Το ΜΠΑΜ της Αθήνας! Γερόντισσα Λαμπρινή Βέτσιου (+2002)

Η γερόντισσα Λαμπρινή Βέτσιου (+2002) από τα Καλομόδια της Άρτας, ασκήτρια μέσα στον κόσμο και σκεύος εκλογής του Κυρίου από την παιδική της ηλικία, είχε συχνά επισκέψεις του Κυρίου που τη διαφώτιζε και την καθοδηγούσε. Της πρωτο-εμφανίσθηκε με αρχιερατική αμφίεση τότε που ήταν 8 ετών και προσπαθούσε να καταλάβει το ευαγγέλιο. Της απεκάλυπτε επίσης, ο Κύριος, τι σημαντικό θα συμβεί στο μέλλον, ώστε να είναι προετοιμασμένη αυτή η ίδια αλλά και όλοι όσοι θα την άκουγαν με πίστη.


Ο λόγος του Κυρίου από τη γερόντισσα έρχεται άμεσα από αυτό το βίντεο και μιλάει πιο αποκαλυπτικά από άλλες μαρτυρίες, για το ΜΠΑΜ της Αθήνας. Αυτό, με μεγάλη Θεολογική ακρίβεια, λέει η γερόντισσα Λαμπρινή, δεν γίνεται από τον Χριστό σαν άνθρωπο, παρά το ότι οι άνθρωποι αδιαφορούν γι’ αυτόν και περιφρονούν τον νόμο Του.
Έτσι μας διδάσκει να μην επιθυμούμε την καταστροφή των (κατά τη γνώμη μας) κακών και αμαρτωλών ανθρώπων, αλλά να ευχόμεθα υπέρ αυτών όπως έκανε ο Ίδιος υπέρ των σταυρωτών Του. Συγχρόνως, όμως, ο Κύριος είναι και Θεός τέλειος και διοικεί και κρίνει αγγέλους και ανθρώπους με τον δίκαιο και αιώνιο πνευματικό νόμο Του.
Το Μπαμ της Αθήνας είναι μια (μερική) κρίση του Θεού, που θα έχει και θετικά αποτελέσματα, καθώς ακολουθούν πολεμικά παγκόσμια γεγονότα και πρέπει οι άνθρωποι να μεταβούν στην ύπαιθρο για να τραφούν. Ο Θεός προνοεί σοφά, από την αρχή της Δημιουργίας, για τα δημιουργήματά Του, γιατί είναι Παντογνώστης: «γνωστά απ’ αιώνος εστί τω Θεώ πάντα τα έργα Αυτού». (Πράξεις 15:18). Ο Χριστός, γνωρίζοντας ότι θέλει να Τον ρωτήσει η γερόντισσα, καθυστερούσε, κάνοντας ότι θέλει να δει μέσα το σπίτι της, μέχρι να το θυμηθεί και να Τον ρωτήσει.
Η γερόντισσα Λαμπρινή μιλάει λεπτομερέστερα: Δεν θα μπορούν οι άνθρωποι να μείνουν πλέον στην Αθήνα… γιατί θα «βρωμίσει».
Ένα αντίστοιχο γεγονός έγινε πριν λίγα χρόνια σε μια πόλη της Καλιφόρνιας, και άδειασε τάχιστα από τους κατοίκους της. Από το περιγράφον το εκεί φαινόμενο video είναι η ημιδιαφανής επικάλυψη…
Επίσης έχει προστεθεί παρόμοια προφητική ομιλία του μακαριστού μητροπολίτη Φλωρίνης Αυγουστίνου Καντιώτη.

Διαβάστε επίσης:  ΓΕΡΟΝΤΙΣΣΑ ΛΑΜΠΡΙΝΗ ΒΕΤΣΙΟΥ

Το "Άγιον Όρος" της Νήσου των Ιωαννίνων

Στο Νησί των Ιωαννίνων βρισκόταν μια από τις σημαντικότερες μοναστικές πολιτείες μαζί με το Άγιον Όρος και τα Μετέωρα. Από τα τέλη του 13ου αιώνα και περίπου το 1292 χρονολογείται το αρχαιότερο μοναστήρι, η Μονή των Φιλανθρωπηνών. Το 16ο αιώνα, το Ιωάννινα αναφέρονται με το όνομα «μοναχόπολις» εξαιτίας των πολλών μοναχών που ζουν στην περιοχή, με τον αριθμό των μονών στο νησί να έχει φτάσει τις έξι.

ΑΓΙΟΣ ΙΕΡΟΜΑΡΤΥΣ ΡΗΓΙΝΟΣ ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΣΚΟΠΕΛΟΥ

ΛΑΜΠΡΟΥ Κ. ΣΚΟΝΤΖΟΥ Θεολόγου – Καθηγητού

       Η παρουσία των Πατέρων του ταραγμένου 4^ου μ. Χ. αιώνα είναι πολύ σημαντική, διότι κατόρθωσαν να αναδείξουν την Εκκλησία του Χριστού, μέσα από την ιστορική εκείνη καμπή, ως το νέο πνευματικό σχήμα της ανθρωπότητας, το οποίο διαδέχτηκε τον καταρρέοντα εθνισμό. Ένας από αυτούς υπήρξε και ο άγιος Ρηγίνος, επίσκοπος Σκοπέλου, ο οποίος υπήρξε ένα από τα τελευταία θύματα της ειδωλολατρίας.

       Ήταν έλληνας στην καταγωγή και γεννήθηκε στις αρχές του 4^ου αιώνα στη Λειβαδιά της Βοιωτίας από ευσεβείς και ενάρετους γονείς. Έχοντας αυτοί οικονομική και κοινωνική θέση στην τοπική κοινωνία, έδωσαν στο γιό τους σοβαρή μόρφωση. Τον έστειλαν σε ονομαστές σχολές της εποχής, όπου σπούδασε την θύραθεν παιδεία. Παράλληλα φρόντισαν να γεμίσουν την ψυχή του με πίστη στο Θεό και ευσέβεια και τον στόλισαν με αρετές.  Τον κατήχησαν στην ορθόδοξη πίστη και τον έμαθαν πως να ξεχωρίζει τις πλάνες, οι οποίες την εποχή εκείνη, αλλά και κάθε εποχή, τείνουν να νοθεύσουν τη σώζουσα αλήθεια της Εκκλησίας μας και να αναστείλουν το σωστικό της έργο. Έτσι ο Ρηγίνος κατέστη ενωρίς μια ολοκληρωμένη προσωπικότητα, ένας χαριτωμένος άνθρωπος, κατοικητήριο του Αγίου Πνεύματος.

       Ο Ρηγίνος έζησε στα χρόνια που βασίλευαν στο απέραντο Ρωμαϊκό Κράτος οι γιοί του Μεγάλου Κωνσταντίνου, ο Κωνστάντιος (337-361) στην Ανατολή και ο Κώνστας (337 -       ) στη Δύση. Είναι η εποχή που σταμάτησαν οι φοβεροί διωγμοί κατά των Χριστιανών, με το γνωστό περίφημο Διάταγμα των Μεδιολάνων (313) και η ειδωλολατρία ψυχορραγούσε κάτω από το βάρος της αρνητικής της δράσης στον προχριστιανικό κόσμο. Όμως έκαμε την εμφάνισή του ένας άλλος κίνδυνος, χειρότερος από τους διωγμούς των ειδωλολατρών, η φοβερή αίρεση του αρειανισμού, η οποία συντάραξε την Εκκλησία. Ο ευσεβής αυτοκράτωρ Κωνσταντίνος συγκάλεσε την Α΄ Οικουμενική Σύνοδο (325), όπου καταδικάστηκε ο αιρεσιάρχης Άρειος και οι οπαδοί του. Όμως, μετά το θάνατό του (337) ο γιός του Κωνστάντιος αθέτησε την απόφαση της Συνόδου και έγινε υπέρμαχος και προστάτης των αρειανών και σφοδρός διώκτης των Ορθοδόξων, σε αντίθεση με τον Κώνστα ο οποίος έμεινε πιστός στο δόγμα της Συνόδου και προστάτευε τους Ορθοδόξους στη Δύση. Η σχιζοφρενική αυτή πολιτική είχε τρομακτικές συνέπειες για την Εκκλησία. Οι διαμάχες και οι έριδες διατάραζαν την γαλήνη των πιστών. Ο Κωνστάντιος στην Ανατολή έστελνε εξορία όσους Επισκόπους δεν ασπάζονταν τα δόγματα των αρειανών.

       Ένας από τους πολλούς τόπους εξορίας των Ορθοδόξων Επισκόπων και άλλων Ορθοδόξων ομολογητών ήταν και η νήσος Σκόπελος, η οποία βρίσκεται στις Βόρειες Σποράδες. Ο Επίσκοπος Λαρίσης Αχίλλειος, θείος του Ρηγίνου, τον έστειλε στη Σκόπελο, να ενισχύσει τους εξόριστους και να τους στερεώσει στην πίστη. Πράγματι εκείνος υπάκουσε και έπλευσε στο νησί, όπου έγινε ενθουσιωδώς δεκτός από τους εκεί εξορίστους. Μάλιστα χειροτονήθηκε και Επίσκοπος της νήσου.

      Επειδή όμως η θρησκευτική διαμάχη είχε πάρει τεράστιες διαστάσεις, οι δύο αυτοκράτορες Κωνστάντιος και Κώνστας αποφάσισαν να συγκληθεί νέα Σύνοδος για να εξετάσει την εκρηκτική κατάσταση. Το 343 συγκλήθηκε η Σύνοδος της Σαρδικής, στη σημερινή Σόφια της Βουλγαρίας, στην οποία έλαβε μέρος και ο Ρηγίνος, όπου έβαλε τη δική του σφραγίδα στην εδραίωση της Ορθοδοξίας. Ανασκεύασε όλες τις κακοδοξίες των αρειανών και κατέδειξε την πίστη των Ορθοδόξων ως τη μόνη γνήσια πίστη.

      Μετά το πέρας των εργασιών της Συνόδου ο Ρηγίνος επέστρεψε στην επισκοπή του στη Σκόπελο, όπου ποίμαινε θεοφιλώς και ορθοδόξως το λαό του νησιού.

Μεγάλα προβλήματα του δημιουργούσαν οι εναπομείναντες ειδωλολάτρες, οι οποίοι παρακινούνταν από τους αδίστακτους ιερείς των ειδώλων, διότι άδειαζαν και ρήμαζαν τα «ιερά» τους και άρα εκμηδενίζονταν οι πλούσιες πρόσοδοί τους. Όπως είναι γνωστό, η θνησκούσα ειδωλολατρία είχε ακόμη σχετική δύναμη στον ελλαδικό χώρο την εποχή εκείνη.

       Τα μεγάλα προβλήματα για τον Επίσκοπο Ρηγίνο, αλλά και για σύμπασα την Εκκλησία, εντάθηκαν όταν ανέβηκε στον αυτοκρατορικό θρόνο ο Ιουλιανός ο Παραβάτης, ή Αποστάτης (361-363). Ο ανεδαφικός και θρησκομανής αυτοκράτορας, αφού προσελκύστηκε στην ειδωλολατρική θρησκεία, απαρνούμενος τον Χριστιανισμό, αναβίωσε τους διωγμούς των προκατόχων του Ρωμαίων αυτοκρατόρων κατά των Χριστιανών και της Εκκλησίας. Χιλιάδες Χριστιανοί, κληρικοί όλων των βαθμών και λαϊκοί ταλαιπωρήθηκαν, βασανίστηκαν και βρήκαν φρικτό θάνατο στην ευτυχώς σύντομη βασιλεία του. Παράλληλα επιχείρησε ανεπιτυχώς να νεκραναστήσει την προχριστιανική ειδωλολατρία, προτείνοντας ένα δικής του εμπνεύσεως θρησκευτικό παγανιστικό σύστημα, με στοιχεία της αρχαιοελληνικής ειδωλολατρίας, της ρωμαϊκής, του παρσισμού, του νεοπλατωνισμού και του Χριστιανισμού.

       Η φήμη του δραστήριου Επισκόπου Σκοπέλου Ρηγίνου έφτασε ως τη Βασιλεύουσα, καθότι ο άγιος ποιμενάρχης του νησιού είχε μεταστρέψει στο σύνολό τους στο Χριστό τους ειδωλολάτρες του νησιού. Γι’ αυτό στάλθηκε ο έπαρχος της Ελλάδος για να «συνετίσει»   το Ρηγίνο και να τον μεταστρέψει στην ειδωλολατρία. Ο φανατικός ειδωλολάτρης Έπαρχος μόλις έφτασε στο νησί, διέταξε να συλληφθεί ο Επίσκοπος και να προσαχθεί ενώπιον του. Του ζήτησε με αναίδεια και θράσος να απαρνηθεί το Χριστό και να ασπασθεί τη λατρεία των «θεών». Να ακολουθήσει την περίεργη αυτοκρατορική παγανιστική θρησκεία. Στην αντίθετη περίπτωση θα υφίστατο τις συνέπειες του αυτοκρατορικού διατάγματος.  Ο Ρηγίνος στάθηκε αγέρωχος και θαρραλέος, μπροστά στον θηριώδη έπαρχο, χωρίς τον παραμικρό κλονισμό και φόβο. Αρνήθηκε κατηγορηματικά να εκτελέσει τη διαταγή του, ομολόγησε την πίστη του στο Χριστό, στον αληθινό Θεό  και στηλίτευσε την άφρονα και ανεδαφική επιλογή του αυτοκράτορα να επαναφέρει το σκοτεινό ειδωλολατρικό παρελθόν. Κατάγγειλε δε τους νέους διωγμούς ως πράξη βάρβαρη και απολίτιστη, η οποία δεν ταιριάζει σε έναν υποτιθέμενο λάτρη του ελληνικού πολιτισμού, όπως ήθελε να εμφανίζεται ο Ιουλιανός.

        Ο έπαρχος έδωσε εντολή να βασανισθεί ανηλεώς και να φυλακισθεί, ελπίζοντας πως με τη βία και το φόβο θα υπέκυπτε. Ύστερα από μερικές ημέρες βασανισμών οδηγήθηκε και πάλι ενώπιον του επάρχου, πιστεύοντας εκείνος ότι θα αλλαξοπιστούσε. Όμως ο άγιος Επίσκοπος επανέλαβε την αμετακίνητη απόφασή του να μην αρνηθεί το Χριστό, με κανένα κόστος, περιφρονώντας επιδεικτικά τις προτροπές του αξιωματούχου. Τότε εκείνος, γεμάτος θυμό και οργή, έβγαλε την απόφαση της θανάτωσής του. Τον παρέδωσε στους δημίους να τον διαπομπέψουν για παραδειγματισμό και στη συνέχεια να τον θανατώσουν. Τον οδήγησαν στο στάδιο της πόλεως, όπου τον βασάνισαν φρικτά, ενώπιον φανατικών ειδωλολατρών και πιστών χριστιανών, οι οποίοι συμπονούσαν με τον άγιο Επίσκοπό τους. Κατόπιν οδηγήθηκε στη θέση «Παλαιό Γεφύρι» όπου τον αποκεφάλισαν. Οι πιστοί πήραν το τίμιο λείψανό του και το έθαψαν με τιμές σε παρακείμενο δάσος. Ήταν 25 Φεβρουαρίου 362. Ο τάφος του έγινε πηγή αγιασμού θαυμάτων για τους πιστούς.

     Η μνήμη του τιμάται στις 25 Φεβρουαρίου, ημέρα του μαρτυρικού του θανάτου. Τιμάται επίσης με λαμπρότητα στη γενέτειρά του Λειβαδιά της Βοιωτίας, όπου τελευταία ανεγέρθηκε περίλαμπρος ναός.       

      

«Νῦν κρίσις ἐστὶν τοῦ κόσμου», τοῦ δικοῦ μας κόσμου…

(Κυριακὴ Ἀπόκρεω -23.2.20)
Κήρυγμα Μητροπολίτου Μόρφου π. Νεοφύτου στὴν ἀρχιερατικὴ Θεία Λειτουργία τὴν Κυριακὴ τῆς Ἀπόκρεω, ποὺ τελέσθηκε στὸν ἱερὸ ναὸ ἁγίου Ἀποστόλου Ἀνδρέα τῆς κοινότητος Νικηταρίου, τῆς μητροπολιτικῆς περιφέρειας Μόρφου (23.2.2020).
 Ψάλλει ὁ πρωτοψάλτης τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Μόρφου Μάριος Ἀντωνίου.

