Θρηνώντας τη Βηρυτό

Yasmine Hamdan is a Lebanese singer, songwriter and actress. She became known with Soapkills, an indie electro-pop band based in Lebanon.
 This song is from her Album 'Ya Nas' (also titled 'Yasmine Hamdan') released in 2012. It is lamenting what Beirut has come to be.

Νίκος Αντωνιάδης σε μία ανάρτηση που απέσπασε πάνω από 3.5 κ ανταποκρίσεις και 750 σχόλια.

Κύριε Χρυσοχοΐδη, ΕΜΕΝΑ πρώτα !!

Με έγγραφό μου προς τον Προϊστάμενο της Εισαγγελίας Πρωτοδικών Αθηνών, ζητάω την κατά απόλυτη προτεραιότητα αξιολόγηση του «υλικού» των ΔΙΚΩΝ ΜΟΥ αναρτήσεων.

Επιχειρείτε να τρομοκρατήσετε τους χρήστες του διαδικτύου. Ίσως επειδή τα Ελληνικά Hoaxes τα έχουμε δυσκολέψει πολύ. Και βγήκατε πλέον εσείς φανερά. Ως μπαμπούλας.

Με την κίνησή σας αυτή, όμως, «βγάζετε τα μάτια σας» μόνος σας.

Θα υποχρεωθείτε να δώσετε εσείς, οι συνάδελφοί σας υπουργοί και οι συνεργαζόμενοι με τη κυβέρνηση επιστήμονες, εξηγήσεις και απαντήσεις.

Σε όλα αυτά που εβδομάδες τώρα σας προκαλώ να απαντήσετε. Αλλά εσείς κρύβεστε.

Θα το κάνετε τώρα στην ποινική διαδικασία που ΕΣΕΙΣ προκαλείτε.

Αλλά δεν θα εξαντλήσετε την «αξιολόγηση» σε χρήστες που δεν μπορούν να αμυνθούν, προς παραδειγματισμό των υπολοίπων:

Όχι. Θα ξεκινήσετε με μένα. Χιλιάδες κοινοποιήσεις έχει το δικό μου «υλικό». Είμαι από τους πλέον «επικίνδυνους» για τη δημόσια υγεία. Θα ήταν τουλάχιστον ύποπτο να με εξαιρέσετε. Και για σας και για μένα.

Αλλά, θα το κάνουμε επί ίσοις όροις, κ. Χρυσοχοΐδη:

Όσοι υπουργοί και βουλευτές καταθέσετε στην ποινική διαδικασία, θα ΠΑΡΑΙΤΗΘΕΙΤΕ από την ΑΣΥΛΙΑ σας, υπουργική και βουλευτική. Σύμφωνοι;

Και στην εισαγγελική αυτή έρευνα θα είμαστε από πάνω. Από την αρχή ως το τέλος. Και ενώ ο σκοπός της κίνησής σας είναι να μπει και η ταφόπλακα στην αλήθεια, τελικά μέσα από αυτήν, η αλήθεια θα αναστηθεί και θα θριαμβεύσει.

Για να δούμε ποιος είναι ο πραγματικά επικίνδυνος για τη χώρα.

Πάμε λοιπόν, κ. Χρυσοχοΐδη! Ιδού η Ρόδος, ιδού και το πήδημα!
πηγή

Άγιος Ευγένιος ο Αιτωλός: Ένας άγνωστος διδάσκαλος του γένους

Η Αγία μας Ορθόδοξος Εκκλησία όταν εορτάζει  τα Προεόρτια της Μεταμορφώσεως του Σωτήρα μας Ιησού Χριστού, τιμά τη μνήμη του Ιερομάρτυρος Φαβίου (Φαβιανού) επισκόπου Ρώμης, της αγίας Νόννας, μητέρας του Αγίου Γρηγορίου του Θεολόγου, και του Οσίου Ευγενίου του Αιτωλού (†1682).

Κάθε εποχή και κάθε γωνιά της πατρώας ελληνικής γης έχει αναδείξει σπουδαίες προσωπικότητες, που αγωνίστηκαν σε δύσκολους χρόνους για την πνευματική αναγέννηση του λαού.

Με τον τρόπο αυτό στερεώθηκε η χριστιανική πίστη, διατηρήθηκε η ελληνική γλώσσα και συνεχίστηκε η παράδοση του βυζαντινού πολιτισμού. Το έργο αυτό ήταν ιδιαζόντως επίπονο κατά τη διάρκεια της τουρκοκρατίας. Η περιοχή της Αιτωλίας είχε το προνόμιο να είναι γενέτειρα σπουδαίων ανδρών, που διακρίθηκαν για την καλοκαγαθία, τον ένθεο ζήλο και την προσφορά στο γένος.

Από την Αιτωλία κατάγονται τρεις διδάσκαλοι του γένους που έδρασαν κατά τον 17ο και 18ο αιώνα. Πρόκειται για τον Ευγένιο Γιαννούλη, τον Κοσμά Αιτωλό και τον αδελφό του Χρύσανθο. Οι δύο πρώτοι έχουν ενταχθεί στο αγιολόγιο της Εκκλησίας, ενώ αναμένεται η ένταξη του Χρύσανθου. Ο Ευγένιος και ο Κοσμάς γεννήθηκαν στο Μέγα Δένδρο, ενώ ο Χρύσανθος στον Ταξιάρχη, χωριά που ανήκουν στον σημερινό δήμο Θέρμου. Κατά την τουρκοκρατία, μπορεί η περιοχή αυτή να έφτασε σε έσχατο όριο απαιδευσίας, αλλά ταυτόχρονα γέννησε σοφούς και φιλογενείς άνδρες.

Ο Ευγένιος Αιτωλός, ο οποίος είναι άγνωστος στο ευρύ κοινό, γεννήθηκε στα τέλη του 16ου αιώνα και αναπαύθηκε εν ειρήνη το 1682 στην «ανήλιο Γούβα» των Αγράφων, ξημερώματα της εορτής της θείας Μεταμορφώσεως. Το 1982 το οικουμενικό πατριαρχείο, ύστερα από εισηγήσεις εγκρίτων κληρικών και λαϊκών αλλά και τεκμηριωμένη πρόταση του μητροπολίτου Καρπενησίου και της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος, ανακήρυξε άγιο τον Ευγένιο Αιτωλό και όρισε η μνήμη του να τιμάται στις 5 Αυγούστου.

Ο βιογράφος του, ιερομόναχος Αναστάσιος Γόρδιος, διέσωσε πολλές πληροφορίες για τον οσιακό βίο και τη δράση του αγίου Ευγενίου. Καταρχήν ασκήθηκε στην ιερά μονή Βλοχού Τριχωνίδος κοντά στον ιερομόναχο Αρσένιο, από τον οποίο έμαθε τα πρώτα γράμματα, καλλιγραφία και μουσική. Στην ιερά μονή Τατάρνης Ευρυτανίας χειροτονήθηκε διάκονος, ενώ στην ιερά μονή Ξηροποτάμου Αγίου Όρους κοντά στον επίσκοπο Χαραλάμπην εντρύφησε βαθύτερα στην πνευματική ζωή και διδάχθηκε ανώτερα ελληνικά και τα «ποιητών έπη».

Περνώντας από την Αλεξάνδρεια, προκειμένου να μεταβεί για προσκύνημα στο Σινά, γνωρίστηκε με τον πατριάρχη Κύριλλο Λούκαρη, ο οποίος βλέποντας την ευσέβειά του τον χειροτόνησε πρεσβύτερο. Η πρώτη λειτουργία του Ευγενίου ως πρεσβυτέρου έγινε στον ναό της Παναγίας στην κορυφή του όρους Σινά. Υπήρξε μαθητής του Θεοφίλου Κορυδαλλέως και του Μελετίου του Συρίγου και δίδαξε ο ίδιος στην Άρτα, στο Αιτωλικό, στο Μεσολόγγι, στο Καρπενήσι και αλλού.

Τιμούσε ιδιαίτερα την Παναγία και τους αγίους και συνέθεσε ασματικούς κανόνες για τον Άγιο Διονύσιο τον εν Ολύμπω. Δείγμα της ποιητικής σοφίας ο παρακάτω θεομητορικός ύμνος: «Η κόσμου κοσμήσασα την ακοσμίαν ως τέξασα του κόσμου κοσμήτορα κόσμησον δέομαι, θεοκόσμητε, την άκοσμον ψυχήν μου ευκόσμοις κοσμούσαν σε ύμνοις, πανύμνητε».

Υπερασπιζόμενος την ελευθερία του ανθρώπου έναντι των δεισιδαιμονιών της εποχής γράφει: «Ότι οι δαίμονες προβάλλουσι μόνον και κολακεύουσι και κεντούσιν τον άνθρωπον εις το κακόν και δείχνουσι το πικρόν γλυκύ και το φαρμάκι γλυκύτερον του μέλιτος, αλλά την θέλησιν του ανθρώπου και το αυτεξούσιον δεν το δυναστεύουσι μήτε δύνονται· την θέλησιν και το αυτεξούσιον του ανθρώπου μήτε ο δημιουργός των όλων Θεός δεν το εξουσιάζει, αλλ’ όλα τα λογικά τα άφηκεν αυτεξούσια». Αλλού αναφερόμενος στο ευμετάβολο της γνώμης των ανθρώπων σημειώνει: «Τα των ανθρώπων και απλώς τα υπό την σελήνην πάντων των ποταμίων ρευμάτων ευμεταβολώτερα -καθ’ Ηράκλειτον- πεφύκασι και των παλιρροιών ασθενέστερα». Και μόνη η παράθεση των κειμένων αυτών φανερώνει τη σοφία του ανδρός και την επικαιρότητα των θεόπνευστων λόγων του σε μια κοινωνία ακοσμίας, διαστροφής, παραλογισμού, ιδιότυπης δεισιδαιμονίας και έλλειψης του μέτρου.

