Την πιο γλυκιά είδηση μας έφερε νέα έρευνα, σύμφωνα με την
οποία το γλυκό κουταλιού καταφέρνει να διατηρεί μεγάλες ποσότητες
αντιοξειδωτικών, παρά το βράσιμο, αποδεικνύοντας ότι πρόκειται για μία
από τις καλύτερες επιλογές όταν θέλεις κάτι γλυκό.
Ομάδα σπουδαστών του τμήματος Επιστήμης και Τεχνολογίας Τροφίμων, πραγματοποίησε προκαταρκτική έρευνα στα εργαστήρια του Κολεγίου Perrotis της Αμερικάνικης Γεωργικής Σχολής Θεσσαλονίκης, στο πλαίσιο του προπτυχιακού τους προγράμματος, με θέμα τη σημασία της Μεσογειακής διατροφής, επικεντρώνοντας τις έρευνες στην επεξεργασία των συστατικών της. Μία από αυτές τις έρευνες λοιπόν, έδειξε ότι το γλυκό του κουταλιού (και στην προκειμένη περίπτωση το γλυκό κεράσι) διατηρεί αρκετά μεγάλες ποσότητες από τα αντιοξειδωτικά του φρούτου, επιβεβαιώνοντα ότι η Μεσογειακή διατροφή σε πολλές περιπτώσεις δεν χάνει πολύτιμα συστατικά, παρά την επεξεργασία που υφίστανται κάποια τρόφιμα της.
Η ομάδα των σπουδαστών, υπό την επίβλεψη του καθηγητή Τεχνολογίας Τροφίμων δρ. Τρύφωνα Αδαμίδη, έδεσε το γλυκό κουταλιού χρησιμοποιώντας τις δύο πιο συνηθισμένες συνταγές με κεράσια, τα οποία προμηθεύτηκαν από την αγορά της Θεσσαλονίκης (τυχαία επιλογή). Όπως είπε ο ίδιος, μιλώντας στο Αθηναϊκό Πρακτορείο, «η πρώτη συνταγή αφορούσε το βράσιμο του φρούτου σε σιρόπι ζάχαρης και στη δεύτερη τα κεράσια τοποθετήθηκαν από την αρχή στη ζάχαρη, παρέμειναν ένα βράδυ στο ψυγείο και την επομένη το παρασκευάσαμε». Στόχος τους, να ερευνήσουν αν τελικά τα φρούτα που γίνονται γλυκό κουταλιού διατηρούν κάποια συστατικά τους ή τελικά καταλήγουμε να τρώμε μόνο ζάχαρη.
Όπως διαπιστώθηκε, τα κεράσια παρά την επεξεργασία διατήρησαν στο εσωτερικό τους τις πολυφαινόλες, σε ποσοστό 80% ενώ τα φλαβονοειδή σε ποσοστό 50%, σε σύγκριση με αυτά του φρέσκου φρούτου. Μάλιστα, μόνο στη δεύτερη συνταγή -όπου τα φρούτα έμειναν για ένα βράδυ σε ζάχαρη-, τα αντίστοιχα ποσοστά ήταν κάπως χαμηλότερα. Σύμφωνα με τον κ. Αδαμίδη, ο λόγος που τα φρούτα διατηρούν τις αντιοξειδωτικές τους δράσεις όταν γίνονται γλυκό, είναι ότι το βράσιμο τους δεν είναι εξαντλητικό.
Βέβαια, έσπευσε να υπογραμμίσει ότι τα αποτελέσματα είναι σε προκαταρκτικό στάδιο και η έρευνα συνεχίζεται, για να εξάγουν ολοκληρωμένα συμπεράσματα. Όπως ανέφερε, ήδη έχει ξεκινήσει και μια νέα πτυχιακή εργασία πάνω στο μήλο.
Πάντως είναι γεγονός ότι ακόμα και οι διατροφολόγοι, όταν κάποιος τους ρωτάει τι γλυκό μπορεί να φάει σε περίοδο δίαιτας, συστήνουν συνήθως γλυκά του κουταλιού, ιδανικά σπιτικά όπου κάποιος μπορεί να ελέγξει και τα συστατικά τους και την ποσότητα ζάχαρης που περιέχουν.
