ΤΡΕΛΟ-ΓΙΑΝΝΗΣ: ΔΙΑΛΟΓΟΣ ΜΕΤΑ ΠΡΩΤΕΙΟΜΑΝΟΥΣ ΤΟ ΟΥΚΡΑΝΙΚΟ ΖΗΤΗΜΑ ΚΑΙ Η ΔΙΑΚΟΠΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΚΑΙ “ΤΡΙΤΗΣ» ΡΩΜΗΣ (Δ)

Αποτέλεσμα εικόνας για ΤΑ ΠΡΩΤΕΙΑ ΤΟΥ ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΥ

Γεώργιου Ιωάννου Καραλή

πρώτο μέρος

δεύτερο μέρος

συνέχεια απο εδω

ΠΡΩΤΕΙΟΜΑΝΗΣ: Αν οι ρώσοι σήμερα ενφορούνται από έναν εθνικιστικό και πιστεύουν ότι ο κάθε σλάβος πρέπει απαραιτήτως να ανήκει στην δικαιοδοσία του Πατριαρχείου της Μόσχας, δηλαδή του πρώτου όλων των σλάβων, διαιρώντας την Ουκρανία γιατί ο Παναγιώτατος Βαρθολομαίος να μην επεμβεί, αφού όλοι οι ιεροί κανόνες του το επιτρέπουν; Μη ξεχνάς ότι στην πραγματικότητα ένας πρώτος θα πρέπει να υπάρχει στην παγκόσμιον Εκκλησία και αυτός είναι ο Κωσταντινουπόλεως. Για να σου δώσω να καταλάβεις πιο αναλυτικά από την μια μεριά έχουμε το Πατριαρχείο Μόσχας που δεν θέλει ούτε να ακούσει για αυτοκεφαλία της Ουκρανικής Εκκλησίας, η οποία έχει όλο το δικαίωμα να την απαιτήσει, από την άλλη μεριά το Πατριαρχείο της Κωσταντινουπόλεως πήρε μία απόφαση σύμφωνα με το κανονικό δίκαιο γιατί η Ουκρανία ανήκει στην διακαιοδοσία του και μόνο άδεια εδόθη στον Πατριάρχη Μόσχας νά χειροτονεί Μητροπολίτην Κιέβου καί μόνον ἐκεῖνον, ὁ ὁποῖος ἐκλέγεται ἀπό τόν κλῆρον καί τόν λαόν τῆς ἐπαρχίας Κιέβου.[10]Είναι εύκολο να δούμε ποιός έχει δίκιο και ποιός άδικο.

ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ: Κατά την γνώμη σου ο Παναγιώτατος κκ Βαρθολομαίος, ως “καθολικός Πρώτος» στην Ορθόδοξον Καθολικήν Εκκλησία, μπορεί να δώσει αυτοκεφαλία και να αποκταστήσει σχισματικούς τους οποίους όλες οι ορθόδοξες εκκλησίες καθώς και ο ίδιος στο παρελθόν αναγνώρισε ως τοιούτους;

ΠΡΩΤΕΙΟΜΑΝΗΣ: Μάλιστα γιατί είναι ο πρώτος της ορθοδόξου εκκλησίας, όπως ο ίδιος αναφέρει: “Η μεγίστη αύτη ευθύνη της Μητρός Αγίας του Χριστού Μεγάλης Εκκλησίας δεν ήτο ασφαλώς με ημερομηνία λήξεως. Δι᾽αυτό όπως εδώσαμε αυτοκεφαλίαν εις όλας τας τοπικάς Εκκλησίας, κατά τον ίδιον τρόπον η περί Ημάς Αγία και Ιερά Σύνοδος απεφασισε να εκχωρήσει το Αυτοκέφαλον και εις την πολλαπλώς βασανισμένην Ουκρανίαν, δια να πορευθή και αυτή εντός του συστήματος των Ορθοδόξων εν ενότητι και εσωτερική ειρήνη. Αυτήν την υψίστην ευθύνην την έχει εκ των Θείων και Ιερών Κανόνων μόνον η πρωτόθρονος Εκλησίας της Κωσταντινουπόλεως, αφού αυτής ο Προκαθήμενος είναι ο Πρώτος εις τους Ορθοδόξους. Οσάκις επιχειρείται να διαστραφή αυτή η βασική εκκλησιολογική αρχή πράττεται το βαρύτατον παράπτωμα της αντιποιήσεως αρχής, δηλαδή ωρισμένοι προσποιούνται τον Πρώτον δίχως να είναι, και λαμβάνουν πρωτοβουλίας δίχως να έχουν τοιούτον δικαίωμα, λησμονούντες ότι το Οικουμενικόν Πατραρχείον ασκεί το χρέος του δια της αγάπης, η οποία είναι θυσιαστική και ανιδιοτελής”[11]

ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ: Ο Οικουμενικός Πατριάρχης Κωσταντινουπόλεως ως “Καθολικός Πρώτος» της Ορθοδοξίας, κατά την παπική συνήθεια, μπορεί να δίνει αυτοκεφαλία σε όλες τις εκκλησίες ασχέτως και αν δεν έχει ζητηθεί από ορθόδοξη αναγνωρισμένη εκκλησία[12], άνευ συνόδου των αυτοκεφάλων ορθοδόξων Εκκλησιών; Και όχι μόνο αυτό, αλλά μπορεί να αποκαταστήσει στην ορθόδοξον κοινωνίαν “ορθοδόξους» τους οποίους όλες οι ορθόδοξες εκκλησίες αναγνωρίζουν ως σχισματικούς, χωρίς να συγκαλέσει σύνοδο όλων των ορθοδόξων αυτοκεφάλων Εκκλησιών; Ο “Καθολικός Πρώτος» της Ορθοδοξίας μπορεί λοιπόν να υπερβαίνει όλες τις αυτοκέφαλες Εκκλησίες και αφού μπορεί να δίνει την αυτοκεφαλίαν συνεπάγεται ότι μπορεί με τον ίδιον τρόπον να την άρη αν οι καταστάσεις το επιβάλλουν, γιατί αυτό σημαίνει να είσαι “Πρώτος» και να ασκείς το χρέος σου δια της ανιδιοτελούς και θυσιαστικής αγάπης. Αυτό όμως το χρέος που στηρίζεται στην αγάπη το έχει μόνο ο “Καθολικός Πρώτος», καθό «Καθολικός Πρώτος»; Ο δε “Καθολικός Πρώτος” των Σλάβων έχει αυτό το δικαίωμα – “χρέος” που στηρίζεται στην ανιδιοτελή και θυσιαστική αγάπη καθό «Πρώτος» των περισσοτέρων αριθμητικά ορθοδόξων, ή δεν μπορεί να το έχει επειδή στην πραγματικότητα διαθέτει μόνο ιδιοτελή αγάπη η οποία του επιβάλλει το εθνικό συμφέρον της Ρωσίας;

Κατά την Φαναριώτικη αντίληψη η εκκλησία της Μόσχας δεν είναι πρωτόθρονη και ο προκαθήμενος αυτής δεν μπορεί να ασκήσει το χρέος του “Πρώτου» δια της ανιδιοτελούς και θυσιαστικής αγάπης. Επομένως πράττει το βαρύτατον παράπτωμα της αντιποιήσεως αρχής επειδή προσποιείται τον Πρώτον δίχως να είναι. Αυτήν την υψίστην ευθύνην την έχει εκ των Θείων και Ιερών Κανόνων μόνον η πρωτόθρονος Εκκλησία της Κωσταντινουπόλεως. Κατά δεύτερον σύμφωνα πάντα με την φαναριώτικη αντίληψη η Εκκλησία της Μόσχας απωθεί κάθε ιδέα αυτοκεφαλίας εφ᾽όσον είναι ήδη αυτόνομος η ορθόδοξος Εκκλησία της Ουκρανίας και δεν διεκδικεί επομένως καμμία αυτοκεφαλία.

Από την άλλη μεριά η Μόσχα καλλιεργεί τον μύθο της τρίτης Ρώμης η οποία είναι προορισμένη από τον Θεό να παραμείνει πιστή στην ορθὀδοξον παράδοση και να γίνει η “Πρώτη” της ορθοδοξίας, ξεπερνώντας το Φανάρι που εδώ και αιώνες βρίσκεται σε παρακμή, επειδή η ρωσική αυτοκρατορεία τη σήμερον έχει ακόμη πολλά να πει στην παγκόσμιον σκακιέραν και είναι μόνο αυτή που μπορεί να σώσει τον χριστιανικό κόσμο από τον αφανισμό καθώς και την ορθόδοξον πίστη από την αίρεση.

Κατά συνέπεια εδώ έχουμε σύγκρουση μεταξύ δύο “Πρώτων», οι οποίοι χρησιμοποιούν την ίδια μοντέρνα “θεολογία» του προσώπου που έφερε το παπικό πρωτείο στην ορθόδοξον παράδοσιν και άνοιξε τους ασκούς του αιόλου (διαβόλου) για σχίσματα και διαιρέσεις.

ΠΡΩΤΕΙΟΜΑΝΗΣ: Πρέπει κάποτε να ξεδιαλύνουμε και στην ορθοδοξία ποιός είναι ο Καθολικός Πρώτος, αφού πια στην ορθόδοξον παράδοσιν, όπως κι᾽εσύ αναγνωρίζεις, υιοθετήσαμε την θεολογία του προσώπου, όπως αυτή εκφράσθηκε από τους παρισινούς θεολόγους, τον κύριον Γιανναρά και τον Μητροπολίτη Περγάμου, την μεγαλύτερη αυθεντία περί της ορθοδόξου θεολογίας.

ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ: Αγαπητέ τί θα γίνει αν οι άλλες ορθόδοξες εκκλησίες δεν αναγνωρίσουν και καταδικάσουν τις ενέργειες του Κωσταντινουπόλεως κκ. Βαρθολομαίου ή του Πατριάρχου Μόσχας;

ΠΡΩΤΕΙΟΜΑΝΗΣ: Αγαπητέ σε θεωρώ έξυπνο άνθρωπο. Θα υπάρξει μεν η διακοπή εκκλησιαστικής κοινωνίας μεταξύ Κωσταντινουπόλεως και Μόσχας για ορισμένο χρονικό διάστημα. Κατά την γνώμη μου μετά από καιρό, θα αποκατασταθεί η κοινωνία μεταξύ Μόσχας και Κωσταντινουπόλεως. Οι περισσότερες όμως ορθόδοξες Εκκλησίες δεν θα λάβουν επίσημη θέση υπέρ του ενός ή του άλλου Πατριαρχείου και θα διατηρήσουν την εκκλησιαστική κοινωνία και με την Κωσταντινούπολη και με την Μόσχα. Δεν θα επιδιωχθεί από καμμία εκκλησία η δημιουργία Πανορθοδόξου συνόδου, μόνο λεκτικά κάποιοι θα την ζητήσουν για τα προσχήματα. Μην ξεχνάς ότι η διακοπή εκκλησιαστικής κοινωνίας μεταξύ Φαναρίου και Μόσχας δεν είναι ούτε η πρώτη ούτε βέβαια η μοναδική. Το Πατριαρχείο της Αντιόχειας έχει διακόψει την εκκλησιαστική κοινωνία με το Πατριαρχείο Ιερουσολύμων εξ᾽αιτίας του Κατάρ. Κανένα πρόβλημα δεν προέκυψε στην ορθοδοξία. Ακόμη και η πανορθόδοξος σύνοδος της Κρήτης δεν ασχολήθηκε για να επιλύσει το μείζον αυτό εκκλησιαστικό ζήτημα. Βέβαια καταλαβαίνω ότι αυτή η διακοπή εκκλησιαστικής κοινωνίας μεταξύ δύο ιστορικών Πατριαρχείων είναι μικροτέρου μεγέθους από αυτήν της Μόσχας και του Φαναρίου, όπου διαφαίνεται ότι διαχωρίζεται το ελληνικό από το σλαβικό στοιχείο. Οι πιο πολλοί ορθόδοξοι αγνοούσαν ότι υπήρχε διακοπή εκκλησιαστικής κοινωνίας μεταξύ Πατριαρχείου Αντιοχείας και του αντιστοίχου της Ιερουσαλήμ. Στην διασπορά δεν δημιούργησε κανένα πρόβλημα. Η διακοπή όμως εκκλησιαστικής κοινωνίας μεταξύ εκκλησίας Κωσταντινουπόλεως και Μόσχας είναι διαφορετικού μεγέθους και η διασπορά που διαθέτουν οι δύο αυτές εκκλησίες σε όλον τον πλανήτη είναι μεγάλη. Τί θα γίνει στην διασπορά όλον αυτόν τον καιρό που θα διατηρηθεί η διακοπή εκκλησιαστικής κοινωνίας Μόσχας και Φαναρίου; Θα διαχωρισθούν οι έλληνες ορθόδοξοι από τους ρώσους;

ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ: Στην διασπορά θα υπάρξουν μεγάλα προβλήματα γιατί οι περισσότερες ενορίες διαθέτουν μικτό ποίμνιο. Σε διάφορες πόλεις υπάρχουν ρωσικές ενορίες στις οποίες πηγαίνουν και ρώσοι και ουκρανοί και έλληνες και άλλων εθνικοτήτων ορθόδοξοι, όπου η λειτουργία γίνεται σε πολλές γλώσσσες όπως είδαμε. Σε εκείνες τις ενορίες κανονικά οι έλληνες δεν θα μπορούν να κοινωνούν των Αχράντων Μυστηρίων. Σε άλλες πόλεις υπάρχουν ελληνικές εκκλησίες στις οποίες εκκλησιάζονται και σλάβοι. Όλοι όμως οι σλάβοι σήμερα έχουν λάβει ή λαμβάνουν οδηγίες να μην προσέρχονται γιατί ανήκουν στο σχισματικό κατ᾽αυτούς Πατριαρχείο Κωσταντινουπόλεως.

