Σάββατο 28 Σεπτεμβρίου 2024
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Η Ορθοδοξία ως θεραπεία_Γέροντας Δαμασκηνός Αγιορείτης
Μια θαυμάσια εκλαϊκευμένη κατήχησηΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΤΕ ΕΛΕΥΘΕΡΑ
ΟΤΙ ΣΑΣ ΑΡΕΣΕΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΤΡΕΛΟ-ΓΙΑΝΝΗ
αλλά μην νοιώθετε «λύπη»
που αντιγράφουμε τα δικά σας ,
χωρίς να σας ρωτήσουμε...
Για την παράγκα μας
είναι γ ε λ ο ι ό τ η τ α η λεγόμενη
«δεοντολογία περί πνευματικών δικαιωμάτων!»
6 σχόλια:
... ἔτσι κι αλλιῶς, ὁ,τι ἀξίζει βρίσκεται στὴς μνῆμες μας...
(εκεῖ ποὺ ὁ εχθρός προσπαθεῖ νὰ σϕηνώσει τὰ σκουπίδια του...
να μᾶς μπαζώσει τὴν ψυχή...)
Εξαιρούνται τα παραδοτέα των Αγίων πατέρων και μητέρων.
Η Εκκλησία του Ιησού Χριστού, όπως αυτή καθοδηγείται από τους Αγίους της Εκκλησίας, είναι αληθινό θεραπευτήριο της μετα-πτωτικής πεσμένης και άρρωστης ανθρώπινης φύσης.
Αυτό αναφέρεται εμμέσως αλλά σαφώς ΚΑΙ στην Ευαγγελική Παραβολή του Καλού Σαμαρείτη: το Πανδοχείο όπου μεταφέρεται ο κτυπημένος από τους ληστές (δαίμονες), συμβολίζει την Εκκλησία του Ιησού Χριστού.
Φυσικά η θεραπεία στον κάθε συνειδητό Χριστιανό, εξαρτάται άμεσα από την ΖΩΗ που ζει ο ίδιος ΚΑΙ από την Χάρη-Δωρεά που του δίνει ο αληθινός Θεός.
Ο Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης είχε ρωτήσει ένα Αγιορείτη Ιερομόναχο:
ΠΟΙΟΣ είναι ο ολοκληρωμένος άνθρωπος;
Και απάντησε ο ίδιος ο Άγιος Παΐσιος: ο Άγιος.
Πολλοί άνθρωποι αρνούνται συνειδητά να ενταχθούν μέσα στη ζωή της Εκκλησίας (δηλαδή να γίνουν συνειδητοί Χριστιανοί), διότι πιστεύουν ότι αυτό "δεν τους συμφέρει" στην επίγεια ζωή τους. Είναι σίγουροι όμως ότι αυτή η άρνηση τους, τους συμφέρει στην αιώνια μεταθανάτια ζωή τους, όπου δεν θα υπάρχουν οι επίγειοι περισπασμοί και ενασχολήσεις;
Καλά αυτό το έχουν οι νεοορθοδοξοι νομίζω...ενώ εάν μελετήσεις τα παλαιά βιβλία,βλέπεις ότι το παρελθόν γι'αυτους ηταν , οι αναστεναγμοί , δάκρυα μετανοίας,
μετάνοιες.Και να μη θέλεις να το δεις,φαίνεται η μετάνοια,όταν κάνεις οποιαδήποτε προσπάθεια για τη ζωή εν Χριστώ,ώστε να ταπεινώνεσαι πάντοτε. Βλέπει ο άλλος τον πόνο των αμαρτιών στο πρόσωπο σου ακόμα κ εάν τις εξαγορευσες.Εχουμε όμως μέλλον...
Τα παραδοτέα του Αγίου Πνεύματος δεν πιάνουν χώρο, είναι σαν την αύρα που σε δροσίζει στο πέρασμα της μετανοίας, και σε ξαλαφρώνει από όλα τα βάρη.
Ακριβώς Θαλασσινέ, αυτά δεν εντάσσονται σε παρελθόν, ούτε στο παρών αλλά, στο ποθούμενο ατελεύτητο μέλλον.
Δημοσίευση σχολίου