Το δείπνο που πραγματοποιήθηκε μέσα στο Βρετανικό Μουσείο, ανάμεσα στα γλυπτά του Παρθενώνα, προκάλεσε δικαιολογημένα την οργισμένη αντίδραση του Υπουργείου Πολιτισμού.
Η Ελλάδα μίλησε για «προκλητική αδιαφορία» και «προσβλητικές ενέργειες», υπερασπιζόμενη τα ιερά σύμβολα του αρχαίου μας πολιτισμού (Πρώτο Θέμα 20/10/25).
Και όμως, την ίδια στιγμή, μέσα στην Εθνική Πινακοθήκη εκτίθενται έργα που προσβάλλουν την Παναγία και τους Αγίους, προκαλώντας βαθύ πόνο στους Ορθόδοξους Χριστιανούς — και παραμένουν εκεί, σαν να μη συμβαίνει τίποτα.
Πώς γίνεται να ξεσηκωνόμαστε όταν ξένοι δείχνουν ασέβεια στα μάρμαρα του Παρθενώνα, αλλά να σωπαίνουμε όταν βλασφημείται η ίδια η πίστη του ελληνικού λαού;
Η Ορθοδοξία δεν είναι απλώς θρησκεία· είναι κομμάτι της ψυχής και της ταυτότητάς μας, άρρηκτα δεμένη με τον ελληνικό πολιτισμό.
Αν το Υπουργείο θέλει να υπερασπιστεί πραγματικά τον πολιτισμό μας, πρέπει να το κάνει με συνέπεια , προστατεύοντας τόσο τα μάρμαρα του Παρθενώνα όσο και την Ορθόδοξη Πίστη που κράτησε όρθιο τον ελληνισμό στους αιώνες.
Πρωτοπρεσβύτερος Νεκτάριος Σαββίδης
1 σχόλιο:
... τὰ "μάρμαρα"
ἀποτυπώονοτας ἐπάνω τους
ἀξίες τοῦ πολιτισμοῦ
τοῦ μ έ τ ρ ο υ
(τοῦ ἀναγκαίου δηλαδή καὶ ἀπαραίτητου)
καὶ μὲ αὐτήν τὴν... χ ά ρ η τῶν Ἰώνων, ποὺ ἔκαναν τὸ βαρύ καὶ ἀσήκωτο μάρμαρο, μὲ το καλέμι σκάβωντας ὑ π ο μ ο ν ε τ ι κ ά , στὸ τέλος νὰ ἀνεμίζει ,
σὰν ἀνάλαϕρος μανδύας...
βρίσκονται τώρα ἀντιμέτωπα,
μὲ μία βαρβαρότητα , ποὺ...
δ ο μ ι κ ά... ἀ χ ό ρ τ α γ η ,
τὰ θέλει ὅλα νὰ ϕουσκώνουν
σὰν τὸ παγώνι ,
νὰ κορδώνονται...
νὰ σπρώχνονται... μᾶζες ἀπρόσωπες
σ'ἕναν ἀγῶνα... "σοῦμο", λὲς, ἀτέρμονο...
ὡσότου
ἡ μιά... μᾶζα, νὰ σμπρωχτεῖ ,
νὰ πεταχτεῖ ἀπὸ τὴν ἄλλη μᾶζα ἔξω ἀπὸ τὸν κύκλο...
μόνο ποὺ οἱ μᾶζες, στὴν πραγματικότητα εδῶ,
δὲν εἶναι τίποτ' ἄλλο... ἀπό ϕυσσαλῖδες... ϕοῦσκες... καὶ τὸ παιγνίδι κατά βᾶθος ἕνα... τσίκεν γκέϊμ...
καθαρά... ψυχολογικό...
καὶ ἡ...
κ α τ α σ κ ε υ ή... β ι τ ρ ί ν α ς ...
πρᾶγμα... ἱερό(!)...
καὶ ἡ... μαγική ταχυδακτυλουργία...
τέχνη μέγιστη...
κι ὅποιος μπορεῖ νὰ δείξει
τὸ σκουπίδι
γιὰ χρυσό -ἀναλλοίωτο στον χρόνο-
καὶ γιὰ διαμάντι -ϕωτεινό, ἀχάρακτο-
περνιέται γιὰ τεχνίτης μέγας,
γίνεται περιζήτητος
καὶ τὸν ϕορτώνουν
μὲ παράσημα,
βραβεῖα
καὶ τιμές... !
καὶ ὅποιος θέλει ν' αγοράσει, λίγη ἀπὸ τὴν αἴγλη τῶν μαρμάρων
λίγες στιγμές... τάχα σπουδαῖες
καὶ μιὰ ϕωτό, ἕνα βιντεοϕιλμάκι γιὰ τὸ ϕεσομπούκι του...
ἁπλᾶ... ρωτάει τὴν τσέπη του...
ἀϕοῦ... ὅ λ α... πωλοῦνται
καὶ ὅλα πιὰ ἀγοράζονται...
ἀϕοῦ...
τιμή... ἀξία...
εἴναι μόνο ἕνα νούμερο
μὲ πολλά μηδενικά
κι ὁ ἄνθρωπος...
δυό τρία νούμερα ἀκόμη
κι αὔριο... χάριν εὐκολίας...
ἕνα... μονάχο... νούμερο...
(καὶ ἐπισήμως... !)
Δημοσίευση σχολίου