ΝΕΑ δίωξη μοναχού
από τη Ρουμανία.
Τη Δευτέρα το βράδυ, στην αυλή της σκήτης Ραντένι, σταμάτησε ένα αυτοκίνητο από το Μοναστήρι Πέτρου Βόντα, που «ξεφόρτωσε» τον μοναχό Sava Vulpe, με τις αποσκευές του μαζί.
Ο συγκεκριμένος μοναχός, ετών 62, βρίσκεται σε αναπηρικό καροτσάκι λόγω προσβολής του από πολιομυελίτιδα σε ηλικία 2 ετών.
Από την συνέντευξη-συζήτηση (βλ. βίντεο), με τον θεολόγο Mihai-Silviu Chirilă και τον ομολογητή ιερομόναχο Π. Pamvo Jugănaru προκύπτει ότι ο μοναχός Σάββας εκδιώχτηκε, έπειτα από 15 χρόνια[1] κανονικής κοινοβιακής ζωής, από την μονή της μετάνοιας του.
Ο λόγος;:
Πριν από περίπου μια εβδομάδα ο μοναχός Σάββας μοίραζε, στη μονή, κάποια
φυλλάδια που ενημέρωνε περιληπτικά για θέματα σχετικά με τη περσινή ψεύδο-σύνοδο της Κρήτης.
Ο [ψεύδο]ηγούμενος τον ρώτησε αν έχει ευλογία να το κάνει αυτό και εφόσον έλαβε αρνητική απάντηση τον διέταξε να μαζέψει τα πράγματα του και να αναχωρήσει εντός των ημερών για τη… σκήτη Ραντένι. Ο επιβεβλημένος κανόνας έχει αόριστη χρονική διάρκεια.
Παρόλο που ο μοναχός Σάββας είχε έντονους προβληματισμούς όσον αφορά την
ψευδοσύνοδο της Κρήτης δεν είχε αποφασίσει για την διακοπή μνημοσύνου
λόγο της φυσικής του κατάστασης. Συνεπώς συμμετείχε σε όλες τις
ακολουθίες της μονής. Συνάμα, όμως, ομολόγησε εμπράκτως διαμοιράζοντας τα εν λόγω φυλλάδια.
Η αντίδραση του [ψευδο]ηγούμενου υπήρξε σφοδρή πλην αντικανονική και αυθαίρετη.
Επιπλέον, ως «καλός ποιμήν», «άδειασε» των μοναχό για την σωτηρία του
οποίου θα δώσει λόγο ενοποιώ Θεού, σε μια σκήτη που ο ίδιος ο
[ψευδο]ηγούμενος θεωρεί «σχισματική». Πόση παράνοια πιά;;;
η "περιουσία" του διωχθέντος μοναχού |
Με αυτή του τη κίνηση, ο αφηνιασμένος [ψευδο]ηγούμενος «πατέρας» Hariton Negrea δημιουργεί ένα μοναδικό προηγούμενο στην Ρουμανική Ορθόδοξη Εκκλησία μετατρέποντας τον μοναχό Σάββα Βούλπε στο πρώτο κατ’ επιβολήν αποτειχισμένο!
Ο π. Πάμβο Τζουγκανάρου περιέλαβε με αγάπη και φροντίδα τον μοναχό Σάββα
ο οποίος δύναται να επιδοθεί πλέον απερίσπαστα στις μοναχικές του
μέριμνες.
[1]
Τη κουρά του μοναχού Σάββα Βούλπε είχε τελέσει ο αείμνηστος Γέροντα
Iustin Pîrvu, ένας από τους επιζώντες των κομμουνιστικών φυλακών, κάτι
αντίστοιχο με το σοβιετικό γκούλαγκ.
Πηγή (στα Ρουμανικά)
μετάφραση Σ.Δ.
Σχόλια:
1) Κάποτε οι "δήμιοι" έγιναν το μέσο, να γεμίσει η εκκλησία μας με μάρτυρες. Η ιστορία επαναλαμβάνεται. Με τη διαφορά ότι στις μέρες μας οι "δήμιοι" φοράνε ράσα και κρατάνε δεσποτική ή ηγουμενική ράβδο.
2) Τι πιο απλό: Όποιος δεν σκύβει το κεφάλι στον Οικουμενισμό, δεν ράβει το στόμα του και δεν αποδέχεται την (ψευδο)Σύνοδο θα διώκεται.. (και θα εκδιώκεται από το μοναστήρι)
Τα μοναστήρια -ακόμη και στο Άγιο Όρος-
έγιναν πλέον θέρετρα πολυτελείας. Δεν έχουμε πρόβλημα: Μοναχούς θα
βρίσκουμε (εξ άλλου ακόμη κι όταν έχει νηστεία, μπορούν να συνοδεύουν
τον ηγούμενο τους "έξω" και να τρώνε κανονικά. Οι μοναχοί στις μέρες μας
έχουν συγγενείς, διαλέξεις, εκδηλώσεις, διαγωνισμούς κρασιών και
μαγειρικής, συνοδείες εικόνων και άλλες άφθονες αφορμές για να βγαίνουν
όλο και πιο συχνά στον κόσμο, οπότε παίρνουν "ευλογία" να μην νηστεύουν).
3) Πάλι καλά που τον μοναχό π. Sava Vulpe τον
έστειλαν σε άλλη σκήτη (ίσως τον λυπήθηκαν λόγω της κατάστασης του),
και δεν τον πέταξαν μέσα στα μεσάνυχτα έξω από το μοναστήρι, μέσα στο
σκοτάδι, όπως συνέβη πχ σε μοναχό στην Κουτλουμουσίου του Αγ. Όρους
(δείτε εδώ). Και ΧΩΡΙΣ τα πράγματα του!
Προηγουμένως είχαν παραβιάσει και
αντικαταστήσει την κλειδαριά από το κελί του! Με ένα μικρό σακίδιο (με
το οποίο περιφερόταν από καλύβα σε καλύβα μια βδομάδα), χωρίς φαγητό από
την Μονή για μέρες, μέσα στο σκοτάδι, έξω από το μοναστήρι. Πραγματική ευλογία.
Τα ίδια που συνέβησαν στο Χιλανδάρι, στην
Μεγίστης Λαύρας, στην Ρουμάνικη Σκήτη κλπ (δείτε δεκάδες περιπτώσεις
διώξεων στην ετικέτα μας "Διώξεις αγιοριτών".
Ομάδα εκπαιδευτικών ο Παιδαγωγός
Luni seara, în curtea Schitului Rădeni, a parcat o mașină de la Mănăstirea Petru Vodă, care l-a debarcat, cu bagaje cu tot, pe monahul Sava Vulpe, în vârstă de peste 60 de ani, imobilizat într-un cărucior cu rotile, ca urmare a evoluției unei poliomelite pe care a contactat-o la vârsta de doi ani.
Motivul
acestei decizii: în urmă cu mai bine de o săptămână, monahul Sava a
difuzat prin mănăstire câteva foi volante în care se făcea o informare
sumară cu privire la evenimentele legate de pseudo-sinodul din Creta, de
anul trecut.
Din
spusele monahului, starețul mănăstirii l-ar fi întrebat dacă are
binecuvântare să împrăștie aceste foi volante, iar când acesta i-a spus
că nu, l-a somat ca în câteva zile să își facă bagajul și să plece din
mănăstire. Destinația – Schitul Rădeni. Perioada de canon – nelimitată.
Analizând, din relatarea părintelui Sava, pe care o puteți asculta integral în materialul ce însoțește această prezentare, modul în care au decurs lucrurile, se trag următoarele concluzii:
-
Monahul Sava era călugăr de 15 ani în Mănăstirea Petru Vodă, fiind tuns în monahism cu binecuvântarea Părintelui Justin Pârvu, și nu a avut abateri disciplinare anterioare.
-
Deși preocupat de propria mântuire și îngrijorat de situația legată de sinodul din Creta, nu și-a pus problema asumării întreruperii comuniunii bisericești și a plecării din mănăstirea de metanie, dată fiind condiția sa fizică.
-
A continuat să participe la toate slujbele din mănăstire și nu a întrerupt pomenirea ierarhului, nici comuniunea cu obștea.
