Το μεσημέρι έφαγα σουπιές με μάραθα.Δε λέω καταπληκτικό φαγητό. Αλλά με διέλυσε βρε παιδί μου. Πόση ώρα τώρα και ακόμη δε μπορώ να χωνέψω.
Βλέπεις η κοιλιοδουλεία και το πάθος της λαιμαργίας δε λύνεται με την νηστεία.
Πια νηστεία όμως; Δε λύνετε με την νηστεία που εδώ και μερικά χρόνια ζούμε οι σύγχρονοι ας πούμε Νεοέλληνες θρησκευόμενοι .
Ξέρεις εκείνη την νηστεία που αντί για κρέας το τσικάλι γεμίζει με καλαμάρια , σουπιές, καραβιδάκια, αστακομακαρονάδες, σογιο κυμά, σογιομουσακά, σογιοκονινιστά, γαροδοπίλαφα, σουπιοκεφτέδες, πατατοκεφτέδες και… και …και…ο κατάλογος τέρμα δεν έχει.
Είναι τόσο ακόρεστος ο κατάλογος όσο και η λαίμαργη φαντασία μας, που αρνείται την ουσία της νηστείας, ακόμα και όταν φαινομενικά και κατά τύπο την τηρούμε.
Αλλά αυτό καθ άλλο παρά νηστεία είναι.
Διατροφική αλλαγή λόγω ημερών …ναι.
Τσικαλική αλλαγή περιεχομένου…. ναι.
Ψαροταβερνική επιδρομή ναι.
Κατασπαραγμός μαλάκιων, ναι.
Νηστεία όμως όχι, εάν θέλουμε να διατηρήσουμε την σοβαρότητα μας και την εσώτερη αλήθεια μας.
Δε τα κατακρίνω. Δεν έχω διάθεση και δε γουστάρω να κατακρίνω κανένα. Άλλωστε εγώ είμαι χειρότερο από όλους αυτούς.
Απλά τα γράφω ίσως για να εξιλεωθώ υποσυνείδητα και συνειδητά γιατί μου την βιδώνει η τυπολατρία μας. Η αίσθηση αυτοϊκανοποίησης ότι κάτι τρομερό κάνουμε, τι στιγμή μάλιστα που ο Χριστός μας λεει: ότι και αν όλα τα κάνετε (αρετές) να πείτε ότι τίποτα δε κάναμε’’.
Εμείς και τίποτα δε κάνουμε και έχουμε την ψευδαίσθηση ότι τα έχουμε όλα κάνει σπαθί…….
Η νηστεία σαφέστατα είναι εγκράτεια και ασιτία.
Είναι άσκηση του θελήματος, της βούλησης, της θέλησης να κινηθεί σε ρυθμούς ασκητικής προοπτικής.
Είναι και πένθος. Και όταν πενθείς δεν τρως.
Είναι και έρωτας βέβαια, και τα σκυλιά όταν είναι ερωτευμένα νηστεύουν.
Όλα αυτά, βεβαίως και είναι…..
Δεν είναι όμως απλώς και μόνο μια τυπική διατροφική αλλαγή.
Η μια υποκριτική αυτοεπιβαιβεωτική αυταρέσκεια των ικανοτήτων μου.
Διότι παίζει και αυτό… να νηστεύω και να αυτοϊκανοποιούμαι , σαν μ………..ας.
Άλλωστε ο Αγιος Ιωάννης ο Σιναίτης στους λόγους του περί Διακρίσεως τρείς των αριθμώ, – που ο Φρόυντ εάν τους γνώριζε θα έκανε διαρκώς παραπομπές ή και θα αρνούταν να γράψει κάτι που είχε προ πολλού ειπωθεί από έναν Εραστή του Θείου καταμεσής της άγονης και φιλόξενης για τον έρωτα ερήμου- είπε λοιπόν ότι ‘’πολλές φορές τις κακίες μας τις ντύνουμε με αρετές…’’ Πω πω τι είπε ο άνθρωπος……..
Έτσι υπάρχει και αυτή η κατηγορία. Εκείνοι που νηστεύουν φαρισαϊκά και υποκριτικά. Αυτάρεσκα και αυτοικανοποιητικά. Είπαμε υπάρχει και ο πνευματικός αυνανισμός. ……
Έτσι και εγώ ακόμη παλεύω να χωνέψω τις σουπιές που και μάραθα είχαν, και πολύ βεβαίως εγωισμό
πηγή
3 σχόλια:
Επειδή εμένα μου αρέσει πολύ να κρίνω
-κι εμένα, αλλά κυρίως
τους άλλους-
και δεν μπορώ
ούτε τ' άντερα μου να ερωτευτώ
αλλά νηστεύω
υποχρεωτικά
κι ακραία
λόγω νοσήματος
και κάνω και τον μάγκα στούς λαίμαργους
να ευχαριστήσω τον Θεό
για το δώρο της
ασθενείας
κι ελπίζω σιγά σιγά
ν'απαλλαγώ κι από
τ' άλλα τα βάρη τ'ασήκωτα
της κατακρίσεως και
όλα τ'άλλα
κι ας μ'αρέσουν...
Τελικά αν γίνει
αυτό που αρέσει
στον Θεό
θα ζώ
καλύτερα
κι ας μή "μ'αρέσει"...
Αθρογραφε λαικα τα λες για να τα καταλαβαινουν ολοι οι κοσμικοι και εχεις δικιο...
Δες λιγο μια μαγειρικη του αγιου Ορους ,επειδη ολοι θελουμε να γινουμε αγγελοστολιστοι,αλλα δεν προχωραει η βαρκα,οσο κουπι και αν κανει κανεις,γιατι και τα δαιμονια δεν καθονται καλα και το ενα καλει το αλλο για συμπαρασταση,αναθεμα σε λογισμε!
Το λοιπον ,τι θα γινουμε?Δεν θα τρωμε,δεν θα πινουμε,μηπως να κοινουμασταν με αεροστατο για να μη τρακαρουμε και κανεναν? ..καταλαβαινω την κρεπαλη γιατι παιζουν κιαλλα οι εξεις,οι σσυνηθειες,αλλα μονος του κανεις δεν νικησε τα παθη.Σιγα σιγα οικοδομει ο Κυριος τον οικο της ψυχης μας.Και τουτο δε σημαινει πως δεν ειμαστε αμαρτωλοι.Διοτι η Γραφη λεει πως αν ισχυρισθουμε πως ειμαστε αναμαρτητοι ψεμματα λεμε.Αναμαρτητος μονον ενας ειναι Ο κυριος ημων Ιησους Χριστος.Αλλα σα κανεις μια μικρη κινηση να πας στην εξομολογηση οχι για χαριναναγκης αλλα επειδη θελεις να γινεις καλα,τοτε αποδυναμωνουν οι κακες ροπες ..υπαρχει και Η μελετη που βοηθαει η νηστεια στο κατα δυναμιν και με την νουθεσια του πνευματικου σου ,ο εκκλησιασμος κλπ και παλι με την ταπεινωση εκεινη του ληστη,να ζηταμε το ελεος του Θεου...αλλωστε ολοι καπου πασχουμε αλλα και Ο Κυριος δεν καθεται με σταυρωμενα τα χερια,εργαζεται και αυτος νυχθημερον.Την εσωτερικη αγνοτητα της ψυχης αναζηταμε εμπιστευομενοι τους εαυτους μας στα χερια Του Θεου,εαν και εφοσον αγαπαμε και τον πλησιον μαςκαι δεν ευχαριτιομαστε να τον βλεπουμε να βουλιαζει στην αμαρτια,αλλα τον συμποναμε και αυτον,θελοντας την σωτηρια του,οπως και την δικη μας.
Πως θα αντιμετοπισεις αυτον που αμαρτανει αν το παιξεις δικαστης και ασπλαχνος,πως λεει η Γραφη ''Να σηκωνετε ο ενας του αλλου το φορτιο και ετσι θα εφαρμοσετε το νομο του Χριστου Γαλ 6-2]
Η καθαροτητα της καρδιας χρειαζεται και την αγαπη την χριστιανικη γιατι ολοι πασχουμε απο τις ιδιες αδυναμιες.
Νομιζω καταλαβαινουμε ολοι το μελημα που πρεπει να εχουμε για την ψυχη μαςσε σχεση με την ανεπαρκεια μας που πρεπει να βελτιωσουμε οσο μπορουμε..Συνεπως εχουμε αναγκη και τον κοπο με τις διαφορες εναλλαγες ΤΟΥ ΠΕΥΤΩ,,,,ΣΗΚΩΝΟΜΑΙ. οσπου ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΜΑΣ να την ελεησει ο Θεος...η αρχη ειναι η σταθερη αποφαση ....
Είστε καλά;;; ο άνθρωπος προς οικοδομεί είπε κάτι πού όλοι γνωρίζουμε και θιχθήκατε;;; χαχαχαχαχα!!!! φρίκη αυτό έχω να πω μόνο.
Δημοσίευση σχολίου