Η εκκωφαντική σιωπή της λεγόμενης διοικούσας Εκκλησίας διευκολύνει τα μέγιστα τους νεοταξίτες που λυμαίνονται τη διακυβέρνηση της χώρας μας, προκειμένου να υλοποιήσουν τους βρώμικους και σκοτεινούς σχεδιασμούς τους.

Τρίβουν τα χέρια τους και μειδιούν έχοντας δίπλα τους και όχι απέναντί τους, όπως εκ των πραγμάτων επιβάλλεται, έναν τέτοιο, βολικό για το σύστημα αρχιεπίσκοπο και μια σιωπηλή, κατά τη συντριπτική της πλειοψηφία, Ιεραρχία. 

Δυστυχώς, και η πλειοψηφία του ελληνικού λαού, έχει αποχαυνωθεί από τη δαιμονική φωλεά που ακούει στο όνομα "τηλεόραση και ΜΜΕ", τη λεγεώνα αυτή των δαιμονίων, τη φωνή του Άδη. 

Λίαν ορθώς, στο τόσο εύστοχο σχόλιο εδώ του υπέροχου κειμένου του κ. Δαπέργολα, γίνεται επιτυχέστατα λόγος για τα "εκκωφαντικά σημεία των καιρών". 

Δυστυχώς, οι δέκτες των πνευματικών αισθήσεων των πολλών υπολειτουργούν ή δεν ανταποκρίνονται διόλου στα μηνύματα που προσπίπτουν σε αυτούς. 

Τα αξιολογικά κριτήρια του πλήθους των συνανθρώπων μας έχουν στρεβλωθεί ή /και διαστραφεί. Μονάχα μια οδός απομένει για την αναστροφή αυτής της τραγικής κατάστασης : η εν συντετριμμένη καρδία και εν πνεύματι ταπεινώσεως, δια της μετανοίας όλων μας, επιστροφή στον Πατρικό οίκο από τον Οποίο θεληματικά απομακρυνθήκαμε. 

Ο περί συλλογικής μετανοίας αφυπνιστικός αυτός λόγος θα έπρεπε να κυριαρχεί στο στόμα και τη γραφίδα των ποιμένων και όχι η πληθωρική αγαπολογία, έκφραση και έκφανση, της σύγχρονης θεότητας που ακούει στο όνομα "πολιτική ορθότητα".  

 Λυκούργος Νάνης ιατρός