-
S-a făcut “vinovat” de distribuirea, în câteva exemplare, a unui pliant de informare legat de sinodul din Creta.
-
A fost alungat din mănăstire, printr-o decizie arbitrară a starețului mănăstirii, fiind la prima sa abatere, fără a primi o sancțiune prealabilă, menită să conducă la îndreptarea sa, fără nicio judecată a Consiliului Duhovnicesc al mănăstirii sau a Consiliului de Judecată, fără nicio decizie semnată și aprobată de sectorul Exarhat la Arhiepiscopiei Iașilor. Art. 38, lit. e) din Regulamentul pentru organizarea vieții monahale prevede: “Pentru orice abatere a vreunui monah de la canoanele monastice, starețul, mai întâi, după învățătura Sfintei Evanghelii, îl va sfătui părintește și-l va povățui la îndreptare. Dacă vinovatul nu va asculta și va continua neorânduiala sa, starețul supune cazul Consiliului Duhovnicesc. Dacă vinovatul nu s-ar îndrepta nici prin sfaturile și povățuirile duhovnicilor, atunci starețul convoacă Consiliul de Judecată, pentru a se pronunța conform art. 245-248 din Regulamentul instantelor de judecată ale Bisericii Ortodoxe Române, precum și conform art. 117 și urm. din acest Regulament”.
-
Fără nicio grijă din partea stăreției pentru mântuirea sufletului său, părintele Sava a fost trimis la un schit despre care propaganda oficială a MMB afirmă, la unison cu conducerea Mănăstirii Petru Vodă, că s-ar afla „în afara Bisericii” și ar fi “schismatic”.
-
În adoptarea acestei decizii, nu s-a ținut seama în niciun fel de cei 15 ani de participare la viața monahală a obștii, de vârsta și de suferința fizică a părintelui Sava.
-
Trimițându-l la Rădeni, starețul Mănăstirii Petru Vodă a stabilit un precedent în Biserica Ortodoxă Română, transformându-l pe părintele Sava Vulpe în primul monah silit de către starețul său să întrerupă pomenirea ierarhului care a semnat documentele sinodului din Creta.
-
Pe linia “teologumenelor” specifice Mănăstirii Petru Vodă de după plecarea la Domnul a Părintelui Justin Pârvu, starețul Hariton ar fi afirmat că ierarhul va plăti pentru păcatul de a fi semnat în Creta, dar că mănăstirea Petru Vodă este în deplină ortodoxie, în ciuda faptului că, în conformitate cu art. 9 din Regulamentul pentru organizarea vieții monahale și funcționarea administrativă și disciplinară a mănăstirilor, “Chiriarhul este conducătorul suprem al mănăstirilor, schiturilor și metocurilor care aparțin canonic de jurisdicția sa”, un principiu reflectat fidel de art. 75 din Statutul de funcționare al Bisericii Ortodoxe Române, iar pomenirea ierarhului la slujbe înseamnă părtășie la învățătura pe care acesta o propovăduiește.
Această
întâmplare greu de înțeles aruncă, dacă mai era nevoie, o lumină și
asupra pretenției unora de a întrerupe pomenirea ierarhului, dar de a
păstra comuniunea cu acesta și cu cei ce îl pomenesc, o contradicție în
termeni, în realitate, deoarece întreruperea pomenirii înseamnă
întreruperea comuniunii cu cel părtaș la erezie și cu cei care îl
pomenesc la slujbe și sunt în comuniune directă cu el. Starețul
Mănăstirii Petru Vodă le arată acelora cât de dispuși sunt preoții și
ieromonahii care continuă să-și pomenească ierarhii participanți la
sinodul din Creta sau susținători, într-un fel sau altul, ai deciziilor
acestuia de a fi în comuniune chiar și cu cei care au obiecții măcar cu
privire la sinodul din Creta, ca să nu mai vorbim de cei ce au întrerupt
deja pomenirea ierarhului.
Părintele
Pamvo Jugănaru l-a primit cu dragoste pe Părintele Sava Vulpe în micuța
comunitate monahală de la Rădeni și l-a ajutat să se cazeze și să își
reia în schit viața și preocupările de monah.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου