Η εκπομπή «Το Αλάτι της Γης» και ο Λάμπρος Λιάβας υποδέχονται μια ομάδα από εξαιρετικούς νέους μουσικούς που με πολλή αγάπη και σοβαρότητα ερευνούν και εμπνέονται από τις μουσικές παραδόσεις της Ελλάδας, των Βαλκανίων και της Μεσογείου. Συνδυάζουν τα σύγχρονα βιώματα με συστηματικές σπουδές στα παραδοσιακά όργανα καθώς και στη θεωρία και ρυθμολογία των ανατολικών μουσικών.
Συνδετικός κρίκος μεταξύ των μουσικών σχημάτων είναι ο Γεράσιμος Παπαδόπουλος, δεξιοτέχνης στο ούτι, τραγουδιστής αλλά και συνθέτης που εμπνέεται από ένα ευρύ φάσμα παραδόσεων. Έτσι στις μουσικές του συνθέσεις και διασκευές συνδυάζει στοιχεία από τη βυζαντινή, τη δημοτική, τη ρεμπέτικη, τη λόγια και λαϊκή οθωμανική και αραβική παράδοση, χωρίς να λείπουν και αναφορές στα σύγχρονα μουσικά ιδιώματα. Με αυτή την εξαιρετική μουσική παρέα ταξιδεύουμε «χωρίς σύνορα», με τραγούδια και χορούς από τη Σαμοθράκη μέχρι την Κύπρο και από την Αλβανία και το Μαυροβούνιο μέχρι τη Θράκη και την Ικαρία!
2 σχόλια:
Μα... όλα τούτα τα... ρυάκια...
τών εγγύς... και... κάπως μακράν... παραδοσιακών μουσικών παραδόσεων,
έχουν ούτως ή άλλως, ώς κοινή ρίζα,
τους μουσικούς τρόπους,
που ο Πυθαγόρας μελέτησε ώς προς τις...
μαθηματικές σχέσεις
που ισχύουν
στις φ υ σ ι κ έ ς ιδιότητες
του ή χ ο υ ...
(και ο οποίος μάς άφησε στά "γραπτά του",
την αρχαιότερη αναφορά, σχετικά με όλα τούτα ...)
επίσης, είναι το μουσικό σύστημα,
που ο Ιωάνης ο Δαμασκηνός
ξανακωδικοποίησε
δίνοντας και τις καινούριες τους ονομασίες, που τις χρησιμοποιούμε ακόμη στα ψαλτικά μας (οκτώηχος)...
...
φτιάχνοντας λοιπόν μιά πίτσα με...
τρία, τέσσερα, οκτώ..η δεκατέσσερα διαφορετικά τυριά...
φτιάχνω... πάντα...απλά...
μία πίτσα ...!
...
(Ειρήσθω εν παρόδω...
νόστιμη φάνηκε η... πίτσα...!)
Πάντως... να συμπληρώσουμε πώς...
στην Βαβέλ, πρό μεν τού πύργου,
υπήρχε μ ί α γλώσσα,
κατανοητή από ό λ ο υ ς
μετα δε την απόπειρα
να κατασκεαστεί ο -βέβηλος- πύργος
υπήρξε η διαφοροποίηση, που έφερε
την σύγχυση κι ασυνενοησία...
παρόλαυτα ώς σήμερα, διαπιστώνουμε κοινά στοιχεία, σε γλώσσες που μιλιούνται σε ιδιαίτερα μακρινά σημεία τής γής...
αλλά η ...επανασυγκόλησή τους είναι
πλέον αδύνατη,
αφού τώρα ο άνθρωπος, εμφορείται
από πνεύματα διχασμού και διχόνιας
ιδιαιτέρως δε, εκεί που εξαίρεται
η αγαπολογία...
η ειρηνολογία (τών αγελαίων "λαών")
και τα όσα...."διαφορετικά" κι ευτράπελα...
όλα πνιγμένα σε μιά χαζοχαρούμενη
σώς τού σεφ...
(sauce du chef...γιά να το πούμε ελληνικά...να το καταλάβουμε...)
Δημοσίευση σχολίου