
Τὸ τί θὰ συνέβαινε ἄν ὁ Τάσος Ἰσαὰκ καὶ ὁ Σολωμὸς Σολωμοῦ ἦταν Ἰσραηλινοὶ δὲν εἶναι δύσκολο νὰ μαντέψει κανείς. Ἡ Μοσάντ θὰ εἶχε φροντίσει νὰ ἐντοπίσει ἕναν-ἕναν τοὺς φονιᾶδες τους καὶ θὰ τοὺς ἔστελνε δωρεὰν ταξίδι διακοπῶν ἐπ' ἀόριστον σὲ ἕναν τόπο ἀναψυχῆς ὅπου θὰ εἶχαν τὴν δυνατότητα νὰ συνευρίσκονται μὲ παρθένες καὶ νὰ καταναλώνουν ἄφθονες ποσότητες πιλαφιοῦ. Τὸ Ἰσραὴλ ἔχει ἀποδείξει ἐπανειλημμένα ὅτι πληρώνει πολὺ ἀκριβὰ γιὰ τὴν ζωή τῶν ἀνθρώπων τοῦ ἔθνους του.
Ἐμεῖς στήν (γ)Ἑλλάδα εἴμαστε πολὺ πολιτισμένοι καὶ ἠθικὰ ἀνώτεροι γιὰ νὰ πέσουμε στὸ ἐπίπεδο τῶν βάρβαρων σιωνιστῶν γενοκτόνων καὶ δὲν συμμαζεύεται. Ὁπότε ἡ ζωὴ τῶν δικῶν μας ἀνθρώπων ἐκτιμᾶται διαφορετικά -πολιτισμένα! Καὶ εἴμαστε τόσο πολιτισμένοι ποὺ ἀντὶ λ.χ. νὰ ἔχουμε ἤδη στείλει τὸ βρωμερὸ σκουπίδι ποὺ ἀκούει στὸ ὄνομα Κενὰν Ἀκίν, ποὺ ἦταν ἕνας ἀπὸ αὐτοὺς ποὺ πυροβόλησαν ἐν ψυχρῷ καὶ σκότωσαν τὸν Σολωμὸ Σολωμοῦ πάνω στὸν ἱστό, γιὰ διακοπὲς διαρκείας στὸν τόπο τῶν ὀνείρων του, τὸν εἴχαμε καλέσει νὰ μᾶς δώσει καὶ συνέντευξη -γιατὶ ὡς πολιτισμένοι ἄνθρωποι θὰ πρέπει νὰ μποῦμε καὶ στὴν θέση τοῦ ἄλλου, ἔτσι δὲν εἶναι;- γιὰ νὰ μᾶς ἀπαντήσει κυνικότατα ὅτι θὰ τόν πυροβολοῦσε ξανά (λὲς καὶ ἀναμέναμε ὅτι θὰ ξεσποῦσε σὲ δάκρυα καὶ θὰ ζητοῦσε συγγνώμη).
Κρίμα ποὺ δὲν τὸν συγχωρήσαμε κιόλας! Ἀλλὰ μὲ τὸν καιρὸ θὰ μάθουμε νὰ δείχνουμε ὑπομονὴ καὶ συγχώρεση στὶς συνήθειες τῶν διαρκῶς ἀφιχθέντων μουσουλμάνων γειτόνων μας μέχρι νὰ μᾶς ἐνσωματώσουν στὰ ἤθη τους. Οἱ πολιτισμένοι ἄνθρωποι δὲν εἶναι βάρβαροι σιωνιστές, γιὰ νὰ ἐκδικοῦνται τὸν φόνο τῶν ὁμοεθνῶν τους. Ἡ βία φέρνει τὴν βία. Καὶ τὸ μῖσος τὸ μῖσος. Σοφὰ λόγια, εἰδικὰ ὅταν ἔχεις νὰ κάνεις μὲ τοὺς ἐχθροὺς τοῦ ἔθνους σου. Οἱ πολιτισμένοι ἄνθρωποι ἐνεργοῦν πολιτισμένα. Χρησιμοποιοῦν τὸ ὑπερόπλο ποὺ λέγεται Εὐρωπαϊκὸ Δικαστήριο Ἀνθρωπίνων Δικαιωμάτων. Αὐτὸ ποὺ καταδίκασε τοὺς φονιᾶδες τοῦ Ἰσάακ καὶ τοῦ Σολωμοῦ τὸ 2008. Κι ἀπὸ τότε δὲν ἔχουν ποῦ νὰ σταθοῦν!
Τὸ Ἔνζυμο
Υπουργός στο ψευδοκράτος ο ΦΟΝΙΑΣ του εθνομάρτυρα Τάσου Ισαάκ !!
1 σχόλιο:
... ίσως θ'αρκούσε νάμασταν
απλά...
γνήσιοι Ρωμηοί...
δύσκολα πράγματα...
που... πλήθος... ύστεροι βυζαντινοί αρχόντοι,
προτίμησαν να τα
παραμερίσουν
και γοητευμένοι απ' τά μετάξια στα ρούχα τα φερσιμστα και τους ύπουλους τροπους τών δυτικών
με όλην τους την αρχαιοπρεπή ευγένεια (γιαλαντζί) τού Βαρλαάμ τού καλαβρού
κι όλην την... φρανσιτέ τους
(τον τρόπο τους να καμαρώνουν, με την μύτη ψηλά... σαν το ξεφτέρι μας...)
πουλήθηκαν και χάθηκαν...
βορά στον βάρβαρο ασιάτη, με τα ρυπαρά χούγια τα σιχαμερά...
τίποτα όμως δεν χάθηκε γιά όσους μείναν σταθεροί στην Πίστη τα ήθη και τα έθιμα τών αγιασμένων τους προγόνων,
παρά την βαβυλώνια αιχμαλωσία τους
που τους εγλύτωσε από το χειρότερο...
το Φράγκεμα...
έως τίς μέρες μας, που αγκαλιασμένη άπασα η οικουμένη, πάνω και πέρα απο φύλα και φυλές
ηθελημένα επαραδοθήκαμε και... με αφθονη φρανσιτέ... (ήτοι καμάρι...)
βαδίζουμε τον δρόμο που έμοιαζε για φαρδιά λεωφόρος (εύφορος)
μα αποδεικνύεται βαρβάτο αδιέξοδο
όπου φύρδιν μίγδιν τα έθνη και τα κράτη άπαντα ορέγονται τις σάρκες τους τίς ίδιες
έτοιμοι σαν σφαχτά να τις προσφέρουν
-έκοντες άκοντες-
στον χρυσαφί Θεό
που προσκυνείται ως χρυσή κανονικότης (ολοπόθητος)...
πιασμένοι χέρι με χέρι...
και ήδη
με κορμιά... νούμερα...
μηδενικά...
-σαν ένα ισον κανένα-
σφιχταγκαλιασμενα... !
Δημοσίευση σχολίου