Ας προνοήσει ὁ καθένας γιὰ τὴν ἐπιβίωση τὴν δική του καὶ τῶν δικῶν τοῦ χωρὶς νὰ ξεχνᾶμε ὅμως καὶ τὴν κουβέντα τοῦ Πατροκοσμᾶ : «Μόνο ΧΡΙΣΤΟΣ καὶ ΨΥΧΗ σᾶς χρειάζονται» καθὼς ἐπίσης πὼς ὅ, τι ἔχουμε ὅλοι θὰ τὸ μοιραστοῦμε μεταξύ μας…
Ὁ Γέροντας Παΐσιος ἀποκαλύπτει στὸν Ἀνέστη Μαυροκέφαλο:
…Κάποτε, εἶχα πάει στὸ Γέροντα Παΐσιο μὲ ἕνα φίλο μου καὶ ἐκεῖ συναντήσαμε μία παρέα ἀπὸ πέντε παιδιά. Τότε, ρώτησα τὸ Γέροντα ποιὲς προέβλεπε νὰ εἶναι οἱ ἐξελίξεις σχετικὰ μὲ τὴν Τουρκία. «Γέροντα», τοῦ λέω, «ἀπ’ τὴν Ἀλεξανδρούπολη εἴμαστε. Μήπως μᾶς πιάσει ἡ μπόρα κατὰ κεῖ;» Μοῦ ἀπαντᾶ: «Κοίταξε νὰ δεῖς. Οἱ Τοῦρκοι δὲ θὰ μποῦν στὴν Ἀλεξανδρούπολη. Θὰ κάνουν μόνο μία πρόκληση στὴν Ἑλλάδα, ποὺ θὰ ἔχει σχέση μὲ τὴν αἰγιαλίτιδα ζώνη. Καὶ ἐμᾶς θὰ μᾶς πιάσει πείνα. Θὰ πεινάσει ἡ Ἑλλάδα. Καὶ ἐπειδὴ θὰ κρατήσει αὐτὴ ἡ μπόρα κάποιο διάστημα, μῆνες θὰ εἶναι, θὰ ποῦμε τὸ ψωμὶ ψωμάκι».
Μετὰ ρωτάω: «Γέροντα, πῶς θὰ καταλάβω ἐγὼ ὅτι θὰ εἴμαστε κοντὰ στὸν πόλεμο;» «Ὅταν», λέει, «θὰ ἀκούσεις τὴν τηλεόραση νὰ γίνεται θέμα γιὰ τὰ μίλια, γιὰ τὴν ἐπέκταση τῶν μιλίων (τῆς αἰγιαλίτιδας ζώνης) ἀπὸ 6 σὲ 12 μίλια, τότε….ἀπὸ πίσω ἔρχεται ὁ πόλεμος. Ἀκολουθεῖ».
…Μία ἄλλη φορᾶ ποὺ εἶχα πάει στὸ κελλὶ τοῦ Γέροντα, ἔτυχε νὰ εἶναι μέσα ἕνας πρώην μουσουλμάνος ἀπὸ τὴ Θράκη. Τὸν πιάνω καὶ τοῦ λέω: «Ἐσὺ πῶς συνέβη καὶ ἦλθες ἐδῶ, στὸ Γέροντα;» Σταῦρο τὸν ἔλεγαν. «Ἄσε», λέει, «κάτσε νὰ σοὺ πῶ. Ὁ Γέροντας μᾶς ἔκανε ἕνα πολὺ μεγάλο θαῦμα καὶ πίστεψε ὅλη ἡ οἰκογένειά μου. Μετὰ ἦλθε στὸ χωριὸ καὶ φρόντισε νὰ Βαπτισθοῦμε».
Καὶ σὲ ἄλλη ἐπίσκεψή μας στὴν Παναγούδα, ἦταν παρὼν καὶ ὁ μουσουλμάνος ποὺ Βαφτίσθηκε, ὁ Σταῦρος. Τότε, πάλι μᾶς ἀνέφερε ὁ Γέροντας γιὰ τὰ γεγονότα, πῶς θὰ ἐξελιχθοῦν μὲ τὴν Κωνσταντινούπολη. Καὶ ὅταν ἔφθασε στὸ σημεῖο ποὺ θὰ πονέσει ἡ Ἑλλάδα καὶ εἶπε ὅτι, ἐμᾶς, θὰ μᾶς ἀγγίξει ἡ πείνα, λέει ὁ κύριος Σταῦρος: «Γέροντα, νὰ κρατήσω ἕνα σακκὶ ἀλεύρι γιὰ νὰ μπορέσω ν’ ἀντιμετωπίσω ἐκείνη τὴν περίοδο καὶ νὰ μὴν πεινάσουν τὰ παιδιά;» «Ὄχι», τοῦ λέει, «μὴν παίρνεις, γιατί ὁ γείτονάς σου θὰ ἔχει ἀλεύρι καὶ θὰ σοὺ δώσει»! Δηλαδή, προεῖδε ὁ Γέροντας ποιὸς θὰ βοηθήσει τὸν κύριο Σταῦρο στὴν περίοδο τῆς πείνας. Ἐκεῖνος φυσικὰ θὰ ζεῖ σὲ χωριό. Τώρα, ἐμεῖς ποὺ ζοῦμε στὶς πόλεις, θὰ ποῦμε τὸ ψωμὶ ψωμάκι. Γι’ αὐτό, ἄλλη φορᾶ, ὁ Γέροντας ἔλεγε: «Νὰ ἔχετε ἕνα κτηματάκι καὶ λίγο νὰ τὸ καλλιεργεῖτε. Κοντὰ σὲ σᾶς, θὰ βοηθήσετε καὶ κάποιον ποὺ δὲν θὰ ἔχει».
πηγή :Περιοδικό: «ΠΑΡΑΚΑΤΑΘΗΚΗ» – Ἑνότητα: «ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΜΑΡΤΥΡΙΑ», Τεῦχος 48, Μάϊος-Ἰούνιος 2006 (απόσπασμα από το κείμενο)
Διαβάστε επίσης:Η απάντηση στον δαιμονισμό τους
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου