Τετάρτη 1 Φεβρουαρίου 2012

ΠΑΝΘΡΗΣΚΕΙΑΚΟΣ ΣΥΓΚΡΗΤΙΣΜΟΣ ΣΤΑ “ΝΕΑ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΑ”



«Μεγάλοι δάσκαλοι θρησκειῶν τοῦ κόσμου»
στὸ νέο πρόγραμμα σπουδῶν γιὰ τὰ Θρησκευτικὰ

Πανθρησκειακὸς συγκρητισμὸς

ΣΧ. «ΧΡ. ΒΙΒΛΙΟΓΡ.»: Θὰ παραμένει ὅμως τὸ ἐρώτημα: Αὐτοὶ ποὺ τὰ προωθοῦν αὐτὰ τὰ Προγράμματα ἀποτελοῦν ἁπλῶς δυναμικὲς μειοψηφίες Ἐργολάβων ἢ ἐκφράζουν τὴν συναίνεση τῆς «μάζας» ποὺ παρέχεται διὰ τῆς σιωπῆς, τῆς ἀνοχῆς καὶ τῆς ἀφασίας;

. Τὸ νέο πρόγραμμα σπουδῶν γιὰ τὰ Θρησκευτικὰ Δημοτικοῦ καὶ Γυμνασίου προβλέπει στὴν πρώτη κιόλας Θεματικὴ Ἑνότητα (ΘΕ) τῶν Θρησκευτικῶν τῆς Ε΄ Δημοτικοῦ τὴν ἀναφορὰ στὸν «Ἰησοῦ ὡς δάσκαλο» μὲ παράλληλη ἀναφορὰ στοὺς «μεγάλους δασκάλους τῶν θρησκειῶν τοῦ κόσμου», δηλαδὴ «τὸν Μωάμεθ, τὸν Κομφούκιο καὶ τὸν Βούδα». Πρόκειται γιὰ ἕνα μόνο παράδειγμα τοῦ συγκρητιστικοῦ τρόπου μὲ τὸν ὁποῖο προσεγγίζονται ἡ Ἀλήθεια τοῦ Χριστοῦ σὲ σχέση μὲ τὶς ἄλλες θρησκεῖες ἀπὸ τοὺς συντάκτες τοῦ νέου προγράμματος σπουδῶν. Ὁ Ἰησοῦς δὲν εἶναι ὁ Ἕνας καὶ Μοναδικὸς Θεὸς ἀλλὰ ἕνας διδάσκαλος ὅπως ὁ Βούδας, ὁ Κομφούκιος καὶ ὁ Μωάμεθ! Ἡ κλήση τῶν Μαθητῶν ἢ ἡ Ἐπὶ τοῦ Ὄρους ὁμιλία χρησιμοποιοῦνται στὴν ΘΕ αὐτὴ ὡς δείγματα τῆς ἰδιότητος τοῦ Ἰησοῦ ὡς διδασκάλου…
. Μία τέτοια προσέγγιση τῶν Θρησκειῶν καὶ παρουσίαση τῶν «δασκάλων τῶν θρησκειῶν» θυμίζει, σὲ ὅσους ἔχουν μελετήσει σχετικὰ κείμενα, τὸ βιβλίο «Μεγάλοι Μύστες» [τῶν ἐκδόσεων «Ἰάμβλιχος»], ποὺ στὴν συνοπτικὴ παρουσίαση σημειώνεται ὅτι πρόκειται γιὰ «ἕνα ἔργο ποὺ ἐνέπνευσε πολλὲς γενιὲς ἀναγνωστῶν, εἶναι προϊόν τῆς ὥριμης συγγραφικῆς περιόδου τοῦ Ἐντουὰρ Σιρέ, κατὰ τὴν ὁποία προσπάθησε νὰ ἐπιδείξει τὴν βασικὴ ἑνότητα πίσω ἀπὸ ὅλες τὶς ἀνώτερες θρησκεῖες. Θρησκεῖες ποὺ λειτουργοῦν ὡς μέσα ἀποκάλυψης τοῦ ἑνὸς θείου κόσμου, μέσῳ τῆς ψυχῆς τῶν προφητῶν τους».
. Μήπως σὲ κάτι τέτοιο στοχεύει πλέον καὶ τὸ νέο μάθημα Θρησκευτικῶν; Τί Χριστός, τί Βούδας, τί Μωάμεθ, τί Κομφούκιος, ὅλοι εἶναι διδάσκαλοι θρησκειῶν; Λοιπόν; Τὰ Θρησκευτικὰ στὴν ὑπηρεσία τῆς Πανθρησκείας καὶ τῆς Νέας Ἐποχῆς;


πηγή

3 σχόλια:

toaftonoito team είπε...

Με αυτή τη λογική να γίνουν "συγκρητικά" όλα τα μαθήματα: Τα παιδιά του Δημοτικού να μαθαίνουν για τον ναζισμό, τον φασισμο, την ολιγαρχία, την μοναρχία και να αποφασίζουν "ελεύθερα" για το πιο πολίτευμα προτιμούν....Το ίδιο και στην ιστορία, την φυσική τα μαθηματικά όπου θα πρέπει να μαθαίνουν για όλες τις αντιμαχόμενες θεωρίες.......Ετσι δεν είναι;

ΤΡΕΛΟ-ΓΙΑΝΝΗΣ είπε...

Kοίταξε, όχι δεν είναι το ίδιο ,είναι ανόμοιο το παράδειγμα που λες.

Ναι ,θα πρέπει ο μαθητής να γνωρίζει τι γίνεται γύρω του , κάτι το οποίο βέβαια γινόταν και πριν .

Η νέα λογική που δεν είναι αθώα (γιατί εμπεριέχει την πλάνη της παγκοσμιοποίησης όπως λανσάρετε από την νέα εποχή ,κάτι πολύ κακό όχι μόνο για τους χριστιανούς αλλά για κάθε ελεύθερο πολίτη!!!)

Όλοι αυτοί ποντάρουν στην σύγχυση το μπέρδεμα .Κάτι το οποίο πετυχαινουν σε μεγάλο βαθμό ,εκτός εάν ο καθηγητής θεολόγος έχει φόβο θεού ..

καταλαβαίνεις άραγε τι λέμε;

toaftonoito team είπε...

μάλιστα.....
με συγχωρείς αλλά μάλλον εσύ δεν με κατάλαβες.
Το παράδειγμα και το τελικο ερώτημα του σχολίου μου είναι ρητορικό και δεν απευθύνεται σε εσένα, αλλά σε όσους επικροτούν την μετατροπή του μαθήματος των θρησκευτικών σε συγκριτικό ακόμα και από τόσο μικρή ηλικία.
Και αφού σύμφωνα με αυτούς το παιδι πρέπει να μαθαίνει από τα δέκα του πως όλοι οι "ιδρυτές των θρησκειών" είναι δάσκαλοι και "μύστες" και κατόπιν να αποφασίζει μόνο του, ομοίως δεν θα πρέπει να λαμβάνει από το εκπαιδευτικό σύστημα κατευθύνσεις και απόλυτες απαντήσεις για κανένα άλλο θέμα στο οποίο υπάρχει συζήτηση (και υπάρχει σχεδόν σε όλα)....
Θα πρέπει λοιπόν πχ και σύμφωνα με την λογική ΤΟΥΣ να μην εορτάζεται η επέτειος του πολυτεχνειου αφού το παιδί θα πρέπει να αφεθεί ελεύθερο να αποφασίσει μήπως του αρέσει η δικτατορία, ή να αποφασίσει ποιός είχε δίκιο στον εμφύλιο κλπ.
Αυτό εννοώ και θεωρώ πως δείχνει, πως μια κοινωνία πάντα μέσα από το εκπαιδευτικό σύστημά της και δη σε αυτό της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης περνάει κάποιες βασικές αρχές, αξίες και γνώσεις.
Όπως εμένα με ενοχλέι ο συγκρητισμός των θρησκευτικών ειδικα σε αυτήν την ηλικία, πολλοί "προοδευτικοί" θα αντιδρουσαν στην αλλαγή του μαθήματος της ιστορίας στο ως άνω παράδειγμα.