..στον κήπο της αχαριστίας...
..είναι όλοι τους εκεί...
στέκουν με περηφάνια
και με κάτι.. απαίσια,'μολυσμένα' χαμόγελα..
..και είναι πολλοί..ωωω,ναι...
...και 'ηδονίζονται',φτάνουν στα προπύλαια του 'οργασμού' όταν τακτοποιούν
με κάθε λεπτομέρεια τις ζωές των άλλων....
Θα καλλιεργήσω το ωραιότερο άνθος.
Στις καρδιές των ανθρώπων θα φυτέψω την Αχαριστία.
Ευνοϊκοί είναι οι καιροί, κατάλληλος ο τόπος. Ο άνεμος τσακίζει τα δέντρα. Στη νοσηρή ατμόσφαιρα ορθώνονται φίδια. Οι εγκέφαλοι, εργαστήρια κιβδηλοποιών. Τερατώδη νήπια τα έργα, υπάρχουν στις γυάλες. Και μέσα σε δάσος από μάσκες, ζήτησε να ζήσεις.
Εγώ θα καλλιεργήσω την Αχαριστία.Όταν έρθει η τελευταία άνοιξις, ο κήπος μου θα 'ναι γεμάτος από θεσπέσια δείγματα του είδους. Τα σεληνοφώτιστα βράδια, μονάχος θα περπατώ στους καμπυλωτούς δρόμους, μετρώντας αυτά τα λουλούδια. Πλησιάζοντας με κλειστά μάτια τη βελούδινη, σκοτεινή στεφάνη τους, θα νιώθω στο απρόσωπο τους αιχμηρούς των στημόνες και θ’ αναπνέω τ’ άρωμά τους.Οι ώρες θα περνούν, θα γυρίζουν τ' άστρα, και οι αύρες θα πνέουν, αλλά εγώ, γέρνοντας ολοένα περισσότερο, θα θυμάμαι.Θα θυμάμαι τις σφιγμένες γροθιές, τα παραπλανητικά χαμόγελα και την προδοτική αδιαφορία.θα μένω ακίνητος ημέρες και χρόνια, χωρίς να σκέπτομαι, χωρίς να βλέπω, χωρίς να εκφράζω τίποτε άλλο.
Θα είμαι ολόκληρος μια πικρή ανάμνησις, ένα άγαλμα που γύρω του θα μεγαλώνουν τροπικά φυτά, θα πυκνώνουν, θα μπερδεύονται μεταξύ τους, θα κερδίζουν τη γη και τον αέρα. Σιγά σιγά οι κλώνοι τους θα περισφίγγουν το λαιμό μου, θα πλέκονται στα μαλλιά μου, θα με τυλίγουν με ανθρώπινη περίσκεψη.Κάτω από τη σταθερή τους ώθηση, θα βυθίζομαι στο χώμα.
Και ο κήπος μου θα είναι ο κήπος της Αχαριστίας
2 σχόλια:
https://www-cnn-gr.cdn.ampproject.org/v/s/www.cnn.gr/kosmos/story/459807/nea-ekklisi-tou-papa-fragkiskou-gia-koino-eortasmo-tou-pasxa-metaksy-ton-ekklision/amp?amp_js_v=a6&_gsa=1&usqp=mq331AQIUAKwASCAAgM%3D#aoh=17378918844847&csi=1&referrer=https%3A%2F%2Fwww.google.com&_tf=%CE%91%CF%80%CF%8C%20%251%24s&share=https%3A%2F%2Fwww.cnn.gr%2Fkosmos%2Fstory%2F459807%2Fnea-ekklisi-tou-papa-fragkiskou-gia-koino-eortasmo-tou-pasxa-metaksy-ton-ekklision
... ὁ μόνος ἀνθρωπος,
ποὺ ἄξιζε νὰ γλυτώσει ἀπὸ τὸν κατακλυσμό, ὁ Δίκαιος ὁ Νῶε
(δίπλα του κι οἱ οἰκοῖοι του)
μετά,
πατώντας ξανά τὸ πόδι του στὴν γῆ,
ἐβιάσθη ἀπό κάποιον λογισμό
γιὰ νὰ φυτἐψει ἕνα ἀμπελάκι,
ποὺ ὕστερα τὸ τρύγισε, πάτησε τὸ σταφύλι καί ἔφτιαξε νὰ πιεῖ κρασί...
καὶ μέθυσε...
κι ὁ γυιός τοῦ γυιοῦ του,
τοῦ Χάμ,
μὲ... π ε ρ ι σ σ ή ... χ α ρ ά ,
λέει,
τὸν κύτταζε νὰ ξεγυμνώνεται ἐπάνω στὸ μεθύσι του
καὶ μέχρι σήμερα οἱ ἀπόγονοι τοῦ Χάμ,
βρίσκονται νὰ κακοπαθοῦν παντοτεινοί δούλοι καὶ ὑπηρέτες,
καὶ ἔτσι,
κάπως λίγο μποροῦμε καὶ καταλαβαίνουμε
τὴν βαρύτητα κάποιων πράξεων,
ἀν καὶ οἱ περισσότεροί μας πιὰ τὄχουμε εὔκολο ἀν ὄχι καὶ καμάρι,
μὲ τόλμη -μᾶλλον θρᾶσος-
νὰ κατηγοροῦμε τὸν Θεό
(ὡς ἀθεόφοβοι... )
γιά ἄδικο καὶ ὑπερβολικό...
μιᾶς καὶ τὸ ἀλωνάκι τῆς ἀθεοφοβίας,
ἔγινε μία ἔρημος ἀτέλειωτη,
ἄνυδρος καὶ ἀπαραμύθητος... !
ἀλλʹ εἶναι μιά τρελλή χαρά... ἕνα μεθύσι διονυσιακοῦ γλεντιοῦ
καὶ ἡ... αὐτοδικαίωση...
καὶ πῶς νʹ ἀντισταθεῖ κανείς νὰ τὸ γλεντᾶ...
μὲ θέα...
τὴν τραγική κατάντια καὶ τὴν ἀπογύμνωση τῶν θέσμιων, ποὺ μοναχά τους,
μέσʹ στὴν πρέσσα,
συνθλίβονται
καὶ γίνονται σιγά-σιγά...
ἀλίμονο...
ὡς... πτῶμα... ἐξαίσιον...(;)
Δημοσίευση σχολίου