» τα χαρτιά τους, όλοι - κανείς δεν έχασε το κινητό του!), δηλώνουν ψέματα ότι είναι τάχα από «εμπόλεμες περιοχές», αλλά δεν μιλάνε τις τοπικές γλώσσες από εκεί που υποτίθεται ότι κατάγονται (δεν μιλάνε Αραβικά της συριακής διαλέκτου, αλλά συνηθέστατα τη γλώσσα των «Παστούν», από το Αφγανιστάν-Πακιστάν, τρεις χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά!).

Φέρνουν μαζί τους «γυναικόπαιδα», για να το παίξουν «οικογένειες», αλλά πολύ συχνά ο «μπαμπάς» δεν μιλάει την ίδια γλώσσα με τα παιδιά!

Και πληρώνουν χρήματα στους διακινητές καθ’ οδόν – παρά πολλά χρήματα για τους λαούς αυτούς! Με τις 10-13 χιλιάδες δολάρια το κεφάλι που κοστίζει η μεταφορά τους από το Αφγανιστάν στο παράλια του Αιγαίου, στη χώρα τους θα ήταν «πάμπλουτοι»!

1. Ερώτημα πρώτον: αν είχαν τόσα χρήματα εκεί, γιατί έφυγαν και μπήκαν σε τέτοια ταλαιπωρία και τόσους κινδύνους.
2. Ερώτημα δεύτερο: που τα βρήκαν τόσα λεφτά – φτωχοί άνθρωποι – εκεί; Και πώς τα ξεπληρώνουν καθ’ οδόν; Μήπως με διακίνηση ναρκωτικών ή όπλων; Μήπως με «ανειλημμένες υποχρεώσεις» να προσφέρουν στα κυκλώματα των διακινητών τους κάποιες «υπηρεσίες», όταν φτάσουν στον «προορισμό» τους; Και τι είδους «υπηρεσίες» είναι αυτές;
3. Ερώτημα τρίτο: ποιος χρηματοδοτεί τους διακινητές; Και που αποσκοπούν;

Ουσιαστικά έχουμε αναβίωση δουλεμπορίου! Και μάλιστα, με πολύ ύποπτους σκοπούς…

• Δεύτερον: Κι αφήνουν, πίσω τους, παρά πολλά «ασυνόδευτα» ανήλικα - πράγμα αφύσικο για οικογένειες προσφύγων! Μόλις μπαίνουν στην Ελλάδα, ο υποτιθέμενος «μπαμπάς» τους εγκαταλείπει. Τα παιδιά και τη γυναίκα τα ήθελε μόνο για να δηλώσει «οικογένεια προσφύγων» στην είσοδο...

Και καταλήγουν στα hotpost-κολαστήρια να εκπορνεύονται ή να τα βιάζουν κάθε βράδυ.

Πέρα για πέρα εφιαλτικά απάνθρωπο!

Όλες αυτές οι «κυρίες» ΜeToo, που θυμήθηκαν ξαφνικά πως κάποιος «επώνυμος» κοίταγε επίμονα το… βαθύ ντεκολτέ τους πριν 30 χρόνια (!) και τον καταγγέλλουν σήμερα, δεν βρίσκουν εντούτοις, μια λέξη συμπόνοιας να πουν για τα σεξουαλικά κακουργήματα που γίνονται κάθε βράδυ στα hot spots κάτω από τη μύτη - και φυσικά με την ανοχή - των «ανθρωπιστικά αλληλέγγυων» ΜΚΟ - που και οι ίδιες προμοτάρουν…

• Τρίτον, είναι στην πλειονότητά τους μουσουλμάνοι, αλλά δεν πηγαίνουν σε πλούσιες μουσουλμανικές χώρες που βρίσκονται πολύ πιο κοντά τους! Έρχονται στην Ευρώπη – δηλαδή στην Ελλάδα, όπου παγιδεύονται.

Γιατί οι πραγματικοί πρόσφυγες των εμφυλίων πολέμων του Αραβικού κόσμου δεν πήγαν στις πλούσιες ομόδοξες χώρες: στη Σαουδαραβία, στο Κατάρ, στο Αμπού Ντάμπι;

Γιατί σημαντικά αραβικά κεφάλαια χρηματοδοτούν την μετακίνησή τους εδώ, αντί να τους περιθάλψουν εκεί;

Απάντηση: οι πλούσιες αραβικές χώρες απορροφούν μετανάστες από τον υπόλοιπο μουσουλμανικό κόσμο (κι όχι μόνο). Και σε μεγάλους αριθμούς. Αλλά κανένας δεν μπαίνει παράνομα εκεί - και κανείς δεν γλιτώνει, αν παρανομήσει.

Τους παράνομους τους στέλνουν στη Δύση – και τώρα πια «κολλάνε» στην Ελλάδα!

Δεν είναι ούτε «πρόσφυγες» πια, ούτε υπήρξαν αληθινοί μετανάστες ποτέ…

• Τέταρτον, ο κ. Κουμουτσάκος μας είπε ότι, στην περιοχή της Σμύρνης, απέναντι από τα Ελληνικά νησιά, ήδη μαζεύονται χιλιάδες Σύροι μετανάστες για να περάσουν απέναντι!

Να ακριβολογούμε λίγο, παρακαλώ;

• Αν όντως είναι Σύροι, τότε δεν είναι «μετανάστες»! Κανονικά θα είναι «πρόσφυγες» και βρίσκονται ήδη στην πρώτη ασφαλή χώρα, την Τουρκία! Αν περάσουν εδώ παράνομα, τοτε δεν θα είναι πια «πρόσφυγες» (θα έχουν φύγει από την πρώτη «ασφαλή χώρα») και δεν θα είναι «μετανάστες», γιατί θα έχουν μπει παράνομα. Θα είναι λαθρομετανάστες!

Οι πραγματικοί και νόμιμοι μετανάστες παρακαλούν και απαιτούν να ΜΗ τους ταυτίζουμε με τους παράνομους! Κι έχουν απόλυτο δίκιο.

• Κι ακόμα, στην Συρία ο Πόλεμος έχει τελειώσει – σχεδόν παντού - εδώ και ένα χρόνο τουλάχιστον. Άρα οι περισσότεροι πρόσφυγες κανονικά θα έπρεπε να επιστρέφουν. Αν μαζεύονται καινούργιοι «πρόσφυγες» απέναντι, αυτοί θα είναι από το τελευταίο θύλακα συγκρούσεων στο Ιντλίμπ, που ήταν το έσχατο προπύργιο του ΙΣΙΣ!

Αν έφυγαν από εκεί τώρα που καταρρέει, είναι πιθανόν να είναι βετεράνοι τζιχαντιστές του ΙΣΙΣ. Καταλαβαίνουμε τι μας έρχεται;

Κι αν είναι όντως «μετανάστες», που λέει ο κ. Κουμουτσάκος, τότε σίγουρα δεν είναι πια από τη Συρία! Είναι από οπουδήποτε αλλού: Πακιστάν, Αφγανιστάν, Μαρόκο, Τυνησία κλπ…

Αν είναι έτσι, τότε ο ρόλος της Τουρκίας πρέπει να αποκαλυφθεί άμεσα, ως χώρα συμμετέχουσα στο διεθνές δουλεμπόριο της διακίνησης λαθρομεταναστών!

Σε αυτό συμμετέχει κι αυτό έχει «εργαλειοποιήσει» η Τουρκία: σύγχρονο οργανωμένο δουλεμπόριο!

Δεν μπορούν όλοι να το γνωρίζουν – οι Ευρωπαίοι να καταγγέλλουν οι ίδιοι τα «εγκληματικά κυκλώματα των διακινητών» – και να επιτρέπουν ανενόχλητοι σε μια χώρα εκτός Ευρώπης, την Τουρκία, να διαλύει μια γειτονική χώρα-μέλος της Ευρώπης, την Ελλάδα, ξεφορτώνοντας νέες «καραβιές» λαθρομεταναστών σε συνεργασία με τα εγκληματικά κυκλώματα.