Το οικουμενικό Πατριαρχείο της Κωσταντινουπόλεως έχει δημιουργήσει στην Ιταλία αρκετές ρωσικές και ρουμανικές εκκλησίες οι οποίες ανήκουν στην δικαιοδοσία του και κατά πάσα πιθανότητα θα δημιουργήσει και ουκρανικές εκκλησίες, τώρα που θα δώσει την αυτοκεφαλία στην Ουκρανία. Το ίδιο έκανε και σε άλλα κράτη της Ευρώπης. Ανέκαθεν ήθελε την διασπορά όλων των ορθοδόξων ανεξαρτήτως εθνικότητος επειδή η διασπορά θα πρέπει ν᾽ανήκει μόνο στον “Πρώτον» της ορθοδοξίας, όπως ανήκει στο Πατραρχείο η διασπορά των ελλήνων. Σήμερα που έρχεται σε σύγκρουση με το Πατριαρχείο Μόσχας αυτή η σύγκρουση μπορεί να αποβεί προβληματική. Γιατί το Πατριαρχείο Μόσχας είναι το μόνο που έχει μεγαλύτερη διασπορά από την αντίστοιχη ελληνική σε όλες τις περιοχές του πλανήτου. Φαντάσου λοιπόν και το Πατριαρχείο της Μόσχας, στηριζόμενο στον μύθο της τρίτης Ρώμης, (αυτής που είναι προορισμένη από τον Θεό να σώσει την ορθοδοξία και να γίνει η Πόλις της ορθοδόξου αυτοκρατορείας του ρωσικού έθνους) να αρχίσει να δημιουργεί αντίστοιχα ελληνικές ενορίες υπό την δικαιοδοσία του!

ΠΡΩΤΕΙΟΜΑΝΗΣ: Δεν θέλω να φαντασθώ τα σενάρια που σκέφτεσαι. Δεν πιστεύω ότι το Πατριαρχείο Μόσχας θα τολμήσει να ιδρύσει ελληνικές εκκλησίες υπό την δικαιοδοσία του. Είναι ανήκουστο. Δεν μπορεί να παριστάνει τον Πρώτον της ορθοδοξίας δεν είναι ο Πρώτος και ούτε υπάρχει η Τρίτη Ρώμη. Υπάρχει μόνο η παλαιά και η νέα Ρώμη. Τώρα εκείνο που θα ήθελα να μάθω είναι τι θα γίνει στις συγκεκριμένες μικτές ενορίες;

ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ: Εδώ πρέπει να σημειωθεί ένα αξιοπρόσεκτο πρόβλημα, ενδεικτικό της ποιότητας των ορθοδόξων πιστών της διασποράς. Πολλοί έλληνες και ελληνίδες που διαμένουν στην Ιταλία παντρεύθηκαν ρωμαιοκαθολικές ή ρωμαιοκαθολικούς και τα παιδιά είναι βαπτισμένα επί το πλείστον στις λατινικές εκκλησίες. Είναι η οικουμενιστική θεολογία, παρούσα στις ενορίες του Πατριαρχείου Κωσταντινουπόλεως, η αιτία που έχει οδηγήσει στην ανωτέρω κατάσταση γιατί κατά τον οικουμενισμό το μυστήριο είναι το ίδιο για τους παπικούς και για τους ορθοδόξους (άνω τελεία) αναγνωρίζεται επισήμως και από τις δύο εκκλησίες που θεωρούνται “αδελφές εκκλησίες». Οι ρώσοι όμως επίσκοποι και ιερείς πλέον μετά το ουκρανικό σχίσμα θεωρούν σχισματικούς τους έλληνες ορθοδόξους. Επομένως όσοι ακόμα πήγαιναν στις ρωσικές ενορίες θ᾽αναγκασθούν σταματήσουν να προσέρχονται. Για να προλάβουν το γελοίο φαινόμενο οι έλληνες ορθόδοξοι να γίνονται αποδεκτοί από τις παπικές εκκλησίες, αλλά όχι από τις ρωσικές πολλοί ιερείς της ρωσικής διασποράς ήδη κινήθηκαν και κάνουν την πρόταση στο Πατριαρχείο Μόσχας να θεωρούν τους έλληνες της Ευρώπης που ανήκουν στο Πατριαρχείο της Κωσταντινουπόλεως, ως ορθοδόξους βαπτισμένους στην Ελλάδα, μία χώρα με την οποία η Ρωσία δεν έχει διακόψει εκκλησιαστική κοινωνία. Επομένως αυτοί οι έλληνες θα μπορούν να κοινωνούν των Αχράντων Μυστηρίων από τους Ρώσους κατ᾽οικονομίαν, αν δηλώνουν ότι δεν συμφωνούν με το Πατριαρχείο της Κωσταντινουπόλεως.

ΠΡΩΤΕΙΟΜΑΝΗΣ: Για να είμαι ειλικρινης μου φαίνεται παράλογη μία τέτοια κατάσταση.

ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ: Είμαι απόλυτα σύμφωνος μαζί σου. Και επαυξάνω. Από την άλλη μεριά δεν σου φαίνεται παράλογο το ότι, το Πατριαρχείο της Ρωσίας θεωρεί σχισματικό το Πατριαρχείο της Κωσταντινουπόλεως, επειδή αναγνωρίζει σχισματικούς, την δε Εκκλησία της Ελλάδος η οποία βρίσκεται σε κοινωνία με το σχισματικό κατ᾽αυτούς Πατριαρχείο της Κωσταντινουπόλεως να την θεωρεί μη σχισματική και καθαρά ορθόδοξη και να βρίσκεται σε εκκλησιαστική κοινωνία μαζί της; Πώς μπορεί να δικαιολογηθεί ένα τέτοιο φαινόμενο;

ΠΡΩΤΕΙΟΜΑΝΗΣ: Αγαπητέ κατά πρώτον η Εκκλησία της Ελλάδος δεν έχει ακόμη πάρει θέση και όπως σου είπα δεν θα πάρει ξεκάθαρη θέση στην διαμάχη Φαναρίου και Μόσχας. Θα βρίσκεται σε μία μέση κατάσταση και θα προσπαθεί δια της πολιτικής να μην έρθει σε αντιδικία ούτε με την Μόσχα ούμε με το Φανάρι. Επομένως η Μόσχα δεν θα μπορεί να διακόψει την εκκλησιαστική κοινωνία με την Εκκλησία της Ελλάδος από την στιγμή που δεν έχει εκφρασθεί επισήμως.

ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ: Το περίεργο είναι ότι η Εκκλησία της Ελλάδος δεν έχει πάρει ξεκάθαρη θέση αλλά η Μόσχα θα ζητήσει από τους ορθοδόξους πιστούς να το κάνουν αν θέλουν να συμμετάσχουν των μυστηρίων που θα δίνονται στις ρωσικές ενορίες. Κατά δεύτερον ισχυρίζεσαι ότι η Εκκλησία της Ελλάδος δεν έχει πάρει ξεκάθαρη θέση επί του θέματος, αλλά βρίσκεται σε εκκλησιαστική κοινωνία με το Πατριαρχείο της Κωσταντινουπόλεως το οποίο αναγνωρίζει και αποκαθιστά σχισματικούς. Κατά συνέπεια και η εκκλησία της Ελλάδος βρίσκεται σε κοινωνία με τους σχισματικούς που απεκατέστησε το Φανάρι. Βάσει ποίου σκεπτικού η Μόσχα δεν διακόπτει την εκκλησιαστική κοινωνία με την εκκλησία της Ελλάδος καθώς και με όλες τις ορθόδοξες αυτοκέφαλες εκκλησίες που κοινωνούν με το Πατριαρχείο της Κωσταντινουπόλεως και εμμέσως αναγνωρίζουν τους σχισματικούς κατά τους Ρώσους Μητροπολίτας; Όπως λοιπόν καταλαβαίνεις στην ορθοδοξία τα εκκλησιαστικά θα γίνουν μύλος.

ΠΡΩΤΕΙΟΜΑΝΗΣ: Αν συνέβαινε αυτό τότε θα είχαμε πια σχίσμα στην Ορθόδοξον Εκκλησία. Γιατί θα πρέπει να εξωθήσουμε τα πράγματα και να δημιουργήσουμε σχίσματα; Τί έχουμε να κερδίσουμε; Εφαρμόζουμε λοιπόν την οικονομία και δεχόμαστε μόνο τη διακοπή εκκλησιαστικής κοινωνίας μεταξύ Μόσχας και Φαναρίου. Όλες οι υπόλοιπες αυτοκέφαλες ορθόδοξες εκκλησίες θα βρίσκονται σε κοινωνία και με την Μόσχα και με την Κωσταντινούπολη. Όπως συνέβη με την διακοπή εκκλησιαστικής κοινωνίας μεταξύ Πατριαρχείου Αντιοχείας και Ιερουσολύμων.

ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ: Δηλαδή η Μόσχα θα θεωρεί τον έλληνα πιστό που μένει στην Αθήνα ορθόδοξο και θα μπορεί να του δίνει κοινωνία, αλλά όταν αυτός ο έλληνας μεταναστεύει στην Ρώμη για παράδειγμα θα τον θεωρεί σχισματικό; Ακόμη δεν έχει περάσει η πρόταση να θεωρούνται οι έλληνες που είναι κάτοικοι εξωτερικού ορθόδοξοι γιατί έλαβαν το βάπτισμα από την εκκλησία της Ελλάδος και όχι από το Πατριαρχείο της Κωσταντινουπόλεως. Ας υποθέσουμε ότι συζητείται και περνάει μιά τέτοια παράλογη πρόταση. Τί θα γίνει με τους έλληνες της δευτέρας γενιάς που είναι βαπτισμένοι στο εξωτερικό; Όταν θα βρίσκονται στην Ρώμη θα είναι σχισματικοί, αλλά αν μετακομίσουν για Αθήνα θα θεωρούνται ορθόδοξοι; Αυτή θα είναι η ορθοδοξία του μέλλοντος;

ΠΡΩΤΕΙΟΜΑΝΗΣ: Τί θέλεις σχίσμα για να είσαι πιο συνεπής με τους Πατέρες; Σου είπα πολλάκις περάσαμε στην μεταπατερική εποχή και, από δώ και πέρα τα πάντα θ᾽αλλάξουν γι᾽αυτό τον λόγο θα πρέπει να ξεχάσουμε τις παλιές σιγουριές. Παλιά οι Πατέρες πιο απλά έκοβαν εκκλησιαστική κοινωνία όχι μόνο με τους αιρεσιάρχες αλλά και με όσους κοινωνούσαν μαζί τους και συμβούλευαν τον ποίμνιο να μην εκκλησιάζεται με τους σχισματικούς και αιρετικούς για να μην χάσει την σωτηρία. Τη σήμερον όμως εκείνο που μετράει είναι οι πρoσωπικές σχέσεις και κοινωνίες. Σχέσεις και κοινωνίες που θα διακινδυνεύονται, γιατί είναι μία έξοδος από το εγώ και μία μεταφορά στο εσύ και στο εμείς. Αυτό περικλείει κινδύνους, είναι ασαφές, αλλά από την άλλη μεριά αυτό είναι η πραγματική ζωή. Βέβαια όλοι οι κίνδυνοι θα μειωθούν κατά πολύ αν γίνει αποδεκτός καθολικά ο θεσμός του οικουμενικού “πρώτου” ο οποίος ενωτικά θα φέρνει πάντοτε την επιθυμητή λύση για όλα τα ζητήματα γιατί εικονίζει κατά τον Σεβασμιώτατο Περγάμου τον πρώτον της Αγίας Τριάδος, τον Πατέρα.

ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ: Κανείς δεν επιζητεί το σχίσμα, αλλά κανείς δεν θέλει την ασάφεια και ούτε βέβαια θα πρέπει να αποδεχθούμε τον “Καθολικό Πρώτο” ο οποίος είναι εκ Θεού προορισμένος να φέρει την επιθυμητή λύση. Το παπικό πρωτείο το απορρίψαμε στην ορθόδοξη παράδοση εδώ και αρκετούς αιώνες και δεν μπορούμε να το επαναφέρουμε στην ορθόδοξον Εκκλησία γιατί έτσι εκφράζεται η εκκλησιολογία του Μητροπολίτου Περγάμου. Μή γενοιτο. Μεταξύ αλήθειας και ψεύδους δεν υπάρχει μέση οδός. Επιλέγουμε με συνέπεια την αλήθεια έστω και αν δημιουργήσει σχίσμα από το ψεύδος και την αίρεση. Ένα πραγματικό σχίσμα στην ορθοδοξία ίσως αναγκάσει πολλούς να μελετήσουν σοβαρά την θεολογία των Πατέρων και οδηγήσει την ορθόδοξη Εκκλησία σε μία σύνοδο η οποία επιτέλους θα ασχοληθεί με την θεολογία και θα είναι σε θέση να καταδικάσει την θεολογία του προσώπου και την συνέπεια αυτής που είναι το “Καθολικό Πρωτείο”, θεολογία που και η Μόσχα και το Φανάρι ακολουθούν πιστά. Γιατί αγαπητέ το πραγματικό πρόβλημα της ορθοδοξίας σήμερα δεν είναι ποιός θα είναι ο καθολικός “Πρώτος”, αν θα είναι η νέα Ρώμη ή η υποτιθέμενη τρίτη Ρώμη. Η κάθε Ρώμη δυστυχώς δημιούργησε τεράστια προβλήματα στην Εκκλησία. Το πραγματικό πρόβλημα είναι ότι ξεχάσαμε την θεολογία των θεωμένων Πατέρων και αθεολόγητοι πιά θεωρούμε τον παπισμό (το παπικό πρωτείο που στηρίζεται στον επίσκοπο Ρώμης, παλαιάς, Νέας ή Τρίτης) ως συστατικό στοιχείο της ορθοδοξίας και ορθοπραξίας. Ιδού ποιό θα είναι το μέλλον της ορθοδοξίας ακολουθώντας την οικουμενιστική θεολογία του προσώπου: Το παπικό Πρωτείο.

