Το κέντημα της μέρας.

 

Α."Τον λίθο του μνήματος να σφραγιστεί δεν εμπόδισες κι έτσι μας έδωσες με την Ανάστασή σου την πέτρα της πίστης Κύριε!"

Β. Πώς άντεχε η Παρθένος Μητέρα σου, να σε βλέπει στο σταυρό κρεμασμένο, μυστήριο ανεξήγητο να πεθαίνει με θάνατο κακούργου η πηγή της ζωής.

Γ. "Όταν χτίζεις για να χτίζεις, φτιάνεις τον τάφο σου. Όταν γράφεις για να γράφεις, πλέκεις τα σάβανά σου. Όταν ζεις και αναπνέεις ζητώντας το έλεος του Θεού, τότε γύρω σου υφαίνεται στολή αφθαρσίας και μέσα σου αναδεύεται γλυκασμός ουράνιας παρακλήσεως. Το αν χτίζεις ή γράφεις είναι πολύ δευτερεύον"