Μήνυμα από τον Λαό του Θεού προς την Διοικούσα Εκκλησία της Ελλάδος.

 

σ.σ. Η Διοικούσα Εκκλησία συνηθίζει να στέλνει μηνύματα «ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΛΑΟ».
Καιρός πια να αρχίσει και ο Λαός του Θεού (και όχι σκέτο «Λαός») να στέλνει μηνύματα «ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΔΙΟΙΚΟΥΣΑ ΕΚΚΛΗΣΙΑ».
Επειδή πιστεύουμε ότι το κείμενο «ΓΙΑ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ» που διανεμήθηκε από τις Μητροπόλεις (πόσες και ποιες άγνωστο) δεν συμφωνεί με τις απόψεις όλων των μητροπολιτών, κύριο υπεύθυνο για αυτήν την τραγική κατάντια και πραγματική ΞΕΦΤΙΛΑ καθιστούμε τον προκαθήμενο της Εκκλησίας της Ελλάδος Αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο, ο οποίος μαζί με μία όλο και αναπτυσσόμενη δυστυχώς κλίκα «προοδευτικών» οικουμενιστών μητροπολιτών πάνε να μετατρέψουν την Εκκλησία της Ελλάδος σε κανονικό ΤΣΙΡΚΟ και ΕΡΕΙΠΙΟ.
Αρνούνται να συνταχθούν στο πλευρό του ποιμνίου τους υπέρ του δίκαιου αγώνα για την Ελληνική και Ορθόδοξη Μακεδονία, διακηρύττοντας ότι αυτό είναι έργο της κυβέρνησης και όχι της Εκκλησίας, ΔΕΧΟΝΤΑΙ παράλληλα να γίνουν υπάλληλοι και «ταχυδρόμοι» των πολιτικών μηνυμάτων της άθεης Ευρώπης που πασχίζει εδώ και ολόκληρες δεκαετίες να μετατρέψει τις ευρωπαϊκές κοινωνίες σε ΟΙΚΟΥΣ ΑΝΟΧΗΣ. Σε κάποιες δε περιπτώσεις, όπως ΕΔΩ, αναλαμβάνουν τον ρόλο του συμβούλου και χαράκτη της ευρωπαϊκής πολιτικής. Μιλάμε για ξεπεσμό άνευ προηγουμένου και βεβαίως κατανοούμε την καούρα των οικουμενιστών της Κολυμπάριας ψευδοσυνόδου για το νέο συγκρητιστικό μάθημα των Θρησκευτικών και τις πολιτικά ορθές «αντι-εθνικιστικές», «αντιφασιστικές» και «αντιρατσιστικές» τους κορώνες.
Για τα ΤΡΙΑΚΟΝΤΑ ΑΡΓΥΡΙΑ των καταραμένων ΚΟΝΔΥΛΙΩΝ έχουν ξεπεράσει ακόμα και αυτούς τους πολιτικάντηδες στις κωλοτούμπες. Οι δικές τους δε κωλοτούμπες είναι πολύ χειρότερες, διότι τασσόμενοι με το πλευρό της άθεης Ευρώπης ΑΡΝΟΥΝΤΑΙ ΤΟΝ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟ και γίνονται μεταφορείς -άρα και συνεργοί- ενός φαύλου μηνύματος που σκοπό έχει να υποδουλώσει ολοκληρωτικά τους λαούς… και κάποιοι αφελώς ελπίζουν ότι θα πάρουν Ορθόδοξη θέση για τις νέες ταυτότητες. Για αυτά τα τριάκοντα αργύρια υπέγραψαν και αυτοί το πρώτο «μνημόνιο» στην ψευδοσύνοδο της Κρήτης και θα επιχειρήσουν να υπογράψουν και άλλα εάν δεν τους σταματήσουμε.
Ο ΛΑΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΣΑΣ ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΙ να μοιράσετε ξανά αυτό το €ΥΡΩ-ΚΟΥΡΕΛΟΧΑΡΤΟ στους Ιερούς Ναούς.
ΕΑΝ ΑΥΤΟ ΕΠΑΝΑΛΗΦΘΕΙ το επόμενο έτος θα πρέπει να είστε έτοιμοι και για τις συνέπειες. ΘΑ ΦΡΟΝΤΙΣΕΙ ΠΡΩΤΑ Ο ΘΕΟΣ για αυτό να είστε σίγουροι και έπειτα εμείς.
ΣΥΝΕΛΘΕΤΕ. ΜΕΤΑΝΟΕΙΤΕ. ΔΕΝ ΑΝΤΕΧΟΥΜΕ ΝΑ ΒΛΕΠΟΥΜΕ ΤΟΥΤΗ ΤΗΝ ΞΕΦΤΙΛΑ.

πηγή

Μάλλον ψηφίζουν κι οι πεθαμένοι κατά πως ψήφιζαν και τα δέντρα κάποτε : Ο Χρήστος Ευθυμίου (Αθήνα 1954 - Αθήνα 25 Δεκεμβρίου 2008) ήταν Έλληνας ηθοποιός. Επιπλέον στη λίστα αυτή περιλαμβάνονται στο πλείστον μέλη , βουλευτές και πρώην βουλευτές Συριζα που είτε είναι εξαγορασμένοι και βολεμένοι σε θεσούλες είτε έχουν πάρει υποσχέσεις για προσεχές βόλεμα που δεν πρόκειται να συμβεί ασφαλώς .Εν το μεταξύ Τρεις αρνούνται ότι υπέγραψαν !
Αυτοί είναι οι αριστεριστές κατσαπλιάδες ,πονηροί , γεννημένοι δολοπλόκοι και απατεώνες!

Νονός 36.000 παιδιών έγινε ο Πατριάρχης Γεωργίας Ηλίας – Νέα μαζική βάπτιση

Ο Πατριάρχης Γεωργίας Ηλίας πραγματοποίησε την 54η μαζική βάπτιση νηπίων στον Καθεδρικό Ναό της Αγίας Τριάδας στην Τιφλίδα. Περισσότεροι από 600 παιδιά έγιναν αυτή τη φορά πνευματικά παιδιά του Πατριάρχη στην τελετή που έγινε στις 12 Ιουλίου. Ετσι, ο Μακαριώτατος έφτασε συνολικά τα 36.000 βαφτιστήρια.
Το προηγούμενο μαζικό βάπτισμα πραγματοποιήθηκε στον ίδιο καθεδρικό ναό στις 22 Απριλίου, με περισσότερα από 1.000 παιδιά να βαφτίζονται.
Η πρώτη μαζική βάπτιση έγινε στις 19 Ιανουαρίου 2008, με μια συμβολική αλλά και ουσιαστική κίνηση του Πατριάρχη Ηλία που είναι μια πρωτοβουλία για να συμβάλει στη βελτίωση της δεινής δημογραφικής κατάστασης στη Γεωργία. Σύμφωνα με τα τελευταία στατιστικά στοιχεία, η χώρα έχει πληθυσμό 3.718.200 κατοίκων. Σύμφωνα με την πρόβλεψη τα Ηνωμένα Εθνη, ο αριθμός αυτός μπορεί να μειωθεί σε 2.985.000 άτομα έως το 2050.

πηγή

ΟΙ ΡΩΜΑΝΟΙ/ΡΩΜΗΟΙ ΠΡΟΓΟΝΟΙ ΜΑΣ, Η ΘΕΙΑ ΧΑΡΙΣ ΚΑΙ ΟΙ ΑΘΕΟΙ ΦΡΑΓΚΟ-ΛΑΤΙΝΟΙ

Οι Ορθόδοξοι Έλληνες-Ρωμηοί και απόγονοι της Ρωμανίας-Βυζαντίου κράτησαν γερά την ορθή πίστη έως και σήμερα, έστω και εάν είναι σχετικά λίγοι σε αριθμό. Οι σημερινοί Ρωμηοί συνεχίζουν να έχουν ως μοναδικό κέντρο τους την καρδιά και την ψυχή τους.
Έχοντας ο καθένας τους μια προσωπική σχέση με τον ίδιο το Χριστό, προσεύχονται και επιζητούν καθημερινά την περαιτέρω αγιότητα του βίου τους, την «επίσκεψη» της Θείας και άκτιστης Χάριτος και την εν γένει μετέπειτα «κατ’ εικόνα» θέωσή τους. Προσεύχονται, έχοντας απόλυτη βεβαιότητα και πίστη για όλα αυτά που ελπίζουν ότι θα συμβούν και για όλα αυτά τα οποία δεν βλέπουν ότι είναι υπαρκτά.
Οι σημερινοί πιστοί και απόγονοι Ρωμηοί γνωρίζουν άριστα τα «πρώτα γράμματα», που αφορούν τις τάξεις της Θείας Χάριτος. Γνωρίζουν και πιστεύουν πάρα πολύ βαθιά όλα αυτά που ανά τους αιώνες μας κληροδότησαν οι Άγιοι Πατέρες της Εκκλησίας μας.
Όπως είναι, λόγου χάρη, και αυτά που μας κληροδότησε ο Αγιορείτης Γέροντας Ιωσήφ, ο Ησυχαστής ή Σπηλαιώτης που αναφέρει σχετικά: «Σε τρεις τάξεις διαιρείται η χάρις: Καθαρτική, φωτιστική, τελειωτική. Σε τρεις και η ζωή μας: Κατά φύσιν, υπέρ φύσιν, παρά φύσιν. Σε αυτές τις τρεις τάξεις ανέρχεται και κατέρχεται. Τρία είναι και τα μεγάλα χαρίσματα, που λαμβάνει: Θεωρία, αγάπη, απάθεια.
Λοιπόν στην “πράξιν” συνεργεί χάρις καθαρτική, η οποία βοηθά στην κάθαρση. Και κάθε έναν που μετανόησε, η χάρις είναι που τον προτρέπει στη μετάνοια. Και όσα κάνει της χάριτος είναι, αν και δεν το γνωρίζει αυτός που την έχει, όμως αυτή τον τροφοδοτεί και τον οδηγεί.
Και ανάλογα με την προκοπή του ανέρχεται ή κατέρχεται ή μένει στην ιδία κατάσταση. Εάν έχει ζήλο και αυταπάρνηση ανεβαίνει σε θεωρία, την οποία διαδέχεται φωτισμός θείας γνώσεως και λίγη απάθεια. Εάν ψυχρανθεί ο ζήλος, η προθυμία, τότε συστέλλεται και η ενέργεια της χάριτος.
Γι’ αυτόν που λες ότι γνωρίζει να προσεύχεται, είναι εκείνος που γνωρίζει τι εύχεται και τι ζητά από τον Θεό. Αυτός που γνωρίζει να προσεύχεται δεν βαττολογεί, δεν ζητά περιττά• αλλά γνωρίζει τον τόπο, τον τρόπο και τον καιρό και ζητά τα αρμόδια και ωφέλιμα της ψυχής του. Επικοινωνεί νοερά με το Χριστό. Τον πιάνει και τον κατέχει και “δεν θα σε αφήσω, λέγει, εις τον αιώνα”.
Εκείνος που προσεύχεται ζητά την άφεση των αμαρτιών, ζητά το έλεος του Κυρίου. Εάν ζητά και μεγάλα, όχι στον κατάλληλο καιρό, δεν του τα δίδει ο Κύριος. Διότι ο Θεός τα δίνει με τάξη. Και, αν εσύ τον κουράζεις ζητώντας, αφήνει το πνεύμα της πλάνης και προσποιείται τη χάρη και σε πλανά, δείχνοντάς σου άλλα αντί άλλων.
Γι’ αυτό δεν είναι ωφέλιμο να ζητά κανείς τα υπέρμετρα. Αλλά, και αν εισακουσθεί προ του καθαρισμού, όταν δεν είναι στην τάξη, γίνονται φίδια και βλάπτουν. Συ έχε μετάνοια καθαρή, κάνε σε όλους υπακοή, και μόνη της η χάρη θα έλθει χωρίς εσύ να το ζητάς». (Γέροντος Ιωσήφ, «Έκφρασις Μοναχικής εμπειρίας», επιστ. Ι΄, εκδ. Ι.Μ. Φιλοθέου, σ. 84-88. - απόσπασμα σε νεοελληνική απόδοση).
Προς τούτοις, σε συνδυασμό με τη βοήθεια της Θείας Χάριτος, πολλοί από τους σημερινούς Ρωμηούς συνεχίζουν να φέρουν μέσα στη φαντασία τους στοιχεία της λατρείας του Θεού, καθώς ομοίως και άλλες απλές νοητές σκηνές και εικόνες από τη δοξασμένη Βασιλεύουσα.
Θεϊκές, ζωντανές, όσο και συγκινητικές εικόνες της καθημερινής λατρευτικής ζωής της Ρωμηοσύνης και των Ρωμηών, όπως είναι για παράδειγμα και η επόμενη νοερή εικόνα, βγαλμένη μέσα από την καρδιά της δοξασμένης Κωνσταντινούπολης.
Όπου τότε, ο Ρωμηός Αυτοκράτορας, οι αξιωματούχοι, μαζί με τους ιερείς, μαζί με τις λαμπάδες και τα εξαπτέρυγα, έκαναν τη Μεγάλη Είσοδο στο μεγαλοπρεπή Ναό της του Θεού Σοφίας. Όλοι τους ξυπόλυτοι και ασκεπείς στο κέντρο του επιβλητικού Ναού τιμούσαν ευλαβικώς τον «Βασιλέα των όλων» ή την Κεφαλή ολόκληρου του σώματος της εκκλησιαστικής Ελληνο-Ρωμηοσύνης. Το Βασιλιά των Βασιλέων Κύριο Ιησού Χριστό.
Βεβαίως, οι Δυτικοί του Πάπα και του Ορθολογισμού δεν είχαν τέτοιες εκστατικές στιγμές, όπως είχαν αντίστοιχα οι Ελληνορωμηοί. Παραμέρισαν, βλέπετε, το Χριστό και στη θέση του έβαλαν τον «αλάθητο με τα πρωτεία» άνθρωπο-Πάπα. Ο πηλός «Πάπας-δημιούργημα» πήρε τη θέση του «Χριστού-Δημιουργού».
Για τους άθεους Φράγκους το χοϊκό ανθρώπινο δημιούργημα ή ο «Δυτικός Πάπας» έγινε ο νέος, αλαζών, υπερήφανος και προσκυνούμενος κοσμικός «Χριστός» τους. Παραμέρισαν, ομοίως, την καρδιά και την ψυχή και στη θέση τους οι Φράγκοι τοποθέτησαν το νου, την ανθρώπινη λογική του δήθεν σπουδαίου αναγεννητικού Διαφωτισμού.

- Υπόγραψε
- Δεν υπογράφω...
- Υπόγραψε είπα
- Δεν υπογράφω... το σκέφτομαι...
- Υπόγραψε και θα πάρεις επιχορήγηση και μία θεσούλα στην ΕΡΤ
- Πού υπογράφω;;;;;;;;;;;;

χωρίς λόγια

Τσίπρα, Καμένε, εδώ και τώρα ξεκουμπιστείτε! Οι Έλληνες κινδυνεύουν να πεθάνουν από ακατάσχετη ναυτία!...

Αναφορά όχι μόνο στους ΗΡΩΕΣ, Ελλαδίτες και Ελληνοκύπριους, αλλά και στους προδότες.

  
Πολλά τα λάθη και οι παραλείψεις κατά τη διάρκεια των δύο τουρκικών εισβολών του 1974. Υπήρχαν όμως και πράξεις που άγγιξαν τα όρια της προδοσίας, τόσο από Ελλαδίτες αξιωματικούς, όσο και από Ελληνοκύπριους. Για παράδειγμα ο Διοικητής της Αμμοχώστου Συνταγματάρχης Κ. Ζαρκάδας, πού όχι μόνο εγκατέλειψε τους στρατιώτες του στο έλεος του Θεού, αλλά φεύγοντας τους πήρε και τα αποθέματα της βενζίνης. Σκατά στον τάφο του!

 

Ο νομικός Πάνος Ιωαννίδης, πρόσφυγας από την Αμμόχωστο και πρόεδρος της Κίνησης για Ελευθερία και Δικαιοσύνη στην Κύπρο, κάνει μίαν από καρδιάς αφήγηση για τα γεγονότα της κατάληψης της Αμμοχώστου. Η κατάθεσή του αποτελεί μαρτυρία μιας προδοσίας, αποτελεί τροφή για προβληματισμό και υπενθύμιση για όσους τείνουν να ξεχνούν. Ο Ελλαδίτης Διοικητής Συνταγματάρχης Κ. Ζαρκάδας, ο οποίος σύμφωνα με μαρτυρίες εθεάθη να περιφέρεται μονολογώντας: «ότι είναι να γίνει, θα γίνει … δε χρειάζεται να είμαστε προκλητικοί…»
Ο ίδιος ο Διοικητής Συνταγματάρχης Κ. Ζαρκάδας διέταξε «Άμεση υποχώρηση, η κατάληψη της παλαιάς Αμμοχώστου δεν είναι δική σας δουλειά…»!
Τόλμησαν οι έφεδροι να ρωτήσουν «τίνος δουλειά είναι, άραγε, η απελευθέρωση της Αμμοχώστου, εάν όχι των Αμμοχωστιανών υπερασπιστών της…», για να πάρουν την ίδια παγερή απάντηση: «Σας διατάζω να υποχωρήσετε αμέσως». Με αυτήν τη διαταγή, η ευκαιρία για κατάληψη της εντός των Τειχών Αμμοχώστου χάθηκε οριστικά... Ο Διοικητής Αμμοχώστου Συν/χης Κ.Ζαρκάδας, φρόντισε έγκαιρα να ολοκληρώσει το δικό του μέρος της προδοσίας: Πρόδωσε την Αμμόχωστο από τις πρώτες ώρες, της πρώτης ημέρας, της πρώτης φάσης της Εισβολής, εκτελώντας με απόλυτη ακρίβεια τις εντολές που είχε πάρει και που μόνο εκείνος γνώριζε...Το γεγονός ότι ο ρόλος του Συν/χη Κ.Ζαρκάδα και των ανθρώπων του είχε τελειώσει από την πρώτη μέρα, αποδείχθηκε μόλις ανακοινώθηκε η προσωρινή κατάπαυση πυρός, χάριν των δήθεν «συνομιλιών της Γενεύης». Με το πρόσχημα ότι «όφειλαν να επισκεφθούν το ΓΕΕΦ», ο Διοικητής Κ.Ζαρκάδας και το επιτελείο του εξαφανίστηκαν οριστικά, εγκαταλείποντας όλα τα Τμήματα και την Αμμόχωστο χωρίς Στρατιωτική Διοίκηση...
Τη βενζίνη που ψάχναμε, για την κατασκευή τών -ίσως σωτήριων- βομβών Μολότοφ, την είχε πάρει μαζί του ο Συν/χης Κ.Ζαρκάδας .Ο επίλογος της 15ης Αυγούστου 1974 γράφτηκε στη Δερύνεια, όπου δεχθήκαμε την ανακούφιση του Λοχαγού Κάτσιου, που μας είδε ζωντανούς, αλλά και στο Φρέναρος, όπου είχαμε κακό συναπάντημα με τον ατιμώρητο προδότη Συν/χη Κ.Ζαρκάδα, για να ακούσουμε τη σαρκαστική απορία του: «Μπα, κύριε Ανθυπολοχαγέ, σωθήκατε όλοι!». Ειλικρινά, θα ήθελα να μου είχε περισσέψει μια τελευταία σφαίρα...

Αυτό είναι το προπαγανδιστικό κανάλι της αριστεράς... η ΕΡΤ!

Τίς ἡμᾶς χωρίσει ἀπὸ τῆς ἀγάπης τοῦ Χριστοῦ; Θλῖψις ἢ στενοχωρία ἢ διωγμὸς ἢ λιμὸς ἢ γυμνότης ἢ κίνδυνος ἢ μάχαιρα; Καθὼς γέγραπται ὅτι «ἕνεκά σου θανατούμεθα ὅλην τὴν ἡμέραν· ἐλογίσθημεν ὡς πρόβατα σφαγῆς». Ἀλλ᾿ ἐν τούτοις πᾶσιν ὑπερνικῶμεν διὰ τοῦ ἀγαπήσαντος ἡμᾶς. Πέπεισμαι γὰρ ὅτι οὔτε θάνατος οὔτε ζωὴ οὔτε ἄγγελοι οὔτε ἀρχαὶ οὔτε δυνάμεις οὔτε ἐνεστῶτα οὔτε μέλλοντα οὔτε ὕψωμα οὔτε βάθος οὔτε τις κτίσις ἑτέρα δυνήσεται ἡμᾶς χωρίσαι ἀπὸ τῆς ἀγάπης τοῦ Θεοῦ τῆς ἐν Χριστῷ ᾿Ιησοῦ τῷ Κυρίῳ ἡμῶν. (ρωμ. η 38-39)

Tω αυτώ μηνί IΖ΄, μνήμη της Aγίας και καλλινίκου Mάρτυρος Mαρίνης.

* Eπιπρέπει σοι, πώς αν είποις, Mαρίνα,
Σων αιμάτων έρευθος, α ξίφει χέεις.
Εβδομάτη δεκάτη Mαρίναν κτάνε φάσγανον οξύ.

Aύτη εκατάγετο μεν από ένα χωρίον της Πισσιδείας, ήτον δε θυγάτηρ μονογενής Aιδεσίου τινός ιερέως των ειδώλων, κατά τους χρόνους Kλαυδίου Kαίσαρος εν έτει σο΄ [270]. Όταν δε έγινε δώδεκα χρόνων, απέθανεν η μήτηρ της. Όθεν παρεδόθη η Aγία από τον πατέρα της εις μίαν γυναίκα, και επαρακάλει τον Θεόν να την αξιώση της των Xριστιανών πίστεως, την οποίαν εδιδάσκετο από μερικούς Xριστιανούς, οπού ευρίσκοντο εις το ειρημένον χωρίον. Όταν δε έγινε δεκαπέντε χρόνων, τότε επόθησεν η Aγία να μαρτυρήση διά την του Xριστού αγάπην. Όθεν μαθών δι’ αυτήν ο ηγεμών Oλύμβριος, έστειλε και την επίασε, και την έβαλεν εις φυλακήν. Aφ’ ου δε επέρασαν μερικαί ημέραι, εύγαλεν αυτήν από την φυλακήν, και επαράστησεν εις το κριτήριόν του. Bλέπωντας δε αυτήν, όλος έμεινεν εκστατικός διά την ωραιότητά της. Eρωτηθείσα δε από αυτόν, πώς ονομάζεται, και ποίαν τύχην και κατάστασιν έχει, απεκρίθη η Aγία. Mαρίνα ονομάζομαι, της Πισσιδείας είμαι γέννημα και θρέμμα, και το του Kυρίου μου Iησού Xριστού επικαλούμαι όνομα. Όθεν επειδή δεν έστερξε να αρνηθή τον Xριστόν, επρόσταξεν ο ηγεμών να εξαπλωθή κατά γης, και να καταξεσχισθή άσπλαγχνα με ραβδία. Όθεν τούτου γενομένου, η γη εκοκκίνισεν από το πολύ αίμα οπού έτρεξεν. Έπειτα επρόσταξε να κρεμασθή η Aγία, και να ξεσχίζεται το σώμα της εις πολλήν ώραν, και μετά ταύτα έβαλεν αυτήν εις την φυλακήν. Έγινε δε εκεί σεισμός μεγάλος, ώστε οπού εσαλεύθη η φυλακή, και ιδού ευγήκεν από ένα μέρος της φυλακής ένας δράκων, ο οποίος συρόμενος κατά γης, έκαμνεν ένα φοβερόν συρισμόν, και εφάνη ότι έχυσε φωτίαν τριγύρω εις την Aγίαν. Eπειδή δε η Aγία εφοβήθη πολλά, και έγινε σύντρομος διά την θεωρίαν ταύτην, προσηύχετο εις τον Θεόν. Όθεν ο φοβερός εκείνος δράκων μεταβληθείς, εφαίνετο ωσάν ένας μαύρος σκύλος. H δε Mάρτυς αρπάσασα τούτον από τας τρίχας, και ευρούσα εκεί ένα σφυρί ερριμμένον, έδειρεν αυτόν εις την κεφαλήν και εις την ράχιν, και τελείως αυτόν εταπείνωσε. Mετά ταύτα εφέρθη η Aγία εις δευτέραν εξέτασιν, και μένουσα στερεά εις την του Xριστού πίστιν, καίεται με αναμμένας λαμπάδας, και βάλλεται κατακέφαλα μέσα εις ένα αγγείον γεμάτον από νερόν. Aβλαβής δε φυλαχθείσα, ετράβιξεν εις την πίστιν του Xριστού πολλούς απίστους, οι οποίοι απεκεφαλίσθησαν και έλαβον τους στεφάνους της αθλήσεως. Όθεν θυμωθείς ο ηγεμών, απέκοψε την αγίαν αυτής κεφαλήν.

