Σάββατο 6 Δεκεμβρίου 2025

ΕΝΑΣ ΕΞΟΡΚΙΣΜΟΣ ΘΑ ΜΑΣ ΣΩΣΕΙ ;

Θρήνος στο Μικρό Μοναστήρι: Η οικογένεια κτηνοτρόφου αποχαιρετά το κοπάδι της λόγω υποτιθέμενης "ευλογιάς"

  

ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ,ΤΗΝ  ΕΛΛΑΔΑ ΤΗΝ  ΚΥΒΕΡΝΟΥΝ ΔΑΙΜΟΝΙΣΜΕΝΟΙ !ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΣΤΑ ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΑ ΚΛΙΜΑΚΙΑ Η ΔΑΙΜΟΝΙΚΗ ΕΠΗΡΕΙΑ  ΕΧΕΙ ΚΑΤΑΒΑΛΕΙ ΚΑΘΕ ΕΚΦΡΑΣΗ ΤΗΣ  ΧΑΜΗΛΗΣ ΔΟΙΚΗΣΗΣ...

 Η ΙΔΙΑ ΙΣΟΠΕΔΩΤΙΚΗ ΛΟΓΙΚΗ  ΟΠΩΣ ΕΠΙ ΚΟΒΙΤ, ΤΩΡΑ ΣΤΑ ΠΡΟΒΑΤΑ !

3 σχόλια:

Γεωργιος είπε...

Καταραμένοι να ειναι. Κακό ψόφο να εχουν. Γιώργος Επταπύργιο

Άγνωστος είπε...

"Χεϋ τσοπάνη, από τούς λύκους τα φύλαξα, από την πείνα τα φύλαξα, από τα πάντα τα φύλαξα,, την ζωή μου εβανα μπροστά πάντα ," ακόρεστη από δικαιοσύνη ακούστηκε η φωνή από το υπερπέραν που θα στοιχειώνει κάθε προδότη.
Ενας τσοπάνης με καθαρή συνείδηση, που εν Ημέρα Κρίσεως θα ελέγξει δριμύτατα τους Αρχιερείς που πρόδωσαν.
Διότι αν είχαμε Αρχιερείς όπως ετούτος ο Τσοπάνης, δεν θα μας κυβερνούσαν οι σατανιστές..

Ανάθεμα στους προδότες της Πίστεως

ἐμπεσῶν εἰς λάκκον τις είπε...

... δε'ντάκαμες σωστά
μωρ' μπάρμπα μας,
και παλιοσείρι...

δέ σ' έκοψε νά πάρ'ς
τσιπαρισμένα "πέτ" βρε
δγιανά βόσκ'ς ,

σκ'λάκια κανίς να σαλαγάς,
τού γκαναπέ,
στα όρη πάνου τα ψηλά
τα β'νά

να τα μοσχοπουλάς σ'στα κασσελόπουλα τα'η'βαίσθητα
πούχουν χρήμα μ' ουρά
και τ' αντρουγύναικα τα δόλια και ταλαίπουρα,
τα'ατσιπάρ'σ'τα
για'λιγ'ακόμη
και προς του παρόν,
(αν... και... ποτέ δε'γκσέρ'ς),
πούεινι'τα εισ'στά τέσσαρα προυσκυνημένα ντίπι
κι α'πηρήφανα
και στά κουσ'τέσσηρα σαν γλυφουν'τ'αναμεταξυ τσ'
αποληφτεργιαζούμενα
ντιπ'ντίπι τ άμοιρα... τα δόλια...

κι αν επροσκύναες ηκεί,
κι σύ κι γώ
κι ούλοι'μεις οι σκουριαζ'μενουμυαλισταραίοι

ουουούλα
τα νέα'τσ είδουλα

την ούρσουλα ούλη,
κι τού κουλι
κι τα -όρσε- ούλα
τα βαν'ντερλαούδγια
κι €ουροκαθηκόπουλα,

την πιθηκοσπορά... τού γερο ντάρβιν... τού ξεμωραμένου

αντάμα και συνάμα...

και να #€στουμε τότε και στα φράγκα
και στου τάλληρου,
και στά ο'ουπεκεπέδγια ούλα

να μάς βραβεύ'κι'η'σώρος και τα βικιπαίδγια...
ούλα τα γίδια τα τρανά
που προσκυνούν για θιό τους τ'αρχιγίδ'ι
πού'χουν για αφέντη τους τρανό...
και πχιά... €υραρχιγίδι..



μόνο... μαρτύριο...

με τό'να πάτημα να έρχεται επάνω στο άλλο
για χρόνια τώρα,

λυώσαμε και στεγνώσαμε

αλλά κι αν χάθηκαν τα ζωντανά,
ο βιός σου κι η χαρά σου,

το μεράκι σου...

και ο καϋμός που σού σουβλίζει τώρα την καρδιά και την ψυχή σου,

το 'χει η γενιά μας γιά συνήθειο, ν' ανθεί
να φέρει κι άλλο

ες αεί...

και να χαλιέται τ' ά δ ι κ ο
στο τέλος... !