Ο ΠΟΛΙΤΗΣ ΛΑΪΚΟΣ ΖΩΓΡΑΦΟΣ ΠΑΥΛΟΣ ΜΟΣΧΑΚΗΣ

ὑπὸ
Γέροντος Χαλκηδόνος Ἀθανασίου

Ὁ Παῦλος Μοσχάκης εἶναι ἕνας ζωγράφος, διαφημηστής, διακοσμητὴς καὶ ἐπιγραφοποιὸς τῆς Πόλης. Γεννήθηκε ἐδῶ τὸ 1915. Ἦρθε στὴν Ἑλλάδα μὲ τὸ κῦμα προσφύγων τοῦ Ἑλληνισμοῦ τῆς Πόλης τὸ 1964 καὶ ζεῖ σήμερα στὸ Γηροκομεῖο τοῦ Νέου Κύκλου Κωνσταντινουπολιτῶν στὸ Ν. Ἡράκλειο τῆς Ἀθήνας. Εἶναι αὐτοδίδακτος.
Στὰ δύσκολα χρόνια τῆς προσαρμογῆς του στὴν ταραγμένη Ἑλλάδα, δίνει τὴ δική του μάχη κάνοντας διάφορα ἐπαγγέλματα. Εἶναι ἤδη διάσημος ἐπιγραφοποιὸς καὶ διακοσμητὴς στὴν Πόλη ὅταν ἀνοίγει τὸ ἐργαστήριο ταμπελοποιΐας καὶ εἰκονογράφησης πανὸ γιὰ τοὺς κινηματογράφους, ὅπως ἡ Ὄλγα Πετρίδου, στοὺς Ἁγίους Ἀναργύρους, ἐνῶ παράλληλα συμμετέχει ἐνεργὰ στὴν ἀνασυγκρότηση τοῦ ποδοσφαιρικοῦ συλλόγου τῆς ΑΕΚ.
Ἐξετέλεσε τοπία, θαλασσογραφίες, ἠθογραφίες καὶ ἀρχιτεκτονικὰ μοτίβα, ὅπως γιοφύρια τῆς Πόλης. Βίωσε τὴν Ἑλλάδα μέσα ἀπὸ τὸ ἀρχαῖο πνεῦμα τῆς Ἰωνίας καὶ τοῦ Βυζαντίου, τὸ ζυμωμένο μὲ τὴ σοφία τῆς Ἀνατολῆς.

Ἐξέθεσε ὁμαδικὰ καὶ ἀτομικὰ σὲ πολλὲς ἐκθέσεις ἀπὸ τὸ 1975 μέχρι σήμερα.
Ἔργα του ὑπάρχουν σὲ πολλὲς ἰδιωτικὲς συλλογὲς στὴν Εὐρώπη, καὶ στὸ Δημαρχεῖο τῆς Πόλης. Ἔλαβε τιμητικὴ διάκριση ἀπὸ τὴν ἐφημερίδα Cumhuriyet γιὰ τὴν πολύτιμη συμβολὴ ἔργων του στὸ ἀφιέρωμα "Ἡ Πόλη τοῦ εἰκοστοῦ αἰώνα", μὲ σπάνια θέματα ἀπὸ τὰ γιοφύρια τῆς Πόλης.
Αἴσθηση προκάλεσε καὶ ἡ εἰδικὴ ἔκδοση τοῦ τύπου, σὲ βιογραφικὸ ἀφιέρωμα μὲ τίτλο "Παυλῆ Ἀδερφέ μου;" τὸ 1998 ἀπὸ τὸν φίλο καὶ ζωγράφο τὸν καλλιτέχνη Fikret Otyam. Ἀκολούθησε ἡ ἔκδοση Ἡμερολογίου ἀπὸ τὴν Τράπεζα MEDTEK.



Ὁ Π. Μοσχάκης εἶναι ἕνας λαϊκὸς ζωγράφος, ὁ ὁποῖος ἀκολουθεῖ μιὰ τεχνοτροπία τῆς ἁπλοϊκίζουσας ζωγραφικῆς (Naïve Malerei). Ἔτσι ἡ δουλειά του εἶναι φυσικὸ νὰ περιέχει χαρακτηριστικὰ τῆς κατεύθυνσης αὐτῆς.
Μὲ αὐτὸ τὸν τρόπο τὰ τοπία του διακρίνονται γιὰ τὴν ἁπλότητα καὶ εὐαισθησία τους. Συχνὰ βλέπει κανεὶς τὴ θάλασσα ποὺ ἔζησε καὶ ἀγαποῦσε, λόφους μὲ δένδρα καὶ φυτεῖες, ἀρχιτεκτονικὰ μνημεῖα, σπίτια διαφόρων μεγεθῶν, τὰ ὁποῖα ἐνίοτε δημιουργοῦν τὸ αἴσθημα τοῦ horror vacui, λαϊκὲς γιορτὲς μὲ χοροὺς ἀπὸ κοπέλλες καὶ ὀργανοπαίχτες, ποικίλα πλεούμενα, βαπόρια, μοτόρια, ἱστιοφόρα, καΐκια, βάρκες μὲ βαρκάρηδες καὶ ἁπλοὺς ἀνθρώπους τῆς πιάτσας.



Ὁ οὐρανός του εἶναι κάποτε ταραγμένος ἐνῶ ἡ θάλασσα ἤρεμη. Τὰ χρώματά του πλούσια, ἀλλὰ διακριτικά. Παρουσιάζουν μιὰ θέρμη καὶ γλυκύτητα ἰδίως στὰ εἰδυλιακὰ ἡλιοβασιλέματα, ποὺ ἔντονα θυμίζουν τὸν Β. Ἡγουμενίδη (Igum). Τὰ περιγράμματα τῶν εἰκονιζομένων εἶναι ἀχνά, πρᾶγμα τὸ ὁποῖο βοηθεῖ στὴ δημιουργία μιᾶς ἁπαλῆς ἀτμόσφαιρας ποὺ χαρακτηρίζεται ἀπὸ μιὰ ὁμιχλώδη καὶ ὀνειρική, βελούδινη τεχνικὰ γκάμα, ἡ ὁποία θἄλεγε κανείς, ὅτι "σαγηνεύει" μὲ τὴ χάρη της.
Ὁ γράφων εὐχαριστεῖ καὶ ἀπὸ τὴ θέση αὐτὴ τὸν καθηγ. Ν. Οὐζούνογλου γιὰ τὰ στοιχεῖα ποὺ τοῦ ἔδωσε μέσω τοῦ Internet.

Το κείμενο του Γέροντος Χαλκηδόνος δημοσιεύθηκε σήμερα στην Απογευματινή Κωνσταντινουπόλεως.

πηγή