Ρώτησαν κάποιον διακριτικό Γέροντα :
Γιατί μεταξύ μας μιλάμε στον πληθυντικό, ενώ στο Θεό στον ενικό;
Απάντησε: Στο Θεό υποκρισίες δεν περνάνε!
ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΤΕ ΕΛΕΥΘΕΡΑ
ΟΤΙ ΣΑΣ ΑΡΕΣΕΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΤΡΕΛΟ-ΓΙΑΝΝΗ
αλλά μην νοιώθετε «λύπη»
που αντιγράφουμε τα δικά σας ,
χωρίς να σας ρωτήσουμε...
Για την παράγκα μας
είναι γ ε λ ο ι ό τ η τ α η λεγόμενη
«δεοντολογία περί πνευματικών δικαιωμάτων!»
1 σχόλιο:
Χαχα καλό, αν και η πραγματική αιτία είναι ότι ο πληθυντικός ως δείγμα ευγένειας και σεβασμού εισήχθη στην ελληνική γλώσσα πολύ πολύ αργότερα απ' την εποχή που γράφτηκαν οι προσευχές μας. Προσέξτε πώς μιλάνε οι κόλακες στον Ναβουχοδονόσορα στην ιστορία των Τριών Παίδων, όπου δηλαδή υποκρισίες χωράνε και παραχωράνε. "Βασιλεύ, είς τον αιώνα ζήθι". Ζήθι, προστακτική ενικού. Απ' τα άπειρα παραδείγματα, το πρώτο που μου ήρθε στο κεφάλι. Προσωπικά θα ήθελα πολύ να καταργηθεί ο πληθυντικός και να επιστρέψουμε να μιλάμε ελληνικά και όχι φράγκικα με ελληνικές λέξεις, και προσπαθώ και να τον αποφεύγω, αλλά δεν γίνεται να κοπεί και απόλυτα απότομα με το μαχαίρι, γιατί υπάρχει και κόσμος που θυμώνει.
Δημοσίευση σχολίου