Πηγή: Εφημ. «Μακεδονία», 4-8-2013

Χρήστος Θηβαίος - Ο Άμλετ της σελήνης

Και μια βραδιά που ντύθηκες ο Άμλετ της Σελήνης

Έσβησες μ’ ένα φύσημα τα φώτα της σκηνής ...

Στίχοι: Μάνος Ελευθερίου

Μουσική: Θάνος Μικρούτσικος

Ξεγέλασες τους ουρανούς με ξόρκια μαύρη φλόγα

Πως η ζωή χαρίζεται χωρίς ν’ ανατραπεί

Κι όλα τα λόγια των τρελών που ήταν δικά μας λόγια

Τα μάγευες με φάρμακα στην άσωτη σιωπή

Πενθούσες με τους έρωτες γυμνός και μεθυσμένος

Γιατί με τους αθάνατους είχες λογαριασμούς

Τις άριες μιας όπερας τραύλιζες νικημένος

Μιας επαρχίας μαθητής μπροστά σε δυο χρησμούς

Τι ζήλεψες τι τα θελες τα ένδοξα Παρίσια

Έτσι κι αλλιώς ο κόσμος πια παντού είναι τεκές

Διεκδικούσες θαύματα που δίνουν τα χασίσια

Και παραισθήσεις όσων ζουν μέσα στις φυλακές

Και μια βραδιά που ντύθηκες ο Άμλετ της Σελήνης

Έσβησες μ’ ένα φύσημα τα φώτα της σκηνής

Και μονολόγους άρχισες κι αινίγματα να λύνεις

Μιας τέχνης και μιας εποχής παλιάς και σκοτεινής

Ο Χρήστος Θηβαίος ερμηνεύει το τραγούδι των Μάνου Ελευθερίου και Θάνου Μικρούτσικου "Ο Άμλετ της σελήνης", μαζί με την Ορχήστρα Σύγχρονης Μουσικής της ΕΡΤ, στο απόσπασμα της εκπομπής "Στο κατώφλι της νέας εικοσαετίας" που προβλήθηκε από την ΕΡΤ, ανήμερα των Χριστουγέννων (2019).

...

Είναι και αυτός ένας τρόπος "αγάπης"

Λίγα λόγια περί Κορονοιου

Γράφει ο  Μάριος Ματσάκης

 

 Ξανά άρχισε Ο πανικός των "Αρμόδιων" και η λήψη υπερβολικών, ασαφών και μη πρακτικών μέτρων. Λαμβάνονται αποφάσεις που θεωρώ ΔΕΝ έχουν έκδηλο λογικό υπόβαθρο, επιστημονικό ή πολιτικό ή άλλο. 

Παρακαλώ κ. Αρμόδιοι λάβετε υπόψιν τα εξής: 

1_ Η απλή αύξηση στην παρουσία θετικών τεστ στον ΚΟΡΟΝΟΙΟ δεν σημαίνει απαραίτητα και την αύξηση στην παρουσία νοσησης από τον ΚΟΡΟΝΟΙΟ. Αυτό πρέπει να γίνει απόλυτα κατανοητό. Ενώ ΕΙΧΑΜΕ εκατοντάδες θετικά ΤΕΣΤ από τα μέσα Μαΐου μέχρι σήμερα, ΕΙΧΑΜΕ ΜΟΝΟ 5-6 εισαγωγες στο νοσοκομείο και αυτοί οι ασθενείς είχαν μόνον ελαφρά συμπτώματα. Ούτε μια περίπτωση διασωλήνωσης ΔΕΝ είχαμε , ούτε κανένας θάνατος δεν σημειώθηκε. Αυτό ΣΕ εμένα δείχνει ότι ο ΚΟΡΟΝΟΙΟΣ ΤΟ καλοκαίρι είναι "εξασθενημενος" και πολύ λιγότερο επικίνδυνος. Βασικά Η επιδημία του ΚΟΡΟΝΟΙΟΥ τελείωσε για φέτος στην Κύπρο ( δηλαδή όπως συμβαίνει κάθε χρόνο και με την απλή εποχική γρίπη) και μπορεί να ξανά εμφανιστη ΤΟ φθινόπωρο-χειμώνα όταν με την βοήθεια του θεού θα έχουμε εμβόλιο. Σε αυτό το στάδιο της πανδημίας Η εκτέλεση των ΤΕΣΤ για ΚΟΡΟΝΟΙΟ δεν είναι κατά την γνώμη μου επιβεβλημένη . Τεστ πρέπει να γίνεται μόνο σε περίπτωση όπου υπάρχουν συμπτώματα. Άδικα ξωδευουμε ΕΚΑΤΟΜΥΡΙΑ ΣΕ ΤΕΣΤ. ΤΟ μόνο που πετυχαίνουμε είναι να δημιουργούμε "Πανδημία θετικών τεστ" και όχι πραγματική εικόνα της νόσου. 

 

2_ Η παρουσία θετικών ΤΕΣΤ χωρίς ΣΟΒΑΡΗ νόσηση έπρεπε να είναι μάλλον επιθυμητή, ΓΙΑΤΙ αυτό σημαίνει ότι αυξάνεται η άνοσια (και προστασία) στον γενικο ΠΛΗΘΥΣΜΟ. 

 

3_Η τοποθέτηση της Ελλάδας ΣΤΗΝ κατηγορία Β είναι προς το παρον τουλάχιστον ΚΑΙ ανεξήγητη και αδικαιολόγητη. 

Η πρόσφατη αύξηση των θετικών τεστ στην Ελλάδα είναι μικρότερη από την αντίστοιχη αύξηση στην Κύπρο, αν λάβουμε υπόψη ότι η Ελλάδα είναι 10.000.000 και εμείς 800.000 δηλαδή Η Ελλάδα στο θέμα του ΚΟΡΟΝΟΙΟΥ είναι ΣΕ καλύτερη επιδημιολογική κατάσταση από την Κύπρο. ΓΙΑ παράδειγμα αν εμείς έχουμε 25 (κρουσματα) Ο αντίστοιχος αριθμός στην Ελλάδα ΘΑ έπρεπε να έιναι 12 φορές μεγαλύτερος δηλαδή 300. Τέτοια αναλογία αριθμών δεν υπήρξε. 

 

4_Δεν είναι σοφον να έχουμε διαφορά μέλη της "επιδημιολογικής ομάδας"να λένε διαφορετικά πράγματα (βλέπε πρόσφατες δημόσιες δηλώσεις Καραγιάννη, Κλοστρικη, Νικολοπουλλου) . Να οριστεί ένας εκπρόσωπος και αυτός μόνο να κάνει δημόσιες δηλώσεις. 

 

Παρεμπιπτόντως, δύο ερωτήσεις για τους επιδημιολόγους. 

Ερωτ.1 πόσοι από τους προαναφερθέντες " ειδικούς επιδημιολογους" είναι γιατροι? Απάντηση: Από ότι ξέρω κανένας. Ερωτ.2 : Πόσοι απο την Ομάδα Επιδημιολογων που συμβουλεύουν τον Πρόεδρο έχουν αναγνωρισμένη Ιατρική Ειδικότητα στην Επιδημιολογια; Απαντηση: ΑΠΟ ότι ξέρω κανένας . Καλο θα ήταν να δημοσιευτούν τα ονόματα όλων όσων αποτελούν αυτή την Ομάδα μαζί με το βιογραφικό τους. ΓΙΑ ΝΑ ΞΕΡΕΙ Ο πολίτης ποιοι παιρνουν απόφασεις που επιρεαζουν ΤΟΣΟ ΣΟΒΑΡΑ την ζωή του. 

 

5_ Όπως και να εξελιχθεί το θέμα των θετικών τεστ στον ΚΟΡΟΝΟΙΟ , σε λίγες εβδομάδες το όλο ζήτημα " κορονοιος" θα έχει λήξει με την έλευση και χρήση του σχετικού εμβολίου. 

 

6_ ΠΑΡΕΠΙΠΤΟΝΤΩΣ ΤΟΥΣ τελευταίους μήνες από το κάπνισμα, ποτό και τα τροχαια δυστυχήματα έχασαν την ζωή τους ΠΟΛΥ πολυ Περισσότεροι άνθρωποι στην Κύπρο και στο εξωτερικό ΠΑΡΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΟΡΟΝΟΙΟ. Μήπως θα πρέπει να απαγορεύσουμε τα τσιγάρα , το αλκοόλ και τα αυτοκίνητα?? 

 

7_ Τα ΜΜΕ για τους δικούς τους λόγους (τηλεθέαση, ακροαματικότητα) μεγαλοποιουν ΤΟ ΘΕΜΑ ΤΟΥ ΚΟΡΟΝΟΙΟΥ και παρουσιαζουν την ΜΙΑ μονο επιστημονική άποψη επί του θέματος, εφαρμόζοντας έτσι ΛΟΓΟΚΡΙΣΙΑ σ'αυτούς που έχουν ΑΝΤΙΘΕΤΗ γνώμη. Κρίμα! 

