Γράφει ο Άγγελος Νικολάου
Ώστε εδώ φτάσαμε! Να παρακαλάμε ο άλλοτε YouTumber και σήμερα νέος μας ευρωβουλευτής, Φειδίας Παναγιώτου, να τα καταφέρει και να ανταπεξέλθει στα καθήκοντά του. Να μπορέσει, όντως, να προωθήσει την Κύπρο και τα συμφέροντά της. Να συνδράμει ώστε να ληφθούν αποφάσεις προς όφελος της κοινωνίας.
Για να μην παρεξηγηθώ, ούτε συμπαρατάσσομαι ούτε αντιμάχομαι τον Φειδία. Η ευχή να τα καταφέρει ο 24χρονος εκπρόσωπός μας στην Ευρωβουλή, γεννιέται από μια άλλη έγνοια και μια βαθύτερη ανησυχία.
Στην πραγματικότητα είναι η ανησυχία για εκείνους τους 71.330 πολίτες που έδωσαν ψήφο εμπιστοσύνης στον Φειδία, μόνο και μόνο επειδή δεν είναι πολιτικός ή κομματικό στέλεχος. Επειδή μίλησε δημόσια και χωρίς φτιασιδώματα για τα κακώς κείμενα του πολιτικού συστήματος και για τη διαφθορά που τα χαρακτηρίζει. Για την αποτυχία τους να υπηρετήσουν, ως οφείλουν, την κοινωνία, καταλήγοντας, όπως υπέδειξε ο νεαρός ευρωβουλευτής, να υπηρετούν μόνο τον εαυτό τους. Τον επέλεξαν, πιθανόν για τον αυθορμητισμό του και το χαλαρό που εκπέμπει.
Ο Φειδίας είχε ήδη κόσμο να τον παρακολουθεί και συνεπώς να τους ασκεί επιρροή. Είχε 2 εκατ. ακόλουθους στους λογαριασμούς του στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, δηλαδή, ανθρώπους που τον συμπαθούν, που έχουν περάσει καλά με το περιεχόμενο που δημιουργεί και αναδημοσιεύει και που όπως φάνηκε σκέφτηκαν… γιατί όχι Φειδία;
Γιατί να μην τον ψηφίσουν; Γιατί να μην απευθυνθούν σε κάτι άλλο, πολύ διαφορετικό από το αναμενόμενο; Γιατί να μην βάλουν βόμβα στα θεμέλια του πολιτικού συστήματος, για να δουν τι όμορφα που φλέγεται με τον Φειδία στο 20%, ως άλλοι Νέρωνες; Γιατί να μην δημιουργήσουν μπάχαλο εντός και εκτός Κύπρου;
Αυτό το άλμα πίστης για τους 71.330 πολίτες με κάνει να εύχομαι ο Φειδίας Παναγιώτου να τα καταφέρει. Ο κόσμος κουράστηκε. Δεν αντέχει άλλες αποτυχίες και άλλες απογοητεύσεις. Αηδίασε με τη διαφθορά, τις πλεκτάνες, τα κουκουλώματα. Σιχάθηκε τους κομματικούς κληρονόμους και τις έδρες – τσιφλίκια. Ο κόσμος θέλει κάποιον που να του θυμίζει τον εαυτό του, εκείνον που ψηφίζει με τη βερμούδα και το φανελάκι αν και υποψήφιος και που παραδέχεται δημοσίως, ότι ενώ είναι 24 ετών, πρώτη φορά ασκεί το εκλογικό του δικαίωμα.
Έτσι λοιπόν ξεπηδά ο φόβος μου, εάν ο Φειδίας Παναγιώτου αποτύχει, τι θα απογίνουν αυτοί οι 71.330 που παίζουν το τελευταίο τους χαρτί στο πρόσωπό του; Πού θα κινηθούν όλοι εκείνοι, αφού ήδη γύρισαν την πλάτη στα οργανωμένα κόμματα, στις ιδεολογίες, στους πολιτικοιημένους (αλλά ανεξάρτητους) υποψηφίους;
Με τρομάζει 71.330 να καταλήξουν στον καναπέ τους στις ερχόμενες εκλογές, στην περίπτωση που δεν τα καταφέρει ο Φειδίας. Ίσως, ένας απολιτίκ εκλεγέντας, κάνει έστω και μια μερίδα πολιτών να ενδιαφερθούν για την πολιτική.