[1] Περί της υποστατικής αρχής από το βιβλίο του γ. Σωφρονίου “οψόμεθα τον θεόν καθώς εστι» Εσσεξ 1993 σελίδα 316-317

[2] «τουτέστι τας φυλετικάς διακρίσεις και τας εθνικάς έρεις και ζήλους και διχοστασίας εν τη του Χριστού Εκκλησία». Σύνοδος Κωσταντινουπόλεως. 1872. Το Συνοδικό αυτό κείμενο δεν το υπέγραψε μόνον ο Οικουμενικός Πατριάρχης Άνθιμος, αλλά και οι πρώην Πατριάρχες Κωνσταντινουπόλεως Άνθιμος, Γρηγόριος και Ιωακείμ. Πέρα από αυτούς υπογράφηκε από τον Πατριάρχη Αλεξανδρείας Σωφρόνιο, τον Πατριάρχη Αντιοχείας Ιερόθεο, τον Αρχιεπίσκοπο Κύπρου Σωφρόνιο και πολλούς άλλους Μητροπολίτας του Κλίματος του Οικουμενικού Πατριαρχείου. Επομένως το κείμενο αυτό έχει καθολική ισχύ.

[3] Ο Ρώσος φτάνει μονάχος του, μέσα από το ίδιο του το κορμί-τον ρωσικό λαό, τον λαό του Θεού που κατοικεί την αγία Ρωσία. Να “γιατί όποιος δεν έχει λαό δεν έχει μήτε Θεό! Νάστε βέβαιοι, πώς όσοι παύουν να καταλαβαίνουν τον λαό τους και χάνουν τον δεσμό τους με αυτόν, χάνουν την ίδια στιγμή και την πίστη των Πατέρων τους και γίνονται άθεοι ή αδιάφοροι. Έτσι είναι. Είναι ένα γεγονός αναμφισβήτητο» (Δαιμονισμένοι Α,ΙΧ)( Χρήστος Γιανναράς Η κρίση της προφητείας σελίδα 41-42)

[4] βλέπε Ιωάννη Ρωμανίδη. Η ορθόδοξος εκκλησιολογία σύμφωνα με τον Κομιακώφ. Δημοσιευθέν για πρώτη φορά στο: The greek orthodox theological review. Δεύτερο τεύχος, νούμερο 1. Usa 1956 και αναδημοσιευθέν στο περιοδικό Ορθόδοξος Ιταλία τεύχος 0 σελίδα 7 Νοέμβριος 1999.

[5] Με όλα αυτά βέβαια δεν δικαιώνεται το κίνημα των σλαβοφίλων για τις υπερβολές του. Ο υπερτονισμός του λαϊκού στοιχείου στην ρωσική ορθοδοξία οδήγησε σε μιά επικίνδυνη απλοποίηση της πίστης που έδωσε την προτεραιότητα στο folk-lore, στους λαϊκούς θρύλους, στις τυπικές συνήθειες της καθημερινής ζωής. Έφθασε να θεωρείται ορθότερο και ασφαλέστερο να απευθύνεται κανείς στον λαό για να διδαχθεί την ορθοδοξία, παρά στους Πατέρες της Εκκλησίας… Ωστόσο είναι ελπιδοφόρα η τελική ισορροπία στην οποία μάλλον οδηγήθηκαν μέσα απ᾽όλες αυτές τις ακροτητες, οι σύγχρονοι ρώσοι θεολόγοι της διασποράς (Χρήστος Γιανναράς Η κρίση της προφητείας σελίδα 42)

[6] Χρήστος Γιανναράς Η κρίση της προφητείας σελίδα 52

[7] Αυτός ήταν ο λόγος που το Πατριαρχείο της Κωσταντινουπόλεως επέτρεψε στους σλάβους να χρησιμοποιήσουν την δική τους γλώσσα για να εκφράσουν την ορθοδοξία, έστειλαν μάλιστα τον Μεθόδιο και τον Κύριλλο οι οποίοι επενόησαν κι᾽ένα αλφάβητο για να μπορέσουν να εκφράσουν τις χριστιανικές αλήθειες στα σλαβικά. Οι Λατίνοι δεν δεχόντουσαν αυτή την ιδέα και ισχυρίζονταν ότι για να εκφράσουμε το ευαγγέλιον θα πρέπει να χρησιμοποιήσουμε τις γλώσσες που ο ίδιος ο Πιλάτος έγραψε στον σταυρό του Χριστού, δηλαδή εβραϊκά, ελληνικά και λατινικά (αιρεσία πιλατιανισμού). Το Πατραρχείο της Κωσταντινουπόλεως εκείνη την εποχή επέτρεψε τις μεταφράσεις και οι ρώσοι μετέφρασαν όλες τις λέξεις, όλες τις εκφράσεις, όλα τα λειτουγικά κείμενα και την θεολογία των Πατέρων χωρίς να χρησιμοποιήσουν σχεδόν καμμιά ελληνική λέξη εκτός μόνον ελαχίστων εξαιρέσεων. Την λέξη ορθόδοξος την μετέφρασαν ρωσικά αν και σε όλες τις γλωσσες του κοσμου υπάρχει στα ελληνικά, την λέξη γέροντας την μετέφρασαν ρωσικά, την λέξη κοινωνία την μετέφρασαν ρωσικά. Λέξεις δηλαδή που σε όλες τις γλώσσες του κόσμου υπάρχουν στα ελληνικά ακόμη και τώρα οι ρώσοι τις μετέφρασαν ρωσικά χωρίς αυτό να χαρακτηρισθεί αίρεση γιατί δεν στηρίζεται στον οικουμενιό ελληνισμό.

