Σάββατο 27 Ιουνίου 2020

Όταν ένα τραγούδι γίνεται δημόσια εξομολόγηση...


Λεωνίδας Μπαλάφας – Ζυγαριά

Στίχοι - Μουσική : Λεωνίδας Μπαλάφας
Πήρα το δρόμο το σωστό, πήρα το λάθος δρόμο κι έχω ευτυχία στην καρδιά κι έχω καρδιά από πέτρα. Πικρή λαλιά, λόγια γλυκά, μέτρα Θεέ μου τα όμορφα και τ' άσχημά μου μέτρα. Τα χρόνια αυτά που πέρασαν με κάναν ξεχασιάρη και δεν θυμούμαι τις στιγμές και κάνε μου την χάρη άδειασε όλη τη ζωή πάνω στη ζυγαριά σου κι άμα θα γείρει στο κακό συγχώρεσε με τον θνητό που' χασα τόσο χρόνο να κάνω δίκιο τ' άδικο και την χαρά μου πόνο...

2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Τελευταία στην Ελλάδα υπάρχει τόση ομολογία όση δε θα μπορούσα ποτέ να φανταστώ μεγαλώνοντας στις δεκαετίες των '80 και '90. Τότε υπήρχε μόνο μέσα σε συγκεκριμένους κύκλους. Τώρα είναι παντού και με συγκινεί η αυθεντικότητά της.

Ανώνυμος είπε...

Ας είναι καλά τα παιδιά ! Ταλαντούχα παιδιά !