 

8_ Η αστυνομία έχει αρκετή δουλειά να κάνει καταπολεμώντας το έγκλημα. Ας μην ΤΟΥΣ φορτώνουμε και την ευθύνη να κυνηγούν όσους στέκονται στα μπαράκια Ας σοβαρευτούμε κύρια Γιολιτη.

 

ΑΥΤΑ ΠΡΟΣ ΤΟ ΠΑΡΟΝ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΟΡΟΝΟΙΟ , ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΤΡΕΛΛΑΘΟΥΜΕ ΟΛΟΙ ΜΑΣ ΔΗΛΑΔΉ!!! 

 

Βιογραφικό :Ο Μάριος Ματσάκης είναι Ελληνοκύπριος πολιτικός. Διετέλεσε Ευρωβουλευτής και βουλευτής στην Εκλογική Περιφέρεια Λεμεσού εκλεγμένος με το ΔΗΚΟ την περίοδο 1996-2004

 Ο Μάριος Ματσάκης γεννήθηκε στη Λεμεσό στις 2 Αυγούστου 1954.^[2] Ομιλεί, πέρα από την ελληνική, την αγγλική γλώσσα.^[2]
Απέκτησε πτυχίο μικροβιολογίας και διδακτορικό στη βιοχημεία από το Πανεπιστήμιο του Λονδίνου.^[2] Ακολούθως απέκτησε πτυχίο γενικής ιατρικής και γενικής χειρουργικής από το Πανεπιστήμιο του Κέιμπριτζ.^[2] Στη συνέχεια απέκτησε πτυχίο ιατροδικαστικής από το Πανεπιστήμιο της Γλασκώβης.^[2] Συνέχισε με μεταπτυχιακές σπουδές στο Ιατρικό Δίκαιο στο ίδιο πανεπιστήμιο.^[2] Ακολούθως, απέκτησε δίπλωμα Δικανικής Ιατρικής στη Μεγάλη Βρετανία και τίτλους στην ειδικότητα της Παθολογικής Ανατομικής και της Ιατροδικαστικής στην Ελλάδα.^[2]
Εργάστηκε ως ιατρικός λειτουργός γενικής ιατρικής και γενικής χειρουργικής σε νοσοκομεία και πανεπιστημιακές κλινικές του Κέιμπριτζ, του Έλυ και του Λίβερπουλ την περίοδο 1984-1986.^[2] Την περίοδο 1986-1993 εργάστηκε ως επιμελητής και λέκτορας ιατροδικαστικής και παθολογοανατομίας σε νοσοκομεία και πανεπιστημιακές κλινικές του Λονδίνου, του Λέστερ και της Γλασκώβης.^[2]
Στη συνέχεια επέστρεψε στην Κύπρο, όπου και εργάστηκε ως ιατροδικαστής στις Ιατρικές Υπηρεσίες και Υπηρεσίες Δημόσιας Υγείας του Υπουργείου Υγείας (Ιανουάριος 1994-Ιούλιος 1995).^[2] Στη συνέχεια εργάστηκε ως ιδιωτικός ιατροδικαστής.^[2]

Καθητηγής Φαρμακολογίας: Απο τὶς νεκροτομές τῶν νεκρῶν απο covid θὰ μαθαίναμε πολλά! Δὲν ἔχει γίνει καμία νεκροτομή!

«Τὸ ἄκτιστο Φῶς, εἶναι τὸ ἴδιο τὸ Φῶς τῆς Μεταμορφώσεως»

Ἀπὸ τὸ βιβλίο «Πατερικὴ Θεολογία», τοῦ πατρὸς Ἰωάννου Σ. Ῥωμανίδου (†)

Ὅταν κάποιος δῆ τὸν Θεόν, ἡ πίστις καὶ ἡ ἐλπὶς καταργοῦνται καὶ μένει μόνον ἡ ἀγάπη. Αὐτὸ τὸ λέγει ξεκάθαρα ὁ ἀπόστολος Παύλος. Ἡ πίστις δηλαδὴ πρὸς τὸν Θεὸν μαζὶ μὲ ὅλα τὰ συναφῆ νοήματά της, καθὼς καὶ ἡ ἐλπίδα πρὸς τὸν Θεὸ μαζὶ μὲ ὅλα τὰ συναφῆ νοήματά της καταργοῦνται, ὅταν κανεὶς βλέπη τὸν Θεόν, ποὺ εἶναι ἡ Ἀγάπη. Τὰ νοήματα ἀντικαθίστανται τότε ἀπὸ τὴν ἴδια τήν θέα τοῦ ἀγαπωμένου. Τότε ὁ ἄνθρωπος δοξάζεται, δηλαδὴ βλέπει τὸν Χριστὸ ἐν δόξῃ, και μετέχει στήν δόξα τοῦ Χριστοῦ. Ὑφίσταται μέθεξι Θεοῦ.

Οἱ ἄνθρωποι συνήθως ἀντιμετωπίζουν τοὺς συνανθρώπους των μὲ βάση τὶς ἤδη διαμορφωμένες γι’ αὐτοὺς ἀντιλήψεις. Ἀντιθέτως, ἐκεῖνος ποὺ ἀντικρύζει τὸν Χριστὸν κατὰ τὴν ἐμπειρία τῆς θεώσεως, δηλαδὴ ἐκεῖνος στὸν ὁποῖον ἀποκαλύπτεται ὁ Χριστὸς μὲ τὴν δεδοξασμένη Θεανθρώπινη Του φύσι, δὲν μπορεῖ νὰ κρατήση τότε στὸν νοῦ του κανένα ἀνθρώπινο νόημα ἢ προηγούμενη γνώμη, ποὺ ἐνδεχομένως εἶχε σχηματίσει γιὰ τὸν Χριστό, διότι δὲν ὑπάρχει τίποτε ἀπολύτως στὴν ὑλικὴ ἢ ἄϋλη δημιουργία, τίποτε τὸ κτιστὸ ἐκτὸς ἀπὸ τὸ ἀνθρώπινο σῶμα τοῦ Χριστοῦ, ποὺ νὰ μοιάζη μὲ τὴν ἄκτιστη πραγματικότητα τῆς δόξης τοῦ δεδοξασμένου Χριστοῦ, τὸν ὁποῖον τώρα ἀντικρύζει. 

Ἁπλῶς δέχεται τὸν Χριστὸ ὅπως τὸν βλέπει. Οὔτε νὰ Τὸν περιγράψη μπορεῖ οὔτε νὰ μιλήση γι’ Αὐτὸν μὲ ἀντικειμενικότητα μπορεῖ. Διότι δὲν ὑπάρχουν ἀνθρώπινες λέξεις, ποὺ νὰ μποροῦν νὰ περιγράψουν τὴν ἄκτιστη πραγματικότητα τοῦ Χριστοῦ, τῆς θεϊκῆς φύσεως τοῦ Χριστοῦ. Καὶ τοῦτο, ἐπειδὴ δὲν ὑπάρχει καμμία ὁμοιότης μεταξὺ κτιστοῦ καὶ ἀκτίστου.

Ἐδῶ θὰ πρέπει νὰ τονίσουμε τὸ ἑξῆς: Ἡ ἐμπειρία τῆς θεώσεως στὴν Χριστιανικὴ παράδοσι δὲν ἔχει καμμία σχέσι μὲ κανενὸς εἴδους ἔκστασι. Δὲν εἶναι ἔκστασις οὔτε ἔχει νὰ κάνη μὲ τὸ λογιστικό τοῦ ἀνθρώπου μόνο, διότι κατὰ τὴν ἐμπειρία τῆς θεώσεως μετέχει ὅλος ὁ ἄνθρωπος καὶ τὸ σῶμα του δηλαδή, μὲ ὅλες τὶς αἰσθήσεις του ἐν πλήρει λειτουργία. Ὁ ἄνθρωπος, ὅταν βλέπη τὸν Χριστὸν ἐν δόξῃ, βρίσκεται σὲ κατάστασι πλήρους ἐγρηγόρσεως. Ὁπότε δὲν βλέπει μόνο ἡ διάνοια τοῦ ἀνθρώπου, ἀλλὰ βλέπει καὶ τὸ σῶμα τοῦ ἀνθρώπου.

…Τὸ ἄκτιστο Φῶς, ὅταν ὀρᾶται, εἶναι πολὺ πιὸ φωτεινὸ σὲ ἔντασι ἀπὸ τὸ φῶς τοῦ ἡλίου καὶ διαφορετικῆς φύσεως ἀπὸ αὐτό. Εἶναι τὸ ἴδιο τὸ Φῶς τῆς Μεταμορφώσεως. Ἀλλὰ τὸ Φῶς αὐτὸ δὲν εἶναι κἂν φῶς, ὅπως τὸ ἐννοοῦμε, ὅπως τὸ γνωρίζομε ἐμεῖς τὸ φῶς. Γιατί; Διότι ὑπερβαίνει τὸ φῶς!

Ὁ ἄνθρωπος ποὺ βρίσκεται στὴν κατάστασι αὐτὴ τοῦ δοξασμοῦ, ὅταν παρέλθη ἡ ὅρασις τοῦ Φωτός, συνεχίζει νὰ συναναστρέφεται κανονικὰ μὲ τοὺς ἄλλους ἀνθρώπους τοῦ περιβάλλοντός του, γιὰ ὅσο διάστημα συνεχίζεται αὐτὴ ἡ θεωτικὴ ἐνέργεια ἐπάνω του. Αὐτὸ τὸ βλέπομε καθαρὰ στοὺς βίους τῶν Ἁγίων. Βλέπομε δηλαδὴ ὅτι, ὅταν βρίσκεται ὁ ἄνθρωπος σὲ ὑπὲρ φύσιν κατάστασι, συνεχίζει νὰ συναναστρέφεται τοὺς ἄλλους γύρω του μὲ μόνη τὴ διαφορὰ ὅτι δὲν τρώγει, δὲν πίνει, δὲν κοιμᾶται, δὲν πηγαίνει γιὰ φυσική του ἀνάγκη κατὰ τὴν διάρκεια τῆς καταστάσεως αὐτῆς, διότι βρίσκεται σὲ ὑπὲρ φύσιν κατάστασι καὶ τὸν συντηρεῖ στὴν ζωὴ μόνη ἡ Χάρις τοῦ Ἁγίου Πνεύματος.

Ὁπότε, ἂν αὐτὴ ἡ κατάστασις διαρκέση π.χ. 40 ἡμέρες καὶ 40 νύχτες, ὅπως συνέβη στὸν Μωϋσῆ στὸ ὅρος Σινά, αὐτὸς ὁ ἄνθρωπος γιὰ τόσες ἡμέρες καὶ νύχτες δὲν κοιμᾶται, δὲν κουράζεται, δὲν τρώει, δὲν πίνει κλπ. Εἶναι δηλαδὴ ἐλεύθερος ἀπὸ τὰ ἀδιάβλητα πάθη, τὰ φυσικὰ πάθη τοῦ σώματος. Καὶ τοῦτο συμβαίνει, διότι γίνεται τότε μία ἀναστολὴ τῆς λειτουργίας τοῦ πεπτικοῦ συστήματος καθὼς καὶ τοῦ ὕπνου καὶ ὁ ἄνθρωπος γίνεται ἐπίγειος ἄγγελος. Κατὰ τὰ ἄλλα ὅμως συμπεριφέρεται ὅπως οἱ ἄλλοι. Περπατάει, μιλάει, συναναστρέφεται μὲ τοὺς ἄλλους, μπορεῖ νὰ διδάσκη κλπ. καὶ ταυτόχρονα νὰ βρίσκεται καὶ στὴν κατάστασι αὐτή.
πηγή

Επιστροφή από τ' αμπέλι.

Ταλαίπωρη..και καταϊδρωμένη και με τρία μικρά παιδιά.
Πώς να μην υποκλιθείς;;

"Οι κουρτίνες του Ερντογάν"

Τι έκρυψε ο Ερντογάν πίσω τις κουρτίνες που έβαλε στην Αγιά Σοφιά; Την ενοχή του κατακτητή και το μίσος του Ισλάμ στην αξία του ανθρώπου. Αλλά ας τα δούμε ένα ένα. Οι κουρτίνες του Ερντογάν κάλυψαν με το θράσος και την ασέβεια του κατακτητή το πρόσωπο της Παναγίας. Της Μητέρας του Χριστού. Δηλαδή εκείνης που έδωσε ύλη στον άυλο, εκείνης που έδωσε σάρκα στον άσαρκο Δημιουργό. Εδώ είναι και το πρόβλημα του Ισλάμ. Ότι είναι μια απόλυτα μονοφυσιτική αίρεση εικονοκλαστικής κακοδοξίας.

Ο Ερτογάν και οι τούρκοι ισλαμιστές βάζουν κουρτίνα στο πρόσωπο της Παναγίας γιατί δε μπορούν να δεχθούν ότι ο Θεός γίνεται άνθρωπος με σκοπό ο άνθρωπος να γίνει Θεός. Δεν μπορούν να δεχθούν ότι η ύλη μπορεί κατά χάρη να θεωθεί. Το κτιστό να κοινωνήσει των ενεργειών του Ακτίστου. Για την Ορθόδοξη εκκλησία όμως αυτή είναι η πεμπτουσία της πίστεως της. Όλο το νόημα της θείας ενσαρκώσεως, αποκαλύπτεται ακριβώς εδώ: ότι η ύλη, το σώμα, ο άνθρωπος ως ψυχοσωματική ενότητα υπάρχουν με σκοπό την θέωση. Τα πάντα και οι πάντες θα ενωθούν με τον Χριστό διότι αυτός είναι το αρχέτυπο όλης της δημιουργίας.

Κι όμως αυτή την θεμελιώδη διδασκαλία της Ορθοδόξου Εκκλησίας, δεν την αγνοούν κακοδόξως μονάχα οι Ισλαμιστές αλλά και πολλοί Χριστιανοί. Διότι κάθε φορά που ένας χριστιανός υποτιμά τις ανάγκες και την αξία του ανθρωπίνου σώματος πέφτει στην αίρεση του μονοφυσιτισμού. Κάθε φορά που θεωρεί την ψυχή ανώτερη από το σώμα, εκφράζει την αίρεση του μανιχαισμού, και κάθε φορά που αρνείται την ζωή αυτή ως δώρο Θεού, ουσιαστικά αγγίζει τα όρια της αρνησιθεΐας, διότι ο Θεός αυτόν το κόσμο δημιούργησε και μας έδωσε ως παράδεισο χαρά και κοινωνίας.

Η βασιλεία του Θεού δεν είναι εκμηδένιση του κόσμου αλλά μεταμόρφωση του σε καινή γη και καινό ουρανό. Η ύλη και η κτίση δημιουργήθηκε από το Θεό ως σημείο συνάντησης μαζί Του.
Το σώμα μου, είναι η γη που φανερώνεται ο Θεός. Σώμα χωρίς ψυχή είναι πτώμα αλλά και ψυχή δίχως σώμα είναι φάντασμα και σαφέστατα όχι άνθρωπος. Το συναμφότερο αυτών των δυο είναι ο άνθρωπος κατα τον Άγιο Γρηγόριο Παλαμά.

Τέλος πέραν της θεολογικής ερμηνείας των κουρτινών του Ερντογάν, δεν πρέπει να ξεχνάμε και κάτι άλλο εξίσου σημαντικό. Ότι οι κουρτίνες φανερώνουν μια τεράστια ενοχή. Την ενοχή του κατακτητή. Όταν ως Ισλαμιστής μετατρέπεις μια εκκλησία του 537μ.χ. σε τζαμί, ως τι μπαίνεις μέσα εκεί; Μα μονάχα ως κατακτητής. Κάθε φορά λοιπόν που η φωνή του ιμάμη θα ακούγεται στην Αγιά Σοφιά, θα δηλώνεται ευθαρσώς σε όλη την ανθρωπότητα ότι η Τουρκία ζει επι ξένων εδαφών ως βάρβαρος κατακτητής. Αυτό ίσως δεν αποτελεί ντροπή για την πολιτισμική ευαισθησία των Τούρκων, αλλά ίσως κάποια στιγμή αποτελέσει για την Δύση, όταν επιτέλους εκ νέου αναδομήσει την Χριστιανική ταυτότητα της.
π. Χαράλαμπος Παπαδόπουλος

Η Ιστορία της Κρήτης ξεδιπλώνεται στο Μουσείο Κέρινων Ομοιωμάτων των Ζωνιανών

Το μουσείο κέρινων ομοιωμάτων «Ποταμιάνου» αποτελεί μια πολύ ευχάριστη έκπληξη στο γνωστό χωριό των Ζωνιανών, στον Μυλοπόταμο Ρεθύμνου.
 

Εκεί βρέθηκε ο φακός του zougla.gr και περιηγήθηκε από την υπεύθυνη του Μουσείου μπροστά από τα 87 κέρινα ομοιώματα, που σε φυσικό μέγεθος αναπαριστούν την Ιστορία της Κρήτης
Σε ένα ειδικά διαμορφωμένο για το μουσείο χώρο 1000 τετραγωνικών μέτρων και με διακόσμηση ανάλογη της θεματολογίας, προβάλλονται σκηνές όπως του Ελ. Βενιζέλου, του Κορνάρου, του Αρκαδίου, του Θεοτοκόπουλου, του Καζαντζάκη, της Μάχης της Κρήτης, του Μινωϊκού Πολιτισμού, τα βασανιστήρια που πέρασαν οι μάρτυρες και αγωνιστές για την ελευθερία του νησιού αλλά και πολλές άλλες μορφές, που αξίζει να διατηρηθούν στη μνήμη μας.

Δεν ζούμε στην ίδια πραγματικότητα, στον ίδιο κόσμο.
Άλλοι γουστάρουν τον βούρκο, την μιζέρια, την ασφάλεια.
Σε άλλους αρέσει ο ουρανός, η ομορφιά, τ’ αρώματα, η μουσική, η ζωή, η ανεξαρτησία.
Όχι δεν είμαστε όλοι ίδιοι...
Απλά είμαστε όλοι μέσα στην ίδια φυλακή!

Κύπρος, 1974 - Συνέντευξη με τον ναύτη που είδε πρώτος τους Τούρκους να κάνουν εισβολή

Ο Γιώργος Κρεμαστούλης ήταν ο πρώτος ναύτης που είδε το 1974 τους Τούρκους να αποπλέεουν από το λιμάνι της Μερσίνας και να κάνουν απόβαση στην Κερύνεια όπου βρισκόταν το ραντάρ του. Δείτε την συγκλονιστική αφήγησή του.

Η συνέντευξη έγινε μέσω Skype επειδή ο Γιώργος Κρεμαστούλης βρίσκεται στο Μεξικό από το 1975.

Eπίτροπος Reynders: Λόγω κορωνοϊού έγινε μαζική συλλογή των μεταδεδομένων από τα τηλέφωνα των ευρωπαίων πολιτών

Χωρίς, ακόμη, η Κομισιόν να μπορεί να εγγυηθεί ότι, δεν θα ξαναχρησιμοποιηθούν τα δεδομένα των χρηστών κινητών τηλεφώνων, που συγκεντρώθηκαν κατά την διάρκεια της πανδημίας του κορονοϊού, από το Κοινό Κέντρο Ερευνών της ΕΕ και τους τηλεπικοινωνιακούς φορείς, ο Επίτροπος Reynders «ομολογεί», σε απάντηση του προς την Γαλλίδα ευρωβουλευτή της Ομάδας Ταυτότητας και Δημοκρατίας Aurelia Beigneux, ότι τα δεδομένα αυτά θα παραμείνουν αποθηκευμένα μέχρι το τέλος της κρίσης.

Στην από 3 Απριλίου 2020 ερώτησή της, η Γαλλίδα ευρωβουλευτής, είχε προκαλέσει την Κομισιόν να αναφέρει, ποιες εγγυήσεις υπάρχουν ότι, τα δεδομένα των ευρωπαίων πολιτών που συγκεντρώθηκαν, θα γίνουν ανώνυμα και δεν θα χρησιμοποιηθούν μετά το τέλος της κρίσης.

Στην απάντηση του ο Επίτροπος ότι άπαντες οι χρήστες κινητών τηλεφώνων στην Ευρώπη, τέθηκαν υπό παρακολούθηση, για τον εντοπισμό των μετακινήσεων και επαφών τους κατά την διάρκεια της πανδημίας, αποφεύγει να αναφερθεί σε υπάρχουσες εγγυήσεις για την χρήση αυτών των δεδομένων, από την Κομισιόν, το Κέντρο Ερευνών και τους… τηλεπικοινωνιακούς φορείς!
Ο Επίτροπος υποστηρίζει ότι, τα συγκεντρωτικά δεδομένα των χρηστών κινητών τηλεφώνων που έχει στην διάθεση του το Κοινό Κέντρο Ερευνών, δεν θα χρησιμοποιηθούν για οποιαδήποτε παρακολούθηση ατόμων στο μέλλον και ότι έχουν ήδη έχουν αποφασισθεί, από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, ειδικές διατάξεις για την προστασία των δεδομένων και της ιδιωτικότητας των χρηστών.
Υπογραμμίζει, όμως, ότι τα δεδομένα θέσης τηλεπικοινωνιών, όπως επιβεβαίωσε και η Ευρωπαϊκή Προστασία Δεδομένων στις 19 Μαρτίου 2020, δεν εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής των ευρωπαϊκών κανόνων προστασίας δεδομένων.
Κατά τα άλλα ο Επίτροπος διαβεβαιώνει (sic) ότι η Κομισιόν θα διασφαλίσει ότι, δεν θα υπάρξει εκ νέου αναγνώριση ή παρακολούθηση των χρηστών κινητών τηλεφώνων που συγκεντρώθηκαν αλλά «ομολογεί» πως τα δεδομένα αυτά θα μείνουν αποθηκευμένα και υπό επεξεργασία, μέχρι να τερματισθεί η κρίση του κορονοϊού!

Ακολουθεί ολόκληρη η απάντηση του Επιτρόπου στ’ αγγλικά:
Answer given by Mr Reynders on behalf of the European Commission (3.8.2020)
According to Decision 1082/2013/EU on serious cross-border threats to health, the Commission is obliged to ensure coordination and information exchange between the different mechanisms and structures whose activities are relevant for the preparedness and response planning, monitoring and combating serious cross-border threats to health, such as the current pandemic. The Commission has therefore asked telecommunication operators to voluntarily share anonymised and aggregated mobile phone location data with its Joint Research Centre (JRC). The JRC is analysing this data to understand the dynamics and propagation of COVID-19, quantify the impact of social distancing measures and feed epidemiological models. No personal data will be shared with the Commission or third parties and the data will not allow any tracking of individuals. The guidelines of the European Data Protection Board of 21 April 2020 emphasise that both the General Data Protection Regulation and the ePrivacy Directive contain specific provisions allowing for the use of anonymous or personal data to support public authorities and other actors at both national and EU level in their efforts to monitor and contain the spread of COVID-191 . They also clarify the conditions for the processing of location data for modelling the spread of the virus. The analysis is carried out on the basis of anonymised aggregate telecommunication location data, which, as confirmed with the European Data Protection Supervisor on 19 March 20202 , falls outside the scope of European data protection rules. The Commission will respect the appropriate safeguards in order to avoid the re-identification of individuals. The projects will be terminated as soon as the current crisis ends. The JRC will retain the data until the end of the COVID-19 crisis.

πηγή

Αγάθωνας: Ένας αυθεντικός ρεμπέτης στη μουσική και στη ζωή

Τα πρώτα μουσικά βήματα στη Θεσσαλονίκη, η αναγνώριση, οι δηλώσεις που ξεσήκωσαν αντιδράσεις και ο ξαφνικός του θάνατος

Αρχές δεκαετίας του ΄70, σε μια μπουάτ της Θεσσαλονίκης, κάπου εκεί κοντά στο Λευκό Πύργο. Ανάμεσα στο κοινό βρίσκεται κι ένας 15χρονος πιτσιρικάς που δεν σταματά να τραγουδάει. Οι μουσικοί της ορχήστρας παρατηρούν το πάθος του, διακρίνουν την σωστή φωνή του και τον καλούν να ανέβει στη σκηνή να τραγουδήσει μαζί τους...Κάπως έτσι «γεννήθηκε» η καρμική σχέση ανάμεσα στην σκηνή και τον Αγάθωνα, τον σπουδαίο Θεσσαλονικιό ρεμπέτη που έφυγε ξαφνικά χθες από τη ζωή στα 65 του χρόνια.

Ο πιτσιρικάς εκείνος, βέβαια, δεν φανταζόταν τότε ότι θα αποκτούσε τόσο μεγάλη φήμη στο μέλλον και πως θα έφθανε, κάποτε, μέχρι την Eurovision. Για ένα πράγμα μόνο ήταν σίγουρος, ότι θα γίνει μουσικός! Την εποχή εκείνη είχε παρατήσει το σχολείο και δούλευε σε μια βιοτεχνία, μαζί με έναν θείο του. Όταν όμως οι μουσικοί της μπουάτ τού πρότειναν να τραγουδάει μαζί τους σε σταθερή βάση ενθουσιάστηκε. Έκανε αυτό που αγαπούσε κι ας μην του εξασφάλισε τα απαραίτητα χρήματα για να ζήσει. Τα πρωινά δούλευε σε οικοδομές για να τα βγάλει πέρα.

Ο Αγάθωνας (δεξιά), πριν από δεκαετίες, στην Θεσσαλονίκη

Σιγά σιγά το όνομά του άρχισε να γίνεται γνωστό στη νύχτα της Θεσσαλονίκης. Πολλοί ήταν εκείνοι που μιλούσαν με θαυμασμό για τον νεαρό τραγουδιστή με την ιδιαίτερη φωνή. Η ερμηνεία, ωστόσο, δεν τού ήταν αρκετή. Για να ακολουθήσει τα μουσικά είδη που αγαπούσε και του ταίριαζαν, το ρεμπέτικο και το παραδοσιακό τραγούδι, έπρεπε να είναι και μουσικός. Το 'βαλε σκοπό, λοιπόν, να μάθει, μόνος του, να παίζει. Έπιασε για πρώτη φορά μπαγλαμά στα χέρια κάπου στα μέσα της δεκαετίας του '70 κι από τότε έγινε προέκταση του σώματός του. Γιατί ο Αγάθωνας και ο μπαγλαμάς υπήρξαν, για δεκαετίες, δύο λέξεις απόλυτα ταυτισμένες.
Ο δρόμος που είχε διαλέξει δεν ήταν εύκολος. Τα επόμενα χρόνια χρειάστηκε να κάνει διάφορες άλλες δουλειές, παράλληλα με αυτήν του μουσικού, για να μπορέσει να επιβιώσει. Μέχρι που το 1980 τον κάλεσαν, μαζί με την κομπανία που είχε φτιάξει, το Ρεμπέτικο Συγκρότημα της Θεσσαλονίκης, να παίξουν στις Γιορτές Ελληνικού Παραδοσιακού Τραγουδιού που διοργάνωνε ο Μάνος Χατζιδάκις στα ορεινά Ανώγεια της Κρήτης. Εκεί τον πρωτοάκουσαν κάποιοι δισκογραφικοί παραγωγοί από την Αθήνα και του πρόσφεραν ένα δισκογραφικό συμβόλαιο. Εκείνος, φυσικά, δέχτηκε με έναν όμως απαράβατο όρο: Οι άνθρωποι της δισκογραφικής εταιρίας δεν θα είχαν κανέναν απολύτως λόγο στην επιλογή των τραγουδιών. Από τότε φρόντισε να ξεκαθαρίσει πως δεν σηκώνει πολλά – πολλά και πως την ελευθερία του δεν την θυσιάζει για τίποτα και για κανέναν.
Γιατί ο Αγάθωνας υπήρξε σε ολόκληρη τη ζωή του ένας αυθεντικός ρεμπέτης. Τί ακριβώς σήμαινε για τον ίδιο αυτός ο όρος; «Ρεμπέτης είναι ο ουσιαστικά ελεύθερος άνθρωπος, αυτός που λέει ακριβώς ό,τι σκέφτεται κι αισθάνεται» έλεγε χαρακτηριστικά ο ίδιος. 
 Δεν το έλεγε μόνο, το έπραττε κιόλας. Δεν ήταν, εξάλλου, λίγες οι φορές, που παρεξηγήθηκε, από γνωστούς του κι άγνωστους, επειδή είπε δημοσίως και ωμά τη γνώμη του. Από τα πιο χαρακτηριστικά παραδείγματα ήταν μια συνέντευξη την οποία είχε δώσει το 2013 στην οποία έλεγε, μεταξύ άλλων, πως «η Θεσσαλονίκη είναι ένα μεγάλο εκτροφείο...σκύλων» - εννοούσε του τραγουδιστές αυτού που ευρέως αποκαλείται «σκυλάδικο» - προκαλώντας έντονες αντιδράσεις. Ή τότε που ως άρρωστος Ολυμπιακός είχε δηλώσει πως «Δεν μπορεί να είσαι Παναθηναϊκός και να λες ρεμπέτικα».
Αυτός ήταν ο Αγάθωνας. Ένας άνθρωπος αυθόρμητος που δεν τού άρεσε τα ωραιοποιεί απόψεις, πρόσωπα και καταστάσεις. Ένας τραγουδιστής και μουσικός παλαιάς κοπής που δεν επέλεξε τον εύκολο δρόμο αλλά παρέμεινε σταθερός στα μουσικά πιστεύω του. Ένας ατρόμητος τύπος που δεν κόλλαγε πουθενά και που το 2013 πήγε στη Eurovision, με το μουστάκι του, τον μπαγλαμά του και το μαύρο γιλέκο του, για να κατακτήσει την πρωτιά. Και μπορεί, όπως δήλωνε, λίγο μετά το τέλος του διαγωνισμού, να μην ήταν ευχαριστημένος με την 6η θέση που πήρε το τραγούδι που παρουσίασε με τους koza nostra, δεν μετάνιωσε, ωστόσο, που επέλεξε να ζήσει και αυτήν την μοναδική εμπειρία. 
πηγή

Στην κορυφή του Άθω για την αγρυπνία της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος

Υπάρχουν άνθρωποι που κινούν πέτρες και μιλάνε σαν να κινούν βουνά. Και υπάρχουν και άνθρωποι που μετακινούν βουνά κάθε μέρα και μένουν σιωπηλοί!

Κωνσταντίνος Πρίγγος, Ύμνοι Μεταμορφώσεως του Σωτήρος

Ύμνοι της Ακολουθίας της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος από τον Άρχοντα Πρωτοψάλτη της Μεγάλης του Χριστού Εκκλησίας Κωνσταντίνο Πρίγγο, από ηχογράφηση κατά την Πανήγυρη του Ι. Ν. Μεταμορφώσεως του Σωτήρος Βόλου το έτος 1958.

Τρομερή καταστροφή στη Μονή Σουμελά

Έκπληκτοι μένουν αυτοί οι οποίοι βλέπουν την καταστροφή στη Μονή Σουμελά της Τραπεζούντας, που περιλαμβάνεται στην λίστα παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς της UNESCO.
Πολλά από τα πρόσωπα στις τοιχογραφίες του ιστορικού μοναστηριού έχουν κομματιαστεί, ενώ πλέον λόγω των ονομάτων που έχουν γράφει πάνω τους, δεν είναι πια ορατές.

Το ιστορικό μοναστήρι Σουμελά πού βρίσκεται στα περίχωρα του Καραντάγ, έκλεισε το 2015 λόγω εργασιών αποκατάστασης. Τότε είχε λεχθεί πως θα κλείσει προσωρινά για ένα έτος αλλά λόγω των έργων ενδυνάμωσης και επισκευής δεν άνοιξε για 5 χρόνια.

Μετά από μακρά περίοδο αποκατάστασης γυμναστήρια άνοιξε ξανά στις 28 Ιουλίου και άρχισε να δέχεται επισκέπτες. Ωστόσο όσοι επισκέφτηκαν το μοναστήρι του οποίου η ίδρυση χρονολογείται από τον 13ο αιώνα, κοινοποίησαν στα social media φωτογραφίες με την καταστροφή που είδαν εκεί. Οι επισκέπτες είδαν ότι όλα τα πρόσωπα των τοιχογραφιών στα οποία θα μπορούσε να φτάσει κάποιος άνθρωπος, έχουν κομματιαστεί. Επιπλέον κάποιες τοιχογραφίες έχουν χαραχθεί εντελώς, ενώ σε άλλες πάνω έχουν γραφτεί ονόματα.
Ανέπαφα παρέμειναν μόνο τα πρόσωπα των τοιχογραφιών που βρίσκονται στο ταβάνι του μοναστηριού. Δεν είναι γνωστό ωστόσο το ποσό νέες είναι αυτές οι καταστροφές. Επισκέπτες που το επισκέφθηκαν ανέφεραν προσφορές τοιχογραφίες έχουν καταστραφεί.
Από την άλλη μεριά ένας χρήστης του Twitter ανέλαβε και την ευθύνη για τις καταστροφές στις τοιχογραφίες γράφοντας “Ομολογώ έχω αναλάβει αυτό το ιερό καθήκον”.

Αυτό το ελληνικό ορθόδοξο μοναστήρι και εκκλησιαστικό συγκρότημα που βρίσκεται στα 1.150 μέτρα πάνω από τη θάλασσα και στα 300 από την κοιλάδα υπάρχει από τον 13ο αιώνα. Ιδρύθηκε το 1204 από το πριγκιπάτο των Κομνηνών της Τραπεζούντας. Στην εποχή του Αλεξίου η σημασία του μοναστηριού αυξήθηκε και διασφαλίστηκαν με αυτοκρατορικά φιρμάνια τα εισοδήματά του.

Το μοναστήρι που είναι το πιο σημαντικό προσκύνημα για τους Έλληνες της Mαύρης Θάλασσας είναι διάσημο για το αγίασμα του και ετησίως δέχεται εκατοντάδες χιλιάδες επισκέπτες.

πηγή

 

 

Προτυπῶν τὴν Ἀνάστασιν τὴν σήν

Χριστὲ ὁ Θεός

τότε παραλαμβάνεις

τοὺς τρεῖς σου μαθητάς

Πέτρον καὶ Ἰάκωβον καὶ Ἰωάννην

ἐν τῷ Θαβὼρ ἀνελθών.

Σοῦ δὲ Σωτήρ μεταμορφουμένου

τὸ Θαβώριον ὄρος φωτὶ ἐσκέπετο.

Οἱ Μαθηταί σου Λόγε

ἔρριψαν ἑαυτοὺς

ἐν τῷ ἐδάφει τῆς γῆς

μὴ φέροντες ὁρᾶν,

τὴν ἀθέατον μορφήν.

Ἄγγελοι διηκόνουν φόβῳ καὶ τρόμῳ.

Οὐρανοὶ ἔφριξαν

γῆ ἐτρόμαξεν!

Ορῶντες ἐπὶ γῆς, τῆς δόξης τὸν Κύριον.

 

Δοξαστικον Εσπερινού, Κοσμά Μοναχού

Όταν η μασκοφορία ευνοεί τον εκνευρισμό...

Σ.Τσιόδρας-Ν.Χαρδαλιάς: Τους ενόχλησαν μέχρι και τα... κλικ από τις κάμερες - Αποχώρησαν διαμαρτυρόμενοι οι φωτογράφοι!

Η κυβέρνηση φαίνεται πως θέλει να ελέγχει τα πάντα, ακόμα... και τον τρόπο με τον οποίο θα γίνονται οι φωτογραφίσεις κατά τη διάρκεια των συνεντεύξεων Τύπου. Οι φωτορεπόρτερ της χθεσινής συνέντευξης Τύπου του Σωτήρη Τσιόδρα και Νίκου Χαρδαλιά αποχώρησαν ως ένδειξη για τις πρωτοφανές απαιτήσεις που προσπάθησε να τους επιβάλλει το γραφείο Τύπου του υφυπουργού Προστασίας του Πολίτη.
Όπως καταγγέλλουν οι φωτορεπόρτερ, υπεύθυνος από το γραφείο Τύπου του Νίκου Χαρδαλιά τους ενημέρωσε ότι έπρεπε να.. φωτογραφίσουν εντός λίγων λεπτών διότι οι ομιλητές ενοχλούνται από τα κλικ και τον θόρυβο.
Η πρωτοφανής στα χρονικά αυτή απαίτηση από το περιβάλλον του υφυπουργού εξόργισε τους φωτορεπόρτερ που βρίσκονταν στην αίθουσα για να καλύψουν τη συνέντευξη Τύπου καθ’ όλη τη διάρκειά της.
Όπως λένε οι ίδιοι οι φωτορεπόρτερ δεν έχει ξαναγίνει κάτι παρόμοιο ποτέ στα χρονικά. Μέχρι και σε συνεντεύξεις Τύπου πρωθυπουργών ή προέδρων ξένων χωρών δεν υπήρξε τέτοια απαίτηση,
Έτσι, οι φωτορεπόρτερ αποχώρησαν ως ένδειξη διαμαρτυρίας.
Μέλος της Ένωσης Φωτορεπόρτερ Ελλάδας καταγγέλλει μέσω twitter ότι η κυβέρνηση θέλει να «ελέγχει την εικόνα και τη μετάδοσή της σ’ όλα τα επίπεδα». Γράφει χαρακτηριστικά: «Αν αναρωτηθείτε γιατί δεν θα δείτε επαγγελματικές φωτογραφίες από το γεγονός Τσιόδρας/Χαρδαλιάς να ξέρετε ότι αποχώρησαν οι επαγγελματίες φωτορεπόρτερ ως ένδειξη διαμαρτυρίας στην απαράδεκτη συμπεριφορά του γραφείου τύπου του Χαρδαλιά. Προφανώς έχουμε κυβέρνηση που θέλει να ......ελέγχει την εικόνα και την μετάδοση της σ' όλα τα επίπεδα».

