*** Ένα χρόνο μετά, ψέματα φρικτά ***

Σε ένα ακόμη ρεσιτάλ κάκιστης ηθοποιίας επιδόθηκε και χθες ο “πολεμοχαρής Nick Hard”, ανακοινώνοντας την κραυγαλέα α ν τ ι σ υ ν τ α γ μ α τ ι κ ή παράταση του ελεεινού και απάνθρωπου lockdown.

 

Παραμένοντας συντονισμένος με απαράμιλλη συνέπεια στην σατανική γραμμή που έχει επιβληθεί από την παγκόσμια ελίτ, χρησιμοποίησε και πάλι άφθονους π ο λ ε μ ι κ ο ύ ς όρους, αν και απέφυγε να μιλήσει ευθέως για πόλεμο είτε με την κυριολεκτική είτε με την μεταφορική του σημασία. Παρότι δεν αναφέρθηκε στο πραγματικό όνομα του “επιτιθέμενου” κορωνοϊού (η λέξη αυτή δεν ακούστηκε ούτε μία φορά, προφανώς για να μη χαλάσει το απαραίτητο πολεμικό κλίμα, που κατά τον Τζωρτζ Όργουελ είναι απαραίτητο για την χειραγώγηση του πολίτη), έκανε κατ’ επανάληψιν χρήση της κωδικής ονομασίας του, δηλ. του “α ό ρ α τ ο υ εχθρού”.

Ειδικότερα, το ύποπτο αυτό “πολεμικό παρατσούκλι” το πρόφερε ανερυθρίαστα τρεις φορές, υπενθυμίζοντάς μας ότι κ ο ρ ω ν ο ϊ ό ς και Αλ Κ ά ι ν τ α –οι δύο “αόρατοι εχθροί” της νέας κανονικότητας του 21ου αιώνος– είναι “δ ί δ υ μ α αδελφάκια” δεμένα με τον ο μ φ ά λ ι ο λώρο της Νέας Τάξης Πραγμάτων, που το μεν 2001 π ε ρ ι ό ρ ι σ ε, το δε 2020-2021 κ α τ ή ρ γ η σ ε παγκοσμίως τα θεμελιώδη δικαιώματα των πολιτών.

Κατά το γλωσσικό, εν τινι μέτρω “λυρικό σόλο” του “πολεμοχαρούς Nick Hard”, ακούσαμε για την “απέραντη υπομονή” και την “μοναδική καρτερία” που θα μας οδηγήσει στην “υπέρτατη ν ί κ η απέναντι στον αόρατο εχθρό”, για “ραντεβού α π ε λ ε υ θ έ ρ ω σ η ς από τον αόρατο εχθρό”, για “μ ά χ ε ς απέναντι στον αόρατο εχθρό”, για σιγουριά ότι “θα ν ι κ ή σ ο υ μ ε”. Δυστυχώς για εκείνον και την κυβέρνησή του, δεν είμαστε (ακόμη) σε φάση εκλογών, ώστε να δικαιολογείται κάποια βραχείας δυναμικής “παράσταση νίκης”. Η ίδια η πραγματικότητα διαψεύδει και ταυτοχρόνως γελοιοποιεί όποιον τολμά επί έναν χρόνο να π ι π ι λ ά αυθαίρετα και παραπλανητικά την α π ο χ α υ ν ω τ ι κ ή “καραμέλα της υποσχόμενης νίκης”.

Εκτός όμως από την πολεμική ορολογία, ο Nick Hard μίλησε και την α ν ά π ο δ η γλώσσα του “Θαυμαστού Καινούργιου Κόσμου”, στον οποίο φυτοζωούμε επί έναν χρόνο:

Πρώτον, έπλεξε το ε γ κ ώ μ ι ο του πολίτη, ενώ μέχρι πρότινος τον κατέκρινε, επιρρίπτοντάς του την ευθύνη για την αύξηση των κρουσμάτων! Αίφνης μάς είπε ότι το κράτος δ ε ν του κουνάει το δ ά χ τ υ λ ο, μολονότι αυτό ακριβώς έκανε όλους τους προηγούμενους μήνες, χρησιμοποιώντας όχι απλώς δάχτυλο αλλά μ α σ τ ί γ ι ο.

Δεύτερον, μίλησε για “κουρασμένους”, “αγχωμένους” αλλά “ό χ ι φοβισμένους” πολίτες, την ώρα που καθημερινά ο κρατικός μηχανισμός, συνεπικουρούμενος από τον φασιστικό βραχίονα των αργυρώνητων ΜΜΕ, σπέρνει τον τρόμο αφ’ ενός με καταγραφή των, δίκην χαλασμένου ανελκυστήρος, αυξομειούμενων κρουσμάτων, αφ’ ετέρου με ανακοινώσεις περί (δήθεν) φοβερών και τρομερών μεταλλάξεων.

Αλήθεια, τις δύο μάσκες μαζί με προσωπίδα τις φορούν αρκετοί πολίτες από κόπωση και άγχος ή μήπως από τ ρ ό μ ο για τον κορωνοϊό, τις μεταλλάξεις και τα στελέχη του, εξαιτίας ακριβώς του εκφοβιστικού κ λ ί μ α τ ο ς που καλλιεργούν συστηματικά τα ΜΜΕ και οι περίφημοι “ειδικοί”, δηλ. η “τέταρτη” και η “πέμπτη εξουσία”;

Προσφάτως, μάλιστα, το “κράτος-μ π α μ π ο ύ λ α ς” εισήγαγε στην τρομολαγνική ορολογία του τα “μεταλλαγμένα στελέχη”, πότε το νοτιοαφρικανικό, πότε το βρετανικό και πάει λέγοντας το πράμα! Απολύτως αναμενόμενη τ α κ τ ι κ ή: Όταν ο πολίτης αρχίζει και εθίζεται επί τόσους μήνες στο εκφοβιστικό σημαινόμενο των λέξεων (τι να μας πει πλέον η λέξη “κρούσματα”, δηλ. τα κατά Παπαδιαμάντη “φαντάσματα”;), απαιτείται α ν α β ά θ μ ι σ η του τρομο-λεξιλογίου με νέα “γλωσσικά σ κ ι ά χ τ ρ α”.

Προσοχή: Ο Nick Hard αξιοποίησε και μια άλλη λέξη που έχει καθιερωθεί ως καλοκαιρινό σκιάχτρο στην φαρέτρα του “κράτους-μπαμπούλα”: Όταν κάθε καλοκαίρι αρχίζει ο εκάστοτε νέος γύρος της πυρπόλησης των δασών μας, που κατά δ ι α β ο λ ι κ ή σύμπτωση αποδίδεται στην α μ ε λ ή δράση κάποιας… γ ι α γ ι ά ς η οποία έβραζε κόλλυβα στον κήπο της (βλ. φωτιά στην Ζαχάρω το 2007) ή κάποιου… ι δ ι ώ τ η που έκαιγε ξερά κλαδιά και χόρτα (βλ. φωτιά στο Μάτι το 2018), τα ΜΜΕ ηδονίζονται να προβάλλουν εικόνες των φλεγόμενων δασών, ντύνοντάς τες με τον βαρύγδουπο-καταστροφολογικό όρο της “πύρινης λ α ί λ α π α ς”. Είναι τυχαίο ότι χθες ο Nick Hard μίλησε για την ανάγκη να σωθεί η πατρίδα μας από την λ α ί λ α π α του κορωνοϊού που μαίνεται επί έναν χρόνο; 

 

Τρίτον, η υ π ο κ ρ ι σ ί α του Nick Hard ξεπέρασε ακόμη και την πιο νοσηρή φαντασία, όταν τόλμησε να υ π ε ρ η φ α ν ε υ τ ε ί για το γεγονός ότι το κράτος βρίσκεται δίπλα στους πολίτες και τις αγωνίες τους. Πράγματι, αυτό το ά θ λ ι ο κράτος είναι τόσο κοντά στους πολίτες που φαίνεται ότι βαριέται να απλώσει χείραν βοηθείας προς τους προσφάτως μαρτυρήσαντες κατοίκους διαφόρων περιοχών του λεκανοπεδίου Αττικής, οι οποίοι μετά τον χιονιά έζησαν επί πολλές ημέρες στιγμές Μ ε σ α ί ω ν α χωρίς νερό και ηλεκτρικό ρεύμα. Κάποιοι, μάλιστα, έφθασαν στο σημείο να βράζουν αβγά καίγοντας βαμβάκι εμποτισμένο με οινόπνευμα, ενώ κάποιοι άλλοι αναγκάσθηκαν να καταψύξουν τα τρόφιμά τους αξιοποιώντας το χιόνι που είχε μαζευτεί στα μπαλκόνια ή τις αυλές.

Αυτό είναι το ελληνικό κράτος, που δήθεν νοιάζεται για την πατρίδα, τις γιαγιάδες, τους παππούδες και τις ευπαθείς ομάδες! Τελικά είχαν δίκιο, όταν ήδη από τον Μάρτιο 2020 οι ηγέτες των περισσότερων κρατών μας προειδοποιούσαν (άραγε βάσει ποίων στοιχείων;) σαν “καλοκουρδισμένα βιολιά” μιας “καμουφλαρισμένης συμμορίας” ότι ο “πόλεμος κατά του αόρατου εχθρού” θα ήταν μια πρόκληση εφάμιλλη του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Διότι όσοι έχουν μνήμες από την Κατοχή, ξανάζησαν την ανέχεια, χρησιμοποιώντας ελλείψει θέρμανσης κουβέρτες με τις οποίες κουκουλώθηκαν τις ημέρες του χιονιά για να αντέξουν το πρωτοφανές ψύχος.

 

Τέταρτον, ο Nick Hard ευαγγελίσθηκε τους μήνες “ελευθερίας”, “δημιουργίας” και εν τέλει “ανάστασης” που θα ακολουθήσουν τάχα μετά τον μαζικό εμβολιασμό. Επειδή, όμως, μιλά διαρκώς την ανάποδη γλώσσα της κορω(παρα)νοϊκής εποχής, η μεταεμβολιαστική φάση δεν αποκλείεται να σημαίνει τα ακριβώς αντίθετα για τον πολίτη: κάποιοι όχι μόνο δεν θα αναστηθούν, αλλά ή θα ταφούν με “τιμές Ebola” ή θα καθηλωθούν σε ακινησία από τις παρενέργειες του μη επαρκώς δοκιμασμένου και άρα πειραματικού εμβολίου.

Ο Άλντους Χάξλεϋ είχε φαντασθεί ότι οι πολίτες τής μετά Φορντ εποχής θα χαπακώνονταν συνεχώς με το ναρκωτικό “σόμα”. Ο σεναριογράφος τής μετά κορωνοϊόν εποχής ίσως έχει φαντασθεί τους πολίτες να πηγαίνουν κάθε τρεις και λίγο να παίρνουν την δόση τους μέσω μιας βελόνας στο μπράτσο τους. Άλλωστε, σε πρόσφατη συνέντευξή του στο περιοδικό “Der Spiegel”, ο κ. Ουγούρ Σαχίν, συνιδρυτής της γερμανικής εταιρείας βιοτεχνολογίας BionTech, άφησε ανοιχτό το ενδεχόμενο να χρειαστεί και τρίτη δόση εμβολίου, το αργότερο έως το επόμενο έτος· επεσήμανε δε ότι εφεξής το εμβόλιο θα επαναλαμβάνεται ανά δύο χρόνια, προσαρμοσμένο στις νέες παραλλαγές που θα προκύπτουν, όπως συμβαίνει και με το εμβόλιο κατά της γρίπης.

Αλλά η ανάποδη γλώσσα του “Θαυμαστού Καινούργιου Κόσμου” μας, πήρε σάρκα και οστά πάνω στο πρόσωπο του ίδιου του κ. Χαρδαλιά. Διότι ενώ το ψευδώνυμό του είναι Nick Hard, εκείνος λύγισε μπροστά στην κάμερα χύνοντας δ ά κ ρ υ α για τις μεγάλες θυσίες των πολιτών επί έναν ολόκληρο χρόνο. Θα ήταν ενδιαφέρον να προσπαθήσουμε να σκεφτούμε ποια ακριβώς εικόνα κατάφερε να σχηματίσει νοερώς ο Nick Hard προκειμένου να προκαλέσει ως εκκολαπτόμενος ηθοποιός την έκλυση των κ ρ ο κ ο δ ί λ ι ω ν δακρύων του. Μήπως έφερε στο μυαλό του τον α ν α σ κ ο λ ο π ι σ μ ό του ελληνικού Συντάγματος και τον β α σ α ν ι σ μ ό των Ελλήνων που ένα χρόνο μετά νιώθουν σαν αποκτηνωμένοι ό μ η ρ ο ι των σύγχρονων κ λ ώ ν ω ν του Josef Fritzl, εκείνου του αυστριακού τέρατος που επί 24 χρόνια β ί α ζ ε την ίδια του την κόρη σε ένα υπόγειο μ π ο υ ν τ ρ ο ύ μ ι του σπιτιού του;

Ένα χρόνο μετά, αφόρητη σκλαβιά!

Ένα χρόνο μετά, ψέματα φρικτά!

Ένα χρόνο μετά, λίγο έλεος κύριε Χαρδαλιά!

 

ΥΓ: Θερμή παράκληση: Μην αναφερθείτε ξανά στους ανθρώπους που αγαπάμε, διότι εσείς δεν ξέρετε να αγαπάτε. Στην ανάποδη γλώσσα του “Θαυμαστού Καινούργιου Κόσμου” μας, το να μας α γ α π ά τ ε σημαίνει ότι μας μ ι σ ε ί τ ε.

 Κωνσταντίνος Βαθιώτης