!!!

Εντάξει,

 

 ... έχεις πάθη, έχεις όμως και αρετές. Έχεις απιστία, έχεις και πίστη. Έχεις ανηθικότητα, έχεις και ηθικά στοιχεία. Γιατί αυτά δεν τα λαμβάνεις υπόψιν σου;

Ένα μόνο να προσέχεις, να μην είσαι τεμπέλης, να μη φοβάσαι να αναλαμβάνεις τις ευθύνες σου. Μη κάθεσαι και λες: "Έχω αυτό το πάθος, έχω εκείνο, χριστιανός είμαι εγώ; Τίποτε δεν κάνω στην ζωή μου".

Έτσι οδηγείσαι στην ακηδία, σπάνε τα νεύρα σου, και δεν μπορείς να κάνεις τίποτε. Σύντομα εγκαταλείπεις τον αγώνα σου και τότε είσαι ένας προδότης.

Γι' αυτό, όταν σου μπαίνει η σκέψη των παθών, θυμίσου ότι έχεις και αρετές. Ο μεγαλύτερος εγκληματίας, εάν εξετάσει την ζωή του, θα βρεί ότι ο Θεός του έχει δώσει πολλά καλά.

Δεν μας πνίγουν λοιπόν μόνο τα πάθη μας, οι αμαρτίες μας, η απιστία μας, η υπερηφάνεια μας, ο σατανάς, αλλά μας πνίγει, μας σκοτώνει και η προδοσία της βουλήσεώς μας, το σταμάτημα που κάνουμε.

ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΑΙΜΙΛΙΑΝΟΣ

Κατάθεση ψυχής

Ο Γιώργος Νταλάρας στην "Κατάθεση ψυχής" του Κώστα Μπαλαχούτη (Μέρος 2ο)

!!!

Η κοροϊδία της Νηστείας και η Νηστεία της κοροϊδίας

Το μεσημέρι έφαγα σουπιές με μάραθα.

Δε λέω καταπληκτικό φαγητό. Αλλά με διέλυσε βρε παιδί μου. Πόση ώρα τώρα και ακόμη δε μπορώ να χωνέψω.

Βλέπεις η κοιλιοδουλεία και το πάθος της λαιμαργίας δε λύνεται με την νηστεία.

Πια νηστεία όμως; Δε λύνετε με την νηστεία που εδώ και μερικά χρόνια ζούμε οι σύγχρονοι ας πούμε Νεοέλληνες θρησκευόμενοι .

Ξέρεις εκείνη την νηστεία που αντί για κρέας το τσικάλι γεμίζει με καλαμάρια , σουπιές, καραβιδάκια, αστακομακαρονάδες, σογιο κυμά, σογιομουσακά, σογιοκονινιστά, γαροδοπίλαφα, σουπιοκεφτέδες, πατατοκεφτέδες και… και …και…ο κατάλογος τέρμα δεν έχει.

Είναι τόσο ακόρεστος ο κατάλογος όσο και η λαίμαργη φαντασία μας, που αρνείται την ουσία της νηστείας, ακόμα και όταν φαινομενικά και κατά τύπο την τηρούμε.

Αλλά αυτό καθ άλλο παρά νηστεία είναι.

Διατροφική αλλαγή λόγω ημερών …ναι.

Τσικαλική αλλαγή περιεχομένου…. ναι.

Ψαροταβερνική επιδρομή ναι.

Κατασπαραγμός μαλάκιων, ναι.

Νηστεία όμως όχι, εάν θέλουμε να διατηρήσουμε την σοβαρότητα μας και την εσώτερη αλήθεια μας.

Δε τα κατακρίνω. Δεν έχω διάθεση και δε γουστάρω να κατακρίνω κανένα. Άλλωστε εγώ είμαι χειρότερο από όλους αυτούς.

Απλά τα γράφω ίσως για να εξιλεωθώ υποσυνείδητα και συνειδητά γιατί μου την βιδώνει η τυπολατρία μας. Η αίσθηση αυτοϊκανοποίησης ότι κάτι τρομερό κάνουμε, τι στιγμή μάλιστα που ο Χριστός μας λεει: ότι και αν όλα τα κάνετε (αρετές) να πείτε ότι τίποτα δε κάναμε’’.

Εμείς και τίποτα δε κάνουμε και έχουμε την ψευδαίσθηση ότι τα έχουμε όλα κάνει σπαθί…….

Η νηστεία σαφέστατα είναι εγκράτεια και ασιτία.

Είναι άσκηση του θελήματος, της βούλησης, της θέλησης να κινηθεί σε ρυθμούς ασκητικής προοπτικής.

Είναι και πένθος. Και όταν πενθείς δεν τρως.

Είναι και έρωτας βέβαια, και τα σκυλιά όταν είναι ερωτευμένα νηστεύουν.

Όλα αυτά, βεβαίως και είναι…..

Δεν είναι όμως απλώς και μόνο μια τυπική διατροφική αλλαγή.

Η μια υποκριτική αυτοεπιβαιβεωτική αυταρέσκεια των ικανοτήτων μου.

Διότι παίζει και αυτό… να νηστεύω και να αυτοϊκανοποιούμαι , σαν μ………..ας.

Άλλωστε ο Αγιος Ιωάννης ο Σιναίτης στους λόγους του περί Διακρίσεως τρείς των αριθμώ, – που ο Φρόυντ εάν τους γνώριζε θα έκανε διαρκώς παραπομπές ή και θα αρνούταν να γράψει κάτι που είχε προ πολλού ειπωθεί από έναν Εραστή του Θείου καταμεσής της άγονης και φιλόξενης για τον έρωτα ερήμου- είπε λοιπόν ότι ‘’πολλές φορές τις κακίες μας τις ντύνουμε με αρετές…’’ Πω πω τι είπε ο άνθρωπος……..

Έτσι υπάρχει και αυτή η κατηγορία. Εκείνοι που νηστεύουν φαρισαϊκά και υποκριτικά. Αυτάρεσκα και αυτοικανοποιητικά. Είπαμε υπάρχει και ο πνευματικός αυνανισμός. ……

Έτσι και εγώ ακόμη παλεύω να χωνέψω τις σουπιές που και μάραθα είχαν, και πολύ βεβαίως εγωισμό
πηγή

Φασιστική επίδειξη ισχύος από το μισελληνικό καθεστώς στη Χίο. Σα να μην πέρασε μια μέρα από το ξύλο & τα χημικά στα συλλαλητήρια!

ΠΩΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΝΩΘΕΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ Ο ΚΑΤΑΚΕΡΜΑΤΙΣΜΕΝΟΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟΣ ΚΟΣΜΟΣ;

     Όπως κάθε χρόνο έτσι και εφέτος πραγματοποιήθηκε σε όλο τον κόσμο «Παγκόσμια Προσευχή για την Χριστιανική Ενότητα», την οποία συνέλαβε και οργανώνει ο αιρετικός Παπισμός, με στόχο την «ένωση των Εκκλησιών», όπως την κατανοεί το Βατικανό, δηλαδή την υποταγή όλου του χριστιανικού κόσμου στην απόλυτη κυριαρχία του διαδόχου των Φράγκων ηγεμόνων, ο οποίος σφετερίζεται εδώ και δέκα αιώνες τον αγιασμένο θεσμό του Πάπα της Ρώμης. Η κατ’ έτος αυτή ανούσια, ανιαρή και δυστυχώς ανίερη «προσευχή» πραγματοποιήθηκε και στην ορθόδοξη πατρίδα μας, με πρωτοβουλία της εδώ παπικής κοινότητας. Μάλιστα οι διοργανωτές της φρόντισαν να δοθεί πλέρια δημοσιότητα, ώστε να σχηματιστεί η εντύπωση στους αφελείς ότι η παπική «εκκλησία» «ποθεί» την χριστιανική ενότητα και αναλαμβάνει «τολμηρές» πρωτοβουλίες για την προώθησή της. Ότι δήθεν το Βατικανό έχει «αλλάξει διαθέσεις» και προωθεί όντως την χριστιανική ενότητα, σύμφωνα με το θέλημα του Θεού και τις αρχές της Εκκλησίας. Αλλά, όσοι έχουμε επαρκή γνώση τι είναι στην ουσία ο Παπισμός, τι κρύβεται κάτω από τα διάφορα προσωπεία που φοράει κάθε φορά, για να προωθεί τις θέσεις του και τα κατακτητικά του συμφέροντα, ξέρουμε ότι και οι «προσευχές» αυτές αποτελούν μια ακόμη κρυφή τακτική του, για να παρασύρει την Εκκλησία μας σε μια ανίερη ενότητα με την αιρετική «εκκλησία» του. Άλλωστε η χιλιόχρονη ιστορία του μας διδάσκει πως, αφότου ο Παπισμός απόσχισε την Δυτική Εκκλησία από τον ενιαίο και αδιαίρετο κορμό της Εκκλησίας, πασχίζει να την υποτάξει, με κάθε τρόπο, στην δυναστεία του σφετεριστή του πατριαρχικού θρόνου της Δύσεως.