αν αναρωτηθείτε γιατί δεν θα δείτε επαγγελματικές φωτογραφίες από το γεγονός Τσιόδρας/Χαρδαλιάς να ξέρετε ότι αποχώρησαν οι επαγγελματίες φωτορεπόρτερ ως ένδειξη διαμαρτυρίας στην απαράδεκτη συμπεριφορά του γραφείου τύπου του Χαρδαλιά. Προφανώς έχουμε κυβέρνηση που θέλει να ...

— (((lost quarantino))) ☭ (@xandra_photo) August 4, 2020

πηγή

"Μετεμορφώθης ἐν τῷ ὂρει, 

Χριστέ ὁ Θεός, δείξας τοῖς μαθηταῖς Σου τήν Δόξαν Σου καθώς ἠδύναντο, λάμψον καί ἠμίν τοῖς ἁμαρτωλοῖς τό φῶς Σου τό ἀοίδιον..."

Μεταμόρφωση - Χρίστος Τσιαμούλης & Halil Karaduman

Σύνθεση: Χρίστος Τσιαμούλης ΣΤΑ ΜΕΡΗ ΠΟΥ ΠΟΝΑΕΙ Η ΝΟΣΤΑΛΓΙΑ
Ζωντανή ηχογράφηση στις 18.09.2000 στο "Αερικό". Συμμετέχουν: Χρίστος Τσιαμούλης: τραγούδι, ούτι, σάζι Χαλίλ Καραντουμάν: κανονάκι, τραγούδι Σωκράτης Σινόπουλος: πολίτικη λύρα Χάρης Λαμπράκης: νέυ Θανάσης Σοφράς: κοντραμπάσο Βαγγέλης Καρύπης: κρουστά Καίτη Κουλιά: τραγούδι

Όταν ο Παύλος Νιρβάνας φωτογράφισε τον Παπαδιαμάντη στην πλατεία Δεξαμενής

Δυο κείμενα που περιγράφουν τη μέρα της ιστορικής φωτογράφησης του μέγιστου Έλληνα διηγηματογράφου στην πλατεία Δεξαμενής.

1.Η μαρτυρία του Κώστα Βάρναλη

Φτωχοντυμένος και συμμαζεμένος, με τα γένια του και την ανθρωποφοβία του, σύχναζε στο καφενείο του Μπαρμπαγιάννη, που είτανε καφετζής στην Αθήνα και δήμαρχος στ’ Αγκίστρι. Εκεί ο καφές είχε μια δεκάρα· υπήρχε και τεμπεσίρι· ενώ στο αντικρυνό καφενείο του Σωτήρη ο καφές είχε δεκαπέντε λεφτά και χωρίς τεμπεσίρι.

Ο Παπαδιαμάντης συνήθιζε να κάθεται έξω από το καφενείο, στο πίσω μέρος, δίπλα στο μικρό παραθυράκι του τζακιού. Από το παραθυράκι έπαιρνε τον καφέ του ή ζητούσε φωτιά ν’ ανάψει το τσιγάρο του ή ζητούσε εφημερίδα.

Ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης με τον στενό του φίλο,

 Γιάννη Βλαχογιάννη, στη Δεξαμενή γύρω στο 1908.

Μακριά από όλους τους πελάτες, απομονωμένος σταύρωνε τα χέρια του, έγερνε δίπλα το ιερατικό του κεφάλι και βυθιζότανε στα δημιουργικά του ονειροπολήματα: στην πραγματική του ζωή. Απόφευγε και να κοιτάει τον κόσμο. Τόνε φοβότανε; Ίσως. Περισσότερο όμως τον περιφρονουσε αυτός ο «πτωχαλαζών … ο τρέφων αλλοκότους ιδέας …και ασχολούμενους εις έργα μη παραδεδεγμένης χρησιμότητος» («Θαλασσοχώρηδες»).

Κάνε γρήγορα. Προκαλούμε την προσοχή του κοινού!  

Σ’ αυτήν τη στάση τόνε φωτογράφησε μια μέρα ο Νιρβάνας. Μεγάλη φασαρία έγινε τότε στο καφενείο. Γιατί όλοι τρέξανε να δούνε το παράξενο θέαμα. Ο Παπαδιαμάντης, που είχε για βιωτικό του αξίωμα το «λάθε βιώσας», τρόμαξε. Κ’ είπε γαλλικά στο Νιρβάνα: — Κάνε γρήγορα. Προκαλούμε την προσοχή του κοινού!

Αυτή η φωτογραφία δημοσιεύτηκε στο περιοδικό «Παναθήναια» κ’ έκανε μεγάλη εντύπωση. Γιατί είτανε η μοναδική του μεγάλου πεζογράφου.

Αυτός λοιπόν ο φτωχικός, ο φοβισμένος, ο αμίλητος άνθρωπος του λαού μάς είχε επιβάλει το σεβασμό χωρίς να το καταλαβαίνουμε. Όταν αυτός καθότανε πέρα ή διάβαζε, η φω- νακλάδικη κι ασεβέστατη παρέα μας, χαμήλωνε τον τόνο, για να μην τον ανησυχήσει.

― ΚΩΣΤΑΣ ΒΑΡΝΑΛΗΣ, Ζωντανοί άνθρωποι.

2.

Το γεγονός, όπως το αφηγείται ο ίδιος ο  Παύλος Νιρβάνας, που τράβηξε τη φωτογραφία

Kodak No. 3 Model B Folding Brownie Camera Red Bellows #EastmanKodak, 1906

Ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης στη φωτογραφία που τράβηξε ο Παύλος Νιρβάνας στο καφενείο της Δεξαμενής.

2.

Το γεγονός, όπως το αφηγείται ο ίδιος ο  Παύλος Νιρβάνας, που τράβηξε τη φωτογραφία

Είχα διηγηθεί και άλλοτε την παράξενη ιστορία της φωτογραφίας του. Καμμιά εικόνα του μεγάλου διηγηματογράφου δεν υπήρχε μέχρι τότε. Κι αυτό καθώς ο Παπαδιαμάντης απέφευγε συστηματικά να φωτογραφηθεί. Ακόμα κι όταν το βιβλιοπωλείο της Εστίας είχε εκδώσει μια ανθολογία, όταν κάποιος έφτανε στη σελίδα του Παπαδιαμάντη αντίκρυζε μια σημείωση που έλεγε πως δεν υπήρχε εικόνα του.

Πολλές φορές είχα σκεφτεί πως ο μεγαλύτερος διηγηματογράφος που γέννησε η ελληνική γη, θα πέθαινε χωρίς να αφήσει την εικόνα του σ΄ εκείνους που θα έρθουν ύστερα από εμάς, για να τον θαυμάσουν. Και συλλογιζόμουν πως αυτό δεν θα μας το συγχωρήσουν ποτέ οι μεταγενέστεροι, σε μια εποχή μάλιστα, που τα μέσα φωτογραφίας ήταν τόσο κοινά και τόσο άφθονα, ώστε να μην υπάρχει η παραμικρότερη δικαιολογία για την αμέλειά μας. Μια αδιαφορία πραγματικά εγκληματική για μια δόξα του καιρού μας.

Είχα τότε αποκτήσει μια μικρή φωτογραφική μηχανούλα και η πρώτη μου σκέψη ήταν να κλέψω με κάθε τρόπο την μορφή του Παπαδιαμάντη.

-Θα σου φωτογραφίσω τον Παπαδιαμάντη, είπα μια μέρα στον διευθυντή των «Παναθήναιων» τον αλησμόνητο Κίμωνα Μιχαηλίδη.

– Αν τα καταφέρεις μου είπε, θα είναι μια επιτυχία για τα «Παναθήναια» αλλά δεν το πιστεύω.

Με το λογοτεχνικό ψευδώνυμο Παύλος Νιρβάνας* είναι γνωστός ο Έλληνας λογοτέχνης Πέτρος Κ. Αποστολίδης.

Από την στιγμή εκείνη μου είχε καρφωθεί τόσο αυτή η ιδέα, ώστε ως που να φτάσει εκείνη η στιγμή να εκστρατεύσω στη Δεξαμενή, τρεις ανησυχίες με βασάνιζαν. Πρώτη, μήπως πεθάνει στο μεταξύ ο Παπαδιαμάντης, δεύτερη μήπως πεθάνω εγώ και τρίτη μήπως προφτάσει κανένας άλλος και τον φωτογραφίσει παίρνοντάς μου την προτεραιότητα, που την λογάριαζα σαν ένα τίτλο τιμής για τον εαυτό μου. Επιτέλους πήρα τη μεγάλη απόφαση, όπλισα την Κόντακ μου, αφού πρώτα κατάστρωσα με όλες τις λεπτομέρειες το σχέδιο της επιχειρήσεως και ξεκίνησα για την δεξαμενή, σαν άνθρωπος που δεν έχει ξεκαθαρίσει ακόμη αν αυτό που κάνει είναι αγαθή πράξη ή έγκλημα.

Τον βρήκα όπως περίμενα μέσα στο καφενείο της Δεξαμενής, καθισμένο με τρεις ανθρώπους του λαού. Μου είπε να καθήσω και με παρουσίασε στους φίλους του με έναν εξαιρετικό σεβασμό στα πρόσωπά τους. Φοβόταν μάλιστα μήπως και ρίξω το κέντρο της προσοχής μου σ΄ αυτόν παραμελώντας τους φίλους του. Έτσι προσπαθούσε να μειώσει τον εαυτό του προβάλλοντας τους άλλους. – Αυτός εδώ, μου είπε, είναι στωϊκός φιλόσοφος, μας λέει ωραία πράγματα. Ήταν σα να μου έλεγε: – Για τον Θεό, μην προσέχεις εμένα, αλλά αυτόν εδώ! ……………………………….. Σκοπός μου βέβαια δεν ήταν οι φίλοι του, αλλά μια φωτογράφιση του ίδιου. Ακούμπησα με τρόπο την κόντακ μου σε μια καρέκλα χωρίς να την προσέξει ο Παπαδιαμάντης. Ήθελα να του αρπάξω κανένα ενστανταννέ, χωρίς να το καταλάβει ή να του κάνω μια ανάλογη πρόταση. Από την άλλη φοβόμουν πως το μάτι του έπεφτε πάνω στην φωτογραφική μηχανή θα μου χαλούσε όλη η δουλειά. Και εκείνο τελικά για το οποίο φοβόμουν, δεν το απέφυγα.

– Τι είναι αυτό το κουτί που έχεις μαζί σου;

Τι θα μπορούσα να απαντήσω; Έτσι απάντησα με ένα ψέμα που με κάνει να ντρέπομαι ακόμα.   – Είναι θερμοκαυστήρας… Ένα ιατρικό εργαλείο.

Χαμογέλασε πικρά για την απάτη. – Μη με γελάς. Ξέρω καλά τι είναι. Είναι αυτό που λένε Κόντακ.

Δεν μπορούσα να κρυφτώ περισσότερο. Εξομολογήθηκα την ανομία μου με πραγματική συντριβή και αφού έλαβα «άφεσιν αμαρτιών» από τον μεγάλο χριστιανό, όπως ήταν ο Παπαδιαμάντης, προσπάθησα να του εξηγήσω το σκοπό μου.

– Κι αν ήθελα να σε φωτογραφίσω Αλέξανδρε, τι κακό βρίσκεις σ΄ αυτό;

– Ού ποιήσεις σ’ αυτώ είδωλον, ουδέ παντός ομοίωμα…, μου είπε με ένα τόνο αυστηρό και επίσημο.

Το ρητό που είχε πει ήταν στην ουσία μια άρνηση. Προσπάθησα να του αγγίξω μια ευαίσθητη χορδή.

– Επί τέλους δεν είσαι εσύ που μου ζήτησες να σε φωτογραφίσω. Σκέψου, πως μπορούσα να πάρω μια φωτογραφία σου, όπως και κάθε άλλος, χωρίς να το καταλάβεις. Έπειτα κάνουμε τη φωτογραφία όχι για τον εαυτό μας. Όταν πεθάνουμε οι άνθρωποι που μας αγαπούν, θέλουν να μας έχουν ακόμα μπροστά τους για να μας θυμούνται. Για συλλογίσου μια στιγμή τη χαρά που θα νοιώσουν οι αδελφάδες σου όταν λάβουν τη φωτογραφία σου, που θα τους στείλω.

Φάνηκε πως άρχισε να λυγίζει. Όμως δεν ήταν τα επιχειρήματά μου που τον έκαναν να αλλάξει γνώμη, αλλά η επιθυμία του να με ευχαριστήσει.   – Ας είναι μου είπε. Η επιθυμία νίκησε το ζομπαλίκι.

Αντιγράφω τη φράση του κατά λέξη όπως την άκουσα. Η αντίστασή του στην ιδέα να φωτογραφηθεί ήταν το «ζομπαλίκι», η παλληκαριά του, η περηφάνια του. – Έλα μου είπε να τελειώνουμε.

Φανταζόταν πως η φωτογραφία θα μπορούσε να γίνει επί τόπου, όπου το φως ήταν άθλιο. Του είπε πως πρέπει να βγούμε έξω στο φως. Η πρότασή μου δεν του πολυάρεσε. Για μια στιγμή φοβήθηκα, όταν όμως τον είδα να σηκώνεται και να βγαίνει έξω από το καφενείο δεν πίστευα στα μάτια μου.

– Πού θες να πάμε; μου είπε στενοχωρημένος. Ο ήλιος έγερνε στη δύση του και οι τελευταίες αχτίνες έπεφταν στη δυτική πλευρά του καφενείου. Σε μια γωνιά το μόνο σημείο που ήταν φωτισμένο ήταν μια καρέκλα! – Κάθεσαι σ΄ αυτήν την καρέκλα Αλέξανδρε; Σε δύο λεπτά τελειώνουμε.   – Να καθήσω μουρμούρησε.  

Κάθησε, έσκυψε το κεφάλι του πάνω στο στήθος, σταύρωσε τα χέρια του πάνω στο μπαστούνι του, που κρατούσε ανάμεσα στα πόδια του. Δεν θα μπορούσε να του καθορίσει κάποιος μια άλλη πόζα, πιο χαρακτηριστική από αυτή που ταίριαζε με την φύση του, τον ασκητικό του χαρακτήρα, που είχε πάρει μονάχος του. Ήταν τυχαία; Ήταν μελετημένη αυτή η πόζα; Δεν ξέρω.

Στάθηκα αντίκρυ του βιαστικός μη μου χαλάσει τίποτε την υπέροχη αυτή σύνθεση, που είχα μπροστά μου και του πήρα δύο «ενσταντανέ» στην ίδια πόζα.   Στο μεταξύ δύο τρεις άνθρωποι του καφενείου και ένα παιδάκι είχαν μαζευτεί γύρω μας για να δουν από κοντά το ανέλπιστο αυτό θέαμα. Ο Παπαδιαμάντης μόλις τους είδε γύρισε και μου είπε στα γαλλικά: – Nous excitons la curiosite du public…

Το κοινό που τον έκανε να ανησυχεί δεν ήταν παρά τρεις άνθρωποι του καφενείου και ένα παιδάκι. Τον ευχαρίστησα, πήρα μαζί μου το κουτί της φωτογραφικής μηχανής που έκλεινε έναν θησαυρό για εμένα και κατέβηκα στον Πειραιά νικητής και τροπαιούχος. Η μόνη μου ανησυχία ήταν μήπως και δεν πέτυχαν οι πλάκες. Το ίδιο βράδυ όμως έκανα την εμφάνισή τους και βρέθηκα μπροστά σε μια επιτυχία.  

Ύστερα από λίγες ημέρες, η φωτογραφία του Παπαδιαμάντη, η πρώτη που είχε κάνει στη ζωή του, δημοσιεύτηκε, μεγαλωμένη σε ολοσέλιδο στα «Παναθήναια» και η εντύπωση που προκάλεσε ήταν μοναδική. Μέσα σ΄ αυτήν την εικόνα βρίσκεται ολόκληρος ο Παπαδιαμάντης. Αμφιβάλλω αν θα μπορούσε ένας γλύπτης, ένας ζωγράφος, αν θα μπορούσε να αποδώσει τόσο ολοκληρωτικά, τόσο τέλεια, εκείνο που απέδωσε τυχαία και εντελώς περιστατικά ο φωτογραφικός φακός. Λίγο αργότερα ο Παπαδιαμάντης έφυγε για το νησί του τη Σκιάθο. Αργότερα, έγινε μια γιορτή στον φιλολογικό σύλλογο «Παρνασσό» με την παρουσία της Πρίγκιπισσας Μαρίας Βοναπάρτη του Γεωργίου, όπου μαζεύτηκαν χρήματα για την αντιμετώπιση της ασθένειάς του που τον είχε κτυπήσει.

Ο αλκοολισμός απαιτούσε συστηματική θεραπεία. Ξαναπήγα στην Δεξαμενή για να του πω για το ποσό που είχε συγκεντρωθεί και να τον πείσουμε να μπει σε μια κλινική. Δακρυσμένος γέρος κι άρρωστος είπε ικετευτικά. – Όχι νοσοκομείο…. Οι νοσοκόμοι είναι είρωνες.   Είχε τον φόβο μήπως οι νοσοκόμοι τον ειρωνευτούν για την αιτία της ασθένειάς του.

– Καλύτερα στην πατρίδα, πρόσθεσε. Να πεθάνω κοντά στους δικούς μου.

– Όπως αγαπάς Αλέξανδρε.

Σε λίγες μέρες έφευγε για τη Σκιάθο και την αιωνιότητα.

Πηγή: Φιλολογικά απομνημονεύματα του Παύλου Νιρβάνα (Εκδόσεις ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΟΛΛΑΡΟΣ – Βιβλιοπωλείο της Εστίας).