Σάββατο 22 Φεβρουαρίου 2025

Κι έτσι συνεχίζουμε…

 Μπορεί να είναι ασπρόμαυρη εικόνα 1 άτομο, παιδί και θαλασσοπούλι

Να ποτίζουμε τις μέρες με λίγη ελπίδα,
να ντύνουμε τις σκέψεις με φως,
να γεμίζουμε την καρδιά με ό,τι όμορφο αντέχει.
Γιατί όσο κι αν σκοτεινιάζει καμιά φορά,
πάντα θα υπάρχει ένα κομμάτι μέσα μας
που πιστεύει στο καλύτερο,
και συνεχίζει να ανθίζει…
ακόμα και μέσα στο χειμώνα

3 σχόλια:

Νεκτάριος είπε...

Πιάνοντας στα πράσα τον εαυτό μας να αλληθωρίζει από 'δω κι' από 'κει σε κάθε ευκαιρία μεν, αλλά μαζεύοντάς τον τάχιστα δε, το επερχόμενο χαμηλό βαρομετρικό με απρόβλεπτες συνέπειες δίνει την θέση του αισίως σε κλίμα εύκρατο...

ἐμπεσῶν εἰς λάκκον τις είπε...

... πράγματι, έχουμε κατά πως φαίνεται μπροστά μας, μιά εβδομάδα,

πολύ... κομβική...

που αν ο Θεος μάς λυπηθεί, και μάς ελεήσει

και ανατρέψει τα σχέδια των κρατούντων, για κάθε λογής κουκουλώματα...
(και μπαλώματα )

πολλά θα μπορούσαν να δρομολογηθούν
που να μάς βάλουν σε έναν κάποιον δρόμο
- έστω σε μιά στενωπό-

που να οδηγεί...

προς την έξοδο...

Νεκτάριος είπε...

...την προσπάθεια για έξοδο απ' τον κακό μας εαυτό όσο επιμένουμε υπομονετικά και επίμονα, άν επιτρέψει και επίπονα, να κρατήσουμε ζωντανή, σε κάθε εποχή, ανεξαρτήτως καιρού θα έρχεται ο αναγκαίος ανεφοδιασμός μέχρι τον επόμενο σταθμό...