Το αποτελείωμα του Homo Socialis

Λέγαμε πως ο άνθρωπος είναι ον κοινωνικό🔛. Ήρθε ο καιρός να μας αναγκάσουν να αναθεωρήσουμε.🙎

Ο Homo Socialis είχε ήδη δεχτεί σοβαρά πλήγματα.

Η οικονομική κρίση και η ανεργία έφερε αρκετούς ανθρώπους στην απομόνωση της φτώχειας, χωρίς επιλογές στην διασκέδαση και την κοινωνικότητα.

Το διαδίκτυο μας απελευθέρωσε μόνο στην αρχή και έπειτα μας παγίδευσε στον κόσμο του- τον κόσμο  μας.

Η πανδημία ήταν η αφορμή για να εφαρμόσουν οι ελίτ καταστάσεις και συνθήκες που μόνο στην φαντασία τους μπορούσαν να υπάρχουν. Μας επέτρεψε όμως να ρίξουμε μια ματιά στο μέλλον μας. 

Και είναι φριχτό.

Η ανθρώπινη ζωή παρουσιάζεται ως η απόλυτη αξία, αλλά δεν φέρει καμία αξία και δεν έχει καμία αξία μέσα της.

Το αξιακό μας σύστημα ήταν το χρήμα. Όταν αυτό πεθαίνει, όπως συμβαίνει προς το παρόν, γκρεμίζεται ο κόσμος μας.

Πλέον ο θαυμασμός για την Κίνα και το αυταρχικό μοντέλο της είναι απροσποίητος.

Η ρομποτοποίηση και το ηλεκτρονικό εμπόριο θα καταστρέψουν εκατομμύρια θέσεων εργασίας. Κι εκατομμύρια κοινωνικών ζωών και ψυχών.

Οι καραντίνες πλέον θα γίνουν κανονικότητα.

Κατά περιόδους θα μας κλείνουν μέσα.

Η ατομική ελευθερία καταστρέφεται στην εποχή της ασυδοσίας των ελίτ.

Πλέον, και μόνο που αναπνέεις και σκέφτεσαι και μόνο που κυκλοφορείς είσαι ΕΝΟΧΟΣ.

Τ΄ακούς ανθρωπάκο; Ένοχος.

Φάνηκε από την αντιμετώπιση στο αντιεμβολιαστικό κίνημα. Πρώτα αυτοί και τώρα όλοι μας.

Φυσικά, καμία κουβέντα για τις ευθύνες των κυβερνήσεων και των αρμοδίων φορέων. Όχι. Εσύ είσαι ο φορέας. Εσύ θα πληρώσεις τα εγκληματικά τους λάθη.

Το μάθαν πλέον το κόλπο. Εσύ, το ανθρωπάκι είσαι υπεύθυνο για όλα: για την οικονομική κρίση, για την πανδημία, για την κλιματική αλλαγή. Εσύ. Όχι αυτοί που παίρνουν τις αποφάσεις.

Εσύ. Ένοχος. Και θα τα πληρώσεις. Όλα.

Έχεις πλέον και συλλογική και ατομική ευθύνη.

Τ’ ακούς ανθρωπάκο;

(Τέσσερις μήνες πριν, μου ζητήθηκε να γράψω ένα πολύ ιδιαίτερο βιβλίο. Το γραψα. Σε πέντε μέρες. Το βιβλίο τελικά δεν θα εκδοθεί εκτός κι αν φιλοτιμηθείτε να το χρηματοδοτήσετε. Μην διστάσετε να ρωτήσετε το πώς. Αλλά εδώ δεν έχετε βοηθήσει σε μικρά μου αριστουργήματα που έχουν εκδοθεί, τ’ ανέκδοτο θα βοηθήσετε; Φυσικά δεν αναφέρομαι σε όλους σας. Υπήρξαν κι εκείνοι που στερηθήκαν για να βοηθήσουν βιβλία μου. Λίγοι και καλοί. Και τους ευχαριστώ. Παραθέτω ένα σχετικό κομμάτι, πιο επίκαιρο από ποτέ. Ναι Πέτρο Αργυρίου. Την βρήκαν την μέθοδο. Την βρήκαν.)

«Ο ανέπαφος άνθρωπος

Ξέροντας λοιπόν οι πλούσιοι και οι ισχυροί πόσο βρώμικα είναι τα λεφτά κι αγαπώντας τους φτωχούς όσο κι οι φτωχοί την φτώχια, φτιάξανε τις κάρτες.

Το πλαστικό χρήμα.

Την κάρτα που την αγγίζουν μόνο εκείνοι με τους οποίους ο καθημερινός άνθρωπος έχει συναλλαγές, άνθρωποι καθαροί κι εμπιστοσύνης όλοι τους. Πως αλλιώς άλλωστε θα είχε ο καθημερινός άνθρωπος συναλλαγές μαζί τους;

Τις επαφές αυτές τις βαπτίσαν ανέπαφες. Μα την μέθοδο πρέπει να την τελειοποιήσουν. Γιατί πραγματικά ανέπαφες δεν είναι αυτές οι επαφές.

Όλο και κάποια φωλίδα θα έχουν, λίγο νεκρό δέρμα, λίγη μπίχλα από νύχι.

Ναι, σαφώς και υγειονομικώς, η μέθοδος θα πρέπει να τελειοποιηθεί.

Ανέπαφα χάδια, ανέπαφες αγκαλιές, ανέπαφος έρωτος. Ποιος ξέρει πόσα άλλα χέρια χαϊδέψαν τα χέρια που χαϊδεύουν το δικό σου, που σε παίρνουν αγκαλιά, που σε κάνουν να φθάνεις σε οργασμό;

Έτσι και μόνο έτσι ο άνθρωπος θα παραμείνει ανέπαφος.»

πηγή