ΤΟ ΚΑΚΟΜΑΘΗΜΕΝΟ ΠΑΙΔΙ ΜΕΣΑ ΜΑΣ.

 

Μια δύσκολη κατάσταση να βρει τον τόπο μας και βγαίνουν προβλήματα χρόνων στην επιφάνεια.....

Κυβέρνηση με ανεπάρκεια γεμάτη με αλαζονεία και εγωισμό, αντιπολίτευση να προσπαθεί να μας πει ότι θα πρέπει να γίνουν πράγματα που αυτή δεν έκανε όταν ήταν εξουσία και τα λοιπά κόμματα σε μόνιμη καταστολή.

Η αλαζονεία της εξουσίας η αλλιώς τα κακομαθημένα πλουσιόπαιδα που παίζουν τον ρόλο των πρωθυπουργών, υπουργών, των βουλευτών, των προέδρων οργανισμών και πάει λέγοντας κι όλα αυτά διαχρονικά από την απελευθέρωση από τους Οθωμανούς ως και σήμερα.

Πολίτες κακομαθημένοι, θυμωμένοι, ποτέ τους ευχαριστημένοι, με αντικοινωνικό εγωισμό και εγωκεντρισμό στα ύψη....

Από το 1981 και μετά είναι που άλλαξαν τα πράγματα στην κοινωνία γιατί άλλαξαν στην Ελληνική οικογένεια πρωτίστως.

Ποτέ δεν θυμάμαι την μάνα μου να μας ρωτάει τι θέλουμε να μας μαγειρέψει, αν θα φάμε στο σπίτι η αν θα βγούμε έξω για φαΐ

γιατί οι επιλογές ήταν λίγες, όσπρια, μακαρόνια, λαχανικά και κρέας μόνο τις Κυριακές.

Δεν θυμάμαι την μάνα μου να μας καθαρίζει συνέχεια το δωμάτιο και να τακτοποιεί τα πράγματά μας με υπερβολικό ζήλο παρά την θυμάμαι να μας λέει αν δεν στρώσουμε τα κρεβάτια μας έτσι θα τα βρίσκουμε συνέχεια, άστρωτα δηλαδή.

Για να πάρω το Σάββατο πέντε δρχ. απ' τον πατέρα μου για να πάω σινεμά έπρεπε να περάσω ιερή εξέταση αν έκανα τα μαθήματα μου.

Δεν πέρναγε καλοκαίρι που να μη δουλέψω στις διακοπές και μέχρι τα τώρα είναι σαν να ακούω τον πατέρα να μου λέει ότι έτσι μόνο έτσι θα καταλάβω πως βγαίνει το ψωμί και την αξία της δουλειάς.

Ποτέ δεν μας παρακάλαγαν να τους ακούμε απλά τους ακούγαμε, πάντα μας έλεγαν να μοιραζόμαστε τα παιγνίδια μας με τ άλλα παιδιά όπως και να μη τρώμε επιδεικτικά το ψωμί με το λάδι και την ρίγανη η την ζάχαρη μπροστά στα παιδιά που δεν έχουν ούτε αυτό να φάνε.

Δεν ήταν ανάγκη να μας δωροδοκήσουν για να διαβάσουμε τα μαθήματά μας απλώς τα διαβάζαμε γιατί υπήρχε τιμωρία αν καλούσε ο δάσκαλος την μάνα μας και της έλεγε ότι μας έπιασε αδιάβαστους η τιμωρία ήταν μια βέργα που σου χτύπαγε τα χέρια κι αν την γλίτωνες απ' τον δάσκαλο το χτύπημα ήταν διπλό.

Αγράμματοι οι ίδιοι αλλά πάντα μας ανέθεταν αρμοδιότητες και ευθύνες, δεν μας παραχαΐδευαν ούτε και ήταν υπερπροστατευτικοί, δεν μας μεγάλωσαν με την ψευδαίσθηση ότι ο κόσμος γυρίζει γύρω από εμάς και η κοινωνία πρέπει να κάνει τα πάντα για την δικιά μας ευχαρίστηση.

Τα πράγματα ήταν απλά όταν ο πατέρας μου με έπαιρνε απ' το χέρι και με πήγαινε στο λιμάνι να δω τους χαμάληδες να κουβαλούν στην πλάτη τους τα εμπορεύματα, να δω τους εργάτες στην οικοδομή να κουβαλούν με τα χέρια τους τον ασβέστη και τα τούβλα και μου έλεγε να διαλέξω η θα διαβάζω για να σπουδάσω η θα παιδεύομαι έτσι στην ζωή μου, απλά πράγματα, ούτε φροντιστήρια, ούτε να τρέχουν να δωροδοκούν τους δασκάλους η να τους απειλούν με απόλυση η με μετάθεση όπως κάνουν κάποιοι σύλλογοι γονέων και κηδεμόνων για το 20 στους βαθμούς του κανακάρη τους, αν έπαιρνες 16 η 17 στο γυμνάσιο αισθανόσουν Αϊνστάιν.

Τα μνημόνια και ο κορονοϊός ανέδειξαν τα προβλήματα της Ελληνικής κοινωνίας και περισσότερο της μετά το 1981 Ελληνικής οικογένειας.

Ο χωρίς λόγο θυμός μας, ο αντικοινωνικός μας εγωισμός η ανευθυνότητά μας η ανόητη άναρχη συμπεριφορά μας η όχι ομαδικότητα μας στα κοινωνικά δρώμενα και το να ψάχνουμε συνέχεια να κατηγορήσουμε τους άλλους για τις δικές μας παραλείψεις και ανοησίες έχουν ονοματεπώνυμο και λέγονται παραχαΐδευμα, υπερπροστατευτισμός και άκρατος αρρωστημένος εγωισμός του ξερόλα κακομαθημένου Έλληνα και δεν μιλάω μόνο για τους απλούς πολίτες κυρίως για τους κακομαθημένους τις εξουσίας μιλάω.

Καλημέρα σε όλους όσους έχουν την γεύση του ψωμιού με το λάδι και την ρίγανη στο στόμα και την αλληλεγγύη της γειτονιάς στα δύσκολα...

 

 θεία Ευτέρπη