Η Πεταλίδα

Μικρή πεταλίδα γιατί κάθεσαι μόνη πετρωμένη στο βράχο;

Πως μπορείς κι υποφέρεις την κλειστή φυλακή;

Πιο ωραίος δε θα ’ταν ο κόσμος στ’ ολοπόρφυρο φως;

Απ’ το σκότος δε θα ’ταν πιο λάγνο το φιλί του πελάγου;

Ποια κατάρα σε δίκασε να σε τρώει τ’ αλάτι;

Τι σε σκιάζει και κρύβεσαι;

Μη φοβάσαι τον άνεμο μη σε πάρει απ’ το βράχο;

Μη φοβάσαι το κύμα στο βυθό μη σε πνίξει;

Μη το φως σε τρομάζει και του ήλιου η φωτιά;

«Δεν κιοτεύω απ’ αυτά μον’ το χέρι σου σκιάζομαι…»

* Το ποίημα είναι του Δημ. Νικορέτζου