Μια μερα ξυπνησα σαν καθε μερα μα ηταν μερα λιγο θλιβερη γιατι ειχα χασει μανα και πατερα και το θυμηθηκα πρωι πρωι
Μια μερα ξυπνησα σαν καθε μερα και ημουνα ιδιος και οχι ακριβως γιατι ειχα χασει μανα και πατερα και καπως ενιωσα καπως αλλιως
Μια μερα που εμοιαζε σαν καθε μερα μια μερα ξυπνησα με ενοχη γιατι ειχα χασει μανα και πατερα χωρις να ξερω απο τη ζωη μια μερα που εμοιαζε σαν καθε μερα μια μερα ξυπνησα ειλικρινης χωρις ταυτοτητα χωρις αερα χωρις να ειναι διπλα μου κανεις μια μερα ξυπνησα και ημουν μεγαλος και ειδα ποσα μονους μου μπορω μα δεν με ρωτησε κανεις αν ξερω (κανεις) μα δεν με ρωτησε κανεις γι΄ αυτο μια μερα ξυπνησα και ημουν μεγαλος μια μερα που θελα να 'μαι παιδι μια μερα που θελα αυτα που ξερω να μη τα ηξερα μια κυριακη
2 σχόλια:
✥
Ω πιστέ προχώρα και μη σταματάς,
της ζωής ο δρόμος είναι Γολγοθάς.
Όσο κι αν σε θλίβει τώρα το κακό
σε προσμένει δόξα κει στον ουρανό.
Ω, αγάλου οδοιπόρε,
στο ταξίδι σου αυτό,
έχεις σύντροφο τον πράο,
το γλυκύτατο Χριστό.
Όσο κι αν η νύχτα είναι σκοτεινή,
στην καρδιά σου μέσα δεν μπορεί να μπει.
Κι αν σαν οδοιπόρος τώρα κουραστείς,
κάποτε για πάντα θα αναπαυθείς.
Έχει ακόμη δρόμο για τον ουρανό,
δύσκολο, θλιμμένο και πολύ στενό.
Μα και του Πατέρα η άσωστη πηγή,
έχει να ζητήσεις χάρη πιο πολλή.
Έρχετ’ ο Σωτήρας απ’ τον ουρανό,
να σε παραλάβει έτοιμο, αγνό.
Έχε πάντα θάρρος τώρα στη ζωή,
όποιος θα νικήσει, πάντοτε θα ζει.
"ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΤΩΝ ΜΕΓΑΛΩΝ ΤΟΝ ΦΟΒΗΘΗΚΑ ΚΑΙ ΓΥΡΙΣΑ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ"
Δημοσίευση σχολίου