[8] Αρκεί να να σκεφθεί κανείς τον Απόστολο Παύλο που αναφέρει: οὐκ ἔνι Ἰουδαῖος οὐδέ Ἕλλην, οὐκ ἔνι δοῦλος οὐδέ ἐλεύθερος, οὐκ ἔνι ἄρσεν καί θῆλυ· πάντες γάρ ὑμεῖς εἰς ἐστε ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ» (Γαλάτας, 3,28) καί «Παρακαλῶ δέ ὑμᾶς, ἀδελφοί, διά τοῦ ὀνόματος τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, ἴνα τό αὐτό λέγητε πάντες, καί μή ᾖ ἐν ὑμῖν σχίσματα, ἦτε δέ κατηρτισμένοι ἐν τῷ αὐτῷ νοΐ καί ἐν τῇ αὐτῇ γνώμῃ» (Α΄ Κορινθίους, 1,10).

[9] Ιωα κεφ α, 6

[10] Ανεφέρεται στην Πατριαρχικήν καί Συνοδικήν «Πρᾶξιν» τοῦ 1686, εις την οποία εδόθη άδεια στον Πατριάρχη Μόσχα να χειροτονεί τον Μητροπολίτη Κιέβου ο οποίος οφείλει να εκλέγεται από τον κλήρο και λαό της περιοχής του. Οι Φαναριώτες ισχυρίζονται ότι δέν πρόκειται περί πλήρους ἐκχωρήσεως τῆς ἐπαρχίας Κιέβου εἰς τόν Πατριάρχην Μόσχας και αυτό εἶναι ἐμφανές ἀπό τό γεγονός ὅτι ἡ «Πρᾶξις» (α) στερεῖ ἀπό τόν ἐν λόγῳ Πατριάρχην τό δικαίωμα νά ἐκλέγῃ τόν Μητροπολίτην Κίεβου, καί (β) ὑποχρεώνει τόν ἑκάστοτε Μητροπολίτην Κιέβου νά μνημονεύῃ τόν Πατριάρχην Κωνσταντινουπόλεως «ἐν πρώτοις» κατά τήν Θείαν Λειτουργίαν. Το Πατριαρχείο της Μόσχας δεν τήρησε τους όρους της Πατριαρχικής πράξεως τόσο ως προς τον τρόπον εκλογής όσο και ως προς την μνημόνευση εν πρώτοις του ονόματος του Οικουμενικού Πατριάρχου από τον εκάστοτε Μητροπολίτη Κιέβου κατά την θείαν ευχαριστίαν. Αυθαιρέτως έγινε λοιπόν η προσάρτησις και συγχώνευσις της Ουκρανίας από το Πατριαρχείο Μόσχας. Γι᾽αυτόν τον λόγον ισχυρίζονται οι Φαναριώτες η Ἐκκλησία τῆς Οὐκρανίας δέν ἔπαυσε νά ἀποτελῇ de jure κανονικόν ἔδαφος τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου αν και πέρασαν αιώνες από τότε.

[11] Βλέπε Ορθόδοξος τύπος αρθμός φύλλου 2233 2 Νοεμβρίου 2108 σελίδα 8

[12] Η ορθόδοξος Εκκλησία της Ουκρανίας που αναγνωρίζουν όλες οι ορθόδοξες εκκλησίες είναι αυτή που έχει σαν Μητροπολίτη τον Ονούφριο. Ο Μητροπολίτης Φιλάρετος και Μακάριος από όλες τις ορθόδοξες εκκλησίες αναγνωρίζονται σαν σχισματικοί, δηλαδή μη ορθόδοξοι. Αυτούς απεκατέστησε η Πατριαρχική σύνοδος του Φαναρίου, για να μπορέσει να δώσει αυτοκεφαλία στην Ουκρανία, διαφορετικά θα έπρεπε να την είχε δώσει εις τους ουνίτας ουκρανούς.