Σάββατο 28 Δεκεμβρίου 2024

Μια ιδιαίτερη κουβέντα με τον Θεσσαλονίκης Φιλόθεο

 Μία φορά τον μήνα, γνωστοί και άγνωστοι απ’ όλο το φάσμα της ζωής κάθονται στο παγκάκι του Citymag και μοιράζονται όσα έζησαν. Χωρίς προετοιμασία, χωρίς φίλτρα. Ο μητροπολίτης Θεσσαλονίκης, Φιλόθεος, κάθισε στο παγκάκι και μίλησε για το νόημα των Χριστουγέννων.

4 σχόλια:

ἐμπεσῶν εἰς λάκκον τις είπε...

... παναγιώτατος...;

ἐμπεσῶν εἰς λάκκον τις είπε...

... ἐγώ... ὁ ἄλλος... τὸ ἄνοιγμα...
ἡ διακινδύνευση... τὸ ρῖσκο...
ἡ σχέση...
κι ἕνα σωρό πανέμορϕα λογάκια, τόσο ἀπαλά καὶ γοητευτικά, τὸσο καθησυχαστικά...

σὲ μία λαμπερή βιτρίνα στολισμένα σὰν τὴν πανάκριβη πραμάτεια ποὺ ξέρει...
νὰ γεννᾶ... τὸ... ὄνειρο...

ἀλλά...
θυμήθηκα ἐκεῖνον τὸν λόγο τοῦ πατέρα Κωνσταντίνου...

ἀν ὁ Χριστός ἔλεγε,

δὲν ὑπάρξει ανάμεσα σὲ μένα καὶ τὸν ἄλλον
ἀνάμεσα στὸ ζευγάρι,
ἀνάμεσα στὸν πατέρα καὶ τὸ παιδί
ανάμεσα καὶ στὸν... μοναχό ἀκόμη καὶ... τὴν μοναξιά του(!)

ἡ σχέση... θἆναι καταδικασμένη ἐκ τῶν προτέρων ν'ἀποτύχει...

καὶ ἡ... γλυκειά και περιποιημένη... δόλια ἀγαπολογία...

πήγαινε περίπατο...

τόσο... ἁπλᾶ...

καὶ ἤξερε
μὲ τοὺς Πατέρες πάντα στὸ..."σακίδιό" του
κι ἀνά "χεῖρας"...

νὰ πλησιάζει τρυϕερά τὸν τσακισμένο γιὰ νὰ τὸν προσλάβει καὶ νὰ τὸν πάει ἀπαλά στὸν "Ἱατρό" τῶν ψυχῶν καὶ τῶν σωμάτων (γιὰ νὰ Τὸν εὔρει μὲσα στὰ μυστήρια...)

ἀλλά καὶ όμορϕα να ϕανερώσει μὲ χιούμορ καυστικό, τὴν κάθε ὑποκρισία

καὶ νὰ βάλει ὅπως ἔλεγε "τὶς ϕωνές" στὰ ὅσα ξεστρατίσματα...
τοῦ οἰκουμενισμοῦ, τοῦ τάχα "ἀντιρατσιστικοῦ" νομοσχεδίου, τῶν τάχα συμβατῶν μὲ την πίστη μας μεταμοσχεύσεων ὀργάνων

καὶ τῆς ψευδοσυνόδου, ποὺ ϕώναζε ὅσο μποροῦσε δυνατα πὼς μὲ μιά τέτοιαν ἄστοχη, ντροπιαστική ἀτζέντα, ποὺ πρόδιδαν οἱ "προσυνοδικες"

μακάρι

νὰ μὴν γίνοταν ... π ο τ έ ... !

Α.Κ. είπε...

Εντός ορίων της Μητροπόλεως του ναι. Παναγιωτατος.

Νεκτάριος είπε...

Αφού είπα αυτά τα οποία είχα ανάγκη να ξεφορτώσω, μου απάντησε, "από εσένα παιδί μου ο Χριστός θέλει να κρατήσεις την δική σου εκκλησία, την οικογένειά σου, κι' άς μην έρχεσαι στην δική του". Με τον καιρό έγινε βέβαιο ότι χωρίς Χριστό ίσως να μην το κατάφερνα, τό 'πα και στην σύζυγο αυτό όταν κάποιες φορές θεωρούσε όχι αναγκαίο τον τακτικό εκκλησιασμό και την συμμετοχή στα Μυστήρια. Μία συμμετοχή με ευλογία μεν αλλά, όχι βέβαια ώς άξιοι ή καλώς αθλήσαντες, αλλά ώς μαζεμένοι από τους δρόμους, τις πλατείες... για να γεμίσει η Τράπεζα του Φιλάνθρωπου Άρχοντα.
Το γράφω αυτό ως εμπειρία που επιβεβαιώνει τον π. Κωνσταντίνο που αναφέρει ο εμπεσών πιο πάνω.