Μπήκαμε στο μαγαζάκι στο λιμάνι να πάρουμε κάτι να φάμε, στην έξοδο μου λέει η παρέα μου. "Είναι εδώ ο Σιατίστης". Πρώτη φορά τον έβλεπα, δεν γνώριζα ποιός είναι.
Τον πλησιάσαμε να πάρουμε την ευχή του, μια ουρά είχε γίνει από προσκυνητές στο τραπέζι του. Όταν έφτασα εκεί ασυναίσθητα έπεσα κάτω και τον προσκύνησα και έκανα το σταυρό μου μόλις σηκώθηκα, σαν να προσκυνάς σκήνωμα Αγίου.
Φεύγοντας με ρώτησε ο φίλος μου πως μου ήρθε και το έκανα αυτό, δεν ξέρω του απάντησα, κατά λάθος.
Αργότερα μάθαμε απο φίλους ότι ανέβηκαν πάνω στον Γέροντα Γαβριήλ και έγινε η παρέα των Αγίων που βλέπετε στην φωτογραφία. Εκεί που συναντιούνται οι Άγιοι δεν ευλόγησε ο Θεός να είμαι μπροστά.
Αργότερα έμαθα ποιός ήταν και κατάλαβα γιατί του έβαλα εδαφιαία μετάνοια.
Λίγους μήνες μετά, σαν σήμερα, η ψυχή του έσκισε τους ουρανούς.
Άγιος.
Κωνσταντίνος Παπαδόπουλος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου