Ήθελα να σου πω πως οι νοσοκόμοι έχουν τις πιο αγαθές ψυχές όλου του κόσμου και πως ο καθένας τους είναι μια ιστορία ολόκληρη! Όχι όλοι. Αυτοί που ΔΕΝ είναι φοβισμένοι, οι λίγο πιο λαικοί κι αυτοί που δίνονται απλόχερα με ό,τι έχουν, από το εγκάρδιο χαμόγελο, μέχρι το έξυπνο χιούμορ.
Αλλά θα μιλήσω για το δέντρο μου που το κουκούλωσα σ' ένα κουτί μαζί με όλα τα χριστουγεννιατικομπαρμπαδάκια και το ανέβασα στο πατάρι και που φέτος άφησα έξω όλη τη σειρά με τα λαμπάκια που βρήκαν τη θέση τους γύρω γύρω από τον καναπέ και πίσω από τα μαξιλάρια και τώρα έχουμε ένα λαμπερότατο κρυφό φωτισμό.
Και χαιρόμαστε! Πολύ..
Επίσης, το γαλάζιο της φωτογραφίας είναι από τα πιο τρυφερά μπλε που έχω συναντήσει ποτέ.
με το φεγγαρι αγκαλια
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου