Ο
πολυγραφότατος αγιορείτης Γέροντας Βασίλειος εκοιμήθη σήμερα το πρωί ενώ το
τελευταίο διάστημα νοσηλευόταν σε Μονάδα Εντατικής Θεραπείας, συνεπεία
τραύματος που είχε υποστεί πριν λίγες εβδομάδες.
Ο
μακαριστός Γέροντας Βασίλειος διήγαγε ήδη το 90ο έτος της ηλικίας του
και αποτελούσε μία από τις εξέχουσες μορφές του σύγχρονου αγιορείτικου
μοναχισμού.Η παρουσία του ταυτίστηκε με το νεα φουρνιά μοναχών στο Άγιονόρος την δεκαετια του 70 και θεωρείτο απο τους παλαιούς αγιορείτες ως ο "μορφωμένος" και ο ανοικτός σε διάλογο με τα ρεύματα της θεολογιας της δεκαετιας του 60.
Θυμόμαστε τις επικές του ομιλιες στα αμφιθέατρα των Πανεπιστημίων και την συνομιλία του με αναρχικούς ..
Υπήρξε στις αρχές μαθητής πιστός του Αγιου Γέροντα Παισίου και ετσι με την βοηθειά του ανέλαβε το Μοναστήρι του Σταυρονικήτα και με την παρουσία του Αγίου προσήλθαν πολλοί τοτε νεοι μοναχοί . Χαρακτηριστικο της ολης επίδρασης του Αγίου Παισίου ειναι η απόφαση επι Αθηναγόρα να κοπεί για εξι μήνες το μνημόσυνο του για τις απαραδεκτες οικουμενιστικες του πρακτικές..Αργότερα οι δρόμοι του Αγίου Παισίου διαχωρίστηκαν και ο Αγιος άλλαξε κελι απο τον τιμιο Σταυρό στην Παναγούδα και πολλοι πατέρες απεχώρησαν απο το μοναστήρι επανδρώνοντας πολλα έρημα κελια .
Για θεματα σοβαρά και για χρόνια μετα την κοιμηση του γερο Γαβριηλ του Διονυσιάτη ο λογος του στην ιερα Κοινοτητα ηταν επισφραγιστικός αφου πολλά κείμενα με την υπογραφή της ηταν γραμμένα απο τον ιδιο.
Αργότερα ανέλαβε με μια μικρη συνοδεία πατέρων να κανει κοινοβιο την Ι.Μ.Ιβηρων απ οπου παραιτήθηκε και ηταν εφησυχάζων σε ενα ησυχαστικο κελί κοντα στο Μοναστηρι.
.
Ειναι χαρακτηριστικό οτι στο μοναστήρι του Σταυρονικήτα σύχναζαν πολλα γεροντοπαλήκαρα της
οργάνωσης Ζωης απο όπου και ο ίδιος ειχε ενα πέρασμα στην νεοτητά του
καθως και ο εν πολυς Χρηστος Γιανναρας πηγαινε μονο εκει !
Επίσης οτι ο λογος του και η εν γενει τακτικη του ερχόταν σε "αντιθεση" με την παραδοσιακή αγιορειτική παράδοση του παπα Εφραιμ του Φιλοθείτη και των ησυχαστών συνεχιστών του παραδοσιακού αγιορειτικού Μοναχισμού .Θεωρούνταν καπως ως "βλαχαδερά" του Αγιου Όρους οι πατέρες της συνοδείας του Αγίου Ιωσήφ του Ησυχαστή ...
Ηταν επικές οι θεολογικες του κοντρες με τον λόγιο παραδοσιακό αγιορείτη Μαξιμο Λαυριώτη με σειρα ανταλλαγής κειμένων λογου- αντίλογου στον Ορθοδοξο τυπο της εποχης του 80.Κατ ουσιαν συγκρούυονταν δυο διαφορετικες αντιλήψεις ..
Σε αυτον θα μπορουσε κανεις να πει οτι υπηρξαν αναπαυόμενοι εν σπέρματι ολη η "σπείρα" της μεταπατερικής πανεπιστημιακης θολοκουλτούρας στην Ελλάδα .Δε γινόταν να πας στον Αγιον Ορος και να μην καταλήξεις στον παπαβασιλη στον "Γοντικάκη" οπως τον αποκαλούσαν..Αυτοι βασιζόμενοι στην ελευθερία που εξεφραζε ο μακαριστός το τερμάτισαν βεβαια φθανοντας σε βλασφημίες και πλανες και μια Ορθοδοξία κομμενη στα μέτρα τους ή οπως λενε Εκκλησια μετα τους Πατέρες.
Μετά
τα χρονια που ακολούθησαν το Μοναστήρι των Ιβηρων συγκαταλέχθηκε σε
κείνα που ταυτίστηκαν με το Πατριαρχικο κατεστημένο αποποιώντας την
αγιορειτική Αδέσποτη ελευθερία καθώς και επι κόβιτ ταυτίστηκαν με τα
δυστοπικά φασιστικά μέτρα και τους απαράδεκτους ανελεύθερους εκβιασμούς
της Ελληνικής πολιτείας.Βαρύ το τίμημα βέβαια με τους τοσους ξαφνικούς
θανάτους...
Πιστεύουμε ακράδαντα όμως και ευχόμαστε ολόψυχα οτι ο καλός Θεός τον κατέταξε εν χωρα Ζώντων, να έχουμε την ευχη του .
τρελο-γιαννης
