Ξεκάθαρες κουβέντες

 

Η ΑΔΙΚΑΙΟΛΟΓΗΤΗ ΠΑΥΣΗ του Μητροπολίτη Πάφου Τυχικού αποτελεί τραγική συνέπεια της πνευματικής πτώσης πολλών από τους διοικούντες την Εκκλησία και της εκκοσμίκευσης του κλήρου στις μέρες μας. 

Πρόκειται για τους ίδιους που μνημονεύουν σχισματικούς στην Ουκρανία και προσεγγίζουν τον Πάπα της Ρώμης κατά τέτοιο τρόπο, που του αποδίδουν εκκλησιαστικό κύρος, κάτι που οι Άγιοι Πατέρες ρητά απέρριψαν ως αίρεση. Για παράδειγμα, η αναγνώριση βαπτίσματος εκτός της Ορθόδοξης Εκκλησίας αποτελεί ένα μέσο για την προώθηση της παναίρεσης του Οικουμενισμού, μέσο το οποίο ο Μητροπολίτης Τυχικός προς τιμήν του αρνήθηκε. 

 Η ιστορία της Εκκλησίας είναι γεμάτη από παραδείγματα όπου μέχρι και Άγιοι Πατέρες καθαιρέθηκαν ή παύθηκαν από άδικες Συνόδους, με την Εκκλησία να τους δικαιώνει στη συνέχεια. Ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος καθαιρέθηκε από φθονερούς συνεπισκόπους, αλλά η Εκκλησία τελεί τη Θεία Λειτουργία του κάθε Κυριακή. 

 Ο Άγιος Αθανάσιος ο Μέγας διώχθηκε όσο κανείς άλλος, όμως ονομάστηκε «στύλος της Ορθοδοξίας». 

Ο Άγιος Μάρκος ο Ευγενικός, ο μόνος που δεν υπέγραψε την ψευδοένωση με τον Πάπα, είπε: «Κανείς δεν εξουσιάζει την πίστη μας, ούτε βασιλιάς, ούτε αρχιερέας, ούτε ψευδοσύνοδος, ούτε κανένας άλλος, παρά μόνο ο Θεός!» 

Ο Μητροπολίτης Τυχικός δεν καταδικάστηκε σήμερα επειδή διέπραξε κάποιο σφάλμα. Καταδιώχθηκε με ανυπόστατους ισχυρισμούς επειδή τήρησε την εκκλησιολογική ακρίβεια, επειδή δεν αναγνώρισε μυστήρια αιρετικών, επειδή δεν υπέκυψε στον παναίρεση του Οικουμενισμού. 

Δεν υπήρξε ανυπακοή του Τυχικού στην Εκκλησία, αλλά υπακοή στους Αγίους και στους Ιερούς Κανόνες. Δεν υπήρξε ανταρσία, αλλά ομολογία. Και η ομολογία, όταν γίνεται με φόβο Θεού, είναι αγιότητα και όχι φανατισμός. Η Εκκλησία δεν είναι διπλωματία. Είναι Σταυρός, Ομολογία και Ανάσταση.

Ευχαριστούμε όσους συν-επισκόπους του τον στήριξαν,υπάρχει ακόμη η ευλογημένη μαγιά ...