Για αυτό θα ελπίζω… μιας και δεν μένει τίποτα άλλο, ΝΑ τα καταφέρει!
philenews.
Σχόλιο :Η περίπτωση αυτού του παιδιού μας εντυπωσίασε για την απλότητα του την αμεσότητα του και κυρίως για την κλωτσιά που έδωσε στο βολεμένο πολιτικό σύστημα της Κύπρου ,μην νομίζετε οτι είναι και εκεί καλύτεροι από το Ελλαδικό κατεστημένο ...Φυσικά εάν κοιτάξεις την διαδρομή του με το φακό της ακριβείας και της ηθικολογίας θα σκανδαλιστείς και θα ερμηνεύεις επί του "πνευματικού πειστηρίου" με ακατανόητες μαλακίες ψυχιατρικού τύπου και ένδυμα πνευματικό βεβαίως βεβαίως... ,εάν είσαι όμως αληθινός ρωμηος, θα μπορείς να διακρίνεις το ψεύτικο από το αληθινό έστω και με πολλά λάθη.
Με τον Φειδία θυμηθήκαμε τον μακαριστό π.Ιωάννη Ρωμανίδη που έλεγε:
Ναι
μεν ο Ρωμηός έχει απόλυτη πεποίθηση στην Ρωμηοσύνη του, αλλά ούτε
φανατικός ούτε μισαλλόδος είναι και ούτε έχει καμία ξενοφοβία. Αντίθετα
αγαπά τους ξένους όχι όμως με αφέλεια.
Τούτο
διότι γνωρίζει ότι ο Θεός αγαπά όλους τους ανθρώπους και όλες τις φυλές
και όλα τα έθνη χωρίς διάκριση και χωρίς προτίμηση. Ο Ρωμηός γνωρίζει
ότι η Ρωμηοσύνη του κατέχει την αλήθεια και είναι η ύψιστη μορφή των
πολιτισμών. Αλλά κατανοεί άριστα το γεγονός ότι ο Θεός αγαπά τον Ρωμηό,
όχι όμως περισσότερο από τους άλλους. Ο Θεός αγαπά τον κάτοχο της
αλήθειας αλλ’ το ίδιο αγαπά τον κήρυκα του ψέματος. Αγαπά τον άγιο, αλλ’
αγαπά το ίδιο ακόμη και τον διάβολο.
Γι’
αυτό η Ρωμηοσύνη είναι αυτοπεποίθηση, ταπεινοφροσύνη, και φιλότιμο και
όχι κίβδηλος αυτοπεποίθηση, ιταμότητα και εγωισμός. Ο ηρωισμός της
Ρωμηοσύνης είναι αληθινή και διαρκής κατάσταση του πνεύματος και όχι
αγριότητα, βαρβαρότητα και αρπακτικότητα.
Οι μεγαλύτεροι ήρωες της Ρωμηοσύνης συγκαταλέγονται μεταξύ των αγίων.
Η
Ρωμηοσύνη διαφέρει από τους άλλους πολιτισμούς, γιατί έχει το ίδιο
θεμέλιο για τον ηρωισμό της όπως και για την αγιωσύνη της, δηλαδή το
ρωμαίϊκο φιλότιμο το οποίο δεν υπάρχει στον ευρωπαϊκό πολιτισμό.
Ο χρυσός αετός είναι η Ρωμηοσύνη των ρωμαίϊκων τραγουδιών και η καρδιά του αετού είναι ο χρυσός σταυρός.
Η σημαία της Ρωμηοσύνης είναι ο χρυσός σταυρός επάνω σε κόκκινο πανί.
Κάποτε οι Ρωμαίϊσσες έβαφαν τα μαλλιά τους κόκκινα και φορούσαν φουστάνια με τα εθνικά αυτά χρώματα.
Για τους Ρωμηούς τα εθνικά χρώματα και σύμβολα δεν είναι συζητήσιμα. Είναι ρωμαίϊκα.
Οι Γραικύλοι ποτέ δεν θα τα επαναφέρουν χωρίς την άδεια των αφεντικών τους.
Ο Ρωμηός αφεντάδες δεν έχει και θα τα επαναφέρει μαζί με το προγονικό του Γένους σύνθημα:
