Η πιο ωραία µουσική

 

Στάρετς Νίκων της Όπτινα (25 Ιουνίου 1931)

Χθες (15 Νοεµβρίου 1908), βρισκόµουν στο κελί του Γέροντα και τακτοποιούσα την αλληλογραφία του. Ο π. Βαρσανούφιος διάβαζε την επιστολή µιας νεαρής κοπέλας, για την οποία µου είπε:

– Η κοπέλα αυτή, ξέρει πολύ καλή κλασσική µουσική. Την ρωτάω:

– Ποιανού µουσικού σου αρέσει καλλίτερα , η µουσική;

– Του Μπετόβεν και του Χάιντν, µου λέει εκείνη.

– Μα υπάρχει και καλλίτερη, της είπα.

– Ποιανού; του Μότσαρτ;

– Ακόµη καλλίτερη.

– Του Μπαχ µήπως;

– Όχι! Όχι!

– Ποιανού τότε; και τι είδους µουσική είναι αυτή, πού λες ότι είναι καλλίτερη; Η µουσική της ψυχής! της λέω.

-Της ψυχής; και υπάρχει τέτοια µουσική;

-Και βέβαια υπάρχει.

– Πρώτη φορά το ακούω. Και τι είναι αυτή η µουσική;

–Η ψυχική γαλήνη. Γι’ αυτήν µιλάει το άγιο Ευαγγέλιο: «Άρατε τον ζυγόν µου έφ’ υµάς και µάθετε άπ’ εµού, ότι πράος ειµί και ταπεινός τη καρδία, και ευρήσετε ανάπαυσιν ταις ψυχαίς υµών» (Ματθ. 11, 29). Σπούδασες µαθηµατικά. Ξέρεις, τι είναι το σηµείον «ίσον» ( = ). Έ, λοιπόν να! Η ανάπαυση της ψυχής «ισούται» µε µια µακαριότητα, µια µουσική, µια αρµονία όλων των δυνάµεων της ψυχής… Αυτή είναι η καλλίτερη µουσική!