Η γιαγιά μου έλεγε:
Τα παιδιά μαθαίνουν από αυτό που ζουν...
Εάν ένα παιδί ζει μέσα στην κριτική,
μαθαίνει να καταδικάζει.
Εάν ένα παιδί ζει μέσα στην εχθρότητα,
μαθαίνει πώς να επιτίθεται.
Εάν ένα παιδί ζει στην ειρωνεία,
μαθαίνει να είναι ντροπαλό.
Αν ένα παιδί ζει μέσα στην ντροπή, μαθαίνει να αισθάνεται ένοχο.
Εάν ένα παιδί ζει στην ανοχή, μαθαίνει να έχει υπομονή.
Εάν ένα παιδί Ζει προς ενθάρρυνση,
μαθαίνει να εμπιστεύεται.
Εάν ένα παιδί ζει μέσα στην αφοσίωση,
μαθαίνει για τη δικαιοσύνη.
Εάν ένα παιδί Ζει μέσα στην έγκριση
μαθαίνει να αποδέχεται τον εαυτό του.
Εάν ένα παιδί Ζει στην αποδοχή και τη φιλία, μαθαίνει να βρίσκει την αγάπη στον κόσμο.
3 σχόλια:
Αυτό το ποίημα είναι της Dorothy Law Notly,αν δεν κάνω λάθος..
Υπάρχει και το "από ρόδο βγαίνει αγκάθι κι' από αγκάθι βγαίνει ρόδο".
Απόλυτη κατάσταση δεν μπορεί να υπάρξει, στο τι θα συμβεί με κάθε άνθρωπο, από παιδί έως τέλους, είναι συνάρτηση όλων των βιωμάτων, συναναστροφών, εμπειριών, αλλά και επεμβάσεων πέραν της αντίληψής μας ή προσδοκίας μας.
Ό,τι τρώμε, κερνάμε...
Δημοσίευση σχολίου