Μαντίλες και ξερό ψωμί

Η φυσιογνωμία της Αθήνας αλλά και άλλων πόλεων στα νησιά του αν. Αιγαίου κι αλλού άλλαξε και θα αλλάξει κι άλλο επί τα χείρω

Εάν θέλετε να δείτε την πραγματική κατάσταση στο λεγόμενο Μεταναστευτικό, κατ’ εμέ επιδοτούμενο από την Ε.Ε. και το σύστημα Σόρος ισλαμικό εποικισμό, μην αρκεστείτε στα αναφερόμενα στα ΜΜΕ, στις στατιστικές, στις επίσημες δηλώσεις και τις ανακοινώσεις. Πάρτε καλή παρέα και κάντε μια χαλαρή βόλτα με το αυτοκίνητο και πατημένες τις ασφάλειες στην Ομόνοια και στα πέριξ, στο ιστορικό τρίγωνο, πίσω από το παλιό δημαρχείο και την Πειραιώς, στην Κάνιγγος, στα Εξάρχεια, στην Πατησίων και στις πλατείες της, στη Λιοσίων, στην Κυψέλη και στο πάλαι ποτέ «άλλο Κολωνάκι», στη Φωκίωνος Νέγρη. Κάντε το μέρα, αλλά και αργά το βράδυ. Θα δείτε φάτσα κάρτα την επιδείνωση. Κάθε πέρυσι και καλύτερα. Θα δείτε τη χαμένη υπό κατάληψη πρωτεύουσα της χώρας. 
Τις μαύρες πόρνες απλωμένες στην Πατησίων και τους νταβατζήδες τους, που περνούν κάθε τόσο για τις εισπράξεις, επιτηρούν διακριτικά τη διάθεση του εμπορεύματος και ενίοτε σέρνουν από τα μαλλιά καμιά απείθαρχη. Θα δείτε τη λιανική της πρέζας παντού, την ολική έκπτωση, που γίνεται δυστοπία σε συνδυασμό με την αισθητική έκπτωση, έως και κατάρρευση, του αστικού τοπίου. Θα δείτε παρέες μουσαφιραίων που έχουν καταλάβει κάθε γωνία και παγκάκι, όλοι με κινητά μάρκες και το blue tooth στο αυτί, να κοιτούν αραχτοί ή να περιφέρονται, συχνά αγριεμένοι και έτοιμοι για καβγά, ενθαρρυμένοι από τον αριθμό τους. 
Και φυσικά μαντίλες, πολλές μαντίλες και ενίοτε τσαντόρ, γυναίκες κάθε ηλικίας, που μόλις έχουν μπει στην ήβη ή μεγαλύτερες, τυλιγμένες σαν ντολμάδες μέσα στην αφόρητη ζέστη να σπρώχνουν καρότσια με νήπια, άλλο στην κοιλιά και κάνα δυο μεγαλύτερα να ακολουθούν και ως προφυλακή όλων ο πατέρας αφέντης. Ηρθαν, μένουν, έρχονται κι άλλοι και θα εξακολουθούν να έρχονται. Δημιουργείται μια de facto μειονότητα, η οποία συνεχώς μεγαλώνει. 
Η Νέα Τάξη στοκάρει δυστυχία στις γειτονιές της Αθήνας. Η φυσιογνωμία της Αθήνας αλλά και άλλων πόλεων στα νησιά του ανατολικού Αιγαίου κι αλλού άλλαξε και θα αλλάξει κι άλλο επί τα χείρω. Η πανσπερμία της Ασίας και της Αφρικής, κυρίως Αραβες και από τη βαθιά Ανατολή, αναφομοίωτοι και συχνά αγριεμένοι, όλο απαιτήσεις και απογοητευμένοι, αφού οι διακινητές και η προπαγάνδα τους άλλα τους υποσχέθηκαν. 
Η συντριπτική πλειονότητα αναφομοίωτοι, διότι ανήκουν σε μια θρησκεία με δόγματα και ένα αξιακό πλαίσιο που είναι ασύμβατο με τον δικό μας τρόπο ζωής, τις δικές μας αξίες και συχνά με τους νόμους μας. Σχεδόν όλοι έχουν διατελέσει πελάτες του κράτους-συμμορία του Ερντογάν, όπου κράτος και παρακράτος αγκαλιά τους συγκεντρώνουν και τους σπρώχνουν στην Ελλάδα και την όλη Ευρώπη επ’ αμοιβή. 
Πολλοί από αυτούς έχουν διασχίσει χιλιάδες χιλιόμετρα και μερικοί, έχοντας λάβει «πίστωση» για μέρος των δουλεμπορικών ναύλων, αδυνατώντας να τα ξοφλήσουν, γίνονται θύματα απαγωγής και βασανιστηρίων από εγκληματικές οργανώσεις ομοεθνών τους, οι οποίες απαιτούν από την οικογένεια στη μακρινή τους πατρίδα την εξόφληση της «οφειλής». Γίνεται ακόμη και... εκχώρηση απαίτησης, δηλαδή ο λαθρομετανάστης οφείλει στον δουλέμπορο 5.000 ευρώ, «πουλάει» την οφειλή σε άλλο δουλέμπορο για 3.000 ευρώ και αυτός απάγει τον δύστυχο και τον βασανίζει και εκβιάζει για να πάρει το σύνολο, ενίοτε και με «καπέλο». Εάν έχετε κανέναν φίλο στο Εκβιαστών, θα έχει πολλές ιστορίες να σας πει.
Τεράστιο ζήτημα που αφορά την εθνική και κοινωνική συνοχή, όπου έχει αφεθεί ανεξέλεγκτο ένα εγκληματικό δίκτυο ΜΚΟ να αλωνίζει. Μέγα το πρόσφατο σκάνδαλο, όπου αλλοδαπή ΜΚΟ αποκαλύφθηκε με ήχο και εικόνα ότι έχει εκπαιδεύσει ήδη περί τους 15.000 μετανάστες πώς να φτιάχνουν πειστικό παραμύθι περί διώξεων και εν γένει πλήρωσης των νομίμων προϋποθέσεων ώστε να ξεγελούν τις ελληνικές Αρχές και τις Επιτροπές Ασύλου για να καταγράφονται ως κατατρεγμένοι πρόσφυγες και να λαμβάνουν τα συνακόλουθα ευεργετήματα.
Το έγκλημα αυτό σε βάρος του έθνους αλλά και των αληθινών προσφύγων, τους οποίους προσπερνούν χιλιάδες «μαϊμού», το εξετέλεσε η απερχόμενη κυβέρνηση και συνιστά εκ δόλου βλάβη των εθνικών συμφερόντων, ενώ ο επερχόμενος, αντί για προαναγγελία μιας αυστηρής πολιτικής ανάσχεσης του εποικισμού, φρόντισε να πει με στόμφο πως «δεν έχω τίποτα κοινό με τον Σαλβίνι, θα βελτιώσουμε τις συνθήκες των μεταναστών». Ορθόν, ύστερα από τόση τρέντι στιλιστική παρέμβαση και σκηνοθεσία, νομίζαμε πως είσαι ο Πορφύριο Ρουμπιρόζα, ρε φίλε...
 Από τον Φαήλο Μ. Κρανιδιώτη