Ο ΤΡΑΓΕΛΑΦΟΣ ΤΩΝ ΠΑΛΑΙΟΗΜΕΡΟΛΟΓΙΤΩΝ ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΕΩΣ !

Μετά τό κίνημα τών Κολλυβάδων γνωρίζουμε ότι ο Διαφωτισμός κατέκτησε τήν εκκλησία πού γνωρίζουμε σάν εκκλησία καί κυριαρχείται από τόν κληρικαλισμό. Η ''εκκλησία'' μας είναι ήδη μιά νέα εκκλησία. 

Ο Αγιος Νικόδημος, κολλυβάς καί ο ίδιος διέγνωσε τήν ασθένεια , καί κατασκεύασε τό φάρμακο τής θεραπείας. 
ΤΗΝ ΦΙΛΟΚΑΛΙΑ. Τήν επανασύνδεση μέ τόν Ησυχασμό, τήν εκκλησιαστική μας παράδοση, τόν Αγιο Γρηγόριο Παλαμά. Μάς έδωσε καί τό Συμβουλευτικό Εγχειρίδιο. Εγραψε καί τό Πηδάλιο γιά νά μήν χαθεί η Συνοδική σύσταση τής διοικήσεως καί γιά νά μήν χάσει ο κλήρος τήν επαφή του μέ τίς εντολές τού Κυρίου, μέσω τών ιερών κανόνων πού διέπουν τό διακόνημά του καί τόν Φόβο Θεού.
 Δέν Αποτειχίστηκε βεβαίως ο ίδιος, διότι η εκκλησία πού κυριαρχούσε δέν ήταν πλέον εκκλησία,  ήταν ήδη αιρετική καί παρότι εξουσίαζε ήδη τήν Θεία Ευχαριστία, απαγορεύοντας τήν συνεχή Θεία Μετάληψη.. Διότι είχε χαθεί ακόμη καί τό Αγιον Ορος. Κυριαρχούσαν ήδη οι μορφωμένοι εκ' Παρισίων.
 Οι Κολλυβάδες μάς έδωσαν τόν Παπαδιαμάντη, ο οποίος όμως έμεινε στό περιθώριο, νικημένος από τούς κομμουνιστές διανοούμενους καί τόν Ντοστογιέφσκι. Σήμερα οΝτοστογιέφσκι είναι ο Βουκεφάλας τών Οικουμενιστών. Τού Γιανναρά π.χ..καί τής ρωσικής θεολογίας τής διασποράς.

 Η μάχη τών Κολλυβάδων όμως συνεχίζεται στό Αγιον Ορος, όπως διεγράφη στήν διαμάχη τού Γοντικάκη μέ τόν Παίσιο.
Τήν συνεχίζουν οι Αγιοι.
 Τό ιστορικό παράδοξο λοιπόν τής εκκλησιαστικής μας περιπέτειας, -διότι στήν ιστορία κυριαρχεί η ετερογονία τού σκοπού-, όπως μάς τό καταθέτει ο Παπαδιαμάντης, είναι ότι τό ΠΗΔΑΛΙΟ τό οικειοποιήθηκαν οι διαφωτιστές, οι Αθηναίοι, οι μορφωμένοι,γιά νά ασκήσουν τήν εξουσία τους στόν λαό.
Στήν συνέχεια όμως έχουμε τά Ορλωφικά τών ΠΑΛΑΙΟΗΜΕΡΟΛΟΓΙΤΏΝ καί σήμερα τούς επαναστατημένους Λαρισαίους, πού προσφέρουν τό καλύτερο δυνατό άλλοθι στούς οικουμενιστές.
 Εχουν καταντήσει τόν αδικημένο Θεολόγο τους, τόν Λαμπράκη τής εκκλησίας. 
Ολοι τους ζητούν από τήν εκκλησία τού διαφωτισμού, δικαιοσύνη καί από τόν Χριστό, αντί νά ζητούν πίστη, ζητούν δικαίωση, τήν αιώνια καταδίκη τών διαφωνούντων μαζί τους. Η χαρά τους ο κολασμός τών εχθρών τους. 
Καί η μεγαλύτερη χαρά τους η συκοφάντηση τών Αγίων μας. Νοσταλγοί τής χλιαρής πίστεως πού αποκοιμίζει τίς συνειδήσεις. 

Αμέθυστος