Είμαστε πολλοί!
Θα επιβιώσουμε και μόνο από τη μάνα φύση.
Επιστροφή στην επαρχία,ψάρεμα, γίδια και χόρτα βουνίσια.
Θα γίνουμε όλοι μια αγκαλιά και θα βοηθάμε αλλήλους.
Θα δείτε που οι ζωές μας θα είναι καλύτερα από χθες και σήμερα.
Τα παιδιά μας θα μάθουν τα γράμματα όπως πρέπει. Όπως στα παλιά ελληνικά σχολειά.
Το κρυφό σχολειό θα επιστρέψει και στον αιώνα μας. Κανέναν τους δεν έχουμε ανάγκη.
Η Ελλάδα είναι θηλυκό, είναι μάνα και όταν της μάνας πληγώνουν τα παιδιά, γίνεται πιο δυνατή και από το μεγαλύτερο θηρίο. Πίστη, ελπίδα και δύναμη πατριώτες και αδέλφια.
Αν ο Θεός μεθ' ημών, ουδείς καθ' ημών!
4 σχόλια:
Δυο σοβαρά και καλά έντυπα έργα, πάνω στην Αποκάλυψη του Ιωάννη.
1) Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΙΣ ΕΞΗΓΗΜΕΝΗ (το κατά δύναμιν).
Του μακαριστού και άξιου Αρχιμανδρίτη, Χαράλαμπου Βασιλόπουλου.
Εκδόσεις: Ορθόδοξος Τύπος.
Αυτό το έργο είναι το παλαιότερο και το πιο κλασικό, μεταξύ των δυο έργων.
Στο Διαδίκτυο:
https://books.orthodoxostypos.gr/product/η-αποκαλυψισ-εξηγημενη
* * *
2) Ὁμιλίες στήν Ἀποκάλυψη, τρείς τόμοι ( Α’ , Β’ , Γ’ ).
Του μακαριστού και άξιου Αρχιμανδρίτη, Ευσέβιου Βίττη.
Εκδόσεις: Ορθόδοξος Κυψέλη.
Στο Διαδίκτυο, οι τρείς τόμοι, διαδοχικά:
https://www.orthodoxoskypseli.gr/0866C7B9.el.aspx
https://www.orthodoxoskypseli.gr/BD5B471E.el.aspx
https://www.orthodoxoskypseli.gr/B78C2EBE.el.aspx
Επειδή κρυφά σχολειά
λειτουργούν πολλά χρόνια τώρα...
μάθαμε... πώς... μάνα φύση
δεν υπάρχει...
μόνο τριβόλια που φυτρώνουν και θα φυτρώνουν σε κάθε μας βήμα
λόγω τής π τ ώ σ η ς μας...
παρόλαυτα
ο Θεός δεν μάς εγκαταλείπει και μπορούμε ζώντας κοντά του
να φτιάξουμε ένα περιβολάκι
που με κόπο πολύ θα μάς δίνει τήν
απαραίτητη...
... τροφή...
...άσκηση...
...εκγύμναση...
...σκληραγωγία...!
Επίσης η... τάχα μάνα μας
η... τάχα ελλαδα...
ναι... είναι ενα... θηλυκό...
μιά μητριά...που καμαρώνει γιά τα
ψεύτικα στολίδια της...
ενώ πουλάει τα... παιδιά "της"
στούς εραστές της...
Η πραγματκή μας μητέρα ...
...αμίλητη... σ'όσους
δεν καταδέχονται τα λόγια της...
μας αγκαλιάζει ό λ ο υ ς
με το β λ έ μ μ α της,
μέσα από τα εικονίσματά της
αφήνοντας κάποτε...
τα δάκρυά της να φανούν...
μην και μετριάσουν
έστω και μιά στάλα
τήν σκληροκαρδία μας
και ξυπνήσουμε από τον
βαθύ μας ύπνο...
...
Με συμπαθάτε τον ταλαίπωρο
για το ύφος τού...γνώστη...
αλλά νομίζω πώς...κάπως πρεπει
να λεχθούν κάποια πράγματα...
αφού ίσως σύντομα...
κληθουμε να...
ζήσουμε...αληθινά...
και πολλοί...
είμαστε τόσο απροετοίμαστοι...
Μεχρι να μάθω να καλλιεργώ το περιβολάκι μου, θα έχω πσοφήσει απο μαύρη πεινα..
Καλά όλα αυτά, αλλά δεν έχουμε όλοι σπίτι ή χωράφι στην επαρχία, ούτε τρόπο να αγοράσουμε κάτι τέτοιο. Αν ήταν έτσι θα είχαμε φύγει προ πολλού. Τι θα απογίνουμε εμείς που είμαστε καταδικασμένοι να ζούμε μέσα στην τσιμεντένια κόλαση της πόλης;
Δημοσίευση σχολίου