      Το δυστύχημα όμως είναι ότι σε αυτές τις υποκριτικές «προσευχές για την ενότητα του χριστιανικού κόσμου», συμμετέχουν και πολλοί ορθόδοξοι κληρικοί, όλων των βαθμών, καθηγητές θεολόγοι και απλοί πιστοί, δίνοντας άλλοθι στους παπικούς, για τις δήθεν καλές προθέσεις τους, παραβλέποντας το γεγονός ότι τέτοιου είδους τακτικές και πρακτικές για τη χριστιανική ενότητα είναι παντελώς άγνωστες στην εκκλησιαστική ιστορία. Η Εκκλησία καλούσε τους αιρετικούς και πλανεμένους σε μετάνοια, αποβολή των πλανών και επιστροφή σε Αυτή. Ουδεμία μαρτυρία υπάρχει ότι οι άγιοι και θεοφόροι Πατέρες συμπροσεύχονταν με τους αιρετικούς για να επέλθει ενότητα στην Εκκλησία, διότι η ενότητα είναι δεδομένη. Καλούσαν τους αιρετικούς στις άγιες Συνόδους για να απολογηθούν και να δηλώσουν τη μετάνοιά τους και όταν αυτοί παρέμειναν αμετακίνητοι στις πλάνες τους, τους απέκοβαν οριστικά από το εκκλησιαστικό σώμα, ως «σάπια μέλη», για να μην μολυνθούν και τα υγιή.

      Εντύπωση μας προξένησε η είδηση, ότι στα πλαίσια αυτών των «προσευχών» οι εν Ελλάδι παπικοί διοργάνωσαν ειδική διάλεξη, με θέμα: «Η Σύνοδος της Φλωρεντίας (1438), τελευταία προσπάθεια επανένωσης των χριστιανών Ανατολής και Δύσης.  Μπορεί αυτή η Σύνοδος να μάς εμπνεύσει να ξαναβρούμε το δρόμο προς την ενότητα;». Όπως διαβάζουμε στην εφημερίδα «ΚΑΘΟΛΙΚΗ» (31-1-2020): «η διάλεξη πραγματοποιήθηκε την Παρασκευή 24 Ιανουαρίου στις 18.00 στην αίθουσα εκδηλώσεων των Ιησουιτών. Ομιλητές: ο δρ. Bernard Meunier (συνεργάτης στη σειρά πατερικών έργων “Sourcew Chretiennes” και καθ. Δημήτριος Μόσχος (καθηγητής Ιστορίας της Εκκλησίας – Θεολογική Σχολή Πανεπιστημίου Αθηνών). […] Συντονιστής: κ. Σταύρος Ζουμπουλάκης (Πρόεδρος του Εφορευτικού Συμβουλίου της Εθνικής Βιβλιοθήκης  της Ελλάδος και Πρόεδρος του Ιδρύματος Άρτος Ζωής). …».

        Η εφημερίδα έκαμε λόγο για «εξαιρετική και διαφωτιστική διάλεξη». Προφανώς «εξαιρετική και διαφωτιστική» υπήρξε για την πλευρά των διοργανωτών παπικών, διότι εμείς οι Ορθόδοξοι γνωρίζουμε πολύ καλά τι ήταν και τι είναι η «Σύνοδος Φεράρας – Φλωρεντίας». Αν για τους παπικούς είναι μεγάλη «Οικουμενική Σύνοδος», για την Εκκλησίας μας  είναι μια από τις χειρότερες, αν όχι η χειρότερη και πλέον ληστρική σύνοδος, η οποία αμαυρώνει το άγιο συνοδικό σύστημα της Εκκλησίας μας. Δεν χρειάζεται προφανώς να αναφερθούμε με λεπτομέρειες στα τραγικά συμβάντα αυτής της ψευδοσυνόδου και στις ολέθριες αποφάσεις της, για την πλήρη υποταγή της αγίας μας Εκκλησίας στον παποφραγκισμό, ουνιτικώ των τρόπω. Δεν χρειάζεται να αναλύσουμε τους ωμούς εκβιασμούς των ορθοδόξων ιεραρχών, την απαίτηση του «πάπα» Ευγενίου Δ΄ να του ασπασθούν τα πόδια οι αντιπρόσωποι ορθόδοξοι ιεράρχες, τη στέρηση τροφής τους, τις απειλές κατά όσων στηλίτευαν τις παπικές πλάνες και ιδιαίτερα του αγίου Μάρκου Ευγενικού, τις πλαστογραφήσεις των πατερικών κειμένων, και άλλα φρικτά και φοβερά, που σημάδεψαν τις διετείς δυσμενέστατες εργασίες της ψευδοσυνόδου. Ετούτο μονάχα θα επισημάνουμε: αν και ένας Επίσκοπος δεν υποτάχτηκε στους παπικούς εκβιασμούς και δεν υπέγραψε την ολέθρια για την Εκκλησία ψευδένωση, ο άγιος Μάρκος ο Ευγενικός, η ορθόδοξη αυτοσυνειδησία κήρυξε αμέσως την σύνοδο ληστρική και την απέρριψε. Αντίθετα για τον αιρετικό Παπισμό αυτή, όπως επισημάναμε, αποτέλεσε και συνεχίζει να αποτελεί «αγία και οικουμενική σύνοδος»!

      Ναι, δυστυχώς, υπήρξε η τελευταία προσπάθεια επανένωσης των χριστιανών Ανατολής και Δύσης, με την απόλυτη ευθύνη των αιρετικών παπικών. Πίστευε ο παμπόνηρος τότε «πάπας» ότι οι δύσκολες συνθήκες των ορθοδόξων ανατολικών, θα έκαμπταν το ορθόδοξο φρόνημά τους και θα «πωλούσαν» την πίστη τους σ’ αυτόν για την υποτιθέμενη «βοήθειά» του, για τη διάσωση του Κράτους τους από τους Οθωμανούς. Γελάστηκε όμως οικτρά και απέτυχαν τα καταχθόνια και δόλια σχέδιά του.

      Ποια «έμπνευση» μπορούμε να πάρουμε από την ψευδοσύνοδο της Φεράρας – Φλωρεντίας για «να ξαναβρούμε το δρόμο προς την ενότητα», όπως ήταν ο στόχος της διάλεξης; Η Εκκλησία μας ουδεμία έμπνευση μπορεί να πάρει από αυτή, ενθυμούμενη το τραγικό γεγονός της ψευδοσυνόδου, την οποία, όπως είναι γνωστό, την καταδίκασε ως ληστρική, η Πανορθόδοξος Σύνοδος της Κωνσταντινουπόλεως του 1484. Μόνο πίκρα και απογοήτευση μπορεί να γεμίσει την ψυχή μας, για το κατάντημα των χριστιανών της Δύσης. Οι αποφάσεις της ψευδοσυνόδου, για την «ένωση των Εκκλησιών», οι οποίες πάρθηκαν, όπως αναφέραμε, υπό ακραίες μορφές βίας και τρομοκρατίας σε βάρος των ορθοδόξων ιεραρχών, απορρίφτηκαν ως απαράδεκτες.

       Έτσι, «έμπνευση» από την ψευδοσύνοδο της Φεράρας – Φλωρεντίας παίρνουν οι παπικοί, διότι θεωρούν τις αποφάσεις της «θεόπνευστες» και υποχρεωτικά εφαρμοστέες, ως αποφάσεις «Οικουμενικής Συνόδου». Η ουνιτικώ τω τρόπω «ένωση» της Εκκλησίας με τον Παπισμό, που προέβλεπαν οι αποφάσεις της, αποτελούν «δόγματα πίστεως» για εκείνον. Και δεν είναι καθόλου τυχαίο, ότι ως τα σήμερα το Βατικανό, προωθεί το μοντέλο της ουνιτικής ενώσεως, δηλαδή υλοποιεί τις «θεόπνευστες» αποφάσεις της ψευδοσυνόδου Φεράρας – Φλωρεντίας!

      Διερωτόμαστε: ποιο ήταν το περιεχόμενο της ομιλίας του ορθοδόξου καθηγητού κ. Δημητρίου Μόσχου στη διάλεξη και ποια στάση κράτησε; Υπήρξε, ως όφειλε ομολογητικό; Ως εκκλησιαστικός ιστορικός παρουσίασε, ως έχουν τα τραγικά γεγονότα, που σημάδεψαν την ψευδοσύνοδο; Στηλίτευσε τις ασύλληπτες βιαιότητες των παπικών σ’ αυτή; Αναφέρθηκε στην κατηγορηματική απόρριψη των αποφάσεών της από την Εκκλησία, ως άκρως αντίθετες με την διδασκαλία της; Αναφέρθηκε στην αθέτηση των υποσχέσεων των παπικών στους ορθοδόξους, μετά την κήρυξη της «ένωσης»; Διαβεβαίωσε το ακροατήριό του, ότι ουδεμία έμπνευση μπορεί να μας προξενήσει η εν λόγω ψευδοσύνοδος, και να μας δείξει κάποια διέξοδο προς την «ενότητα»; Τέλος, επισήμανε στους παπικούς συνομιλητές του και ακροατές του, ότι η εμμονή του Παπισμού να θεωρεί ως «Οικουμενικές Συνόδους» ληστρικές συνόδους, σαν και αυτή της Φεράρας – Φλωρεντίας, κλείνει το δρόμο για την «ένωση» παρά τον ανοίγει;

      Ανεξάρτητα από το τι είπε ο καθηγητής κ. Δ. Μόσχος στην ομιλία του, έχει καλλιεργηθεί, δυστυχώς, τα τελευταία χρόνια στον ορθόδοξο χώρο, «κλίμα» αποδοχής των ολέθριων αποφάσεων της ψευδοσυνόδου Φεράρας – Φλωρεντίας.  Δεν είναι λίγες οι παραφωνίες, όπως αυτή: «κρατάμε τα δικά μας, κρατούν τα δικά τους και κάνουμε την ένωση». Αλλά αυτό είναι «δόγμα» της εν λόγω ψευδοσυνόδου. Είναι ο ουνιτικός τύπος ενώσεως, που έχει γίνει ήδη αποδεκτός από μεγάλη μερίδα ορθοδόξων, απαράδεκτος όμως για την Εκκλησία. Αυτή είναι ίσως η μεγάλη πρόκληση που έχουμε να αντιμετωπίσουμε στο άμεσο μέλλον!

      Κλείνοντας την ανακοίνωσή μας, θα θέλαμε να εκφράσουμε την ανησυχία μας για την όλο και συχνότερα, συμμετοχή ορθοδόξων σε «ενωτικές» φιέστες, τύπου «Παγκόσμια Εβδομάδα Προσευχής για την Χριστιανική Ενότητα». Πέραν του ατελέσφορου, τέτοιες πρακτικές απομειώνουν και τον ίδιο το Θεό, καθιστώντας Τον, εμμέσως πλην σαφώς, υπεύθυνο για τον κατακερματισμό του χριστιανικού κόσμου, παρακαλώντας Τον να άρει την διάσπαση, που ίσως Εκείνος ανέχεται! Η αγία μας Εκκλησία μόνο έναν δρόμο ενότητας γνωρίζει, τη μετάνοια των αιρετικών και την επιστροφή τους στην Εκκλησία. Οποιαδήποτε άλλη «ένωση» θα έχει ημερομηνία λήξης, όπως είχε και η «ένωση» δια της ψευδοσυνόδου Φεράρας - Φλωρεντίας!    

Εκ του Γραφείου επί των Αιρέσεων και των Παραθρησκειών Ι.Μ.Πειραιώς

Λαθρο-Μεταναστευτικό: Νέες παγίδες ΑΠΑΤΗΣ ή Οι μισές αλήθειες είναι χειρότερες από το ψέμα…

Οι συντελεστές του ΡΕΣΑΛΤΟ έχουν αναλύσει το λαθρο-μεταναστευτικό, εδώ και δύο δεκαετίες. Από την εποχή της «εκσυγχρονιστικής» λαίλαπας…
Το ΡΕΣΑΛΤΟ, ως περιοδικό, αναλύει σταθερά, συστηματικά και πολύπλευρα τον λαθρο-μεταναστευτικό εφιάλτη και την απάτη του «προσφυγικού», από την πρώτη ημέρα της έκδοσής του (2005).
Την εποχή εκείνη ελάχιστοι, μετρημένοι στα δάκτυλα του ενός χεριού, είχαν συνειδητοποιήσει το πρόβλημα και ακόμα λιγότεροι τολμούσαν να μιλήσουν για αυτό...

Τότε κατέκλυζε, σαν νεροποντή, την ελληνική κοινωνία η «αριστερή» και «προοδευτική» τρομοκρατική ΥΣΤΕΡΙΑ υπέρ των «ανοικτών συνόρων» και ΥΠΕΡ της εισαγωγής των αλλοδαπών δούλων…

Όποιος τολμούσε να ψελλίσει, απλώς, κάποιον προβληματισμό γύρω από τα «ανοικτά σύνορα» και τη στρατηγική του ΥΠΕΡ-εθνικού κεφαλαίου, αυτή της λαθρο-μεταναστευτικής εισβολής, αμέσως και υστερικά χαρακτηριζόταν ως «ρατσιστής», «εθνικιστής», «ξενόφοβος», «φασίστας» και CIA…

Ενδεικτικά διαβάστε: Φάκελος ΡΕΣΑΛΤΟ:
Λαθρομεταναστευτικός εφιάλτης
http://www.resaltomag.
Επίσης κάποια κείμενα συγκεντρωμένα για την απάτη του «προσφυγικού» θα τα βρείτε εδώ:
http://resaltomag

Αυτή η τρομοκρατική κακουργία της καθεστωτικής «προοδευτικότητας» με εμπροσθοφυλακή την «αριστερά» (όλων των ποικιλιών και αποχρώσεων) κράτησε πολλά στόματα κλειστά και «άντεξε» πολλά χρόνια…

Η καθεστωτική ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ, όμως, έστω και αν φοράει «αριστερές» φορεσιές δεν μπορεί να επικαλύψει, αποκρύψει και εξαφανίσει την πραγματικότητα και τα κοινωνικά δράματα.

Όταν ένα «κακό» προσλάβει τις διαστάσεις ενός ιστορικού δράματος και συνταράσσει συθέμελα την κοινωνία, ΚΑΝΕΝΑ τρομοκρατικό τέχνασμα δεν μπορεί να το επικαλύψει…

Τα τελευταία χρόνια, η εισαγωγή-εισβολή αλλοδαπών δούλων και ο λαθρομεταναστευτικός εποικισμός προσέλαβαν εφιαλτικές διαστάσεις: Διαστάσεις ιστορικού δράματος…

Βαδίζουμε πλέον στο χείλος της λαθρομεταναστευτικής αβύσσου: Η ελληνική κοινωνία βιώνει σπαρακτικά αυτήν την ιστορική τραγωδία των Ανοικτών Συνόρων (στρατηγική συνιστώσα της Παγκοσμιοποίησης)…

Αυτός ο κοινωνικός σπαραγμός του ιστορικού μας δράματος, (λαθρο-μεταναστευτικός εφιάλτης και εποικισμός) τίναξε στον αέρα την τρομοκρατία των καθεστωτικών ιδεολογημάτων («αντιρατσισμούς», κ.λπ) ΚΑΙ ξεγύμνωσε τους ιδεολογικούς και πολιτικούς ιμάντες της (ιδιαίτερα τα «αριστερά» άλλοθι), καθώς και τις πολύχρωμες «ομάδες κρούσης» (ΜΚΟ).

Έτσι πολλοί άρχισαν να «ξυπνάνε»…

Σε πολλούς «λύθηκε» η γλώσσα…

Σήμερα, που ο ελληνικός λαός αρχίζει να εξωτερικεύει την ΟΡΓΗ του για τον λαθρο-μεταναστευτικό εποικισμό, πολλαπλασιάζονται και οι «εξεγέρσεις» των ανθρώπων του καθεστώτος: Όλων εκείνων που είχαν νομιμοποιήσει το πρόβλημα, το συγκάλυπταν και το ευλογούσαν τα προηγούμενα χρόνια.

Ο ΕΦΙΑΛΤΗΣ της νέας λαθρο-μεταναστευτικής δουλείας γίνεται, όπως κάθε ιστορική τραγωδία, ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ πολιτικής εμπορίας και αναπαλαίωσης του σαπισμένου πολιτικού σκηνικού…

Σε λίγο και οι «αριστεροί» γενίτσαροι θα αρχίσουν να «μεταλλάσσονται» (με άλλες φόρμες εξαπάτησης) για να επιβιώσουν και να μην ΑΦΑΝΙΣΤΟΥΝ από τον πολιτικό χάρτη…

Δεν είναι λίγοι αυτοί που επιχειρούν, σήμερα, να αξιοποιήσουν τη λαϊκή ΟΡΓΗ, ΟΧΙ μόνο για να ξεπλυθούν πολιτικά και να κερδίσουν καρέκλες στην κατοχική Βουλή, αλλά και για να ΕΞΑΠΑΤΗΣΟΥΝ, εκ νέου, τον ελληνικό λαό.

Για μια τέτοια καραμπινάτη περίπτωση έχουμε γράψει εδώ:
http://resaltomag.

Αυτό που επιδιώκεται σήμερα δεν είναι η απόκρυψη του λαθρο-μεταναστευτικού και «προσφυγικού» δράματος (η πραγματικότητα έχει «εξεγερθεί» και δεν συγκαλύπτεται), αλλά η νόθευση της πραγματικότητας και η αλλοίωση των αιτιών του δράματος…

Με πιο απλά λόγια: Επιδιώκεται η αθώωση της Παγκοσμιοποίησης, της ΕΕ και όλων των μηχανισμών του κεφαλαίου που προωθούν, ΣΥΝΕΙΔΗΤΑ, συστηματικά και σταθερά, τα «Ανοικτά Σύνορα», τις μαζικές εισβολές αλλοδαπών δούλων, την κατασκευή της νέας αποικιοκρατικής δουλείας.

Σήμερα δεν μπορούν να κρύψουν το πρόβλημα, ούτε πλέον οι τρομοκρατικοί αφορισμοί και στιγματισμοί («ρατσιστές», «φασίστες» και CIA) έχουν καμία αποτελεσματικότητα.

Σήμερα, αυτό που επιδιώκεται είναι η συσκότιση της πραγματικότητας και η χειραγώγηση της λαϊκής ΟΡΓΗΣ προς την κατεύθυνση της αθώωσης του συστήματος και των υπερ-εθνικών ελίτ ΕΞΟΥΣΙΑΣ που ΣΥΝΕΙΔΗΤΑ και ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ έχουν δημιουργήσει το πρόβλημα: ΗΠΑ-ΕΕ-ευρώ- ΝΑΤΟ και πολλά άλλα…

Οι περισσότεροι, από αυτούς που «ξύπνησαν» τόσο καθυστερημένα, δεν μπορούν να αντιληφτούν ότι το «μεταναστευτικό», τα «ανοικτά σύνορα» η Νέα Δουλεία κ.λπ, αποτελούν ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΕΣ συνιστώσες του ΥΠΕΡ-εθνικού κεφαλαίου (Παγκοσμιοποίηση) και των πλανητικών δομών εξουσίας του (Νέα Τάξη)…

Έτσι η όραση όλων αυτών (άλλων συνειδητά και άλλων ασυνείδητα) περιορίζεται μόνο στο ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟ και ΟΡΑΤΟ (στο σύμπτωμα του εφιάλτη) και δεν διεισδύει στη ρίζα του κακού: Τον Καπιταλισμό στη σημερινή του μορφή, αυτή του ΥΠΕΡ-εθνικού Κεφαλαίου, τη μορφή της πλανητικής εξουσίας, της Νέας Τάξης (του σύγχρονου φασισμού).

Και αυτή είναι η νέα μεγάλη ΑΠΑΤΗ: Η αθώωση των δυνάμεων της Παγκοσμιοποίησης και η αναζήτηση λύσεων από τα χέρια των ανδρεικέλων της Παγκοσμιοποίησης και του 4ου Ράιχ…

Η αναζήτηση λύσεων από πολιτικούς απατεώνες που θα εμφανίζονται, συνεχώς, σαν «Σωτήρες» που θα «αντιταχθούν» ή θα «βάλουν μυαλό» στην ΕΕ, τις ΗΠΑ και στο σύγχρονο φασισμό…

Χαρτάκι που βρέθηκε με ονόματα για παράκληση στον Όσιο Δαυίδ τον Γέροντα , η Τίμια Κάρα του οποίου βρίσκεται αυτές στις ημέρες στο Αγρίνιο. Το άφησε ένα κοριτσάκι στο καλαθάκι με τα ονόματα. Είναι πολύ σπουδαίο πως ένα μικρό παιδί ζητάει απλά πράγματα από τον άγιο.

μας τοστειλε το mail

Γίνε η αλλαγή που θέλεις να δεις….

 
Μας λένε οι πιστοί «Αχ πάτερ μου, εγώ δεν πάω στην Εκκλησία ! Πάω μόνο σε ξωκλήσια και ανάβω ένα κεράκι. Δεν μπορώ που μπαίνω μέσα στον Ναό και βλέπουν τι φοράω και με κουτσομπολεύουν».
Απάντηση: Να έρχεστε στην Εκκλησία για τον Χριστό και όχι για τα βλέμματα. Να γίνετε Αγία ώστε αντί να βλέπουνε τι φόρεμα φοράτε να βλέπουν το φωτοστέφανο της Αγιότητάς σας, ώστε να παραδειγματιστούν και αυτές και να θεραπευτούν.
Δεν φταίει η κουτσομπόλα που σε κοιτάει, φταις εσύ που δίνεις σημασία. Γιατί αν σε ενδιέφερε πραγματικά ο Χριστός δεν θα έμπαινες καν στην διαδικασία να σε ενοχλούν τέτοιες συμπεριφορές. Καμία μάνα δεν εγκαταλείπει το παιδί της ακόμα και αν το κοροϊδεύουν , είναι περήφανη για αυτό. Μην περιμένουμε να μπαίνουμε στο Ναό και να μας πετάνε ροδοπέταλα. Δεν ερχόμαστε στην εκκλησία να δείξουμε κάτι, για εύσημα ή μετάλλια, αλλά να αφήσουμε τον Χριστό να μας μιλήσει στην σιωπή μας.
Αρχή μετανοίας είναι να ακούσω έστω αυτό που θέλει να μου πει ο Χριστός, να έρθω στην Εκκλησία και να διαλυθώ μπροστά Του. Όταν πάμε καλεσμένοι σε ένα τραπέζι , δεν μας ενδιαφέρουν τι λένε οι καλεσμένοι, μας ενδιαφέρει να τιμήσουμε τον οικοδεσπότη. Για τους καλεσμένους, ευθύνη έχει ο οικοδεσπότης όχι εμείς.
Εδώ η γνωστή ρήση βρίσκει γόνιμο έδαφος :«Η αγάπη βρίσκει τον τρόπο , η αδιαφορία βρίσκει πάντα μια δικαιολογία».
Αν μας ενδιαφέρει πραγματικά ο Χριστός και η σωτηρία, ακόμα και το μαρτύριο μοιάζει με νανούρισμα. Ενώ ας δεν μας ενδιαφέρει ο Χριστός , ένα βλέμμα ή το κουτσομπολιό μοιάζει με σταύρωση.
Είπαμε, δεν φταίει ο ήλιος , φταίει που έχω κλειστό το παράθυρο και δυστυχώς κατηγορώ τον ήλιο γιατί δεν μπαίνει.
Μην κατηγορείς λοιπόν, την έρημο που είναι νεκρή απλά πήγαινε και φύτεψε ένα λουλούδι.""
π.Σπυρίδων Σκουτής

''Αλήθεια, όλο το νόημα της ζωής βρίσκεται στο να ζει ο νους και η καρδιά μας με τον Θεό· να γίνει ο Θεός η ζωή μας.''

~

Άγιος Σωφρόνιος του Έσσεξ (Γράμματα στη Ρωσία σελ, 44)

Κορωνοϊός - γιατί ΔΕΝ με απασχολεί καθόλου!

''Οὐαί ἡμῖν, ὅτι, τῆς ἀποστασίας ἔτη πολλά κρατησάσης, καί ἐπί πλεῖον τῆς ὀρθοδόξου πίστεως ἀθετουμένης..''

~ Ἀββᾶς Ησαΐας (Λόγος Κθ΄. θρῆνοι)

Ο Τσίπρας και ο κίνδυνος ολικής επαναφοράς των Λούμπεν ΣΥΡΙΖΑΙΩΝ

Του Ηλία Παπαναστασίου

Γράφαμε ήδη από τον Αύγουστο – ενάμιση μήνα μετά τις βουλευτικές εκλογές της 7ης Ιουλίου– πως «Αντιπολίτευση δεν σημαίνει να επανέλθει ο Τσίπρας».
Ταυτόχρονα προειδοποιούσαμε όλους του λεγομένου «Προοδευτικού –Αριστερού» Τόξου πως είτε θα έχουμε μια τεκμηριωμένη και ολιστικού χαρακτήρα σοβαρή αντιπολίτευση με δημοκρατικό, πατριωτικό και προοδευτικό πρόσημο, είτε θα «καταφέρουμε» να επαναφέρουμε σαν λαός την Λούμπεν Αριστερά του ΣΥΡΙΖΑ εκ νέου στην Κυβέρνηση.
 Πράγματι, δεν πέρασαν παρά μόνο επτά μήνες Κυβέρνησης Νέας Δημοκρατίας και τα έξαλλα ζόμπι των Λούμπεν ΣΥΡΙΖΑΙΩΝ ντοπαρισμένοι από μια φρενίτιδα αλητοειδούς παράνοιας προσπαθούν με τους μηχανισμούς – ειδικότερα των Social Media – που διαθέτουν να μας πείσουν πως σε ένα επτάμηνο διαλύθηκε η Οικονομία, καταργήθηκε το Κοινωνικό Κράτος και «Αμερικανοποιήθηκε/Τουρκοποιήθηκε» η εξωτερική μας πολιτική.

Κατά το κοινώς λεγόμενο «επανήλθε η Δεξιά», κυβερνά το «Κεφάλαιο» και μας ποδοπατούν οι Αμερικάνοι με τους Τούρκους από κοινού.

Πάντα σύμφωνα με το ΣΥΡΙΖΑΙΙΚΟ Ευαγγέλιο και τον Προφήτη/Ερμηνευτή των Γραφών Αλέξη Τσίπρα, ο λαός «είναι στα κάγκελα», οι εργαζόμενοι και το πρωτοπόρο μάχιμο προλεταριάτο αγωνίζονται να ρίξουν την «ακροδεξιά Κυβέρνηση της ΝΔ», ψέλνοντας ταυτόχρονα το ωσαννά της επανόδου στην Κυβέρνηση της αλήστου μνήμης ΣΥΡΙΖΑΙΙΚΗΣ Αλητείας και του μεγαλύτερου Πολιτικού Απατεώνα των τελευταίων δεκαετιών, Αλέξη Τσίπρα.

Όποιος δε αμφισβητεί όλες τις παραπάνω «επιστημονικές» διαπιστώσεις του ΣΥΡΙΖΑΙΙΚΟΥ Λουμπεναριάτου είναι «πράκτορας του Κούλη», «ακροδεξιός» περιλουσμένος με όλα τα λεκτικά κατακάθια της ΣΥΡΙΖΑΙΙΚΗΣ αργκό, δηλαδή «ξενοφοβικός», «αντιευρωπαϊστής»(!), «ομοφοβικός», «πλασιέ μεγάλων συμφερόντων» κλπ.

Ταυτόχρονα οι ακατανόμαστοι Λούμπεν ΣΥΡΙΖΑΙΟΙ εκθειάζουν την δική τους περίοδο σαν «περίοδο μεγάλων επιτευγμάτων» και «προστασίας» του εισοδήματος των λαϊκών στρωμάτων.

Περνώντας τον Λαό για ηλίθιο, οι Λούμπεν του ΣΥΡΙΖΑ, συνειδητά «λησμονούν» πως άφησαν για τους επόμενους – Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας– δυο μεγάλα και καυτά προβλήματα, αυτό του προσφυγικού και αυτό των πλειστηριασμών για την πρώτη κατοικία.

Για το προσφυγικό όλοι ξέρουμε πως η Μόρια είναι δημιούργημα του ΣΥΡΙΖΑ και της αλλοπρόσαλλης πολιτικής του το 2015 όταν ουσιαστικά καλούσε στην Ελλάδα τους πρόσφυγες, όταν δεχόταν όλες τις εξευτελιστικές και θανάσιμες για την Ελλάδα συνθήκες της Ευρωπαϊκής Ένωσης και όταν ο ίδιος ο ΣΥΡΙΖΑ κατασπαταλούσε τα 2 δις περίπου που τσέπωσε από την Ευρωπαϊκή Ένωση και άλλους Διεθνείς οργανισμούς για το προσφυγικό ζήτημα.

Με τα 2 δις ο άθλιος ΣΥΡΙΖΑ δεν έφτιαξε ανθρώπινες δομές αλλά έκανε διορισμούς με 3.000 και 4.000 ευρώ μισθό ταΐζοντας όλη την Λουμπεναρία του και τον κάθε άχρηστο και λιγούρη που έκανε καριέρα «ανθρωπισμού» με το προσφυγικό.

Όσον αφορά δε τους πλειστηριασμούς για την Πρώτη Κατοικία, τα σπίτια του λαϊκού κόσμου σώθηκαν περίπου 10 χρόνια – από τον Νοέμβρη του 2010– λόγω της εφαρμογής του Νόμου Κατσέλη και η οποία Κατσέλη υπήρξε επίλεκτος στέλεχος της αριστερής πτέρυγας του παλαιού ΠΑΣΟΚ.

Τον Νόμο Κατσέλη ο άθλιος ΣΥΡΙΖΑ τον πετσόκοψε τροποποιώντας τον επί τα χείρω και μετονομάζοντας τον σε Νόμο Σταθάκη, ταυτόχρονα δε εισάγοντας και τον θεσμό των ηλεκτρονικών πλειστηριασμών βάσει των οποίων κοιμάσαι ιδιοκτήτης και ξυπνάς άστεγος.

Η ψηφιακή επανάσταση του ΣΥΡΙΖΑ φρόντισε να σου πλειστηριάσει το σπίτι. Και όλα αυτά, για να αποφύγει η πανάθλια Κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ τις μαζικές διαμαρτυρίες εναντίον των πλειστηριασμών που γινόντουσαν συνήθως έξω από τα Συμβολαιογραφεία και τα αρμόδια Δικαστικά Τμήματα.

Έχουμε γράψει επανειλημμένα και συνεχώς αναφέρουμε από τις φιλόξενες στήλες του ΡΕΣΑΛΤΟ πως η Νέα Δημοκρατία είναι «ο βασικός αντίπαλος στην σύγκρουση Κεφαλαίου/Εργασίας», ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ο Κύριος αντίπαλος.

Ποια η διαφορά «Βασικού» και «Κύριου»;

Ο «Βασικός αντίπαλος» εκπροσωπεί το Αστικό Μπλοκ και τους δυνητικούς του Συμμάχους δηλαδή τα Αστικά στρώματα αλλά και αυτά των μεσαίων βαθμίδων (Μεσοαστική Τάξη, Μικροαστικά στρώματα) όπως και σημαντικά στρώματα λαϊκών τάξεων. Είναι ένα Αστικό Κόμμα με τρεις πτέρυγες – Κεντροδεξιά Φιλελεύθερη που επικρατεί τώρα σαν ηγεμονική μερίδα, Παλαιοδεξιά κυρίως των Καραμανλικών και Ακροδεξιά Πτέρυγα– και αδυνατεί να εκπροσωπήσει με «συνέπεια» – λόγω της ταξικής της φύσης– ένα Λαϊκό Μπλοκ εξουσίας και να ηγεμονεύσει σε αυτό.

Μόνο Αστικές Τάξεις με Αυτοκρατορικό παρελθόν Κυβερνησιμότητας, Κοσμοπολιτισμό της Στρατηγικής και Δημοκρατικό Πατριωτισμό μπορούν να εκπροσωπήσουν και το Αστικό και – τουλάχιστον συγκυριακά– το Λαϊκό Μπλοκ Εξουσίας. Τέτοια Αστική Τάξη στην Παγκόσμια Ιστορία είναι μόνο η Αγγλική Αστική Τάξη της οποίας η εκπληκτική «ευφυΐα κινδύνου», το μνημειώδες ταξικό της ένστικτο και η ασυναγώνιστη Διπλωματικής της ικανότητα είναι μοναδικές.

Αντίθετα, ο ΣΥΡΙΖΑ εκπροσωπώντας τους Λούμπεν, τμήματα λαϊκών τάξεων και την ολότητα της Ελίτ μπορεί να λειτουργήσει και σαν εκπρόσωπος του «Λαϊκού μπλοκ» αλλά και σαν εκπρόσωπος του Αστικού Μπλοκ.

Ως γνήσιος Λούμπεν ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει κοσμοθεωρία, κοινωνική συνείδηση ούτε βέβαια αποθέματα ηθικής. Εκπροσωπώντας ένα περιφερόμενο στρώμα/συνονθύλευμα κοινωνικής λάσπης και ταξικών απορριμμάτων εκπροσωπεί μόνο τα κρατικοδίαιτα συμφέροντα των Πραιτοριανών του διατηρώντας όμως μια «Επιρροή Κίρκης» και «Μια μαγεία Απάτης» στις Λαϊκές Τάξεις.

Τάζει τα πάντα, ικανοποιεί μόνο τα συμφέροντα των Πραιτοριανών του και αδιαφορεί για τους υπόλοιπους ταΐζοντάς τους με επιδόματα εξαθλίωσης για να μην πεθάνουν.

Παριστάνει την Μαρία Τερέζα των Φτωχών, ταΐζοντας κουτόχορτο ελεημοσύνης και κατέχοντας στο έπακρο τις ικανότητες ενός θεατρίνου, ενός κλόουν του Τσίρκου που κουμαντάρει το μυαλό των θεατών μέσω του Θεάματος.

Χορεύοντας Pole dancing στα νυκτερινά καμπαρέ της πόλης λειτουργεί σαν Κίρκη στα μάτια των αρσενικών και σαν πρότυπο για τις γυναίκες που θαυμάζουν τις ικανότητες της σωματικής της καπατσοσύνης.

Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι μια κλασσική Πόρνη της Πολιτικής που παριστάνει το θύμα στους Πλούσιους που την λιγουρεύονται και ταυτόχρονα την σκληρή/τιμωρό των φτωχών που θέλουν να γλυτώσουν από τον πλειστηριασμό τα σπίτια τους όντας – κατά των γνώμη των Λούμπεν – «στρατηγικοί κακοπληρωτές». Έχοντας και τις δυο ικανότητες ταυτόχρονα, να σαγηνεύει τους πλούσιους και να «φαντασιώνει επιδοματικά» και τους φτωχούς κατορθώνει το ασυναγώνιστο, να ληστεύει το πορτοφόλι των πρώτων και να ξεσπιτώνει αδιαμαρτύρητα – από μεριάς τους – τους δεύτερους. Δεν αξίζει το χειροκρότημά μας, κατορθώνοντας να ικανοποιεί τους πρώτους εισπράττοντας παχυλές αμοιβές και ταυτόχρονα να «ημερεύει» τους δεύτερους και εξαθλιωμένους με 200 ευρώ το μήνα και ανεκπλήρωτες υποσχέσεις/παραμυθολογίες;;; Ας αναγνωρίσουμε λοιπόν το ταλέντο της που έχει εκτιμηθεί δεόντως από την Ελίτ !

Σαν γνήσιος Λούμπεν που εκπροσωπεί τον Υπόκοσμο της Πάλης των Τάξεων και λειτουργώντας σαν Νταβατζής και Godfather Μαφίας, δεν έχει ανάγκη των υπολοίπων αστικών στρωμάτων (Μεσαία Τάξη) . Γι’ αυτό φρόντισε να τους μαδήσει καταλλήλως.

Αντίθετα, συνεννοείται κατευθείαν με το Boss δηλαδή το Αφεντικό που είναι η Ελίτ δηλαδή η Αστική Τάξη και την οποία εξυπηρετεί τα μάλα, και η οποία από την μεριά της – η μπουρζουαζία δεν είναι ποτέ αχάριστη, έχει τρόπους– την αμείβει με την εύνοιά της κάνοντας μάλιστα και από κοινού διακοπές στα Γιοτ που διαθέτει.

Ο Λούμπεν σαν στρώμα/χυλός που είναι μυρίζεται εύκολα ψητό, χρήμα και βόλεψη και δεν χρειάζεται ενδιάμεσους. Είναι ίδιον του «χαρακτήρα» του – το μοναδικό προσόν που διαθέτει– να κανακεύει και να γλύφει την Ελίτ– η Κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ δεν πείραξε ούτε μια τρίχα της κεφαλής τους– και ταυτόχρονα να τσαλαπατά τους φτωχούς και απόκληρους και τους οποίους περιφρονεί απόλυτα αλλά φροντίζει να μην το δείχνει.

Είναι η κλασσική περίπτωση των Λούμπεν Μικροαστών των Ναζί που έγλειφαν τους Αστούς και εξόντωναν τους αδύνατους τσαλαπατώντας τους. Γι’ αυτό ακριβώς τον λόγο οι Λούμπεν ΣΥΡΙΖΑΙΟΙ δεν έχουν καμιά σχέση με την Ιστορική Αριστερά και το Εργατικό Κίνημα και στις δυο κυρίες εκδοχές του: Σοσιαλδημοκρατία και Κομμουνισμός.

Αντίθετα, το Λουμπεναριάτο του ΣΥΡΙΖΑ αποτελεί επανέκδοση του Ιστορικού Φασισμού – Μελανοχίτωνες του Μουσολίνι και Ναζί– και εξυπηρετώντας και τα δυο Μπλοκ, Αστικό και Λαϊκό ανάλογα με την συγκυρία, είναι ο πλέον επικίνδυνος αντίπαλος κάθε προοδευτικού ανθρώπου.

Είναι η «Αριστερά» του Ανιέλι που κάνει το έργο της Δεξιάς με «Αριστερό» πρόσημο και εκπροσωπεί τον Σύγχρονο Φασισμό με «Αντιφασιστικό» κάλυμμα και αποκριάτικη μάσκα.

Εάν η Νέα Δημοκρατία είναι ο εύκολος αντίπαλος και ίσως ο πιο ειλικρινής από άποψη ταξικότητας και κοσμοθεωρίας ο Λούμπεν ΣΥΡΙΖΑ είναι ο πλέον επικίνδυνος γιατί «παίζει» με την Ελίτ με εκπληκτική μαεστρία παριστάνοντας τον Ρομπέν των Δασών των Φτωχών.

Από την Νέα Δημοκρατία δεν είχαμε απαίτηση να σκίσει τα μνημόνια ούτε να εντρυφήσει στον Μαρξ τραγουδώντας την Διεθνή.

Από τους Πολιτικούς Απατεώνες του ΣΥΡΙΖΑ έχουμε την απαίτηση να «εξαϋλωθούν» και να απαλλάξουν τον δύσμοιρο λαό μας από την παρουσία τους. Ο Λαός ας το κάνει πράξη γιατί πράγματι «Είναι δίκαιο και πρέπει να γίνει Πράξη» !


πηγή