Το ψυχολογικό μπρα-ντε-φέρ...

 

Θεωρώ, ότι είναι πολύ πιο πιθανόν να ξεσπάσει ένας πόλεμος στην Ουκρανία από ένα λάθος, ή από μια κακή συγκυρία, παρά εξαιτίας της βουλήσεως των εμπλεκομένων μερών και ηγετών. Η πρώτη περίπτωση είναι που με ανησυχεί περισσότερο και όχι η δεύτερη. Το "παίγνιο" ανάμεσα στις ΗΠΑ και στην Ρωσία βασίζεται στην άσκηση ενός ψυχολογικού μπρα-ντε-φερ, όπου εκατέρωθεν ενέργειες και δηλώσεις κλιμακώνουν την ένταση προκειμένου να κάμψουν πρώτες τον αντίπαλο και να τον σύρουν σε διαπραγματεύσεις και συμβιβασμό. Στην πραγματικότητα είναι ένα παίγνιο μέσα σε κάποια πλαίσια και κανόνες. Έχει όμως ένα αδύνατο σημείο. Δεν λαμβάνει υπόψη του το ρίσκο ενός αστάθμητου και μη υπολογισμένου παράγοντα που θα μπορούσε να εκτροχιάσει τις εξελίξεις προς τον πόλεμο.

Αυτό που με ανησυχεί, λοιπόν, δεν είναι η βούληση του Μπάιντεν ή του Πούτιν να ξεκινήσουν έναν πόλεμο που δεν θέλουν (και πράγματι δεν τον θέλουν). Αυτό που με ανησυχεί, όμως, είναι, το να φθάσουν τα πράγματα σε τέτοιο σημείο, που ακόμα και αν θέλουν να τον σταματήσουν, να μη μπορούν! Να έχει πλέον ξεφύγει από τον έλεγχο τους! Ούτε ο Μπάιντεν, ούτε ο Πούτιν, είναι μεγαλύτεροι από την εσωτερική δυναμική των εξελίξεων που πυροδοτούν με τις επιλογές τους. Το πιο πιθανό είναι ότι θα τους ξεπεράσουν.

Υπάρχει κάτι που το αποκαλώ "ιστορική εντροπία". Μια κατάσταση, που αν προκληθεί χωρίς περίσκεψη, αποκτά τότε μια αυτόνομη ορμή και μια δική της βαρύτητα που παρασύρει ως μαύρη τρύπα τους δρώντες προς μια άγνωστη και σκοτεινή μετάσταση, σε ένα διαφορετικό τοπίο, έως το σημείο όπου θα εξαντληθεί η ενέργεια της εξέλιξης της.

Εκείνος που παίζει με τα σπίρτα προκαλεί την φωτιά, ακόμα και όταν νομίζει ότι την ελέγχει. Όλοι πίστευαν ότι ο Α' Π.Π. θα κρατούσε 5-6 ημέρες και όμως διήρκεσε χρόνια.

Όταν λύνονται τα κτήνη του πολέμου από τις αλυσίδες της ειρήνης, όπου είναι δεμένα, τότε είναι δύσκολο να μαζευτούν. Και τα "κτήνη" αυτά είναι οι μεγάλοι στρατοί που κινητοποιούνται κατά εκατοντάδες χιλιάδες, κάτι που είναι δυσοίωνο και προβληματικό

Γ.Γ.Γ