 |
| Εάν η Λήθη είναι Αρετή η Μνήμη είναι ΧΡΕΟΣ |
«Θα κρατήσω μόνο τη γερμανική σημαία γιατί πολύ απλά, η Ελλάδα ποτέ δεν
μου προσέφερε τίποτα» δήλωσε ο ελληνικής καταγωγής Σιδέρης Τασιάδης,
ασημένιος ολυμπιονίκης στο κανόε σλάλομ με τα χρώματα της Γερμανίας, και
συνέχισε: «Η Ελλάδα δεν βοήθησε την οικογένειά μου, η οποία
μετανάστευσε για να μπορέσει να με μεγαλώσει σωστά. Αντίθετα, η Γερμανία
με ανακάλυψε, με ανέδειξε, μου έδωσε όλα τα εφόδια για να αναπτυχθώ
αθλητικά. Εκεί μένω, εκεί μεγάλωσα και ζω, εκεί έβγαλα σχολείο, εκεί
προπονούμαι καθημερινά. Μου παρείχαν προπονητή και ασφάλεια, μου
εξασφάλισαν και το επαγγελματικό μου μέλλον»
Περιοδικό «Η Λέξη». Γενάρης, 1981. Νίκος Εγγονόπουλος :Όσον αφορά εμένα δεν είναι ο
θάνατος που με στενοχωρεί. Είναι που πεθαίνοντας θα πάψω να έχω την
ελληνική ιθαγένεια, να είμαι ΄’Ελλην υπήκοος. Και βέβαια, δεν υπάρχει
καμμιά αμφιβολία πως οι άγγελοι στον παράδεισο μιλούν ελληνικά. Απο εκεί και ο τίτλος της ανάρτησης.
2 σχόλια:
Μη ρωτας τι κανει η Πατριδα για σενα , αλλα τι κανεις Εσυ για την Πατριδα.
... πατρίδα...
ἕνας τόπος γιὰ καθέναν ἀπό μᾶς
ὅπου ἡ παιδικότητα
σὰν μέλισσα,
πλημμύρισε τὶς πιό βαθειές της μνῆμες,
ὥσπου διαποτίστηκε ἀπὸ τὰ ὅποια κι ὅσα ἀγαθά...
ἕνας μεγάλος θησαυρός
μοναδικός...
μὰ οἱ πεταμένες οἱ γενιές
στὰ ὁλοκαίνουργια ἀρχαίκακα,
μάθαμε πὼς σκορπίζονται,
ἐδῶ κι ἐκεῖ, σὲ χοίρους τὰ μαργαριτάρια...
καὶ...σὲ καριέρες...
σὲ... ἀξιόγραϕα... (!)
λερώθηκαν ἔτσι οἱ μνῆμες
καὶ οἱ καρδιές στεγανοποιημένες
τσαλαβουτώντας σὲ ρηχά νερά
κι ἀπόνερα θολά,
ποὺ μοιάζουν μὲ τὰ ὑϕάλμυρα, γλυκόπικρα χρόνια ὅταν χάνεται ἡ ἀθωότητα,
μὰ ποὺ ἡ νοσταλγία τὰ μετρά, μέσα ἀπό βιβλία καὶ ταινίες...
τραγούδια ποιοτικά σὰν ποιητικά ρομάντζα...
κυτάζοντας μέσα στὰ ρεῖθρα,
σὰν κάπου πέρα... μακρυά...
θολά νὰ ϕτερουγίζουν ἀρμενάκια...
κι ἔτσι γκρεμίζεται καὶ καταρρέει μέσα μας
ἡ ὅποια εὐρύτερη, κοινή πατρίδα...
Δημοσίευση σχολίου