Ομάδα σπουδαστών του τμήματος Επιστήμης και Τεχνολογίας Τροφίμων, πραγματοποίησε προκαταρκτική έρευνα στα εργαστήρια του Κολεγίου Perrotis της Αμερικάνικης Γεωργικής Σχολής Θεσσαλονίκης, στο πλαίσιο του προπτυχιακού τους προγράμματος, με θέμα τη σημασία της Μεσογειακής διατροφής, επικεντρώνοντας τις έρευνες στην επεξεργασία των συστατικών της. Μία από αυτές τις έρευνες λοιπόν, έδειξε ότι το γλυκό του κουταλιού (και στην προκειμένη περίπτωση το γλυκό κεράσι) διατηρεί αρκετά μεγάλες ποσότητες από τα αντιοξειδωτικά του φρούτου, επιβεβαιώνοντα ότι η Μεσογειακή διατροφή σε πολλές περιπτώσεις δεν χάνει πολύτιμα συστατικά, παρά την επεξεργασία που υφίστανται κάποια τρόφιμα της.
Η ομάδα των σπουδαστών, υπό την επίβλεψη του καθηγητή Τεχνολογίας Τροφίμων δρ. Τρύφωνα Αδαμίδη, έδεσε το γλυκό κουταλιού χρησιμοποιώντας τις δύο πιο συνηθισμένες συνταγές με κεράσια, τα οποία προμηθεύτηκαν από την αγορά της Θεσσαλονίκης (τυχαία επιλογή). Όπως είπε ο ίδιος, μιλώντας στο Αθηναϊκό Πρακτορείο, «η πρώτη συνταγή αφορούσε το βράσιμο του φρούτου σε σιρόπι ζάχαρης και στη δεύτερη τα κεράσια τοποθετήθηκαν από την αρχή στη ζάχαρη, παρέμειναν ένα βράδυ στο ψυγείο και την επομένη το παρασκευάσαμε». Στόχος τους, να ερευνήσουν αν τελικά τα φρούτα που γίνονται γλυκό κουταλιού διατηρούν κάποια συστατικά τους ή τελικά καταλήγουμε να τρώμε μόνο ζάχαρη.
Όπως διαπιστώθηκε, τα κεράσια παρά την επεξεργασία διατήρησαν στο εσωτερικό τους τις πολυφαινόλες, σε ποσοστό 80% ενώ τα φλαβονοειδή σε ποσοστό 50%, σε σύγκριση με αυτά του φρέσκου φρούτου. Μάλιστα, μόνο στη δεύτερη συνταγή -όπου τα φρούτα έμειναν για ένα βράδυ σε ζάχαρη-, τα αντίστοιχα ποσοστά ήταν κάπως χαμηλότερα. Σύμφωνα με τον κ. Αδαμίδη, ο λόγος που τα φρούτα διατηρούν τις αντιοξειδωτικές τους δράσεις όταν γίνονται γλυκό, είναι ότι το βράσιμο τους δεν είναι εξαντλητικό.
Βέβαια, έσπευσε να υπογραμμίσει ότι τα αποτελέσματα είναι σε προκαταρκτικό στάδιο και η έρευνα συνεχίζεται, για να εξάγουν ολοκληρωμένα συμπεράσματα. Όπως ανέφερε, ήδη έχει ξεκινήσει και μια νέα πτυχιακή εργασία πάνω στο μήλο.
Πάντως είναι γεγονός ότι ακόμα και οι διατροφολόγοι, όταν κάποιος τους ρωτάει τι γλυκό μπορεί να φάει σε περίοδο δίαιτας, συστήνουν συνήθως γλυκά του κουταλιού, ιδανικά σπιτικά όπου κάποιος μπορεί να ελέγξει και τα συστατικά τους και την ποσότητα ζάχαρης που περιέχουν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου