του Νικολάου Μάννη, Εκπαιδευτικού
Συνεχίζοντας, με την βοήθεια του Θεού, την σειρά άρθρων ενάντια στην αίρεση του Νεοπαπισμού, όπως εκφράζεται από τους καταληψίες του Φαναρίου[1], θα αναφερθούμε στην περί της «Μητέρας Εκκλησίας» δοξασία τους.
Σύμφωνα με αυτήν, το Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως, δεν είναι απλά η πρώτη τη τάξει Τοπική Εκκλησία, αλλά η «Μητέρα Εκκλησία» η οποία άρχει πάνω στις υπόλοιπες Τοπικές Εκκλησίες που είναι είτε (μικρότερες βεβαίως!) «αδελφές», είτε «θυγατέρες» της! Και η θεωρία αυτή, όπως επίσης και η περί Πρωτείου (εξουσίας) θεωρία, είναι αντιγραφή των αντιστοίχων παπικών αντιλήψεων[2].
Ο όρος «Μητέρα Εκκλησία», όσον αφορά την Τοπική Εκκλησία της Κωνσταντινουπόλεως, μπορεί να εκληφθεί μόνο ως τιμητικός, και μόνο από τις λεγόμενες νεώτερες Εκκλησίες των Βαλκανίων, που έχουν λάβει (παρατύπως βεβαίως – και αυτή η παρατυπία αναμένεται να διορθωθεί από Πανορθόδοξο Σύνοδο) Αυτοκεφαλία από Αυτήν. Αυτές λοιπόν οφείλουν να σέβονται την «Μητέρα Εκκλησία», όχι όμως και να την υπακούν τυφλά ή να την ακολουθούν στην πτώση της σε αιρέσεις, όπως ο Οικουμενισμός και ο Νεοπαπισμός!
Το ότι όμως δεν αποδίδεται ο χαρακτηρισμός αυτός αποκλειστικά στην Εκκλησία της Κωνσταντινουπόλεως αποδεικνύεται από το γεγονός ότι ως «Μητέρα Εκκλησία» είχαν χαρακτηρισθεί και άλλες Εκκλησίες. Την Τοπική Εκκλησία της Καισαρείας, ο Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος, στον Επιτάφιό του στον Μέγα Βασίλειο, την αποκαλεί «ἄσειστον καὶ ἀνεπηρέαστον τῶν Ἐκκλησιῶν μητέρα»[5], διότι ήταν η μόνη Εκκλησία που είχε απομείνει τότε (επί ποιμαντορίας του Μεγάλου Βασιλείου) αμόλυντη από την αρειανική λύμη.
Κυρίως όμως «Μητέρα Εκκλησία» έχει χαρακτηρισθεί η Εκκλησία των Ιεροσολύμων. «Χαῖρε Σιὼν ἁγία, Μήτηρ τῶν Ἐκκλησιῶν, Θεοῦ κατοικητήριον∙ σὺ γὰρ ἐδέξω πρώτη, ἄφεσιν ἁμαρτιῶν, διά τῆς Ἀναστάσεως»[6] υμνογραφεί ο Όσιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός. Και ο Μητροπολίτης Κιέβου Πέτρος Μογίλας στην περίφημη «Ομολογία» γράφει: «Ἡ Καθολικὴ Ἐκκλησία δὲν παίρνει ὄνομα ἀπὸ κανένα τόπον, ἄν εἶναι καὶ ὁ πλέον ἐξαίρετος· διατὶ αἱ τοπικαὶ Ἐκκλησίαι εἶναι μερικαί, οἷον ἡ Ἐφεσίνη, ἡ ἐν Φιλαδελφείᾳ, ἡ ἐν Λαοδικείᾳ, ἡ ἐν Ἀντιοχείᾳ, ἡ ἐν Ἱεροσολύμοις, ἡ ἐν Ῥώμῃ, ἡ ἐν Ἀλεξανδρείᾳ καὶ αἱ λοιπαί. Μὰ ἀνάμεσα εἰς τούταις ταῖς Ἐκκλησίαις ταῖς μερικαῖς, ἐκεῖνη ὀνομάζεται μήτηρ αὐτῶν, ἡ ὁποῖα ἐπλούτησε τὴν παρουσίαν τοῦ Χριστοῦ καὶ ἐδέχθηκε τὴν αἰώνιον σωτηρίαν καὶ τὴν ἄφεσιν τῶν ἀμαρτιῶν· καὶ ἀπὸ τὴν ὁποίαν ἐπῆρεν ἀρχὴν ἡ κήρυξις τοῦ εὐαγγελίου εἰς ὅλον τὸν περίγειον κόσμον… Λοιπὸν ἡ ἐν Ἱεροσολύμοις Ἐκκλησία εἶναι μήτηρ πασῶν τῶν Ἐκκλησιῶν καὶ πρώτη[7]· διατὶ ἀπ᾿ ἐκείνην ἤρχισε νὰ ἀπλώνεται τὸ εὐαγγέλιον εἰς ὅλα τὰ πέρατα, καλὰ καὶ οἱ βασιλεῖς ὕστερον νὰ ἐδώκασι τὰ πρωτεία τῆς τιμῆς εἰς τὴν πρεσβυτέραν καὶ εἰς τὴν νέαν Ῥώμην, διὰ τὸ κράτος τῆς βασιλείας[8] ὁποῦ ἦτον εἰς αὐτάς»[9].
- [1] Οι Η.Π.Α. κατέλαβαν το Φανάρι στις 18 Οκτωβρίου 1948 όταν εξανάγκασαν, δια των οργάνων τους, σε παραίτηση τον κανονικό Πατριάρχη Μάξιμο τον Ε΄ και κατάλαβαν τον πατριαρχικό θρόνο διά του αλήστου μνήμης μασώνο Αθηναγόρα Σπύρου. Έκτοτε οι διάδοχοι ορίζονται από εκείνες και αυτοί με την σειρά τους φροντίζουν να τιμούν την αληθινή πατρίδα τους (βλ. Ο Οικουμενικός Πατριάρχης τίμησε την ημέρα Ανεξαρτησίας των ΗΠΑ: https://www.romfea.gr). Μια ιστορία που μας θυμίζει την κατάληψη της πάλαι ποτέ Ορθοδόξου Εκκλησίας της Ρώμης από τους Φράγκους και την σταδιακή απορθοδοξοποίησή της…
- [2] «Ὁ Πάπας συγκατένευσεν, ἵνα ἡ σύνοδος (σ. ημ. που έγινε αργότερα στην Φλωρεντία) συγκροτηθῇ ἐν Κωνσταντινουπόλει· ἀλλὰ παλινῳδήσας εἶπε τοῖς ὑπὸ τοῦ αὐτοκράτορος Ἰωάννου ἐν ἔτει 1426 πρὸς αὐτὸν ἀποσταλεῖσι πρεσβευταῖς, ,ὅτι «ἡ Ῥωμαϊκὴ ἐκκλησία μήτηρ ἐστί, ἡ δὲ Ἀνατολικὴ θυγάτηρ καὶ ὁφείλει ἡ θυγάτηρ παραγενέσθαι πρὸς τὴν μητέρα» (Ανδρονίκου Δημητρακοπούλου, Ιστορία του Σχίσματος της Λατινικής Εκκλησίας από της Ορθοδόξου Ελληνικής, Λειψία, 1867, σ. 103). «Ὅρος τῆς ἁγίας καὶ Οἰκουμενικῆς Συνόδου τῆς ἐν Φλωρεντίᾳ γενομένης. Εὐγένιος δοῦλος τῶν δούλων τοῦ Θεοῦ… Εὐφραινέσθω ἡ μήτηρ Ἐκκλησία τὰ ἑαυτῆς τέκνα μέχρι τοῦδε πρὸς ἄλληλα στασιάζοντα εἰς ἑνότητά τε καὶ εἰρήνην ἤδη ἐπανιόντα ὁρῶσα» (Καλλίστου Βλαστού, Δοκίμιον Ιστορικόν περί του Σχίσματος της Δυτικής Εκκλησίας από της Ορθοδόξου Ανατολικής, Αθήνα, 1896, σ. 203).
- [3] Απονομή αυτοκεφαλιών ή αρπαγή εδαφών; Η αναφορά του Αγίου Ιωάννη Μαξίμοβιτς για το Οικουμενικό Πατριαρχείο (https://tasthyras.wordpress.com)
- [4] Neo-Papism (Orthodox Tradition, Volume XIV [1997], Number 1): https://thoughtsintrusive.wordpress.com (μετάφραση αποσπάσματος ημέτερη).
- [5] P.G. 36, 557.
- [6] Αναστάσιμο Στιχηρό Εσπερινού πλ. δ΄ ήχου (βλ. Παρακλητική).
- [7] Πρβλ. Νικηφόρου Θεοτόκη, Κυριακοδρόμιον των Αποστόλων, τόμος α΄, Αθήνα, 1840, σ. 55.
- [8] Με την ευκαιρία αξίζει να αντιγράψω και ένα, σχετικό με το θέμα, απόσπασμα από ένα μήνυμα που έλαβα από κάποιον εκλεκτό Αδελφό της Ομογένειας (αγωνιστή, επί δεκαετίες, για την διατήρηση των παραδόσεων του Γένους μας), με αφορμή το προηγούμενο κείμενό μου («Αυτοκέφαλη Εκκλησία» ή «Αυτοκέφαλη» Εκκλησιολογία; https://katanixi.gr): «Εἰς τόν ΚΗ΄ κανόνα (Δ΄ Οἰκ.Σ.) καί στά σχόλια, ἀναφέρεται στό διατί ΤΟΤΕ ὁ Κων/πόλεως εἶχε πρωτεῖον τιμῆς, δηλ. ἐπειδή ὑπῆρχεν ἐκεῖ ὁ Αὐτοκράτωρ καί ὁ Τοπικός Ἐπίσκοπος ἦτο τρόπον τινά συντονιστής διά τούς ἐπισκέπτας ἐπισκόπους νά ζητήσουν κάτι ἀπό τήν κοσμικήν ἐξουσία. Αὐτό ἐπῆγε περίπατο τώρα. Ὁ Βαρθολομαῖος ἐκεῖ σήμερα εἶναι πλέον …ἂχρηστος. Ἐπειδή ὡς νέος ἒχετε τήν σκυτάλην, θά σᾶς παρακαλοῦσα εἰς μελλοντικήν σας μελέτην να περιλἀβετε καί τήν παράμετρον αὐτήν».
- [9] Ιωάννου Καρμίρη, Τα Δογματικά και Συμβολικά Μνημεία της Ορθοδόξου Εκκλησίας, τόμ. ΙΙ, Αυστρία, 1968, σ. 709-710.
- [10] Ηλία Μηνιάτη, Πέτρα Σκανδάλου, Βιέννη, 1783, σ. 103. πηγή
5 σχόλια:
Ας τα πει αυτά ο Ιωσήφ στον ως επ εσχάτων των χρόνων πατριαρχολαγνο Φωκίδος Θεόκτιστο, του οποίου ο πρωτοσυγγελος εορτάζει πανηγυρικά στη γυναικεία Ιερά Μονη Αγίου Νεκταριου τον όντως μεγάλο Άγιο και θαυματουργό Ιωάννη Μαξομοβιτς. Του οποίου εμπειρία από συγκλονιστικο θαύμα έχω και ο ίδιος προσωπικά...
Παίζοντας με τις δικαιοδοσίες ως πεσσούς,
εμπερδεύθησαν οι δύστυχοι.
Νόμισαν κι αυτό το Πνεύμα το Άγιον ως πιόνι.
… Το εκ του Δεσπότου και Αυθέντου ημών εκπορευόμενον.
Συντάσσοντας πράξεις Αγιοκατατάξεως,
ενόμισαν πως είν΄ το ίδιο
με τόμους αυτοκεφαλίας.
Όπου θέλω δίνω
Κι όπου θέλω παίρνω.
Κι έχασαν τα (πασχαλινά) αυγά
και τα καλάθια.
Τούς έμειναν ωστόσο λαμπρές στολές και παρελθόντα
και η Αυλή.
Κολάκων πλήρης.
Ωσεί νυκτικοράκων εν οικοπέδω.
Έναν εκ των νυκτικοράκων του οικοπέδου,
τον χτύπησε βαριά μελαγχολία.
Είδε τους κενωθέντες θρόνους να του φεύγουν,
τον έναν πίσω από τον άλλον.
Κι ήταν λαμπροί και επικερδείς,
τι κρίμα!
Μα τι δεν έκαμα καλά; Αναρωτιέται.
Μη τάχα και δεν έγλυψα ωραία;
Μέχρι και ρίμες σκάρωσα,
ώστε το γλύψιμόν μου
να ‘χει ποιητικήν καλαισθησίαν.
Μάλλον δεν έγλυψα επαρκώς.
Ας είναι……
Θα το συνεχίσω.
Όλο και κάποιος εκ των γηραιοτέρων
(μπορεί και συντοπίτης),
θα απαλλαγεί ομοφώνως εκ του θρόνου λόγω υγείας.
Και τότε, ίσως έλθει κι η σειρά μου!
Μια απλή ερώτηση:Που ασκεί ποιμαντική ο εν λόγω αρχιερεύς;
Αμάν πια με τους πομφόλυγες του καθενός θεούσου "ντεμέκ"
θεολόγου...Τό ' χουν οι μεγαλόνησοι φαίνεται να βγάζουν
κάτι τέτοια "εδώδιμα" φρούτα...
Η ουσία είναι τα πιο κάτω:
Όλο και κάποιος εκ των γηραιοτέρων
(μπορεί και συντοπίτης),
θα απαλλαγεί ομοφώνως εκ του θρόνου λόγω υγείας.
Και τότε, ίσως έλθει κι η σειρά μου!
Δια την αντιγραφή.
Ιννοκέντιος
Μήπως μέχρι να κενωθει ο θρόνος να θυμηθεί ο Ιωσήφ την τύχη του εισαγγελέα που ραπισε και εξυβρισε τον Άγιο Νεκτάριο; Αντε, γιατί το Φαναρι τελευταία έχει γεμίσει πολλά βοθρολύματα και όσο γερνάει ο "παπας της Ανατολής" τόσο πιο κακιασμενος γίνεται...
Δημοσίευση σχολίου