Αυτή η υποκρισία από την πλευρά τους πρέπει να σταματήσει. Και εμείς από την πλευρά μας να πούμε κάποτε τα πράγματα όπως είναι.

Όχι να μπερδεύουμε «πρόσφυγες» ή «οικονομικούς μετανάστες» με το πιο απεχθές σύγχρονο δουλεμπόριο.

Στη Μέση Ανατολή οι Πόλεμοι έχουν τελειώσει! Να κοπεί το παραμύθι για «πρόσφυγες».

• Πέμπτον, αφού τέλειωσαν οι «πρόσφυγες» - οι οποίοι ήταν από την αρχή μικρό μόνο μέρος των «καραβανιών» που κατέφθαναν - οι ΜΚΟ τι ακριβώς ρόλο παίζουν σήμερα;

Τι δικαιοδοσία έχουν; Κανονικά δεν πρέπει να έχουν καμία!

Τα οικονομικά τους ποιος τα ελέγχει; Από ελληνικής πλευράς (όπου δρουν ως τώρα ασύδοτες) κανένας!

Μόνον ο Ευρωπαϊκός OLAF, που καταγγέλλει «σημεία και τέρατα» - αλλά μόνο για τη διαχείριση ευρωπαϊκών κονδυλίων από πλευράς ΜΚΟ.

Οι ΜΚΟ όμως, παίρνουν πολύ περισσότερα χρήματα από μη Ευρωπαϊκές πηγές, που δεν έχει δικαιοδοσία να ψάξει ο OLAF: Από κυβερνήσεις ξένων χωρών (αραβικών κυρίως) από διάφορους αδιαφανείς οργανισμούς κλπ.

Με αυτά τι γίνεται; Ποιος τα ελέγχει;

Αληθεύει ότι για τα κατειλημμένα δημόσια κτίρια (εκτός «ασύλου») που ανακαταλαμβάνουν σήμερα οι αρχές, έπαιρναν δεκάδες χιλιάδες ευρώ το μήνα διάφορα πολιτικά στελέχη στην Ελλάδα;

Ποιος τα έδινε; Ποιοί τα έπαιρναν; Γιατί τα έπαιρναν;

Δεν ήταν «αποζημίωση» στους νόμιμους ιδιοκτήτες των κτιρίων αυτών! Ήταν νταβατζιλίκι σε βουλευτές - πρώην και νυν - που εξασφάλιζαν και τους καταληψίες που μπούκαραν στα κτίρια και το ακαταδίωκτο των ΜΚΟ που έφερναν τους λαθρομετανάστες παράνομα και τους στέγαζαν. Εικόνα «κατοχής», κανονική!

Τελικά η «αλληλεγγύη» θα αποκαλυφθεί τεράστια μπίζνα για κάποιους, τάχα «ανθρωπιστικά ευαίσθητους»!

Και τεράστια ντροπή για την Ελλάδα που ακόμα τους ανέχεται.

• Έκτον, και μερικές αλήθειες τώρα:
• Αλήθεια πρώτη: Καμία χώρα πια δεν αφήνει ανοικτά τα σύνορά της, να περνάει όποιος θέλει! Καμία!

Κανείς δεν περνάει από την Τουρκία στη γειτονική μας Βουλγαρία! Υπάρχει στρατός στα χερσαία σύνορα και δεν αφήνει να περάσει ούτε κουνούπι παράνομα!

Κανείς δεν περνάει στη Βουλγαρία ούτε δια θαλάσσης (από τα παράλια της Μαύρης Θάλασσας). Είναι σχεδόν το ίδιο εύκολο να περάσουν και από κει, όπως και από τα νησιά μας. Αλλά από κει δεν περνάνε.

Κανείς δεν περνάει από την Ελλάδα στα Σκόπια. Οι Σκοπιανοί κινητοποίησαν τον ελάχιστο στρατό που έχουν και έκλεισαν όλες τις διόδους. Οι Ευρωπαίοι δεν τους «μάλωσαν». Τους αντάμειψαν.

Κανείς δεν πηγαίνει ούτε στη Γαλλία του Μακρόν.

Τώρα αναγκάστηκε να κόψει τις ροές και ο Σοσιαλιστης Σάντσεθ στην Ισπανία.

Στις ΗΠΑ ολοκληρώθηκε το τείχος προς το Μεξικό, με τη σύμφωνη γνώμη του 66% του Αμερικανικού λαού!

Στην Αυστραλία ούτε το διανοούνται. Στην Ιαπωνία ούτε το διανοούνται.

Στην Κίνα, ή τη Ρωσία ούτε τους περνάει από το μυαλό.

Στις ίδιες τις Αραβικές χώρες, το ίδιο.

Είμαστε η μόνη χώρα πια που παραμένουμε «ξέφραγο αμπέλι»!

Σαν τους ηλίθιους συζητάμε αν πρέπει η δεν πρέπει να γίνει η Ευρώπη «φρούριο»! Όταν όλος ο κόσμος και όλη η Ευρώπη έχουν ΗΔΗ γίνει «φρούρια» – κι εμείς παραμένουμε… η Κερκόπορτα!

Που μας την σφράγισαν πίσω μας, από τα βόρια σύνορα – και μας απέκλεισαν.

• Αλήθεια δεύτερη: Μέχρι το Γενάρη του 2015 ΔΕΝ ήμασταν «ξέφραγο αμπέλι»! (Κι ας μαινόταν τότε ο Πόλεμος στη Συρία). Οι ελάχιστοι που πέρναγαν γύριζαν πίσω στις χώρες τους. Τότε έφυγαν πίσω, και μαζί έφευγαν και κάμποσοι που μας είχαν έλθει νωρίτερα.

Μεταξύ Σεπτέμβρη 2012 και Γενάρη 2015 ο πληθυσμός των λαθρομεταναστών στην Ελλάδα, μειώθηκε κατά 270 χιλιάδες!

Όπως το κάναμε τότε, μπορούμε να το κάνουμε ξανά.

• Αλήθεια τρίτη: την πιο κρίσιμη περίοδο του Πολέμου στη Συρία οι μεγάλες ροές ήταν προς την Ιταλία (Λαμπεντούζα) όχι μέσω των ελληνικών νησιών του Αιγαίου! Γιατί; Γιατί τότε κρατάγαμε κλειστά τα θαλάσσια σύνορά μας!

Μετά το 2015 οι ροές από την Ελλάδα 50πλασιάστηκαν σε ένα χρόνο - ενώ προς Ιταλία μειώθηκαν στο ένα τρίτο!

Έτσι για να μη σας μένει καμία αμφιβολία τι έγινε τότε.

Όπως τα φυλάγαμε τα θαλάσσια σύνορα πριν το 2015, έτσι ακριβώς μπορούμε να τα φυλάξουμε και τώρα.

• Αλήθεια τέταρτη: επειδή οι λαθρομετανάστες πληρώνουν πολλά λεφτά στους διακινητές, για να τους φέρουν ως εδώ, αν ξέρουν ότι θα τους δεχθούμε «θα δώσουν σήμα» πίσω στους δικούς τους, να έλθουν κι άλλοι. Αν ξέρουν ότι θα τους μαζέψουμε σε κλειστά κέντρα απ’ όπου μόνο πίσω στις πατρίδες τους μπορούν να γυρίσουν (και θα χάσουν όσα λεφτά έδωσαν για να φτάσουν ως εδώ) τότε θα δώσουν «σήμα» να μην έρχεται κανείς!
• Αλήθεια πέμπτη: μια χώρα υποχρεούται να προσφέρει σε όσους βρέθηκαν στο έδαφός της τη στοιχειώδη περίθαλψη. Αν πάθουν κάτι έκτακτο να τους φροντίσει. Αλλά μέχρις εκεί.

Δεν δικαιούνται την κανονική περίθαλψη που δικαιούνται οι νόμιμοι πολίτες μιας χώρας. Γιατί οι κανονικοί πολίτες έχουν πληρώσει (από τους φόρους και τις κρατήσεις τους) τις κοινωνικές παροχές, ενώ οι λαθρομετανάστες δεν έχουν πληρώσει τίποτε. Μόνο εισπράττουν…)

Αν ένα παιδί γεννηθεί από νόμιμους γονείς σε μια χώρα, γίνεται πολίτης της χώρας αυτής. Αν δεν γεννηθεί από νόμιμους γονείς, δεν γίνεται πολίτης αυτόματα (το πολύ, μετά από 18 χρόνια να έχει δικαίωμα να ζητήσει «πολιτογράφηση»). Αυτό ισχύει σε όλες τις χώρες που έχουν αναγνωρίσει το jus soli. Ισχύει όμως μόνο για τους νόμιμους κατοίκους (κι αυτό συχνά, με μερικές πρόσθετες προϋποθέσεις).

Εννοείται πως αν μια «παράνομη» γεννήσει παιδί εδώ, δεν δικαιούται να πάρει ούτε το 2χιλιαρο που έταξε η υφυπουργός κα Δόμνα Μιχαηλίδου!

Εννοείται - και μη μπερδεύετε τον κόσμο.

Αλλιώς θα «βουίξει» όλη η Ασία - από την Λαχώρη μέχρι την Κανταχάρη - ότι στην Ελλάδα μοιράζουν διχίλιαρα σε κάθε γέννα - σπεύσατε-σπεύσατε...

Μη καταστήσουμε τη λαθρομετανάστευση στην Ελλάδα ακόμα πιο «ελκυστική», την ώρα που με δέος βλέπουμε να πολλαπλασιάζονται οι ροές από απέναντι! Έλεος πια!

• Τελευταίο και πιο σημαντικό: Μετατρέψτε το πρόβλημα των «ανεξέλεγκτων ροών» σε πρόβλημα σύγχρονου δουλεμπορίου - που πρέπει και να σταματήσει με κάθε κόστος και να κυνηγηθεί ανηλεώς!

Και ξεμπροστιάστε όλους αυτούς τους άθλιους, δήθεν «ψυχοπονιάρηδες», επαγγελματίες «ανθρωπιστές», που ανέχονται να βιάζονται κάθε βράδυ εκατοντάδες γυναικόπαιδα στα hot spots την νησιών μας.

• Καθαρίστε την ντροπή των hot spots,
• κλείστε τα σύνορα,
• καταγγείλτε το δουλεμπόριο, τους διακινητές
• και όσες κυβερνήσεις συνεργάζονται μαζί τους,
• μαζέψτε σε κλειστά και φρουρούμενα κέντρα – δηλαδή σε Αμυγδαλέζες – όσους παράνομα βρίσκονται εδώ.

Και πείστε τους έτσι, να επιστρέψουν στις πατρίδες τους.

Έγινε παλαιότερα, μπορεί να γίνει ξανά!

Κάντε ό,τι γίνεται παντού στον κόσμο - και απέδωσε.

Κάντε ό,τι έχει ξαναγίνει επιτυχώς και στην Ελλάδα - και δούλεψε...

Κυνηγείστε αδυσώπητα τους δουλεμπόρους και τις ΜΚΟ τους. Κι όσους συνεργάστηκαν μαζί τους. Κι όσους τα πήραν από δαύτους…

Γίνονται όλα αυτά!

Κάντε τα, πριν είναι αργά…

 Θανάσης Κ.

 

Πέντε ἀρετὲς σώζουν τὸν ἄνθρωπο: Προσευχή, ἐγκράτεια, ἐλεημοσύνη, πτωχεία, μακροθυμία. Προσευχή, συντριβή, ταπείνωση, ἐξομολόγηση. Θὰ περάσουμε δύσκολες μέρες, γιατί ὁ κόσμος δὲν ἐξομολογεῖται καὶ αὐτοὶ ποὺ ἐξομολογοῦνται, δὲν κάνουν καθαρὰ ἐξομολόγηση. Θὰ χαθεῖ ἡ Πίστη ἀπὸ τοὺς ἀνθρώπους.

Ἔρχονται οἱ ἄνθρωποι καὶ λένε: Διάβασέ μου μία συγχωρητικὴ εὐχή. Βρὲ τί λές; Χωρὶς ἐξομολόγηση εὐχή; Τί εἶναι αὐτά; Λένε αὐτὰ τὰ λέει ὁ Νεόφυτος. Ὄχι δὲν τὰ λέει ὁ Νεόφυτος. Ὁ Χριστὸς τὰ λέει.

Νὰ τηρεῖτε τὴν νηστεία. Νὰ ἔχετε προσευχή, ἐλεημοσύνη καὶ νὰ μὴ παραμελεῖτε τὸν κανόνα σας. Ἡ νηστεία εἶναι ἁγιότης. Εἶναι ἡ ἀκρίβεια τῆς Πίστεώς μας. Νὰ ζητᾶτε ἀπ΄ ὅλους συγνώμη καὶ νὰ τὴ νιώθετε. Νὰ ταπεινωνόσαστε.

Ἕνα εἶναι τὸ μέλημά μας, πὼς θὰ σωθοῦμε. Μέσον τῆς σωτηρίας μας εἶναι ἡ ταπείνωση. Γιὰ νὰ ἀποκτήσουμε τὴν ταπείνωση, νὰ μὴν μιλᾶμε, νὰ μὴν θυμώνουμε, νὰ μὴν ἀντιμιλοῦμε, νὰ μὴν ἐκδικούμαστε.
+Γέροντας Νεόφυτος (Σκαρκαλᾶς) 1917-2005

Τα ανθρώπινα δικαιώματα στην Ορθόδοξη Καθολική Εκκλησία μας

Ένα από τα χαρακτηριστικότερα γνωρίσματα της ταραγμένης εποχής μας είναι ο ατομισμός, η αποθέωση του ανθρωπίνου «εγώ». Ο σύγχρονος άνθρωπος διαποτισμένος μέχρι το τελευταίο κύτταρο της υπάρξεώς του από το πνεύμα του λεγομένου άθεου «Ευρωπαϊκού Διαφωτισμού» και της «Νέας Εποχής», και μεθυσμένος από την ραγδαία τεχνολογική ανάπτυξη, που εξελίσσεται καλπάζοντας με ιλιγγιώδη ταχύτητα, απέκτησε την ψευδαίσθηση ότι είναι «θεός», διεκδικώντας τα «θεϊκά» του «δικαιώματα». 
Πολύς λόγος γίνεται σήμερα για τα λεγόμενα «ανθρώπινα δικαιώματα». Ουδέποτε στο ιστορικό παρελθόν υπήρξε παρόμοια «έκρηξη» διεκδίκησης «ανθρωπίνων δικαιωμάτων». Άτομα, ομάδες, οργανώσεις, κυβερνήσεις και διεθνείς οργανισμοί έχουν επιδοθεί σε μια απίστευτη και πρωτόγνωρη «κούρσα» για την υπεράσπιση των «ανθρωπίνων δικαιωμάτων». Διεθνή φόρα αναδεικνύουν την υπεράσπισή τους ως μείζον ζήτημα και συντάσσουν «Διακηρύξεις», οι οποίες ανάγονται σε διεθνείς συμβάσεις και επιβάλλονται στις κυβερνήσει του κόσμου, ως υποχρεωτικά εφαρμοστέες. Η πρώτη σχετική διακήρυξη είναι η «Διακήρυξη των δικαιωμάτων του ανθρώπου και του πολίτη», που έγινε από τους επαναστάτες της Γαλλικής Επανάστασης στις 26 Αυγούστου του 1789. Στις μέρες μας είναι γνωστή η «Διακήρυξη των ανθρωπίνων δικαιωμάτων του Ελσίνκι», ενώ στην πατρίδα μας θεσπίσθηκε η «Γενική Γραμματεία Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων» του Υπουργείου Δικαιοσύνης. Το τραγικό της υποθέσεως είναι ότι ενώ όλοι μιλούν για «δικαιώματα», κανείς δεν μιλάει για καθήκοντα και υποχρεώσεις. Κανείς δεν διανοείται, ότι όπου υπάρχουν δικαιώματα, εκεί υπάρχουν και ανάλογα καθήκοντα και υποχρεώσεις, πράγμα το οποίο δείχνει τον ολέθριο εγκλωβισμό του συγχρόνου ανθρώπου στον ατομισμό του και τον εγωϊσμό του.  

Στη διαδικασία υπεράσπισης των «ανθρωπίνων δικαιωμάτων» έχει εμπλακεί τα τελευταία χρόνια και η Εκκλησία, ωσάν να θεωρούσε στα δύο χιλιάδες χρόνια της ιστορικής της πορείας, την καταπάτησή τους ως «φυσική»! Δεν πρόκειται όμως για κάτι τέτοιο, διότι τα τρία βασικά και θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα από τα οποία απορρέουν όλα τα άλλα, δηλαδή της δικαιοσύνης, της ισότητος και της ελευθερίας προέρχονται ως γνωστόν από τον Χριστιανισμό, διότι πηγάζουν κατ’ ευθείαν από την διδασκαλία του ευαγγελίου. Όλες οι μεταγενέστερες διακηρύξεις στα συντάγματα των νεωτέρων δημοκρατικών πολιτευμάτων, από τον 18^ον αιώνα και μετά, εις ό,τι αφορά τα «ανθρώπινα δικαιώματα», ουσιαστικά είναι δάνεια από την διδασκαλία του Ευαγγελίου.   


Αφορμή για την παρούσα ανακοίνωσή μας πήραμε από αφιέρωμα, στο περιοδικό των εν Ελλάδι Ιησουιτών «Ανοιχτοί Ορίζοντες», (τ.1118, Ιούλιος -Αύγουστος 2019), με τίτλο: «Η πρόσληψη των ανθρωπίνων δικαιωμάτων από την Καθολική Εκκλησία». Εδώ δεν θα ασχοληθούμε με το αν η θρησκευτική κοινότητα του Παπισμού «προσέλαβε» και κατά πόσον «σεβάστηκε» τα ανθρώπινα δικαιώματα στη χιλιόχρονη, εκτός της Εκκλησίας, πορεία της. Όποιος θέλει να πληροφορηθεί για το «σεβασμό» του Παπισμού στα ανθρώπινα δικαιώματα, δεν έχει παρά να μελετήσει τα αμέτρητα εγκλήματά του κατά της ανθρωπότητας. Να μελετήσει ιδιαιτέρως, τις χιλιάδες περιπτώσεις παιδοφιλίας και παιδοφθορίας των σύγχρονων «κληρικών» του, τους οποίους κάλυπτε σκανδαλωδώς. Μπορούμε να πούμε ότι ο Παπισμός πρέπει να είναι ο τελευταίος που έχει το δικαίωμα να μιλά για ανθρώπινα δικαιώματα! 


Στον επίλογο του αφιερώματος, (σελ.16), ο συντάκτης αναφέρεται και στην «ελλειμματική» κατά τον Παπισμό, Ορθόδοξη Εκκλησία μας, όσον αφορά την έλλειψη «κανονιστικού κειμένου» για τα ανθρώπινα δικαιώματα. Γι’ αυτό παραθέτει δύο απόψεις προερχόμενες «η μία από τον ακαδημαϊκό χώρο και η άλλη από τον εκκλησιαστικό», αυτές του αείμνηστου καθηγητή Σάββα Αγουρίδη και του παν. Οικουμενικού Πατριάρχη κ. Βαρθολομαίου. Στις γραμμές που ακολουθούν θα προχωρήσουμε σε ένα σύντομο σχολιασμό της δεύτερης.

Το περιοδικό παραθέτει απόσπασμα ομιλίας του παν. κ. Βαρθολομαίου, η οποία έγινε στο Βερολίνο, στις 2 Ιουνίου 2017, στα πλαίσια ενός συνεδρίου για τα ανθρώπινα δικαιώματα, το οποίο κατά τη γνώμη μας «πάσχει» θεολογικά. Είπε ο Παναγιώτατος:  «Δυστυχώς υπάρχουν στον ορθόδοξο κόσμο κύκλοι και άτομα που αντιμετωπίζουν τα ανθρώπινα δικαιώματα ως κίνδυνο για την ορθόδοξη ταυτότητά μας. Γενικά θεωρούν τα ανθρώπινα δικαιώματα ως “φονταμενταλισμό του μοντερνισμού” και τη συζήτηση για αυτά “εισαγόμενο λόγο”. Τα άτομα αυτά και οι κύκλοι αυτοί αδικούν τόσο τα ανθρώπινα δικαιώματα όσο και την Ορθοδοξία. Κατά αυτό τον τρόπο αποτρέπεται κάθε ευκαιρία για μια θετική συμβολή της Ορθόδοξη Εκκλησίας και Θεολογίας στο ζήτημα ανθρώπινα δικαιώματα». Και συνέχισε: «Ο Ορθόδοξος Χριστιανισμός θα πρέπει να ξεπεράσει οριστικά την αμυντική του στάση έναντι του Διαφωτισμού. Το πνεύμα του Διαφωτισμού δεν φέρει μέσα του κάποιον κίνδυνο για την ταυτότητα μας. Όπως και η απόλυτη άρνηση έτσι και η απόλυτη αποδοχή του δεν συνιστούν τη σωστή στάση απέναντί του. Το ζητούμενο είναι μια διαφοροποιημένη στάση» (βλ. και ιστ. https://www.dw.com/el). 

Κατ’ αρχήν δεν μας ξεκαθαρίζει ο Παναγιώτατος, όταν αναφέρεται στα «ανθρώπινα δικαιώματα», ποια δικαιώματα εννοεί. Εννοεί εκείνα που ορίζει η βιβλική και πατερική διδασκαλία της Εκκλησίας μας, ή αυτά που ορίζει η σύγχρονη ξέφρενη ηθική αποχαύνωση και η γενική αποστασία; Η Εκκλησία μας όπως σημειώσαμε παρά πάνω, διεκήρυξε πρώτη αυτή και υπερασπίσθηκε τα θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα της ισότητος της δικαιοσύνης και της ελευθερίας, όχι όμως και τις όποιες επιλογές του ανθρώπου. Ουδέποτε συνηγόρησε, αντίθετα μάλιστα κατηγορηματικά κατεδίκασε το ελεύθερο δικαίωμα του ανθρώπου να αμαρτάνει και να ικανοποιεί τα πάθη του, τα οποία φθείρουν τον έσω άνθρωπο και τον οδηγουν σταδιακά στον πνευματικό θάνατο, αφού τα «οψώνια της αμαρτίας (είναι) θάνατος» (Ρωμ.6,23). Σέβεται μεν την επιλογή του να αμαρτάνει και δεν τον εμποδίζει, αλλά, με πνεύμα αγάπης τον ελέγχει και προσπαθεί να τον φέρει σε μετάνοια. 
Επομένως λοιπόν η Εκκλησία μας δεν υπερασπίζεται όλα γενικώς τα ανθρώπινα δικαιώματα, αλλά μόνον όσα είναι προς το πραγματικό συμφέρον του ανθρώπου, όσα αποβλέπουν στη σωτηρία του. Ιδιαιτέρως τονίζουμε την παρά πάνω αλήθεια, διότι οι σύγχρονοι οργανισμοί υπερασπίσεως των ανθρωπίνων δικαιωμάτων δεν κάνουν καμία διάκριση μεταξύ θεμιτών και αδιαβλήτων «ανθρωπίνων δικαιωμάτων» και άλλων που οδηγούν στην καταστροφή και στον πνευματικό θάνατο. Για παράδειγμα, ως αναφαίρετο ανθρώπινο δικαίωμα θεωρείται σήμερα από τον κοσμικά σκεπτόμενο άνθρωπο, το δικαίωμα της γυναίκας για έκτρωση, το δικαίωμα ομοφυλοφιλικών σχέσεων, το δικαίωμα ικανοποιήσεως κάθε σεξουαλικής παρά φύσης σχέσεως, το δικαίωμα αλλαγής φύλου, εξωσωματικής γονιμοποιήσεως, ευγονικής, ευθανασίας, αυτοκτονίας, κ.λ.π.


