Τετάρτη 15 Δεκεμβρίου 2021

Όταν κλείσω τα μάτια μου, ίσως σήμερα, ίσως αύριο, ίσως μετά από χρόνια, από αυτό θέλω να "πιαστεί" ο Θεός και να με τραβήξει κοντά του. Ότι κάποτε υπήρξα ολιγόλεπτος ίσκιος για ένα κουρασμένο παιδί.

Ιεραποστολή στην Επισκοπή Τολιάρας και Νοτίου Μαδαγασκάρης

3 σχόλια:

ἐμπεσῶν εἰς λάκκον τις είπε...

!!!

και σκέπη...!

rafangelina είπε...

Θα ήτανε μεγάλη ευλογία εάν έδινε κάποια στοιχεία και τρόπους βοηθείας που επιθυμεί, για να στείλουμε κι εμείς, ό,τι μπορεί ο καθένας.
ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΠΟΛΥ, διότι όσο κι αν προσπάθησα δεν βρήκα πουθενά τίποτα.

Aetios είπε...

Δεν είναι μόνο ίσκιος, είναι και μια ζωντανή παρουσία στο πλευρό του, χαμόγελο του που στέκεται στην δυσκολία του, ανεμοθώρακας των αγέρηδων των λογισμών και της τροπικής άμμου μαζί, κάτι σαν την ομπρέλα στην οργισμένη αμμοβολή, στο ξεσήκωμά τους καταπάνω στα γυμνά κορμιά της εξαθλίωσης. Αν ήταν έτσι όλοι οι ποιμένες, τότε δεν θα έβρισκε tropo να σταθεί ο διάβολος, δεν θα υπήρχαν πορτοπαράθυρα ανοιχτά να μας λυσσομανάει.