Μεγάλη Σαρακοστή.
Οκτώ χρόνια πριν.
Ανέβηκα στο μοναστήρι του Αγίου Παντελεήμονος για εξομολόγηση.
Γέροντας Φίλιππος Αβραμίδης.
Θεωρούνταν από κάποιους πολύ αυστηρός.
- Αυτός είναι καλόγερος.
Πήγαιναν σε άλλους πνευματικούς.
Αφού είπα τα τετριμμένα μου τον ρώτησα για τους νέους.
- Η Εκκλησία του λέω είναι πολύ αυστηρή μαζί τους.
Μου απαντάει :
- Κοίταξε, χθες ήρθε για εξομολόγηση μια κοπέλα που είναι πνευματικό μου παιδί από μικρό κοριτσάκι.
Πέρασε στο πανεπιστήμιο, το τέλειωσε, και εργάζεται στην Θεσσαλονίκη.
Έκανε σχέση με ένα παλληκάρι και ζουν μαζί.
Αραιά και που ερχόταν και εξομολογούνταν τα τελευταία χρόνια.
Γέροντα μου λέει, έχω να κοινωνήσω τόσα χρόνια νηστεύω και δεν κοινωνάω. Άρχισε να κλαίει με λυγμούς.
Της είπα να κοινωνήσει το Πάσχα.
Πιστεύω ότι δεν έκανα λάθος.
Ο Θεός θα με κρίνει.
2 σχόλια:
... ἔτσι νομίζω κάνουν οἱ σωστοί ἄνθρωποι...
τὸ παίρνουν πάνω τους...
δὲν ἀπαιτοῦν ἀπό τὴν ἐκκκλησία, νὰ κάνει...
τὴν οἰκονομία ... κανόνα... !
Εάν θέλετε να δείτε που πάνε τα πράγματα, μελετηστε το παρακάτω: "Ορθόδοξη Θεολογία στον 21ο αιώνα. Προκλήσεις και Προοπτικές», Διεθνές συνέδριο 24-28.11.2024 στην Αθήνα. Πιστεύω θα βγάλετε λαυράκια.
Δημοσίευση σχολίου