Αδελφοί, «Δόξα τη τριημέρω Αυτού εγέρσει». «Προσκυνούμεν Αυτού την τριήμερον έγερσιν». «Αυτώ η δόξα και το κράτος εις τους αιώνας. Αμήν».

Η Ανάσταση του Χριστού, δηλαδή η ανάσταση του σώματος του Χριστού, είναι το βασικότερο σημείο της πίστεώς μας. Δεν μπορεί να είναι κανείς Χριστιανός, όταν αρνείται αυτό το βασικό γεγονός. Ο Απόστολος Παύλος ομολογεί: «ει Χριστός ουκ εγήγερται ματαία η πίστις υμών» και τότε είμαστε «ελεεινότεροι πάντων ανθρώπων» (Α Κορ. ιε , 17-19). Μάλιστα, στο Σύμβολο της Πίστεως ομολογούμε «και αναστάντα τη τρίτη ημέρα κατά τας Γραφάς».

Ως μέλη της Εκκλησίας, που είμαστε συγχρόνως μέλη του αναστημένου Σώματος του Χριστού, καθημερινώς αποκτούμε βεβαιότητα αυτής της Αναστάσεώς Του. Και αυτό γιατί κάθε φορά που κοινωνούμε του Σώματος και του Αίματος του Χριστού, κοινωνούμε του αναστημένου Σώματός Του, που έχει χαρακτηρισθή «φάρμακον αθανασίας». Με αυτόν τον τρόπο μπορούμε να υπερβούμε όλα τα προβλήματα της φθαρτότητος και της θνητότητος του ανθρωπίνου βίου μας. Έπειτα, στην Εκκλησία έχουμε τα ιερά λείψανα των αγίων που είναι τα πραγματικά μέλη του αναστημένου Σώματος του Χριστού, αφού οι άγιοι ενώθηκαν με τον Χριστό.

Βεβαίως, κάνοντας λόγο για λείψανα των αγίων, εννοούμε τα λείψανα των μεμαρτυρημένων αγίων μέσα στα οποία κατοικεί το Άγιον Πνεύμα και εκδηλώνεται με ποικίλους τρόπους, και όχι οποιαδήποτε μέλη, και τα οποία επιβεβαιώνονται από θεολογικά κριτήρια και τελικά από την Εκκλησία και όχι από οποιουσδήποτε μεμονωμένους ανθρώπους.

Πρέπει να αντιληφθούμε ότι το μεγαλύτερο μυστήριο μέσα στους αιώνες είναι η Ανάσταση του Χριστού. Και επειδή η Εκκλησία είναι το πραγματικό Σώμα του Χριστού, γι’ αυτό είναι ο χώρος των μυστηρίων και των πνευματικών αλλοιώσεων, με τα μυστήρια, την άσκηση και την αγιασμένη ζωή. Δεν περιμένουμε έξωθεν μαρτυρίες για να πιστεύσουμε στον αναστάντα Χριστό, αλλά έχουμε η μπορούμε να αποκτήσουμε δική μας πείρα ότι ο Χριστός είναι Αναστάς και Κύριος της ζωής και του θανάτου, είναι εκείνος που χαρίζει και στον άνθρωπο την δυνατότητα να απαλλαγή από τα πάθη και τις αδυναμίες του. Τιμούμε, βέβαια, και τους αγίους, που είναι μέλη του Σώματος του Χριστού, αλλά ποτέ αυτοί δεν μπορούν να αντικαταστήσουν και να υποκαταστήσουν τον Χριστό, που είναι η κεφαλή μας και η ζωή μας και στον Οποίο αποδίδουμε την λατρεία μας.

Αυτόν τον αναστάντα Χριστό εορτάζουμε κάθε Κυριακή στην Εκκλησία, Αυτόν εορτάζουμε και αυτές τις ημέρες, Αυτόν βιώνουμε όταν μετανοούμε και αγιαζόμαστε, Αυτόν ακούμε να μας παρηγορή στις δύσκολες στιγμές της ζωής μας, όταν, δια πρεσβειών των αγίων μας, ιδίως της Θεοτόκου, τον παρακαλούμε να μας βοηθήση, Αυτός είναι η ζωή μας και η ελπίδα μας, Αυτός είναι η πίστη και η προσδοκία μας, Αυτός είναι ο Αρχιερεύς των μελλόντων αγαθών, Αυτόν θα ανυμνούμε στους αιώνες, «συν πάσι τοις αγίοις», αν μας αξιώση αυτής της μεγάλης χαράς.

Στον αναστάντα Χριστό πρέπει να πιστεύουμε και να ελπίζουμε και με Αυτόν να ζούμε. Τότε η ζωή μας θα αποκτήση βαθύτατο πνευματικό νόημα.

Ο τρελο-γιάννης και η παράγκα του σας εύχονται: