- Φρόσω, ἔλα νὰ τραβήξεις κι ἐσὺ λίγο κουπί, δὲν εἶναι τὸ κορόιδο ὁ Βασίλης.
- Νὰ πᾶς στὶς Ρουμάνες σου καὶ παράτα μας!
- Ἄμα σὲ πιάσω ἐσένα τὸ βυζάκι, νὰ δεῖς τί ὡραία εἶναι...
- Εἶσαι μακριὰ ἀλήτη γι' αὐτὸ μιλᾶς.
- Τράβα στὴ μάνα σου μωρό μου!
- Βουλώστε το ρέ! Δὲν καταλαβαίνετε;
- Ἄντε πνίξου ρὲ μπάμια, τοκογλύφο.
- Βασίλη, παρακαλῶ νὰ ἐξορίξουμε τὸ θησαυρό, νὰ τὸν διαμοιράσουμε κι ὁ καθένας νὰ πάρει τὸ δρόμο του.
- Μὰ κι εσὺ Γιώργη τοῦ εἶπες "βούλωσ' το".
- Τὸ εἶπα Γιάννη, ἀλλὰ γιατὶ τὸ εἶπα; Δὲν μπορεῖ νὰ λὲς ἐνώπιον ἀνδρῶν σὲ μιὰ γυναίκα ὅτι θὰ σοῦ πιάσω τὸ βυζί σου.
Καὶ ὕστερα αὐτὸς μὲ τὸν κύριο καθηγητὴ δὲν μᾶς κουβάλησαν τὴν ἀστυνομία; Τοὺς δίνεις ἐσὺ συγγνώμη;
- Σὲ αὐτὸ τὸ πράγμα ὄχι.
- Παρ' ὅλα αὐτὰ, ἐγὼ καὶ γιὰ νὰ τιμήσω τὴ μνήμη τοῦ γέρου, ποὺ μᾶς ἤθελε ἑνωμἐνους, προτείνω τὴ συγγνώμη. Ἀλλὰ θὰ μοῦ πεῖτε: μὰ νὰ συγχωροῦμε τοὺς σπάταλους καὶ τοὺς γλεντοκόπους; Τοὺς ὑβριστὰς καὶ τοὺς ἐπιπόλαιους; Ἀλλὰ θὰ σᾶς ἀπαντἠσω πὼς ἐὰν θέλουμε νὰ συνεχίσουμε νὰ ζοῦμε πρέπει νὰ ψάξουμε καὶ νὰ βροῦμε ὅ,τι καλὸ ἀπόμεινε ἀκόμα μέσα στοὺς ἀνθρώπους, νὰ δεχτοῦμε νὰ ζήσουμε μαζί τους. Εὐχαριστῶ φίλοι μου, μήπως ὁ Δημιουργός μας,δὲν ἔβαλε νὰ ζοῦν μαζὶ τὸ λεοντάρι καὶ ἡ ἀντιλόπη; ὁ λύκος καὶ τὸ ἀρνί; ἡ ἀλεποὺ καὶ ἡ ὄρνιθα; τὸ φίδι καὶ τὸ πουλάκι; ὁ ἄνδρας καὶ ἡ γυναίκα;
- Μπράβο, μπράβο ἐσὺ μᾶς ὁδηγεῖς!
Ὁ Χαμένος Θησαυρὸς τοῦ Χουρσίτ Πασά, Σταῦρος Τσιώλης 1995
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου