Αίγυπτος: Το λίκνο του πολιτισμού

Αψηφώντας το τριτοκοσμικό χάος της σύγχρονης μεγαλούπολης θυμόμαστε την αλλοτινή αίγλη της και σαλπάρουμε στο ευλογημένο ποτάμι που την κρατά ζωντανή

Από το Κάιρο στον Νείλο

Oποιος δεν έχει δει το Κάιρο δεν έχει δει τον κόσμο, γιατί το Κάιρο είναι η μητέρα του κόσμου, λέει μια αραβική παροιμία. Η πρωτεύουσα της Αιγύπτου, εκτός από «Αλ Καχίρα» που στα αραβικά σημαίνει νικηφόρος, ονομάζεται και «Ουμ αλ Ντούνια», δηλαδή αυτό ακριβώς που λέει η παροιμία: μάνα του ντουνιά.

Λούξορ, η δυτική όχθη του Νείλου ήταν αφιερωμένη στους νεκρούς βασιλείς. Εδώ απεικονίζεται ο ναός της Χατσεψούτ.

Και πράγματι, το Κάιρο υπήρξε για αιώνες το ένα από τα δύο κέντρα του κόσμου. Το άλλο ήταν η Κωνσταντινούπολη των Βυζαντινών.

Ακόμα και τώρα το Κάιρο είναι το παν για τους Αιγύπτιους. Οταν αναφέρουν τη λέξη «Μισρ» που είναι το αραβικό όνομα της χώρας τους (βλ. τη «Μισιρλού» του Τσιτσάνη), συχνά δεν εννοούν ολόκληρη την επικράτεια, αλλά μόνο την πρωτεύουσα.

Η βλάστηση στις όχθες της κοιλάδας του Ασουάν πολιορκείται στενά από την έρημο.

Η πόλη φάντασμα της Μέμφιδος
Χρησιμοποιήθηκε ως πηγή δομικών υλικών για το χτίσιμο του Καΐρου στα χρόνια του χαλίφη Ομάρ. Αυτός είναι κι ο λόγος που έχουν μείνει ελάχιστα ερείπια από τη θρυλική πρωτεύουσα του παλαιού αιγυπτιακού βασιλείου, 24 χλμ. νότια του σημερινού Καΐρου. Τα υπόλοιπα ανέλαβε να τα αποτελειώσει η επί αιώνες συσσώρευση της ιλύος του Νείλου που επιτάθηκε από τη δημιουργία του φράγματος του Ασουάν. Δύο είναι οι σοβαρότεροι λόγοι να υπομείνετε το μαρτύριο της ζέστης σ’ αυτούς τους αμμόλοφους. Για να δείτε από κοντά το κολοσσιαίο άγαλμα του βασιλιά των βασιλέων Ραμσή Β’ στο μικρό αρχαιολογικό μουσείο της πόλης και για να επισκεφθείτε τη γειτονική νεκρόπολη Σακάρα όπου σώζεται η αρχαιότερη πυραμίδα της Αιγύπτου. Διαφέρει από τις κλασικές της Γκίζας, καθώς είναι βαθμιδωτή όπως εκείνες στο Μεξικό. Το άγαλμα του Ραμσή ανακαλύφθηκε το 1820. Τα πόδια του όμως δεν κατάφεραν να φτάσουν μέχρι τις μέρες μας -εξ ου και η ύπτια στάση του.

Ενας κόσμος που αλλάζει
Ακόμα και σήμερα το Κάιρο κρατάει γερά κάποια σκήπτρα. Είναι η μεγαλύτερη πόλη στην Αφρική και στον αραβικό κόσμο. Με πληθυσμό που πλησιάζει τα 15 εκατομμύρια γιγαντώθηκε σταδιακά, από το 1952 που το στρατιωτικό κίνημα του Νάσερ ανέτρεψε τον βασιλιά Φαρούκ.

