Μια μεγάλη σταγόνα ήλιου
έμεινε στον ορίζοντα
και μετά έσταξε και χάθηκε...
Κι ο ουρανός ήταν λαμπερός
πάνω από το σημείο όπου είχε φύγει...
Ένα σκισμένο σύννεφο,
σαν ματωμένο κουρέλι,
κρεμόταν πάνω στον ουρανό...
Το σούρουπο
απλώθηκε στον ουρανό
από τον ανατολικό ορίζοντα
και το σκοτάδι σύρθηκε
πάνω στη γη...
1 σχόλιο:
Και εκείνη την ώρα,
ένα μεγάλο άστρο, λαμπρότερο και από τον Ηλιο, όρμηξε στο στερέωμα τού Ουρανού, και πίσω του ξεσήκωνε όλα τα όνειρα των ανθρώπων από τον Άδη για Λευτεριά.
"Σώπασε κυρά Γη" ψιθύρισε ζωηρά όλη η πλάση, "Γεννιέται η Ευσπλαχνία και δεν έχουμε τίποτε ωραιότερο να πούμε αυτές τις στιγμές στους αιώνες των αιώνων,," και αμέσως, λίγο παραπέρα,
μία μεγάλη Σταγόνα Ηλίου γεννήθηκε αμέσως στον ορίζοντα, έμοιαζε με την αναπότρεπτη Ελπίδα, που αυτή τη φορά, ήρθε για να μείνει..
Δημοσίευση σχολίου