Έκαμε ακόμη λόγο για «κύκλους και άτομα» στον Ορθόδοξο κόσμο, «που αντιμετωπίζουν τα ανθρώπινα δικαιώματα ως κίνδυνο για την Ορθόδοξη ταυτότητά μας». 

Διερωτόμαστε: Υφίσταται, ή όχι ο ορατός πια κίνδυνος να μεταβληθεί, (αν δεν μεταβλήθηκε), ο σύγχρονος κόσμος σε μια κοινωνία πρωτοφανούς αποστασίας, όπου οι προαιώνιοι ηθικοί φραγμοί έχουν παραμεριστεί και τη θέση τους έχουν πάρει τα «ανθρώπινα δικαιώματα», πολλά εκ των οποίων είναι «δικαιώματα» νομιμοποίησης της αμαρτίας; Η ποικίλη ηθική και πνευματική αποχαύνωση και πρωτοφανής αποστασία δεν αποτελεί άραγε  κίνδυνο, όχι μόνον για την Ορθόδοξη ταυτότητά μας, αλλά και για την καταστροφή της κοινωνίας και την ίδια την ζωή στον πλανήτη; 

Μίλησε επίσης για τον «Διαφωτισμό», ότι «ο Ορθόδοξος Χριστιανισμός θα πρέπει να ξεπεράσει οριστικά την αμυντική του στάση έναντι του Διαφωτισμού. Το πνεύμα του Διαφωτισμού δεν φέρει μέσα του κάποιον κίνδυνο για την ταυτότητα μας. Όπως και η απόλυτη άρνηση έτσι και η απόλυτη αποδοχή του δεν συνιστούν τη σωστή στάση απέναντί του. Το ζητούμενο είναι μια διαφοροποιημένη στάση»! Δυστυχώς ο «Διαφωτισμός» μαζί με την όποια ελάχιστη θετική προσφορά του στην ανθρωπότητα, έφερε μαζί του και μύρια κακά. Εδραίωσε την αθεΐα ως θεσμό και της προσέδωσε επιστημονική επικάλυψη! Πολέμησε με πάθος τον Χριστιανισμό και δημιούργησε στρατιές αθέων, οι οποίοι πολεμούν την Εκκλησία μέχρι τις μέρες μας, επικαλούμενοι αποκλειστικά τα άθεα διδάγματά του. Και γενικά, ό,τι πιο δηλητηριώδες και ψυχοφθόρο έχουν πλασάρει στις χριστιανικές κοινωνίες οι δυνάμεις του «μυστηρίου της ανομίας», υπήρξε ο Διαφωτισμός.

Η αγία μας Εκκλησία καλλιέργησε και ανέπτυξε στον αντίποδα του άθεου «Ευρωπαϊκού Διαφωτισμού», τον γνήσιο Ορθόδοξο Διαφωτισμό, που διαπνέεται από την ελληνορθόδοξη παράδοσή μας, με πρωτεργάτες τους αγίους Κοσμά τον Αιτωλό, Νικόδημο Αγιορείτη, Μακάριο Νοταρά, Αθανάσιο Πάριο, Κολλυβάδες Πατέρες, Eυγένιο Βούλγαρη κ.α. Την εποχή εκείνη, οι σπουδαγμένοι στη Δύση, έλληνες διαφωτιστές επέστρεφαν στην Ελλάδα, λοιδορώντας την Ελληνορθοδοξία μας και επιχειρώντας να κάμουν τους Έλληνες «Ευρωπαίους», δηλαδή Φράγκους! Απόδειξη αυτού του κινδύνου είναι οι τιτάνιοι αγώνες των Ορθοδόξων αγωνιστών την εποχή αυτή, (Κωνσταντίνου Οικονόμου, Κοσμά Φλαμιάτου, Χριστόφορου Παπουλάκου, Ιγνάτιου Λαμπρόπουλου και φυσικά της Φιλορθοδόξου Εταιρείας), ως σφοδρή αντίδραση για την απώλεια της ελληνορθόδοξης ταυτότητάς μας. Το πνεύμα του άθεου «Ευρωπαϊκού Διαφωτισμού», εκτός από κάποιες ελάχιστες θετικές υπηρεσίες, πρόσθεσε φρικτά δεινά στην ανθρωπότητα, (αθεΐα, αναρχία, υλιστική θεώρηση του κόσμου και της ανθρώπινης ζωής, μηδενισμός, δημιουργία φασιστικών και ναζιστικών ιδεολογιών, αποκρυφισμός, νεοπαγανισμός, παγκόσμιοι πόλεμοι, γενοκτονίες κλπ). Τα όποια θετικά του στοιχεία είναι κλεμμένα από την χριστιανική μας πίστη και την ελληνορθόδοξη παράδοσή μας.

Το θέμα «ανθρώπινα δικαιώματα», φυσικά δεν εξαντλείται μέχρις εδώ, μέχρι δηλαδή του σημείου της στοιχειώδους διακρίσεως μεταξύ θεμιτών και αθεμίτων, διαβλητών και αδιαβλήτων ανθρωπίνων δικαιωμάτων και ιδία εκείνων που φέρονται ως ανθρώπινα δικαιώματα, ενώ καμία σχέση δεν έχουν με την ανθρώπινη φύση. Εξεταζόμενο υπό το φως της βιβλικής και πατερικής μας διδασκαλίας παρουσιάζει πολλές άλλες παραμέτρους και προεκτάσεις, μία εκ των οποίων θα παραθέσουμε στη συνέχεια με άκρα συντομία. Η Εκκλησία μας ενώ από την μία μεριά καταδικάζει απερίφραστα κάθε καταπάτηση των αδιαβλήτων ανθρωπίνων δικαιωμάτων και επικροτεί και επιδοκιμάζει κάθε νόμιμη διεκδίκησή των, από την άλλη μεριά προχωρεί πολύ πέραν αυτών και φθάνει σ’ αυτό που ονομάζουμε «υπέρβαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων». Αν η καταπάτηση των «ανθρωπίνων δικαιωμάτων» εκφράζει μια παρά φύσιν δαιμονική κατάσταση και η διεκδίκησή τους είναι κάτι το ανθρώπινο, τότε η υπέρβασή τους εκφράζει μια υπέρ φύσιν κατάσταση, που τη συναντά κανείς μόνο στους αγίους της Εκκλησίας μας. Αν οι ποικίλες διακηρύξεις των «ανθρωπίνων δικαιωμάτων» στα συντάγματα των συγχρόνων δημοκρατικών κοινωνιών κινούνται μεταξύ του παρά φύσιν και του κατά φύσιν, η Εκκλησία μας ανεβαίνει ένα σκαλοπάτι πιο πάνω και υποδεικνύει στον άνθρωπο το υπέρ φύσιν. Γράφει σχετικά ο μέγας Παύλος: «Μη ουκ έχομεν εξουσίαν, (=ανθρώπινο δικαίωμα) φαγείν και πιείν; μη ουκ έχομεν εξουσίαν αδελφήν γυναίκα περιάγειν, ως και οι λοιποί απόστολοι και οι αδελφοί του Κυρίου και Κηφάς; η μόνος εγώ και Βαρνάβας ουκ έχομεν εξουσίαν του μη εργάζεσθαι;… αλλ  ουκ εχρησάμεθα τη εξουσία ταύτη, αλλά πάντα στέγομεν, ίνα μη εγκοπήν τινα δώμεν τω ευαγγελίω του Χριστού», (Α΄ Κορ.9,4-6). Εδώ ο μέγας απόστολος κάνει λόγο για τα στοιχειώδη ανθρώπινα δικαιώματα της τροφής, της συντήρησης και της εργασίας, τα οποία όλοι οι άνθρωποι μπορούν (και πρέπει) να έχουν. Σχολιάζοντας τον στίχο αυτό ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος λέγει «Τι λοιπόν; Δεν έτρωγε και δεν έπινε [ο Παύλος]; Πολλές φορές πράγματι ούτε έτρωγε ούτε έπινε. Εδώ όμως δεν εννοεί αυτό, αλλά τι; Δεν έτρωγε και δεν έπινε παίρνοντας τα αναγκαία για τη συντήρησή του από τους μαθητάς του, αν και είχε το δικαίωμα να πάρει». Ο Απόστολος θυσίασε το αναφαίρετο αυτό δικαίωμά του. Κουραζόταν στο έργο του ευαγγελίου, όσο κανένας άλλος, δεν δεχόταν όμως καμία υλική αμοιβή. Προτιμούσε να εργάζεται τις νύχτες «ταις ιδιάις χερσί», κατασκευάζοντας σκηνές, παρά να εισπράττει έστω και έναν οβολό για το πνευματικό του έργο. Και το έκανε αυτό μόνο και μόνο για να μη δώσει αφορμή του παραμικρού σκανδάλου. Μ’ άλλα λόγια το κριτήριο των πράξεών του δεν ήταν τα όποια «ανθρώπινα δικαιώματά» του, ακόμη και τα στοιχειώδη, αλλά η αγάπη προς τον ασθενούντα αδελφό, που εύκολα σκανδαλίζεται. Γενικότερα μπορούμε να πούμε ότι όλοι οι άγιοι της Εκκλησίας μας έφθασαν στην υπέρβαση των «ανθρωπίνων δικαιωμάτων» διά μέσου της εν Χριστώ αγάπης, μιμούμενοι τον δεσπότη Χριστό, ο οποίος από άφατη αγάπη για τον άνθρωπο έγινε άνθρωπος και θυσίασε το στοιχειώδες ανθρώπινο δικαίωμα της ζωής, (διότι μπορούσε αν ήθελε να μην αποθάνει, καθ’ ό αναμάρτητος) και έχυσε το αίμα του  πάνω στο σταυρό υπέρ της του κόσμου ζωής και σωτηρίας  

Η Εκκλησία μας, χωρίς να παραθεωρεί τα όποια αδιάβλητα και θεμιτά ανθρώπινα δικαιώματα, τονίζει και προβάλλει τα «δικαιώματα του Θεού», δηλαδή τις εντολές του Θεού και παρακαλεί τον Κύριο να μας διδάξει και ενισχύσει στην τήρησή τους: «Ευλογητός ει Κύριε δίδαξόν με τα δικαιώματά σου». Και τούτο διότι με την τήρηση των θείων εντολών ανέρχεται τελικά ο άνθρωπος, από το κατά φύσιν στο υπέρ φύσιν, στον αγιασμό και την θέωση.  

Εκ του Γραφείου επί των Αιρέσεων και των Παραθρησκειών Ι.Μ.Πειραιώς

Ποιά εἶναι ἡ ''ἐπίσημη'' Ἐκκλησία; Μά «ἡ ἐπίσημη Ἐκκλησία» σταύρωσε τό Χριστό...

Κάποιος ἔλεγε πρό ἡμερῶν ἀπ’ τήν τηλεόρασι, ἐγώ λέει, ἐδῶ, "ἡ ἐπίσημη Ἐκκλησία λέει αὐτό"...! Νομίζουνε ὅτι, ἐπειδή ἔχουνε ἕνα ἀξίωμα, ὅτι κατέχουν καί τήν ἀλήθεια !
Μά «ἡ ἐπίσημη Ἐκκλησία» σταύρωσε τό Χριστό! Οἱ ἐπίσημες Ἐκκλησίες, κατά διαστήματα καί κατά καιρούς, ἐδίωξαν τούς ἁγίους...
Ὅποιος άποκτήσει ἕνα διοικητικό ἀξίωμα γίνεται ''ἐπίσημη'' Ἐκκλησία; Τί εἶναι τό «ἐπίσημο»; Αὐτό πού ἔχει ἀξίωμα; Αὐτό πού ἔχει ἐξουσία εἶναι τό «ἐπίσημο»; Τι ἐπισημότητα εἶχε ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Πρόδρομος...

π. Βασίλειος Βολουδάκης

Ο Γενικός Πρόξενος των ΗΠΑ στον Μητρ. Λαγκαδά

ΕΔΩ

Μην  γελάτε, ξέρουμε τι σας δειχνουμε...

Έχω δει ψυχές που αδικήθηκαν, αλλά υπέμειναν την αδικία με καλούς λογισμούς και τους έλουσε η Χάρις ...

Όσιος Παΐσιος ο Αγιορείτης

«ΤΟ ΣΥΝΝΕΦΟ»( Ο ήλιος νεφανίσκει)

Γοητευμένοι...

Όπως και στους στίχους του Πάμπου σε αυτό μας το τραγούδι, συχνά ασήμαντα συννεφάκια θολώνουν τον ουρανό μας και μας παρασύρουν σε μια ψευδαίσθηση πως τα πάντα γύρω είναι μουντά, πως μας… «αρρώνουν» απειλητικά!
Ευτυχώς όμως υπάρχουν Άγγελοι που με τα λόγια, το παράδειγμα αλλά και την ίδια τους την ζωή μας δείχνουν το δρόμο προς το φως.
Τον πιο φωτεινό δρόμο, την πιο καθαρή Ανατολή εμένα μου την έδειξε ο Στέλιος Πισής. Τι και αν "η ζωή του χάρισε μόνο μαύρα κραγιόν"*, αυτός φτιάχνει με τις μουσικές και τη σοφία του, τους πιο πολύχρωμους και λαμπερούς πίνακες χαρίζοντας μας ελπίδα, χαρά, αισιοδοξία.
Στέλιο μου να μας ζήσεις!
Τώρα όσον αφορά το περιεχόμενο του βίντεο, πρόκειται για το ίδιο τραγούδι που είχα ανεβάσει πρόσφατα, με εμένα να το συνθέτω ποδηλατώντας. Μόνο που αλλάξαμε τον τίτλο και αντί «Ο Ήλιος Νεφανίσκει» το βαφτίσαμε πιο λιτά ως «Το Σύννεφο».
Με την 15χρονη Μαρίνα Βερζανλή. Χωρίς όργανα, χωρίς σάλτσες, ώστε να αναδειχθεί το μεγάλο ερμηνευτικό ταλέντο της.
Υ.Γ. Η Μαρίνα είναι από την Λάρνακα και έτσι για να μην κουβαλώ αυτήν και τους γονείς της 2 ώρες στη Λεμύθου, μοιράσαμε την απόσταση και η ηχογράφηση έγινε στο σπίτι μου στη Λεμεσό.
Κώστας Κακογιάννης

μουσική ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΚΟΓΙΑΝΝΗΣ
στίχοι ΠΑΜΠΟΣ ΚΟΥΖΑΛΗΣ
ερμηνεία ΜΑΡΙΝΑ ΒΕΡΖΑΝΛΗ & ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΚΟΓΙΑΝΝΗΣ


Σύννεφον πά’ στον ουρανόν
θωρώ μαραζωμένο
Μα τα μματούθκια σου θωρούν
λιοντάρι θυμωμένο
Πάνω στου ανέμου τα φτερά
βουρά σε να σε πιάσει
Αρρώνει σου τζι αροθυμάς
τζιαι σκοτεινιάζ’ η πλάση
Που μες στα νέφη ολόφωτος
ο ήλιος νεφανίσκει
Βάλλει σε στην αγκάλην του
τζι ο φόος σου μαρανίσκει
Άμα διψάσεις για νερό,
φέρνω να σε δροσίσω
Τζι αν πεθυμήσεις τον χορό,
θα ’ρτω να τραουδήσω
* Με αυτή τη φράση θα επανέλθω γιατί είναι τα λόγια ενός κοριτσιού που μας άφησε

Η ΥΠΑΡΧΟΥΣΑ

Διαβάζουμε  ότι αυτή η εικόνα αγιογραφήθηκε από νεαρή κοπέλα πρώην μουσουλμάνα. Της παρουσιάσθηκε η Θεοτόκος, της ζήτησε να την εικονίσει με μαύρα ενδύματα και να είναι λυπημένη. Της έγραψε το όνομα: η Υπάρχουσα!

«Κάθουμαι κάτω από το τσαρδάκι, κοντά στην ακροθαλασσιά.Τ’ αεράκι φυσά, γλυκομουρμουρίζοντας στα δροσερά φύλλά των δέντρων που κρέμουνται από πάνω μου. Ανάμεσα στα δεντράκια και στα χαμόκλαρα, κοιτάζω το μαβύ πέλαγο. Δόξα σοι ο Θεός! Φύγανε από πάνω μου οι ανόητες έγνοιες, σαν τον άνθρωπο που λούστηκε και καθαρίστηκε και νοιώθει τον εαυτό του αναπαυμένον. Αληθινά, «ο αλλότριος της ειρήνης, αλλότριος εστί της χαράς»!

Κοιτάζω αντίκρυ μου και χαίρουμαι, ενώ ακούγω τη θάλασσα ν’ αλαφροκυματίζει και τα κυματάκια να μουρμουρίζουνε στα φύκια της ακρογιαλιάς. Αντίκρυ βλέπω δυο νησιά, το’ να πισ’ απ’ τ’ άλλο. Το πιο κοντινό φαίνεται καθαρώτατα, μ’ όλα τα καθέκαστα. Το άλλο που κρύβεται από πίσω του, γαλανιάζει, έχει ένα δροσερό χρώμα, το χρώμα του νερού. Αερικά βουνά, με έμορφα χαμηλώματα ανάμεσά τους, απλώνουνε από την μια άκρη ως την άλλη. Βλέπω κάβους, έρημες ακρογιαλιές. Εδώ κ’ εκεί μίλια μακρυά τόνα από τ’ άλλο, βλέπω κανένα σπιτάκι, ξεχασμένο στην ερημιά. Ίσως μοναχά το δικό μου μάτι να το πρόσεξε, το κακόμοιρο. Άραγε ποια ψυχή κάθεται κει μέσα! Τούτη την ώρα δεν φαίνεται κοντά του ανθρώπινος ίσκιος.

Δυο – τρία πανάκια, βολτατζάρουνε στο πέλαγο. Το ένα είναι μεγάλο, ένα τρεχαντήρι μ’ ένα λατίνι. Το καθένα τραβά το μάτι μου. Το κοιτάζω ως που κουράζομαι. Μικραίνει, μικραίνει, ως που σβήνει μέσα στην άχνα του πελάγου και χάνεται μέσα στη θολούρα. Μια ψυχή είναι αυτό το πανί που έσβησε, ένα άνθρωπος. Άραγε ποιο είναι; Έχε γεια, αδελφέ μου, που δεν ξέρω ποιος είσαι, κι ούτε κ’ εσύ θα μάθεις ποτές πως σε κοίταξε κάποιος από μακρυά, με τόση αγάπη, από μιαν έρημη ακρογιαλιά, δίχως να φαίνεται καθόλου.

Κάθουμαι και κοιτάζω έτσι ώρες πολλές. Ησυχία είναι μέσα μου, κι απ’ έξω η πλάση είναι ειρηνεμένη και βλογημένη. Η βουή του κόσμου σαν να’ ναι ψέμμα, ένας βραχνάς που έσβησε και χάθηκε. Δεν έχω έγνοιες, μηδέ φιλοδοξίες. Ο πελαγίσιος αγέρας σκόρπισε το σμάρι τις σφήκες που ζαλίσανε το κεφάλι μου. Εδώ σε μια ώρα μέσα, ζης όσο δε ζη αληθινά ούτε μέσα σ’ ένα χρόνο ο αεικίνητος άνθρωπος της μηχανής και του παρά. Τι λέγω; Κ’ εκατό, και διακόσια χρόνια να ζήσει ένας τέτοιος σε τούτον τον κόσμο, δεν θα καταλάβει ό,τι νοιώθει σε μια ώρα ο απομέσα άνθρωπος από το βαθύ μυστήριο του κόσμου!

Δυστυχισμένοι! Εσείς που έχετε την ιδέα πως είσαστε ζωντανοί, γιατί στριφογυρίζετε μέρα-νύχτα, σαν τις μηχανές που προσκυνάτε! Όσο ζωντανές είναι αυτές οι μηχανές άλλο τόσο ζωντανοί είσαστε και σεις. «Υιοί ανθρώπων, ίνα τι αγαπάτε ματαιότητα και ζητείτε ψεύδος;»

κυρ -Φώτη Κόντογλου (ευλογημένο καταφύγιο)

Είπε Γέρων: "Μην φοβηθείς ποτέ να ομολογήσεις την Αλήθεια δημόσια και ας πεισμώνει ο καθένας"

Ἑκκλησιαστικὴ ἱστορία καὶ ἁγιότητα

Κήρυγμα Μητροπολίτου Μόρφου  Νεοφύτου στὸν πανηγυρικὸ Ἑσπερινὸ τῆς ἑορτῆς τοῦ Ἁγίου Νικήτα, ποὺ τελέσθηκε στὸ πανηγυρίζον ἱερὸ παρεκκλήσιο τοῦ Ἁγίου Νικήτα τοῦ προσφυγικοῦ Συνοικισμοῦ Λατσιῶν Λευκωσίας (14.9.2019).

Κατὰ τὴν ἡμέρα αὐτὴ πανηγυρίζει στὴν προσφυγιὰ ἡ κατεχόμενη ἀπὸ τοὺς Τούρκους κοινότητα Νικήτας, τῆς μητροπολιτικῆς περιφέρειας Μόρφου.

Δὲν ὑπάρχουν συμπτώσεις (καὶ μὲ τὴν Κεραμέως)

Τυχαῖο ;
Πρὸ ἡμερῶν, ἡ «φέρελπις» ὑπουργὸς παιδείας καὶ θρησκευμάτων κα Νίκη Κεραμέως ἀπεφάσισε τὴν ἀπαλειφῆ τῶν στοιχείων θρησκεύματος καὶ ἰθαγενείας στὰ στοιχεῖα ποὺ τηρῶνται στὸ σχολεῖο καὶ στοὺς τίτλους καὶ πιστοποιητικὰ σπουδῶν τῆς δευτεροβαθμίου ἐκπαιδεύσεως.
Πρὶν τρισήμιση μῆνες, στὶς ἀρχὲς Ἰουνίου 2019, ἕνα περίπου μήνα πρὶν ἀπὸ τὶς ἐθνικὲς ἐκλογές, ἡ τομεάρχης Παιδείας, τότε, τῆς ΝΔ Νίκη Κεραμέως συμμετεῖχε στὴν σύναξη τῆς περιφήμου Λέσχης Μπίλντερμπεργκ στὸ Μοντρὲ τῆς Ἐλβετίας μαζὺ μὲ 140 «Ἰσχυροὺς» ἀπὸ τὸ πλανητικὸ «ἀπαύγασμα» τῆς πολιτικῆς, τῆς οἰκονομίας, τῆς ἐπιχειρηματικότητος, τῶν λόμπυ, τῆς ἀριστοκρατίας κλπ. Στὴν ἐπίσημο λίστα συμμετεχόντων τῆς Μπίλντερμπεργκ ὑπῆρχε ἡ ἑξῆς ἐπισήμανσις γιὰ τὴν Ἑλληνίδα, κὰ Κεραμέως : «Ἀνερχομένη δικηγόρος (Kerameus & Partners) ἡ ὁποία προηγουμένως εἶχε ἐργασθῆ στὸν δικηγορικὸ κολοσσὸ τῆς Νέας Ὑόρκης Cravath, Swaine & Moore LLP σὲ πολὺ εὐαίσθητες ὑποθέσεις, ὅπως Enron, Fannie Mae, Merck (Vioxx) κλπ».

Σὲ αὐτὴ «τὴν χώρα τὴν μικρή», κάποιοι «καλόπιστοι» θὰ ποῦν ὅτι ἡ πρόσφατος ὑπουργικὴ ἀπόφασις εἶναι «ἐκσυγχρονιστικὴ» καὶ ἐλήφθη σὲ συμμόρφωση μὲ σχετικὴ ἀπόφαση τῆς Ἀρχῆς Προστασίας Δεδομένων Προσωπικοῦ Χαρακτῆρος. Κάποιοι ἄλλοι, οἱ «κακόπιστοι», θὰ σκεφθοῦν ὅτι οὐδὲν εἶναι τυχαῖο σ΄ αὐτὸν τὸν «μάταιο κόσμο» μὲ τὶς «ἄπονες ἐξουσίες» καὶ μὲ τὸ «πνεῦμα Μπίλντερμπεργκ» πανταχοῦ παρόν. Καὶ κάπου ἐκεῖ στὴν μέση εἶναι καὶ οἱ περισσότεροι, αὐτοὶ ποὺ μακάριοι συνεχίζουν νὰ ἐθελοτυφλοῦν ἢ καὶ νὰ ἀδιαφοροῦν σὰν «μελίῤῥυτες κόρες τοῦ μύθου».

Στοϊλόπουλος Βασίλης

Η ιστορία του οίκου BVLGARI. Ο Έλληνας κοσμηματοπώλης των Βασιλιάδων και των σταρς.

Στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο έκρυβε Έλληνες στη Ρώμη, ανάμεσά τους και τον Ε. Αβέρωφ


Ο Σωτήριος Βούλγαρης, Έλληνας από την Παραμυθιά, ήταν ο δημιουργός του πιο διάσημου οίκου κοσμημάτων στον κόσμο. Γεννήθηκε τον Μάρτιο του 1857 και γονείς του ήταν ο Γιώργος Βούλγαρης και η Ελένη Στρουγγάρη.
Από τα έντεκα παιδιά της οικογένειας, ο Σωτήρης ήταν ο μόνος που επιβίωσε και κατάφερε να συνεχίσει την παράδοση της οικογένειας στην αργυροχοΐα. Η επαφή με τα κοσμήματα ξεκινούσε από τον παππού του Κωνσταντίνο, ο οποίος ήταν πλανόδιος πωλητής κοσμημάτων στα χωριά της Ηπείρου. Το ταλέντο στη δημιουργία κοσμημάτων κληρονόμησε και ο Σωτήρης που μαζί με τον πατέρα του άνοιξαν ένα μαγαζί χρυσαφικών στην Παραμυθιά Θεσπρωτίας.

Την περίοδο εκείνη η Παραμυθιά και άλλα χωριά της περιοχής αντιμετώπιζαν προβλήματα από τους Τούρκους. Οι συνεχείς πυρπολήσεις του χωριού και οι σοβαρές ζημιές στο μαγαζί τους, ανάγκασε την οικογένεια Βούλγαρη να μετακομίσει στην κοντινή Κέρκυρα. Στον πρώτο όροφο ενός σπιτιού, άνοιξαν ένα μαγαζάκι με κοσμήματα και ο Σωτήρης γνώρισε τον μετέπειτα συνεργάτη του, Κωνσταντίνο Κρέμο.
Το 1880 ο Σωτήρης Βούλγαρης μαζί με τον Κρέμο αποφάσισαν να μεταναστεύσουν στην Ιταλία. Αρχικά εγκαταστάθηκαν στην Νάπολη και άνοιξαν το πρώτο τους μαγαζί με χρυσαφικά. Η έντονη εγκληματικότητα της πόλης δημιούργησε πρόβλημα στο κοσμηματοπωλείο. Έπειτα από αρκετές διαρρήξεις αναγκάστηκαν να το κλείσουν .

Μετακόμισαν στην Ρώμη. ‘Εφτιαχναν βραχιόλια και σκουλαρίκια και τα πουλούσαν στους επισκέπτες έξω από το Βατικανό. Άνοιξαν καινούργιο μαγαζί στην οδό Βία Σιστίνα, και το ονόμασαν «Οld Curiosity Shop», όνομα εμπνευσμένο από ένα μυθιστόρημα του Τσαρλς Ντίκενς. Έπειτα από διαφωνίες, οι δύο συνεργάτες χώρισαν τους δρόμους τους και ο  Σωτήρης Βούλγαρης ανέλαβε μόνος του την επιχείρηση. Μεταφέρθηκε στην οδό Βία Κοντότι και άνοιξε το γούρικο μαγαζί, που έκανε διάσημα τα κοσμήματα σε όλη την Ιταλία. Μέχρι το 1897 αριθμούσε άλλα τέσσερα κοσμηματοπωλεία στην Ιταλία και έως το 1913, με την βοήθεια των παιδιών του, Τζιότζιο και Κωνσταντίνο, η επιχείρηση άρχισε να αναπτύσσεται με γρήγορους ρυθμούς. Μετά τον θάνατο του Σωτήρη Βούλγαρη το 1932, τα παιδιά με όρεξη και δημιουργικότητα, ανέλαβαν εξολοκλήρου την επιχείρηση.
Έως τη δεκαετία του ’70, η BVLGARI είχε αποκτήσει καταστήματα σε όλες τις μητροπόλεις του κόσμου αποκτώντας παγκόσμια φήμη. Τα κοσμήματα εμπνευσμένα από την ιταλική αναγέννηση και διακοσμημένα με πολύτιμους λίθους, έγιναν τα αγαπημένα αξεσουάρ των βασιλικών οικογενειών και των αστέρων του Χόλιγουντ. Η Μέριλιν Μονρόε, η Σοφία Λόρεν έχουν φορέσει τα πολυτελή κοσμήματα του οίκου. Ο Ρίτσαρντ Μπάρτον, όταν αγόρασε ένα σμαραγδένιο δακτυλίδι στην Ελίζαμπεθ Τέιλορ, είχε πει: «Εγώ έμαθα στην Ελίζαμπεθ τη μπύρα, αυτή μου έμαθε τη BVLGARI».
Η οικογένεια δεν ξέχασε το τόπο της καταγωγής της και κατά καιρούς έκαναν δωρεές για την ανέγερση σχολείου, μουσείου και σχολής χρυσοχοΐας στην Παραμυθιά. Τα αδέρφια, παρόλο που αναγκάστηκαν κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου να πάρουν την ιταλική υπηκοότητα, βοήθησαν αρκετούς Έλληνες που βρίσκονόταν στην Ιταλία. Στο σπίτι τους στη Ρώμη βρήκαν καταφύγιο πολλοί δραπέτες των στρατοπέδων συγκέντρωσης, πολλές Εβραίες, αλλά και ο Ευάγγελος Αβέρωφ….

Palazzo di Piazza Nicosia 20 di Roma

πηγή