(από το βιβλίο: Αγίου Νικοδήμου Αγιορείτου Συναξαριστής των δώδεκα μηνών του ενιαυτού. Τόμος Γ´. Εκδόσεις Δόμος, 2005)

ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΘΕΟΛΟΓΙΑ ΚΑΙ π. ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΘΕΡΜΟΣ

Ο π. Βασίλειος Θερμός σκανδαλίζει συστηματικά, για δεκαετίες, το πλήρωμα της Εκκλησίας, με τις κατά συρροήν κακοδοξίες που διατυπώνει, για διάφορα ποιμαντικά και θεολογικά θέματα. 

 Η κακόδοξη σκέψη του π. Βασίλειου Θερμού πηγάζει από τον Νεονικολαιτισμό των Ρώσσων της διασποράς και από το θεολογικό υπόβαθρο του φιλελεύθερου (liberal) Προτεσταντισμού. Έχει, επίσης, υιοθετήσει αβασάνιστα τις αρχές της ψυχοθεραπείας.

 Ως γνωστόν ο Νεονικολαιτισμός, η ψυχοθεραπεία και ο φιλελεύθερος (liberal) Προτεσταντισμός ανατροφοδοτούνται σε όλα τα επίπεδα. Η θεολογική συνείδηση του π. Βασίλειου έχει τόσο πολύ αλλοιωθεί από τις πλάνες του Προτεστατνισμού, ώστε νομίζει ότι οι παραδοσιακοί θεολόγοι υιοθετούν την φονταμενταλιστική ερμηνευτική της Αγίας Γραφής, που ακολουθούν οι Fundamentalists Προτεστάντες.!!! 

 Ο ίδιος, φυσικά, υιοθετεί 100% την φιλελεύθερη (liberal) προτεσταντική ερμηνεία της Αγίας Γραφής. Δεν έχει την παραμικρή υποψία ότι, πέραν της “φονταμενταλιστικής” και “φιλελεύθερης” ερμηνευτικής των Προτεσταντών, υπάρχει η “κατά πνεύμα” ερμηνεία των ιερών κειμένων σύμφωνα με την αρχή "Οἱ Προφῆται ὡς εἶδον, οἱ Ἀπόστολοι ὡς ἐδίδαξαν, ἡ Ἐκκλησία ὡς παρέλαβεν, οἱ Διδάσκαλοι ὡς ἐδογμάτισαν, ἡ Οἰκουμένη ὡς συμπεφώνηκεν", που συνιστά την ορθόδοξη ερμηνευτική της Αγίας Γραφής. Αυτό λ.χ. κατέστη απολύτως σαφές όταν ασχολήθηκε με την διδασκαλία του Αποστόλου Παύλου για την ομοφυλοφιλία. 

 Ο π. Βασίλειος διορθώνει τον Απόστολο Παύλο στο θέμα της ομοφυλοφιλίας, επειδή -κατά την άποψή του- ο κορυφαίος Απόστολος, ως άνθρωπος της εποχής του, κατέγραψε στην Αγία Γραφή τις πλανεμένες αντιλήψεις της εποχής του.!!! 

 Επίσης! 
Η εκπροτεσταντισμένη του σκέψη τον οδήγησε να υιοθετήσει την κακοδοξία ότι η καταστροφή των Σοδόμων και τα Γομόρρων έγινε, όχι εξαιτίας της αμαρτίας της ομοφυλοφιλίας, αλλά για το αφιλόξενο των κατοίκων της Πενταπόλεως. 

 Η ερμηνεία αυτή -ως γνωστόν- είναι πολύ διαδεδομένη μεταξύ των φιλελεύθερων (liberal) Προτεσταντών. 

Το πιο σημαντικό είναι ότι ο π. Βασίλειος, όχι μόνον αρνείται την διδασκαλία του Αποστόλου Παύλου για την ομοφυλοφιλία, αλλά φτάνει στο σημείο να μη θεωρεί την ομοφυλοφιλία πάθος.!!!
 Η θέση αυτή είναι θεολογικά διάτρητη. 

Οι Ιεροί Κανόνες των Οικουμενικών Συνόδων, επιβάλλουν αυστηρά επιτίμια για όλα τα σοβαρά σαρκικά αμαρτήματα (πορνεία, μοιχεία, ομοφυλοφιλία, κτηνοβασία κτλ.). 
Είναι χαρακτηριστικό ότι κανονίζονται με πολλά χρόνια αποχής από την Θεία Κοινωνία, ανάλογης χρονικής διάρκειας, με αυτά που η Εκκλησία επιβάλλει στους φονείς, όσοι πέφτουν σε σοβαρές σαρκικές αμαρτίες. 
Κατά τα άλλα η Εκκλησία δεν θεωρεί την ομοφυλοφιλία πάθος!!!

  Η προσέγγιση του π. Βασίλειου δείχνει ότι αγνοεί ή περιφρονεί συνειδητά την βασική διδασκαλία της Εκκλησίας ότι η αμαρτία αρχίζει από τις αισθήσεις ή την φαντασία, που ανακαλεί τις αισθήσεις, γίνεται αποδεκτή από τον νου και μετά εκδηλώνεται σαν πράξη. 

 Η ορθόδοξη θεώρηση της αμαρτίας αντιστρατεύεται ευθέως τις αρχές της ψυχοθεραπείας που στηρίζονται στην αρχή there are no right or wrong feelings unless you act upon them. 

Αφού, λοιπόν, αρνείται στην πράξη το γνωστό πατερικό σχήμα προσβολή, συνδυασμός, συγκατάθεση, πράξη και υιοθετεί τους όρους της ψυχοθεραπείας, είναι φυσικό να αρνείται την θεολογία και την ποιμαντική της Εκκλησίας για τα σαρκικά αμαρτήματα. 

 Ο π. Βασίλειος, από δεκαετίες, διατυπώνει γραπτώς τις κακοδοξίες του. 
Γιατί, άραγε, δεν βρέθηκε ένας αρχιερέας να φέρει το θέμα στην Ιερά Σύνοδο;
 πηγή

17 Ιουλίου 1926 _Η γέννηση του ποιητή Ν.Καρούζου

 

Σὰ νὰ μὴν ὑπήρξαμε ποτὲ
κι ὅμως πονέσαμε ἀπ᾿ τὰ βάθη.
Οὔτε ποὺ μᾶς δόθηκε μία ἐξήγηση
γιὰ τὸ ἄρωμα τῶν λουλουδιῶν τουλάχιστον.
Ἡ ἄλλη μισή μας ἡλικία θὰ περάσει
χαρτοπαίζοντας μὲ τὸ θάνατο στὰ ψέματα.
Καὶ λέγαμε πὼς δὲν ἔχει καιρὸ ἡ ἀγάπη
νὰ φανερωθεῖ ὁλόκληρη.
Μία μουσικὴ
ἄξια τῶν συγκινήσεών μας
δὲν ἀκούσαμε.
Βρεθήκαμε σ᾿ ἕνα διάλειμμα τοῦ κόσμου
ὁ σῴζων ἑαυτὸν σωθήτω.
Θὰ σωθοῦμε ἀπὸ μία γλυκύτητα
στεφανωμένη μὲ ἀγκάθια.
Χαίρετε ἄνθη σιωπηλὰ
μὲ τῶν καλύκων τὴν περισυλλογὴ
ὁ τρόμος ἐκλεπτύνεται στὴν καρδιά σας.
Ἐνδότερα ὁ Κύριος λειτουργεῖ
ἐνδότερα ὑπάρχουμε μαζί σας.
Δὲν ἔχει ἡ ἁπαλὴ ψυχὴ βραχώδη πάθη
καὶ πάντα λέει τὸ τραγούδι τῆς ὑπομονῆς.
Ὢ θὰ γυρίσουμε στὴν ὀμορφιὰ
μία μέρα…
Μὲ τὴ θυσία τοῦ γύρω φαινομένου
θὰ ἀνακαταλάβει, ἡ ψυχὴ τὴ μοναξιά της.

διάλογος πρώτος

Βρε τους Ρώσους! Χρηματοδοτούσαν, λέει, ακροδεξιούς και συλλαλητήρια, για να χαλάσουν τη μαγιονέζα των "αριστεριστών" εθνικών μας δολοφόνων!...

Η ΓΑΡ ΔΥΝΑΜΙΣ ΜΟΥ ΕΝ ΑΣΘΕΝΕΙΑ ΤΕΛΕΙΟΥΤΑΙ

  Ο κλινήρης μοναχός Σωφρόνιος,σε μοναστήρι στα Χανιά της Κρήτης: Συμφωνώ σε όλα πλην ευθανασίας !
 Ο κλινήρης μοναχός Σωφρόνιος, ο οποίος πάσχει από την τερματική Νόσο Κινητικού Νευρώνος, παραχώρησε πρόσφατα μια συγκλονιστική συνέντευξη στο Crete TV, με την βοήθεια βλεμματικού συστήματος πληκτρολόγησης.
.
ΕΡ: Λένε ότι ο πόνος ολοκληρώνει την ύπαρξη. Εσείς το βιώνετε αυτό και πώς;
.
ΑΠ: Ο πόνος είναι ένα μεγάλο σχολείο και διδάσκει την αυτογνωσία η οποία οδηγεί στην αδελφογνωσία και εν τέλει στη θεογνωσία. Ο πόνος σε ταπεινώνει και με την ταπείνωση, η καρδιά μας μαλακώνει και ανοίγει στο Θεό και στον συνάνθρωπο μας. Επικοινωνώ με ανθρώπους σε όλο το κόσμο που υποφέρουν από σωματικές ή ψυχικές ασθένειες. Με την βοήθεια του Θεού, με την εμπειρία μου στο κρεβάτι του πόνου, τους καταλαβαίνω, έστω και λίγο για να τους πω ένα παρήγορο λόγο, ένα λόγο του Χριστού μας. Σήμερα, υπάρχει τόση μοναξιά στον κόσμο και ταραχή και φόβος. Εμείς οι Χριστιανοί που έχουμε το δώρο Θεού να γνωρίζουμε τον Χριστό πρέπει να μοιραζόμαστε με τον συνάνθρωπο μας την χαρά, την γαλήνη και την αγάπη που είναι ο Χριστός. Δεν είναι αυτός ο στόχος της ύπαρξής μας, να σωθούμε όλοι;
.
ΕΡ: Τι θα λέγατε σε κάποιον που θέλει να κάνει ευθανασία;
.
ΕΡ: Η ζωή είναι ένα δώρο του Θεού προς όλους μας. Το καταλαβαίνω αυτό καλύτερα από ποτέ τώρα που είμαι στο κρεβάτι. Κανείς μας δεν ήρθε στη ζωή με τη θέλησή του. Οπότε πώς μπορείς να δώσεις ένα τέλος στη ζωή σου, αφού στην ουσία δεν σου ανήκει ; Αυτό κατά τη γνώμη μου είναι το πρόβλημα της εποχής μας, καλλιεργεί στο σύγχρονο άνθρωπο ένα εγωκεντρικό τρόπο ζωής, αποκομμένο από το κοινωνικό σύνολο, από την οικογένεια, τη γειτονιά, την πατρίδα κ.λπ. με αποτέλεσμα να θεωρούμε ότι είμαστε ανεξάρτητοι, αυτοκινούμενοι σε αυτό τον κόσμο. Νομίζω είναι λάθος θεώρηση της ζωής που οδηγεί τον άνθρωπο της εποχής μας από την «αυτοθέοση» στην αυτοκτονία. Καταλαβαίνω ότι δε θέλει ο ασθενής να γίνει βάρος στους άλλους ή δε θέλει τους αγαπημένους του να τον βλέπουν να υποφέρει. Είναι πολύ ταπεινωτικό – το ξέρω πολύ καλά. Αλλά ο ταπεινός έχει την Βασιλεία του Θεού, όχι ο εγωιστής.
.
ΕΡ: Πιστεύετε ότι εάν δεν είχατε πίστη θα είχατε την ίδια στάση απέναντι στον πόνο;
.
ΑΠ: Χωρίς τον Χριστό θα ήμουν χάλια. Υπάρχει ένας άλλος πόνος που είναι οδυνηρότερος του πόνου για τον οποίο μιλούμε. Και αυτός είναι ο πόνος που νιώθει η ψυχή, όταν της λείπει η παρουσία του Θεού, που ζωογονεί τα πάντα και δίδει νόημα και σε αυτόν τον ανθρώπινο πόνο. Η απουσία του Θεού από τη ζωή του ανθρώπου σήμερα, είναι ο οδυνηρότερος και πιο αβάσταχτος πόνος.
.
ΕΡ: Στο κρεβάτι του πόνου έρχονται στιγμές που σας κάνει να αμφισβητήσετε το Θεό και την πίστη σας;
.
ΑΠ: Το αντίθετο, με ενώνει με το Θεό και νιώθω την Αγάπη και την παρουσία Του πιο έντονη. Αλλά δεν σημαίνει ότι δεν έρχονται και οι στιγμές της ανθρώπινης αδυναμία. Ο Χριστιανός χρειάζεται πίστη, ανδρεία, και τόλμη. Ο Θεός δεν σας εγκαταλείπει ποτέ.
.
ΕΡ: Πώς μπορεί να γίνει ο πόνος ευλογία; Τί μπορεί να σημαίνει "ζωή" όταν είσαι καθηλωμένος στο κρεβάτι του πόνου;
.
ΑΠ: Ο πόνος και οι δυσκολίες μερικές φορές είναι ανυπόφοροι για τον άνθρωπο. Αυτές τις στιγμές νιώθω την παρουσία και την παρηγοριά του Θεού πιο έντονα. Νομίζω και σε αυτά τα δύο ερωτήματα η απάντηση μπορεί να δοθεί από Εκείνον που κι εγώ τη λαμβάνω στις δύσκολες στιγμές μου, όταν ενατενίζω τον παθόντα και εσταυρωμένο Χριστό. Αυτός πρώτος μετέτρεψε τον δικό Του πόνο σε ευλογία. Και η δική Του ζωή πάνω στο Σταυρό δοξάστηκε και παρέμεινε στην ιστορία ως ο Βασιλεύς της Δόξης. Είναι το πρότυπο και συγχρόνως η ανάπαυση κάθε πονεμένου.
.
ΕΡ: Ποιές είναι οι δυσκολίες της ασθενείας σας;
.
ΑΠ: Έχω ALS/MND - η ασθένεια του Stephen Hawking. Δεν έχει θεραπεία. Είμαι παράλυτος, μόνο κουνώ τα βλέφαρα και τα χείλη μου. Δεν καταπίνω, σιτίζομαι από ένα γαστροσωλήνα. Δεν αναπνέω μόνος μου, παρά μόνο με την υποστήριξη ενός αναπνευστήρα. Μπορώ να σας πω λεπτομέρειες, αλλά αρκεί να πω ότι δεν μπορώ να κάνω τίποτα χωρίς την βοήθεια κάποιου να με φροντίζει. Ως λαϊκός ήμουν πολύ ανεξάρτητος σε ένα βαθμό πολύ εγωιστικό. Τώρα που δεν μπορώ να κάνω το παραμικρό χωρίς κάποιον άλλον, καταλαβαίνω γιατί ο Χριστός μας δίδαξε να είμαστε ενωμένοι σε ένα σώμα. Χρειαζόμαστε ο ένας τον άλλον, να είμαστε σε μια κοινωνία με τους συνάνθρωπους μας.
.
ΕΡ: Πόσα χρόνια βρίσκεστε στο κρεβάτι και πως γίνεται η επικοινωνία;
.
ΑΠ: Είμαι 6 χρόνια μόνιμα στο κρεβάτι. Επικοινωνώ με ένα σύστημα του υπολογιστή που μου επιτρέπει να γράφω με τα μάτια μου. Δόξα τω Θεώ! Βλέπετε, τί οικονομεί ο καλός Θεός!
.
ΕΡ: Τί θεωρείτε πως κερδίσατε ως το πιο θετικό από την ασθένεια σας;
.
ΑΠ: Χωρίς αμφιβολία, το πιο θετικό είναι η ένωση μου με τον Θεό, που νοιώθω την αγάπη Του να γεμίζει την καρδιά μου.
.
ΕΡ: Η σχέση σας με τους αδερφούς σας στην Ι.Μ. Γουβερνέτου, πώς είναι τώρα με την ασθένεια σας;
.
ΑΠ: Είμαι πολύ ευλογημένος στην Ι.Μ. Γουβερνέτου. Είναι ένας άγιος τόπος κάτω από την σκέπη της Παναγίας. Με την έντονη παρουσία του Αγίου Ιωάννη του Ερημίτη και τόπος μαρτύρων – έχει πολύ χάρη. Μες στην Θεία Οικονομία έχω ένα πολύ ευλογημένο ηγούμενο, τον γέροντα Ειρηναίο, άνθρωπο του Θεού, γεμάτο αγάπη. Η αδελφότητα είναι πολύ αγαπημένη με πατέρες ταπεινούς, που κάνουν τον αγώνα τους. Με φροντίζουν με θυσιαστική αγάπη. Ένα παράδειγμα για την αγάπη που υπάρχει εδώ: Ταυτόχρονα ως δόκιμος παρουσιάστηκε η ασθένειά μου. Διαγνώστηκε ΑLS, μια ανίατη ασθένεια . Όταν έμαθα ποιά θα είναι η εξέλιξή της είπα στον γέροντά μου ότι δεν θέλω να γίνω βάρος στην αδελφότητα και δεν θα μονάσω. Όμως ο γέροντας και όλοι οι πατέρες είπαν ότι με θέλουν όπως είμαι. Αυτή είναι η αγάπη του Χριστού.
.
ΕΡ: Τι θα ήθελες να έλεγες στους τηλεθεατές που σε παρακολουθούν αυτήν την στιγμή, ασθενείς και μη;
.
ΑΠ: Η ζωή χωρίς Χριστό δεν είναι ζωή. Με τον Χριστό στο κέντρο της ζωής σας έχετε αγάπη, γαλήνη και η ζωή έχει άλλο νόημα. Όπως ο άγιος Πορφύριος έλεγε: «Ο Χριστός είναι το παν».

μας τόστειλε το mail

Το εφεύρημα των "Ρώσων πρακτόρων" αποσκοπεί στην παράλυση της αντίστασης! Μην πιστεύετε τους ξενόδουλους "αριστεριστές" απατεώνες!...

 
Είπε Γέρων:Όσο περισσότερο ωριμάζουμε τόσο περισσότερο συνειδητοποιούμε ότι δεν είμαστε τέλειοι και δυνατοί.
Η διαδικασία της ωρίμανσης συνοδεύεται από αυτογνωσία και αυτογνωσία σημαίνει συναίσθηση της αδυναμίας και της ατέλειας.
Μαθαίνουμε να σεβόμαστε και να δεχόμαστε τον εαυτό μας γι αυτό που είναι και όχι γι αυτό που θα θέλαμε να είναι.

Συμφιλιωνόμαστε με τον εαυτό μας. Ησυχάζουμε αναγνωρίζοντας νηφάλια τις πρακτικές μας δυνατότητες και δεν έχουμε υπερβολικές απαιτήσεις από τον εαυτό μας. Έτσι βοηθάμε τον εαυτό μας να βιώνει εσωτερική αρμονία, γαλήνη και ισορροπία.
Αξιοποιούμε το δυναμικό μας στο έπακρο χωρίς όμως να ταλαιπωρούμε και να συν- θλίβουμε τον εαυτό μας.

ΖΩΝΤΑΝΗ ΜΑΡΤΥΡΙΑ ΤΟΥ ΕΠΙΚΕΦΑΛΗΣ ΤΗΣ ΑΜΥΝΑΣ ΤΟΥ ΣΤΡΑΤΟΠΕΔΟΥ ΤΑΞΙΑΡΧΟΥ Ε.Α ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΣΤΑΥΡΟΥΛΟΠΟΥΛΟΥ

Ένας μεγάλος ΑΝΔΡΑΣ με τα γράμματα κεφαλαία! 
Πέθανε στις 11 Ιουλίου του 2017 σε ηλικία 91 ετών.
Αν ήταν κάνας μόδιστρος, ή καμιά περσόνα της τηλεόρασης θα είχατε μάθει όλοι για τον θάνατο του.
Όμως ήταν ένας Ήρωας και σαν τέτοιος, έπρεπε να περάσει σιωπηλά στο Πάνθεον των Ηρώων.
Τώρα είναι μαζί με τα "παιδιά" του, που τα άφησε εκεί, στο στρατόπεδο της ΕΛΔΥΚ στις 16 Αυγούστου του 1974.
Αν είστε ελληνόψυχοι δείτε το βίντεο και ειδικά στο 31΄ και 36' . Και αν μείνετε αδάκρυτοι να μου το πείτε.
ΑΙΩΝΙΑ ΤΟΥΣ Η ΜΝΗΜΗ!

σχόλιο:όταν βλέπεις έναν 91χρονο Αξιωματικό να μην λέει ποτέ μέσα στα 45' της συνέντευξης "εγώ, εγώ εγώ..." όπως κάποιοι άλλοι, αλλά "οι άνδρες μου, οι λεβέντες μου, οι στρατιώτες μου, οι ήρωες μου, ...τα παιδιά μου" καταλαβαίνεις το μεγαλείο του Ανθρώπου, του Αξιωματικού, του Άνδρα....

Οι κατσαπλιάδες;; Μας φοβούνται!!
 Να είστε απόλυτα σίγουροι. 
Για αυτό κάνουν, όσα κάνουν...

ΚΙΦ

Τα σύνορα που πέρασα δεν είχανε φρουρό
μόνο λίγα γεράκια διψασμένα
στα γόνατά μου αράξανε ζητώντας μου νερό
και πώς να τα χορτάσω τα καημένα

Σε πολιτεία βρέθηκα που ‘ψαχνα για καιρό
στου ονείρου μου τον χάρτη τον κρυμμένο
πάω να την ψηλαφίσω τρέχω να τη χαρώ
κι αυτή με προσπερνάει με βλέμμα ξένο

Στην αγορά ζωήλατα και ξωτικά πουλιά
και κράχτες που σωσίβια διαλαλούνε
αγόρασα από ένα σε δυο γυμνά παιδιά
κι εκείνα ζαρωμένα μ’ απαντούνε:

"Οι δοκιμές μας γέρασαν νωρίς στον κόσμο αυτό
κι αν τόσο θες να κάνεις μια αβαρία
δώσε μας λίγο πράσινο Κιφ Μαροκινό
και θα στο ξεπληρώσει η Ιστορία".

Στο πάρκο ένας μπατίρης μου ζάλιζε τ’ αυτιά
πως ήσουν τράπουλα σημαδεμένη
στους τέσσερις ανέμους σκορπίσαν τα χαρτιά
πού να σε ψάξω χώρα μου χαμένη

Μουσική: Μάριος Τόκας
 Στίχοι: Άλκης Αλκαίος
Παραγωγή: Cobalt Music
Διεύθυνση Παραγωγής: Ηλίας Μπενέτος

Μεγάλωσε μέσα στη ζούγκλα, σκότωσε για αποφάγια κι επέστρεψε στην σπηλιά της 25 χρόνια μετά

Το βιβλίο της «γυναίκας Μόγλη» έχει γίνει ανάρπαστο, με την ιστορία της να θυμίζει σενάριο ταινίας... Απίστευτη είναι η ιστορία της 35χρονης πλέον Κριστίνα Ρίτσαρντσον με καταγωγή από την Βραζιλία, η οποία μεγάλωσε κι έζησε αρκετά από τα πρώτα χρόνια της ζωής της, βαθιά μέσα στην ζούγκλα του Αμαζονίου, όπου χρειάστηκε να αντιμετωπίσει άγρια θηρία για να κρατηθεί στη ζωή.
Η υπόθεση της Ρίτσαρντσον, η οποία στη συνέχεια κλείστηκε σε ορφανοτροφείο και κατέληξε στη Σουηδία μετά την υιοθεσία της από ανάδοχη οικογένεια το 1991, ξεπερνά ακόμα και τα σενάρια κινηματογραφικών ταινιών, καθώς η ίδια ισχυρίζεται ότι κατέληξε στην ζούγκλα μαζί με την μητέρα της σε ηλικία μόλις 19 ημερών, όταν η τελευταία το έσκασε από τη βίαιη και καταπιεστική οικογένειά της.

Οι δύο γυναίκες έζησαν για αρκετά χρόνια σαν ιθαγενείς, κυνηγώντας πουλιά και ζώα για να τραφούν, ενώ δεν ήταν λίγες οι φορές που χρειάστηκε να παλέψουν για τη ζωή του με τα άγρια ζώα της τροπικής ζούγκλας, ενώ η συνέχεια γράφτηκε στις παραγκουπόλεις του Σάο Πάολο.
Στις φαβέλες της βραζιλιάνικης μεγαλούπολης η 7χρονη τότε Κριστίνα ήρθε αντιμέτωπη με συμμορίες αλλά και το ανταγωνισμό μεταξύ των ρακοσυλλεκτών της περιοχής για τους «θησαυρούς» των σκουπιδιών, όπου σύμφωνα με την ίδια χρειάστηκε να καρφώσει ένα σπασμένο μπουκάλι στην κοιλιά ενός νεαρού αγοριού που απειλούσε να την σκοτώσει για ένα κομμάτι ψωμί. Αργότερα έμαθε από φήμες ότι το αγόρι είχε ξεψυχήσει χωρίς όμως ποτέ να το επιβεβαιώσει.
Αργότερα, η Κριστίνα κλείστηκε σε ορφανοτροφείο, για διάστημα λίγων μηνών, ενώ στη συνέχεια υιοθετήθηκε από μεσοαστική οικογένεια και μετακόμισε στην Σουηδία όπου ζούσε μέχρι το 2015 όταν επέστρεψε στην Βραζιλία, αποφασισμένη να βρει την βιολογική της μητέρα αλλά και να μιλήσει για τα σοκαριστικά παιδικά της βιώματα.

Τότε ήταν που βρήκε το κουράγιο να μιλήσει δημόσια για τα παιδικά της χρόνια και την απόρριψη που βίωσε μαζί με την μητέρα της, ενώ λίγο αργότερα ξεκίνησε να γράφει το βιβλίο της σε μία προσπάθεια να ευαισθητοποιήσει την κοινή γνώμη της Βραζιλίας για τα εκατοντάδες χιλιάδες παιδιά που έχουν ανάλογη τύχη με εκείνη.
Το βιβλίο της Ρίτσαρντσον με τίτλο "Never Stop Walking" («Ποτέ μη σταματάς») έχει γνωρίσει πρωτοφανή αναγνωρισιμότητα σε Ευρώπη και Λατινική Αμερική, ενώ η συγγραφέας δηλώνει αποφασισμένη να «συνεχίσει να αγωνίζεται για τα ανθρώπινα δικαιώματα και την ισότητα σε ολόκληρο τον κόσμο».
πηγή

 

Όταν αρχίσει κανείς να αισθάνεται πλουσιοπάροχα την αγάπη του Θεού, τότε αρχίζει να αγαπά με πνευματική αίσθηση και τον πλησίον. Αυτή είναι η αγάπη για την οποία μιλούν όλες οι Γραφές.
Η κατά σάρκα φιλία πολύ εύκολα διαλύεται, όταν βρεθεί κάποια ασήμαντη αιτία, γιατί δεν είναι δεμένη με την πνευματική αίσθηση.

Στον άνθρωπο όμως που στην ψυχή του ενεργεί ο Θεός, και αν συμβεί κάποιος ερεθισμός, δεν λύνεται ο δεσμός της αγάπης.

Γιατί με την θερμότητα της αγάπης του Θεού η ψυχή ξαναθερμαίνει τον εαυτό της στο καλό και γρήγορα ξαναφέρνει μέσα της την αγάπη του πλησίον με πολλή χαρά, ακόμη και αν έχει υβρισθεί ή ζημιωθεί υπερβολικά από αυτόν· και με τη γλυκύτητα του Θεού εξουδετερώνει την πικρία της φιλονεικίας.

Εκείνος που αγαπά το Θεό, πιστεύει ειλικρινά και εκτελεί τα έργα της πίστεως μ’ ευσέβεια. Εκείνος όμως που πιστεύει μόνο, χωρίς να έχει αγάπη, και αυτή την πίστη που νομίζει ότι έχει, δεν την έχει. Η πίστη του είναι ελαφρή, γιατί δεν έχει το βάρος και τη δόξα της αγάπης. Άρα η συγκεφαλαίωση όλων των αρετών είναι η πίστη που γίνεται πράξη με την αγάπη(Γαλ. 5, 6).

Ο βυθός της πίστεως, όταν τον ερευνά κανείς με περιέργεια, αναταράζεται, ενώ όταν τον παρατηρεί κανείς με απλή και απονήρευτη διάθεση, μένει γαλήνιος. Και τούτο γιατί το βάθος της πίστεως μοιάζει με το νερό της λήθης, όπου λησμονούνται όλα τα κακά, και δεν επιτρέπει να το εξετάζει κανείς με περιέργεια.

Ας πλέομε λοιπόν στο πέλαγος της πίστεως με απλότητα στη διάνοιά μας, για να μπορέσομε έτσι να φτάσομε στο λιμάνι του θελήματος του Θεού.

Άγιος Διάδοχος Φωτικής, Φιλοκαλία

Η αξία του ανθρώπου δεν είναι αυτό που κατορθώνει. Η αξία του ανθρώπου είναι το ίδιο του το είναι. Σε ένα βαθύ ερμηνευτικό επίπεδο κανείς; δεν είναι καλύτερος από εσένα. Σε ένα βαθύ ερμηνευτικό επίπεδο εσύ δεν είσαι καλύτερος από κανέναν άλλο.

Νένα Βενετσιάνου: Εβαλαν την υπογραφή μου στην Συμφωνία των Πρεσπών χωρίς να με ρωτήσουν

Η καλλιτέχνης Νένα Βενετσάνου με ανάρτησή της στον προσωπικό της λογαριασμό στο Facebook καταγγέλλει ότι ουδέποτε έδωσε τη συγκατάθεση της για να περιληφθεί το όνομα της στη λίστα των αριστερών διανοούμενων που στηρίζουν την υπογραφή Κοτζιά στις Πρέσπες.
Η κυρία Βενετσάνου διερωτάται πόσοι από τους ανθρώπους των γραμμάτων και των τεχνών συμπεριλήφθηκαν χωρίς να το γνωρίζουν.


Διαβάστε την ανάρτηση της κυρίας Βενετσάνου:
Έμεινα έκπληκτη όταν είδα το όνομά μου να φιγουράρει κάτω από ένα κείμενο που εκθειάζει την συμφωνία των Πρεσπών. Αναρωτιέμαι και πόσο είναι γνήσιες οι υπογραφές και των υπολοίπων ανθρώπων του πνεύματος και της Τέχνης κάτω από αυτό το κείμενο! Αρνούμαι στον οποιονδήποτε το δικαίωμα να χρησιμοποιεί το όνομά μου με τέτοιο θράσος κάτω από ένα κείμενο το οποίο ούτε διάβασα, ούτε το υπέγραψα ποτέ. Ποιοί είναι αυτοί που το εμπνεύστηκαν και ποιά σκοπιμότητα υπηρετούν στην πραγματικότητα; Θα ήθελα να παρακαλέσω όλους όσους είδαν το όνομά τους χωρίς να έχουν υπογράψει να το δημοσιοποιήσουν. Είναι σοβαρό. Και παρακαλώ να εκλάβουν την δημοσίευση του ονόματός μου ως συκοφαντία και βαθειά προσβολή της ακεραιότητάς μου. Όποιοι κι' αν εμπνεύστηκαν αυτή τη φάρσα είναι επικίνδυνοι για τη Δημοκρατία. Η Δημοκρατία, η φιλία και η συνεργασία των λαών όχι μόνο δεν ωφελούνται από τέτοιες κινήσεις τσουβαλιάσματος των πνευματικών ανθρώπων , αλλά πληγώνονται θανάσιμα από αυτές.

Πηγή

 

σχόλιο :Ψευτο_"αριστεροι" , γεννημένοι δολοπλόκοι και απατεώνες!

τριανταφυλλένη

Τζι’ αν αρρωστήσω μάνα μου
θέλω να μηνύσω
να `ρτεις τριανταφυλλένη μου
να σε αποσιαιρετίσω
Μεν φοηθείς τη μάνα σου
μήτε κανεναν αλλον,
μόνο τριανταφυλλένη μου
πρόφτασε δίχως άλλο.
Τζιαι ανταν να μπεις της πόρτας μου,
μεν κρύψεις τον καμό σου
Μα ρώτα τζιαι τη μάνα μου
τζιαι πε της "πού εν ο γιος σου;"
Τζιαι ανταν σε δει η μάνα μου
που λόγια εννα σε πάρει
Μα εν είσαι αγάπη πειστιτζή
στο νου σου μεν τα βάλεις
Έμπα ζερβά στην κάμαρη
τζιαι έλα δεξιά στο στρώμα
Σιύψε τριανταφυλλενη μου
τζιαι φίλα με στο στόμα
Με τα γρουσά σιερούθκια σου
βάστα την τζεφαλη μου
Βάστα με στην αγκάλη σου
ώσπου να φκει η ψυσιή μου.
Τζιαι ανταν τζιαι δεις τζιαι ποσπαστουν
τζιαι πάσιν να με θάψουν,
τες πέτρες τες ασυντυσιες
κάμε τες να με κλάψουν.
Τζιαι ανταν να με περάσουσιν
από τη γειτονιά σου,
εύκα κρυφά της μάνας σου
τζιαι τράβα τα μαλλιά σου.
Τζιαι αν αρρωστήσω μάνα μου
θέλω να σου μηνύσω

"Πρέπει να το πάρεις απόφαση, άνθρωπέ μου, ότι στη ζωή αυτή θα έχεις βάσανα, δοκιμασίες, προβλήματα, πειρασμούς. Πρέπει να τ’ αντιμετωπίζεις με γενναιότητα όλα αυτά, χρησιμοποιώντας ως όπλα την πίστη, την ελπίδα, την υπομονή."

Άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος

Πονεμένη ρωμηοσύνη

 
Βαπόρια φτάναν το ένα πίσω από τ' άλλο και ξεφόρτωναν κόσμο, έναν κόσμο ξεκουρντισμένον, αλλόκοτο, άρρωστο, συφοριασμένο, λες κι έβγαινε από φρενοκομεία, από νοσοκομεία, από νεκροταφεία. Έπηξαν οι δρόμοι, το λιμάνι οι εκκλησιές, τα σχολειά, οι δημόσιοι χώροι. Στα πεζοδρόμια γεννιόνταν παιδιά και πέθαιναν γέροι . Ενάμισι εκατομμύριο άνθρωποι βρεθήκανε ξαφνικά έξω απ' την προγονική τους γη. Παράτησαν σκοτωμένα παιδιά και γονιούς άταφους. Παράτησαν περιουσίες, τον καρπό στα δένδρα και στα χωράφια το φαΐ στη φουφού, τη σοδειά στην αποθήκη το κομπόδεμα στο συρτάρι, τα πορτρέτα των προγόνων στους τοίχους. Και βάλθηκαν να τρέχουν να φεύγουν κυνηγημένοι απ' το τούρκικο μαχαίρι και τη φωτιά του πολέμου. Έρχεται μια τραγική στιγμή στη ζωή του ανθρώπου, που το θεωρεί τύχη να μπορέσει να παρατήσει το έχει του, την πατρίδα του το παρελθόν του και να φύγει, να φύγει λαχανιασμένος αποζητώντας αλλού τη σιγουριά. Άρπαξαν οι άνθρωποι βάρκες, καΐκια, σχεδίες, βαπόρια, πέρασαν τη θάλασσα σ' έναν ομαδικό, φοβερό ξενιτεμό. Κοιμήθηκαν αποβραδίς νοικοκυραίοι στον τόπο τους και ξύπνησαν φυγάδες, θαλασσοπόροι, άστεγοι άποροι, αλήτες και ζητιάνοι στα λιμάνια του Πειραιά, της Σαλονίκης, της Καβάλας του Βόλου, της Πάτρας.
 

Ενάμισι εκατομμύριο αγωνίες και οικονομικά προβλήματα ξεμπαρκάρανε στο φλούδι της Ελλάδας, με μια θλιβερή ταμπέλα κρεμασμένη στο στήθος: «Πρόσφυγες!» Πού να ακουμπήσουν οι πρόσφυγες; Τι να σκεφτούν; τι να ξεχάσουν; τι να πράξουν; πού να δουλέψουν; πώς να ζήσουν;
Τρέμαν ακόμα απ' το φόβο. Τα μάτια τους ήταν κόκκινα απ' το αιμάτινο ποτάμι της κόλασης που διάβηκαν. Και σαν πάτησαν σε στέρεο έδαφος, μετρήθηκαν να δουν πόσοι φτάσανε και πόσοι λείπουν. Κι οι ζωντανοί δεν το πιστεύανε, μόνο άπλωναν τα χέρια τους στο κορμί τους και το ψάχνανε, για να βεβαιωθούνε πως δεν ήταν βρικόλακες. Και ψάχναν και για την ψυχή τους, να δουν αν ήταν στη θέση της. Μ' αυτή ήταν άφαντη. Είχε μείνει πίσω στην πατρίδα κοντά στους αγαπημένους νεκρούς και στους αιχμαλώτους, κοντά στα σπιτάκια, στα χωράφια, στις δουλειές….
Κι είπαν: περαστικοί είμαστε, ας βολευτούμε όπως όπως, κι αύριο θα ματαγυρίσουμε στα μέρη μας. Κι αποζητούσαν, τούτη την ελπίδα, με την ίδια λαχτάρα σαν το ψωμί το νερό και τ' αλάτι.
Τόσοι ήταν, ενάμισι εκατομμύριο ρωμιοί μικρασιάτες, που στριφογύριζαν τώρα στο καύκαλο της Ελλάδας, σαν περιπλανώμενοι ιουδαίοι διωγμένοι από τη γη της Χαναάν. Χωρίς πατρίδα χωρίς δουλειά χωρίς σπίτι. Και μόλις χτες να θυμάσαι πως ήσουνα νοικοκύρης.
Ψάχναν για τον αίτιο, αναθεμάτιζαν τον ουρανό, τη γης, τον Κεμάλ το Βενιζέλο τον Κωνσταντίνο, την Αντάντ, τον πόλεμο. Μα πριν απ΄ όλα τον ύπουλο τον Άγγλο, τον υπολογιστή, το διπλοπρόσωπο, το σφετεριστή που έκανε μπίζνες και αυτοκρατορική πολιτική με το αίμα και τη δυστυχία ενός λαού….

Διδώ Σωτηρίου : "Οι νεκροί περιμένουν"

σχόλιο:Τώρα, τι σχέση έχει αυτός ο ρωμαίγηκος πονεμένος πολιτισμός με τους λαθρεπιθήκους μουσουλμάνους που συντονισμένα εποικίζουν την Ελλάδα ,μόνο στο άρρωστο 
μυαλό τσιπρο-καπνισμένων μπορεί να ταυτιστεί!

Στον άνθρωπο όλα πρέπει να είναι ωραία: και το πρόσωπο, και το ντύσιμο, και η ψυχή, και οι σκέψεις...

~ Άντον Τσέχωφ

Ο μόνος λόγος για τον οποίο είναι αδύνατος 
ο χωρισμός Εκκλησίας και κράτους, είναι επειδή δεν υπάρχει κράτος...

Ἱερομάρτυς Ἀθηνογένης

Επίσκοπος Ἱερόθεος (Μητροπολίτης Ναυπάκτου)


Ἡ Ἐκκλησία μας σήμερα ἑορτάζει τήν μνήμη τοῦ ἁγίου ἱερομάρτυρος Ἀθηνογένους, ὁ ὁποῖος γεννήθηκε στήν Σεβάστεια τῆς Καππαδοκίας, κατά τούς χρόνους τοῦ Διοκλητιανοῦ, καί λόγῳ τῆς ἀρετῆς του καί τῆς ταπεινώσεώς του ἔγινε Ἐπίσκοπος Πηδαχθόης. Ὁ εἰδωλολάτρης ἄρχοντας τῆς περιοχῆς ἐκείνης, ὀνόματι Φιλομάρχος, συνέλαβε τόν ἅγιο, μαζί μέ τούς δέκα μαθητάς του, καί ὕστερα ἀπό πολλά βασανιστήρια τούς ἀποκεφάλισε.

Μάλιστα, κατά τόν Συναξαριστή, ὅταν ὁ ἅγιος πῆγε στό Μοναστήρι καί δέν βρῆκε τούς μαθητάς του πού εἶχαν συλληφθῆ πρίν ἀπό αὐτόν, συνάντησε μία ἔλαφο, τήν ὁποία εἶχαν ἀναθρέψει στό Μοναστήρι. Ὁ ἅγιος τήν εὐλόγησε καί εὐχήθηκε νά μή θανατωθοῦν τά ἐλαφόπουλά της ἀπό τούς κυνηγούς, καθώς ἐπίσης εὐχήθηκε κάθε χρόνο κατά τήν μνήμη του νά φέρη στό Μοναστήρι ἕνα ἀπό τά ἐλαφόπουλα πού θά γεννοῦσε. Καί, ὅπως γράφει τό Συναξάριο, κάθε χρόνο τήν ἡμέρα τῆς ἑορτῆς του ὅλοι ἔβλεπαν νά ἔρχεται ἡ ἔλαφος στήν Ἐκκλησία, μετά τήν ἀνάγνωση τοῦ Εὐαγγελίου, μαζί μέ ἕνα ἐλαφόπουλο, τό ὁποῖο ἀφιέρωνε στόν ἅγιο καί τό ὁποῖο ἔσφαζαν οἱ Χριστιανοί καί ἔτρωγαν «εἰς δόξαν καί τιμήν τοῦ ἁγίου» Ἀθηνογένους.

Στά τροπάρια τῆς Ἐκκλησίας πού ψάλλονται αὐτήν τήν ἡμέρα παρουσιάζεται ὅλο τό πνευματικό περιεχόμενο τοῦ ἁγίου Ἀθηνογένους. Κυρίως δύο σημεῖα θά ὑπογραμμισθοῦν.

 

Τό πρῶτον ὅτι, κατά τόν ἱερό ὑμνογράφο, ὁ Ἀθηνογένης φόρεσε τό λαμπρό ἔνδυμα τῆς ἱερωσύνης, τό ὁποῖο κατέστησε ἱερώτερο καί λαμπρότερο, ἀφοῦ τό ἔβαψε μέ τό αἷμα τοῦ μαρτυρίου. Ἔτσι, ἔγινε «θέσει θεούμενος» καί πρεσβεύει γιά μᾶς. Εἶναι μεγάλη εὐλογία νά λάβη κανείς τήν χάρη τῆς ἱερωσύνης, ἀλλά αὐτή ἡ ἱερωσύνη γίνεται λαμπρότερη μέ τό μαρτύριο, εἴτε τῆς συνειδήσεως εἴτε τοῦ αἵματος. Ὅποιος δέν ζῆ τήν ἱερωσύνη ὡς μαρτύριο καί θυσία δέν μπορεῖ νά καταλάβη τήν ἀξία της.

Τό δεύτερο σημεῖο εἶναι ὅτι ὁ ἅγιος Ἀθηνογένης ἀναδείχθηκε «ἱερός καθηγητής» πού παιδαγωγοῦσε τούς δέκα μαθητάς του μέ ἀσκητικούς ἀγῶνες καί μεθόδους, καί δι’ αὐτῶν καθελοῦσε τά σκιρτήματα τῶν παθῶν καί ἔτσι ἐνέκρωσε τόν ὄφι τόν ἀρχέκακο, τόν διάβολο, ὁ ὁποῖος δέν εἶχε δύναμη ἐπάνω τους. Αὐτό δείχνει πῶς ἐργάζονται οἱ ἀληθινοί ποιμένες, ἀφοῦ διαπαιδαγωγοῦν τά πνευματικά τους παιδιά μέ τήν καθιερωμένη ἐκκλησιαστική μέθοδο, μέ πνευματικές ἀσκήσεις, γιά νά νικοῦν τά πάθη καί νά εἶναι ἕτοιμοι γιά τό μαρτύριο, ἄν χρειασθῆ. Ἡ Ἐκκλησία δέν γνωρίζει ἄλλη ἀγωγή, πέρα ἀπό αὐτήν πού ἔζησαν καί δίδαξαν οἱ Προφῆτες, οἱ Ἀπόστολοι καί οἱ Πατέρες.

Πέρα ἀπό αὐτά, ὁ βίος τοῦ ἁγίου ἱερομάρτυρος Ἀθηνογένους δείχνει καί τό πῶς ἡ ἁγιότητα ἔχει ἐπίδραση καί σέ αὐτήν τήν φύση καί στά ἄλογα ζῶα, τά ὁποῖα ὑπακούουν σέ αὐτούς, γιατί ἀναγνωρίζουν σέ αὐτούς τήν Χάρη τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. 
πηγή

Συγχαρητήρια στην Αφρικανική ήπειρο που για πρώτη φορά κατάκτησε το παγκόσμιο κύπελλο ποδοσφαίρου!

Συγκεκριμένα στους 34 ποδοσφαιριστές (23 βασικοί και 11 αναπληρωματικοί), οι 23 είναι Αφρικανοί...

Το πρώτο τραγούδι του Καζαντζίδη παρά λίγο να ήταν η καταστροφή του

Η πρώτη ηχογράφηση του Στελιου , το 1952, ήταν παταγώδης αποτυχία ! Ο Μηλιόπουλος, διευθυντικό στέλεχος της Κολούμπια,  αποφαίνεται περιφρονητικά  ότι δεν κάνει ούτε για να βελάζει! Ο Γιάννης Παπαϊωάννου θα μεσολαβήσει και θα πείσει τον Μηλιόπουλο να δώσει στον νεαρό καλλιτέχνη μια δεύτερη ευκαιρία, πράγμα που έγινε και τελικά αποδείχθηκε ότι επρόκειτο για ένα τεράστιο ταλέντο.

Πανθρησκειομανία

Μποζοβίτη Σταύρου,

θεολόγου – συγγραφέως

Κάποτε τό φίδι δάγκωσε τήν Εὔα. Τό δηλητήριο διεπέρασε τήν ψυχή της ἀστραπιαῖα. Ἔπειτα καί τό σῶμα της. Τό ἴδιο καί τοῦ Ἀδάμ. Ὁ θάνατος τῆς ψυχῆς (δηλαδή ὁ χωρισμός της ἀπό τήν πηγή τῆς ζωῆς, τόν Θεό) ἦταν ἀκαριαῖος. Τοῦ σώματος ἀκολούθησε ἀργότερα.

Ἡ ἁμαρτία – πύρινο ἀστροπελέκι – ἔσκισε μονομιᾶς τό σύμπαν. Τό σατανικό δηλητήριο μόλυνε τά πάντα. Θόλωσε τή σκέψη τοῦ ἀνθρώπου, βύθισε τό πνεῦμα του σέ πυκνό σκοτάδι, ἔστρεψε τίς ἐπιθυμίες του στά παρερχόμενα τοῦ κόσμου τούτου, τό ἔσυρε στή λάσπη τῶν ἀκάθαρτων παθῶν, βύθισε τό σῶμα στόν βρωμερό βοῦρκο τῶν ἡδονῶν.

Στή διάρκεια τῶν αἰώνων πού ἀκολούθησαν τό φθονερό φίδι δέν ἔπαψε νά χύνει καί νέο δηλητήριο στίς γενιές τῶν ἀνθρώπων. Ὅπως παραπλάνησε τόν Ἀδάμ καί τήν Εὔα, ἔτσι μέ παρόμοιους ὕπουλους τρόπους ἀπεμάκρυνε τούς ἀπογόνους τους ἀπό τόν Δημιουργό τους στρέφοντάς τους πρός ἀνύπαρκτους ψευδοθεούς.

Ἐκεῖ ὅμως πού ξέσπασε μέ λυσσασμένη μανία ἦταν ὁ εὐλογημένος λαός τοῦ Θεοῦ, ὁ Ἰσραήλ. Τό φίδι, θυμωμένο καί ἀδίστακτο, παρακινοῦσε μέ μύριους δόλιους τρόπους τόν λαό τοῦ Θεοῦ νά πάψει τόν ἀπόλυτο διαχωρισμό του ἀπό τά ἄλλα ἔθνη καί νά γίνει πιό «κοινωνικός». Νά ἀναγνωρίσει ὅτι δέν εἶναι ὁ μόνος φορέας τῆς ἀληθινῆς πίστεως καί νά τιμήσει μέ σεβασμό καί λατρεία καί τούς «θεούς» τῶν εἰδωλολατρῶν. Νά παραβιάσει δηλαδή τήν ξεκάθαρη ἐντολή τοῦ Θεοῦ πού ζητοῦσε ἀπό τόν λαό Του νά ἀποφεύγει τήν ἀνάμειξή του μέ ἄλλους λαούς, γιά νά μή νοθευτεῖ ἡ ἀλήθεια τῆς πίστεώς του, ἀλήθεια τήν ὁποία τοῦ εἶχαν παραδώσει οἱ Γενάρχες καί Πατέρες του, οἱ μεγάλοι Πατριάρχες Ἀβραάμ, Ἰσαάκ καί Ἰακώβ.

Κι εἶναι ἀλήθεια ὅτι πολλές φορές τό πέτυχε. Οἱ Ἑβραῖοι πρόδωσαν τήν ἀγάπη Του καί «ἐμίγησαν ἐν τοῖς ἔθνεσι καί ἔμαθον τά ἔργα αὐτῶν· καί ἐδούλευσαν τοῖς γλυπτοῖς αὐτῶν, καί ἐγενήθη αὐτοῖς εἰς σκάνδαλον· καί ἔθυσαν τούς υἱούς αὐτῶν καί τάς θυγατέρας αὐτῶν τοῖς δαιμονίοις» (Ψάλμ. ρε΄ [105] 35-37).

Σέ ἐκεῖνες τίς κρίσιμες περιστάσεις οἱ θεόσταλτοι Προφῆτες, διαγγελεῖς τοῦ θελήματος τοῦ Θεοῦ, ὕψωναν τή φωνή τους μέ πάθος καί κατηγοροῦσαν τόν ἀχάριστο λαό ὡς πόρνο καί μοιχό. Πόρνο καί μοιχό, διότι διαρκῶς ἐγκατέλειπε τόν ἀληθινό Θεό καί προσκυνοῦσε τά εἴδωλα τῶν ἄλλων λαῶν. Ἐνῷ ὁ Θεός τόν εἶχε ἐκλέξει κατά κάποιον τρόπο ὡς σύζυγό του, ἐκεῖνος προδιδε τή συζυγική πίστη καί συνῆπτε μοιχικές σχέσεις μέ τούς δαιμονικούς «θεούς» τῶν πλανεμένων λαῶν.

Κάποτε ἡ προγονική κατάρα πού βάραινε πάνω στό γένος τῶν ἀνθρώπων ἀναιρέθηκε. Τό καταπιεστικό ἔγγραφο τῆς καταδίκης σκίστηκε πάνω στόν Γολγοθᾶ. Τό μαῦρο φίδι δέχτηκε καίριο χτύπημα στό κεφάλι. Ὡστόσο δέν ἔπαυσε νά ἐπιβουλεύεται τό πλάσμα τοῦ Θεοῦ. Τοῦ παραχωρήθηκε νά μπεῖ καί στόν νέο παράδεισο, τήν Ἐκκλησία. Καί ἐδῶ ἔσπειρε ζιζάνια, δημιούργησε πανσπερμία αἱρέσεων, πάντα μέ τόν ἴδιο σκοπό: νά ἀπομακρύνει τόν ἄνθρωπο ἀπό τόν Δημιουργό του, τήν πηγή τῆς ζωῆς καί τῆς εὐτυχίας.

Ὁ ἀσπασμός τοῦ Ἰούδα

Σήμερα, μετά ἀπό τόσες χιλιετίες καί ἀναρίθμητες γενιές ἀνθρώπων, τό σατανικό φίδι σέρνεται καί πάλι προδοτικά μέσα στήν Ἐκκλησία καί σφυρίζει σαγηνευτικά καί ὕπουλα τόν ἴδιο δολερό του σκοπό. Τό φαρμακερό του τραγούδι χαϊδεύει τά ἀφτιά τῶν ὀρθόδοξων χριστιανῶν, ἐπαναλαμβάνοντας σέ ὅλους τούς ἤχους καί μέ τίς πιό γλυκές μελωδίες τό ἴδιο πανάρχαιο ψέμα: «Μήν εἶστε ἀπόλυτοι! Ὅλοι οἱ ἄνθρωποι παιδιά τοῦ ἴδιου Θεοῦ εἶναι. Καί οἱ θρησκεῖες τους δέν εἶναι παρά διαφορετικοί δρόμοι πού ὁδηγοῦν στόν ἴδιο Θεό». «Στό τέλος ὅλων τῶν δρόμων, λένε τά ὄργανά του, δέν ὑπάρχει οὔτε Χριστός, οὔτε Μωάμεθ, οὔτε Βούδας ἀλλά μόνον ὁ Ἄρρητος»!

Οἱ ἰδέες αὐτές ἀρχικά διαδόθηκαν στόν δυτικό κόσμο ἀπό τούς γκουρού τοῦ ἰνδουϊσμοῦ. Ἔλεγε π.χ. πρίν πάνω ἀπό ἕναν αἰῶνα ὁ Σουάμι Βιβεκανάντα στήν Ἀμερική πού εἶχε πάει: «Ἄν μιά θρησκεία εἶναι ἀληθινή, τότε καί ὅλες οἱ ἄλλες εἶναι ἀληθινές… Ἐμεῖς οἱ ἰνδουϊστές ὄχι ἁπλῶς ἀνεχόμαστε, ἀλλά ἑνωνόμαστε μέ κάθε θρησκεία, προσευχόμενοι στό τζαμί τοῦ Μωαμεθανοῦ, λατρεύοντας μπροστά στή φωτιά τοῦ Ζωροάστρη καί γονατίζοντας στόν σταυρό τοῦ χριστιανοῦ». Σήμερα ἡ ἰδέα αὐτή ἔχει διεισδύσει ἐπικίνδυνα μέσα σέ ὅλο τόν χριστιανικό κόσμο.

Καί εἶναι ἀλήθεια πῶς τό σαγηνευτικό τραγοῦδι τοῦ σατανικοῦ φιδιοῦ ἀκούγεται πλέον εὐχάριστα ἀπό πλήθη ὀρθοδόξων, μάλιστα ἀπό ἡγέτες τους. Καί εἶναι συχνές οἱ συναντήσεις, οἱ ἐνέργειες, οἱ ἐκδηλώσεις μέ τίς ὁποῖες προπαγανδίζεται καί προωθεῖται ἡ σατανική ἰδέα. Ἤδη οἱ πρῶτοι ναοί τῆς τερατώδους ψευδοθρησκείας ἔχουν δημιουργηθεῖ. Στή Γερμανία, στήν καρδιά τοῦ Βερολίνου, στήν περιοχή Petriplatz, ἑτοιμάζεται ναός στόν ὁποῖοι οἱ χριστιανοί, οἱ μουσουλμάνοι καί οἱ Ἑβραῖοι θά μποροῦν νά προσεύχονται μαζί. Πρόκειται γιά τόν «Οἶκο τοῦ Ἑνός», ὅπως ἔχει ὀνομαστεῖ, καί θά ἀποτελεῖ μία ἐκκλησία, μία συναγωγή καί ἕνα τζαμί μέσα στό ἴδιο κτήριο. Τά ἀρχιτεκτονικά σχέδια ἔχουν ἐγκριθεῖ καί σύντομα ὁ βέβηλος ναός θά εἶναι ἕτοιμος. Ραβίνοι, ἰμάμηδες καί πάστορες δηλώνουν ἐνθουσιασμένοι ἀπό τό πρωτοποριακό ἐγχείρημα. Δυστυχῶς κάτι ἀνάλογο ἔχει σχεδιαστεῖ καί γιά τόν ὑπό ἀνέγερση ὀρθόδοξο ναό τοῦ ἁγίου Νικολάου πού εἶχε καταστραφεῖ μαζί μέ τούς δίδυμους πύργους στό λεγόμενο «σημεῖο μηδέν» τῆς Νέας Ὑόρκης. Οἱ ἀμερικανικές ἀρχές δέν ἔδιναν ἄδεια νά ξανακτιστεῖ, παρά μόνο ὑπό τόν ὅρο ὅτι στό κτήριο θά ὑπάρχουν χῶροι προσευχῆς καί γιά ἄλλες θρησκεῖες.

Ἔτσι, μέ τό πρόσχημα τῆς ἀγάπης προδίδεται ἡ ἀλήθεια. Ὁ Χριστός γίνεται ἕνας ἀπό τούς πολλούς «σωτῆρες». Ἡ ἀποστολοπαράδοτη παρακαταθήκη ὅτι «οὔκ ἐστιν ἐν ἄλλῳ οὐδενί ἡ σωτηρία» (Πράξ. δ΄ 12), ὅτι ὁ μόνος ἀληθινός Θεός καί Σωτῆρας τοῦ κόσμου εἶναι ὁ Χριστός, καταπατεῖται καί εὐτελίζεται ἀδιάντροπα. Ἡ αὐστηρή ἀποστολική παραγγελία «τίς κοινωνία φωτί πρός σκότος; τίς δέ συμφώνησις Χριστῷ πρός Βελίαλ;» (Β΄ Κόρ. στ΄14, 15) (ποιά ἐπικοινωνία ὑπάρχει ἀνάμεσα στό φῶς καί τό σκοτάδι; Καί ποιά συμφωνία μπορεῖ νά γίνει μεταξύ του Χριστοῦ καί τοῦ σατανᾶ;) παραβιάζεται ἐν ψυχρῷ. Νέα προδοσία συντελεῖται στόν πανάγιο χῶρο τῆς ἀμωμήτου πίστεως.

Καί τό καίριο, τό ἀδυσώπητο ἐρώτημα εἶναι τοῦτο: Οἱ πρωτοστατοῦντες σ’ αὐτές τίς κινήσεις ἡγέτες τῆς Ἐκκλησίας δέν προβληματίζονται καθόλου; Δέν βάζουν κάποιο ἐρωτηματικό στίς ἀντιλήψεις τους; Δέν συλλογίζονται ὅτι καί ἡ «ἐνδοχριστιανική» καί ἡ «πανθρησκειακή» ἑνότητα πού προωθοῦν μπορεῖ νά ἑτοιμάζει τό ἔδαφος γιά τή μεγάλη ἀπάτη τῶν αἰώνων, τήν ψευδένωση τῶν καιρῶν τῆς ἀποστασίας καί τοῦ Ἀντιχρίστου;

Ποῦ στηρίζουν τόν ἐκστατικό ἐνθουσιασμό τους; Τά ὁλοφάνερα «σημεῖα τῶν καιρῶν» δέν τά βλέπουν; Δέν ἀντιλαμβάνονται ὅτι ὁ κόσμος μας ὁδηγεῖται σέ ὁλοκληρωτισμό μέ μία παγκόσμια κυβέρνηση καί μία παγκόσμια θρησκεία; Τί πρέπει νά συμβεῖ γιά νά συνέλθουν;

Ἀνεξάρτητα ὅμως ἀπό τή στάση τῶν ἄλλων, ὅποιοι κι ἄν εἶναι αὐτοί, ὀρθώνεται μπροστά μας, μπροστά στά μάτια μας, τῶν ὀρθόδοξων πιστῶν, ἡ ὥρα τοῦ χρέους. Τί θά κάνουμε; Ἴσως κάποια στιγμή τά πράγματα ὁδηγηθοῦν πέρα ἀπό κάθε ἀνεκτό ὅριο. Σέ ἐκείνην τήν κρίσιμη καμπή πόσοι ἀπό μᾶς εἴμαστε ἀποφασισμένοι νά μείνουμε πιστοί καί ἀμετακίνητοι; Ἴσως χαρακτηριστοῦμε μισαλλόδοξοι, φανατικοί, ἐχθροί τοῦ κοινοῦ καλοῦ καί τῆς τάξεως. Ἴσως δεχθοῦμε ὕβρεις, εἰρωνεῖες, ἀφορισμούς, ἀναθέματα…

Σ’ αὐτήν τήν πειρασμική ὥρα θά ἀποκτήσουν καίρια γιά μᾶς σημασία τά λόγια τοῦ μεγάλου Ρώσου ποιητῆ Πούσκιν: «Στόν αἰῶνα τῆς ἀθλιότητας, παντοῦ σ’ ὅλες τίς τάξεις, ὁ ἄνθρωπος εἶναι τύραννος, δεσμώτης ἤ προδότης».

Ναί! Μόνον αὐτές οἱ τρεῖς ἐπιλογές ὑπάρχουν. Ἤ τύραννοι μέ τούς τυράννους, ἤ δεσμῶτες στή φυλακή, ἤ προδότες τῆς ἀλήθειας τοῦ Χριστοῦ μας. Λοιπόν, ἄς ποῦμε ναί στά δεσμά καί στό θάνατο γιά νά μείνουμε ἑνωμένοι μέ τή ζωή, τόν Χριστό, τό Α καί τό Ω τοῦ σύμπαντος κόσμου.

πηγή

Για το "διαχωρισμό" κράτους -εκκλησίας, όλοι είναι πρόθυμοι. Όμως για το διαχωρισμό κράτους-μασονίας σιωπή...

Τι πρότεινε ο αντιπρόσωπος της Εκκλησίας της Ελλάδος στην συζήτηση της ευρωπαϊκής επιτροπής για τις κοινές ευρωπαϊκές αξίες.

Το μπουμπούκι αυτό που θέλει να μας αλλάξει τα φώτα είναι ο επίσκοπος Αχαΐας...

Αν θέλουμε να καταλάβουμε «τι ακριβώς» θέλουν να μας πουν διάφοροι «προοδευτικοί» θεολόγοι και μητροπολίτες οι οποίοι μας την βγαίνουν ξαφνικά σούπερ Ορθόδοξοι αναθεματίζοντας το έθνος και την Πατρίδα και τον αγώνα υπέρ της Μακεδονίας μας, καλά θα κάνουμε να διαβάσουμε το άρθρο που ακολουθεί. Μας τα λένε μπροστά μας, εμείς δεν θέλουμε να τα δούμε. Πως ενεργούν όμως αυτοί οι κύριοι; Εξισώνουν πρώτα την άδολη αγάπη για την Πατρίδα -τον πατριωτισμό- με έναν κακό εθνικισμό και μετά εξοστρακίζουν τον πατριωτισμό, λέγοντας πως η Ορθοδοξία είναι υπεράνω όλων (λες και κάποιος είπε ότι δεν είναι). Γιατί το κάνουν; Για να υπηρετήσουν τον «εθνικισμό» της Ευρώπης που ξεπερνάει τα σύνορα των εθνικών κρατών. Ας είναι καλά τα κονδύλια. Επικαλούνται τον εθνικισμό διότι ασπάζονται την χειρότερη μορφή του εθνικισμού. Ο εθνικισμός της Ευρώπης και ευρύτερα της παγκοσμιοποίησης είναι ολοκληρωτικός διότι εν αντιθέσει με τα έθνη/κράτη δεν έχει κοινά στοιχεία μέσα από τα οποία εκφράζονται οι λαοί, τα δημιουργεί τεχνητά με αλλοπρόσαλλα δεδομένα όπως οικονομικά συμφέροντα και σιωνιστικά οράματα, και τα επιβάλει ισοπεδωτικά σε όλους τους λαούς με τη βία. Για τον εθνικισμό της Ευρώπης και το όραμα της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης θυσιάζουν και το ομολογιακό μάθημα των Θρησκευτικών, κι ας έλεγε ο Άγιος Παΐσιος ότι τα δόγματα της Πίστεως δεν μπαίνουν στην ΕΟΚ. Αγαπητοί αδελφοί, μόνο αν διαλυθεί αυτό το διαβολικό δημιούργημα, έτσι όπως έχει καταντήσει, που λέγεται Ε.Ε θα δούμε άσπρη μέρα.

Η συνέχεια στον δαιμονισμό που υπηρετούν εδώ

Η ΑΝΑΧΩΡΗΣΗ ΤΗΣ ΜΑΡΙΑΣ με τα μάτια των δημοσιογράφων

Μήπως ήρθε η ώρα να γεμίσουμε τις βαλίτσες μας;

Ἄν γίνεις φίλος μὲ τὸν ἑαυτό σου, δὲν θὰ εἶσαι ποτέ μόνος

Maxwell Maltz

Αλλάζουν την ιστορία της Κύπρου με λεξικό!

Μετά τα Σκόπια και την Αλβανία, νέα μαγειρέματα γίνονται, αυτή τη φορά στο Κυπριακό, με εμπλοκή διεθνών οργανισμών και ελληνικών παραγόντων, γνωστών για τη δράση τους και στο σχέδιο Ανάν. Τα μαγειρέματα έχουν αυτή τη φορά για πηγή έμπνευσης το 1984 του Όργουελ κατά γράμμα!

Πρόκειται για ένα λεξικό, που ετοιμάστηκε με πρωτοβουλία του ΟΑΣΕ (Οργανισμός για την Ασφάλεια και τη Συνεργασία στην Ευρώπη) και το οποίο αλλάζει 56 λέξεις και εκφράσεις, που μέχρι σήμερα αποτυπώνουν την πραγματικότητα στο νησί, για να περάσει υπόγεια στους Κύπριους μια άλλη πραγματικότητα, που εξυπηρετεί το νέο σχέδιο Ανάν 2 και τη διχοτόμηση.

Στην εκπόνηση του λεξικού εμπλέκεται άμεσα το «Γραφείο για την Ελευθερία του Τύπου» του ΟΑΣΕ, εκπρόσωπος του οποίου είναι ο κ Αρλεμ Ντεζίρ. Ο οποίος δήλωσε ότι το λεξικό «θα μπορέσει να ξεκινήσει μια καλύτερη συζήτηση για το Κυπριακό», αλλά, από την άλλη, «δεν θέλει να επιβάλει πολιτική ορθότητα»!

Το λεξικό ετοίμασαν Κύπριοι και Τουρκοκύπριοι δημοσιογράφοι, που προτείνουν και συμφώνησαν να χρησιμοποιούνται οι νέες λέξεις και φράσεις στην καθημερινή ειδησεογραφία αντί για τις μέχρι τώρα χρησιμοποιούμενες.

Πρόκειται για καθαρή επιχείρηση πλύσης εγκεφάλου των πολιτών με τη μέθοδο, που ο Όργουελ περιέγραφε στο βιβλίο του «1984». «Αν θέλεις να αλλάξεις τη συνείδηση των ανθρώπων δεν έχεις παρά να αλλάξεις το νόημα των λέξεων που χρησιμοποιούν».

Οι συμμετέχοντες στην παρέμβαση του ΟΑΣΕ δημοσιογράφοι έχουν αντικαταστήσει στο λεξικό τους τη λέξη Αττίλας με τη φράση τουρκικός στρατός!

Τη φράση κυπριακός λαός με τη φράση ελληνοκυπριακή κοινότητα!

Τη φράση Τούρκος εισβολέας με τη φράση τουρκική κυβέρνηση ή Τουρκία.

Τη λέξη πρόσφυγες με τη φράση ελληνοκύπριοι πρόσφυγες και τουρκοκύπριοι πρόσφυγες (οι έποικοι!).

Τη λέξη εγκλωβισμένοι με τις φράσεις ελληνοκύπριοι ή Μαρωνίτες που ζουν στο Βόριο μέρος της Κύπρου.

Τη φράση ελεύθερες περιοχές με τη φράση νότιο μέρος της Κύπρου.

Το εγχείρημα μοιάζει αθώο, αλλά στοχεύει ευθέως σε βάθος χρόνου στο σβήσιμο από τη μνήμη του λαού της εισβολής και κατοχής και στην παγίωση των τετελεσμένων του Αττίλα. Στην επιβολή, δια της υπόγειας οδού, της νομιμοποίησης του ψευδοκράτους στη συνείδηση των Κυπρίων.

Ταυτόχρονα, στοχεύει στη δημιουργία ευμενούς συνείδησης στους Κύπριους και Έλληνες απέναντι σε μια διχοτομημένη ουσιαστικά Κύπρο, με δύο κράτη, όπου το ένα θα είναι τουρκοκυπριακό, όπως προβλέπει το σχέδιο Ανάν 2, που προωθείται από την ΕΕ, τις ΗΠΑ και τις χώρες του ΟΑΣΕ.

Το λεξικό, όπως είναι φανερό, δεν αλλάζει απλά λέξεις. Αλλάζει την ιστορία! Με την ίδια ευκολία που τα βασανιστήρια των Άγγλων στους Κύπριους αγωνιστές μπορεί να ονομαστούν μαθήματα αναμόρφωσης! Και η αγγλική κατοχή, επίσκεψη των Βρετανών στην Κύπρο!

Το θέμα μοιάζει γελοίο, αλλά δεν είναι. Αντίθετα, είναι πάρα πολύ σοβαρό. Γιατί ο ΟΑΣΕ δημιουργήθηκε στη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου σαν δήθεν άλλος ΟΗΕ, ακριβώς για να παρακάμπτεται ο ΟΗΕ όταν γίνονται «επιχειρήσεις άλλου τύπου».

Επίσημα, σκοπός της δημιουργίας του είναι η έγκαιρη αντιμετώπιση, η αποτροπή συγκρούσεων, η διαχείριση κρίσεων και η αποκατάσταση μετά από συγκρούσεις, καθώς και να προάγει τη συνεργασία στην περιοχή ευθύνης του, που ξεκινά από τον Ατλαντικό και φτάνει μέχρι τη Μογγολία! Περιλαμβάνοντας 57 χώρες, τον Καναδά, τη Ρωσία και τις ΗΠΑ.

Στο πεδίο ευθύνης του Οργανισμού είναι ο έλεγχος της διάδοσης όπλων, τα ανθρώπινα δικαιώματα, η ελευθερία του τύπου και η δίκαιη και ελεύθερη διεξαγωγή εκλογών.

Αργά την Πέμπτη η εκπρόσωπος της Κύπρου στον ΟΑΣΕ δήλωσε ότι το εγχείρημα για το λεξικό δεν έχει περάσει ή εγκριθεί από την κοινοβουλευτική αντιπροσωπεία του Οργανισμού και ότι δεν πέρασε καν από την αντιπροσωπεία.

Το έργο της ουσιαστικής διχοτόμησης της Κύπρου και της μετατροπής του 18% της τουρκοκυπριακής μειονότητας σε ισότιμο κράτος του 30% προχωράει κανονικά, όπως μπορεί κανείς να διαβάσει στις προτάσεις του γγ του ΟΗΕ και στο σχέδιο που είναι στο τραπέζι για συζήτηση.

Την προηγούμενη φορά, το 2004, το σχέδιο ανατράπηκε από την συντριπτική πλειονότητα του κυπριακού λαού στο δημοψήφισμα, που προκήρυξε ο Τάσσος Παπαδόπουλος, ο οποίος και πρότεινε το «όχι».

Σήμερα δεν υπάρχει Τάσσος αλλά υπάρχει κυπριακός λαός. Ο οποίος πρέπει με κάθε τρόπο να πειστεί να υπερψηφίσει το νέο σχέδιο. Η πλύση εγκεφάλου είναι μια πρόσφορη μέθοδος.

Την ίδια ώρα, ο Έρντοαν δήλωνε στο Αζερμπαϊτζάν ότι «δεν θα επιτρέψουμε ποτέ να γίνουν οι Τουρκοκύπριοι μειονότητα σε ένα ελληνοκυπριακό κράτος». Και συμπλήρωνε: «Η Κύπρος είναι ο εθνικός στόχος μας». Κυρίως τώρα, που η Τουρκία θέλει να βάλει χέρι στους κυπριακούς υδρογονάνθρακες!

Στούς Κύπριους δημοσιογράφους, που πήραν μέρος στην εκπόνηση του λεξικού και στη συμφωνία εφαρμογής του στη δημοσιογραφία, συμπεριλαμβάνονται και κάποιοι που είχαν πάρει ενεργό μέρος, με τον έναν ή με τον άλλο τρόπο το 2004 υπέρ του σχεδίου Ανάν.

Τα πράγματα δεν θα ήταν τόσο επικίνδυνα αν στην Αθήνα δεν ήταν πρωθυπουργός ο κ Τσίπρας και υπουργός Εξωτερικών ο κ Κοτζιάς. Οι οποίοι, αφού παρέδωσαν τη Μακεδονία στα Σκόπια και αφού συμφωνούν κρυφά από την αντιπολίτευση αλλαγή ΑΟΖ και ποιος ξέρει τι άλλο με την Αλβανία, συμμετέχουν ως εκπρόσωποι της Ελλάδας στο Κυπριακό. Και μη χειρότερα.

Γ. Παπαδόπουλος – Τετράδης

Liberal

Ρωμιοσύνη και Ορθοδοξία είναι ένα πράγμα... Η Ρωμηοσύνη είναι ζυμωμένη με την Ορθοδοξία, γι’ αυτό Χριστιανός κ’ Έλληνας ήτανε το ίδιο. Από τότε που γινήκανε χριστιανοί οι Έλληνες, πήρανε στα χέρια τους τη σημαία του Χριστού και την κάνανε σημαία δική τους. Πίστις και Πατρίς.

~ κυρ Φώτης Κόντογλου