Οχι πως ο τελευταίος διακρίθηκε ως δίκαιος ηγεμόνας, αλλά μέχρι τις στερνές ώρες του, το Κάιρο έπλεε μέσα στη ραστώνη ενός οριεντάλ κοσμοπολιτισμού, ευνοώντας μια αποικιακού τύπου επιχειρηματικότητα.

Η τότε ακμάζουσα ελληνική παροικία, εκείνη που γέννησε τον Στρατή Τσίρκα, τον Νίκο Ξυδάκη, σήμερα περιορίζεται σε μετρημένες στα δάχτυλα οικογένειες. Τις Κυριακές συγκεντρώνονται ακόμη στο μετόχι της μονής Σινά, στη συνοικία Μιντάν Ελ Ντάχερ, για να λειτουργηθούν. Είναι το ίδιο αρχοντικό που στα χρόνια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου φιλοξενούσε τις συνεδριάσεις της εξόριστης ελληνικής κυβέρνησης.

Εως τα μέσα του 20ού αι. την αστική τάξη της πόλης συγκροτούσαν Ευρωπαίοι έμποροι, γαιοκτήμονες και τραπεζίτες, οι λεγόμενοι φραγκολεβαντίνοι. Ομως έφυγαν με τις εθνικοποιήσεις του Νάσερ και δεν ξαναγύρισαν. Και το κενό άργησε πολύ να καλυφθεί. Βλέπετε, ο κοσμοπολιτισμός έδωσε τη θέση του πρώτα στον παναραβισμό κι αργότερα στον ισλαμικό φονταμενταλισμό.

Μόνο με τις ιδιωτικοποιήσεις που εγκαινίασε στα μέσα του ‘90 ο Μουμπάρακ αναθερμάνθηκε το επιχειρηματικό κλίμα. Αυτήν τη φορά όμως η πλειονότητα των επενδυτών ήταν Αραβες του Κόλπου, με τις πετρελαιοπηγές και τα σπουδασμένα στη Δύση παιδιά τους.

Η καρδιά του σημερινού Καΐρου χτυπάει στην πλατεία Ταχρίρ. Μη φανταστείτε φαρδιά πλακόστρωτα και σιντριβάνια. Καψαλισμένη είναι η άσφαλτος απ’ το λιοπύρι και η κίνηση προς όλες τις κατευθύνσεις θυμίζει... τρενάκι του τρόμου. Είναι ο κεντρικός συγκοινωνιακός κόμβος της πιο μποτιλιαρισμένης μεγαλούπολης του κόσμου.

Μικρά και μεγάλα λεωφορεία, νόμιμα και πειρατικά ταξί, τρίκυκλα και ποδήλατα πάνε και φέρνουν κόσμο ασταμάτητα, σαν τη ροή του Νείλου. Θα περάσετε υποχρεωτικά από εδώ αν θελήσετε να επισκεφθείτε το περίφημο Αιγυπτιακό Μουσείο. Ούτε οι αντίστοιχες πτέρυγες του Λούβρου ούτε το Μητροπολιτικό της Νέας Υόρκης μπορούν να συγκριθούν με τα εκθέματά του.

Εχει πάνω από 120.000 αντικείμενα, αρχίζοντας από το Παλαιό Βασίλειο (2600 π.Χ.) και φτάνοντας στην ύστερη ελληνορωμαϊκή αρχαιότητα.

Εδώ βρίσκονται οι αμύθητοι θησαυροί του Τουταγχαμών με τη διάσημη σαρκοφάγο, εδώ και η μούμια του Ραμσή Β’, του σημαντικότερου Φαραώ της αρχαίας Αιγύπτου.

Σημειώστε ότι στην άλλη πλευρά της πλατείας, τα ανταλλακτήρια συναλλάγματος ζητούν ελάχιστη προμήθεια. Εδώ επίσης μπορείτε να βρείτε πολλά τουριστικά γραφεία που οργανώνουν πολυήμερες εξορμήσεις στον Νείλο. Καμία σχέση με τις τιμές που θα κλείνατε από πριν στην Ευρώπη.

Πενθήμερες κρουαζιέρες με όλα τα έξοδα πληρωμένα (μεταφορές, διανυκτερεύσεις, φαγητό, ξεναγήσεις, συμπεριλαμβανομένων και των εισιτήριων για τους αρχαιολογικούς χώρους) ξεκινούν από 400 ευρώ το άτομο.

Με αυτούς τους όρους κλείσαμε και αντιμεθαύριο τα χαράματα σαλπάραμε. Για την ακρίβεια πετάξαμε μέχρι το Λούξορ, όπου μας περίμενε ο καπετάνιος του «Red Nile Cruise». Αρα είχαμε δυόμισι μέρες μπροστά μας για να γνωρίσουμε τα σημαντικότερα αξιοθέατα του Καΐρου. Τα επιτελικά σχέδια και οι χάρτες απλώθηκαν σ’ ένα τραπέζι στον καφενέ του Αλί Μπάμπα, στον δεύτερο όροφο του οποίου έπινε το τσάι του μέχρι το 1994, ο νομπελίστας Ναγκίμπ Μαχφούζ...

Στη διάσημη αγορά Χαν Αλ Χαλίλι
Στην αγορά του Αλ Χαλίλι είναι μάλλον δύσκολο να «γυρέψεις δυο χείλη», γιατί τα περισσότερα είναι κρυμμένα κάτω από τον πατροπαράδοτο φερετζέ. Για να φτάσετε έως εδώ βρείτε την πλατεία Αταμπα κι από εκεί ακολουθήστε για 800 μ. την πολύβουη εμπορική οδό Μούσκι.

Από το 1384 που ο εμίρης Χαλίλ έκτισε εδώ ένα τριώροφο χάνι, οι αγοραπωλησίες και οι φωνές των τελάληδων δεν έχουν τελειωμό στην τεράστια αυτή σκεπαστή αγορά. Μέχρι το 1870 ο κύριος όγκος των συναλλαγών αφορούσε το εμπόριο σκλάβων, πολύτιμων λίθων και μεταξιού. Σήμερα κιλίμια, υφάσματα, μπαχαρικά και μπακίρια προσφέρονται σε καταπληκτικές τιμές, αρκεί να έχετε ώρα και όρεξη για εξαντλητικά παζαρέματα.

Ενα τετράγωνο βόρεια της πλατείας Αλ Χουσέιν βρίσκεται το θρυλικό «Αλ Φισάουι», ο παλιότερος καφενές του Καΐρου. Είναι ανοιχτό όλο το 24ωρο κι εκτός από ροφήματα σερβίρει «σίσα» ναργιλέδες με εξαίσιας μυρωδιάς χαρμάνια.

Αν πάλι είστε κατά του καπνίσματος και σας ενδιαφέρει η αλλοτινή όψη της αγοράς, περάστε την υπόγεια διάβαση κάτω από την οδό Αλ Αζχάρ και μπείτε στο Γουικάλα αλ-Γκούρι ένα από τα ελάχιστα καραβάν-σεράγια που σώζονται στην πόλη. Οι πρώην αποθήκες του στεγάζουν ατελιέ ντόπιων καλλιτεχνών και στα χαγιάτια του μπορείτε να βρείτε χειροποίητα κασελάκια και τάβλια με ένθετο φίλντισι.

Κοντά είναι και το τζαμί του Αλ Αζχάρ, η επιτομή της αραβικής αρχιτεκτονικής στην πόλη. Ιδρύθηκε το 970 ως τόπος λατρείας και κέντρο διδασκαλίας του Κορανίου. Μπείτε μέσα από την αψιδωτή πύλη των Κουρέων, που πήρε το όνομά της από τους μπαρμπέρηδες που περίμεναν τους φοιτητές για να τους ξυρίσουν το κεφάλι.

FAST INFO

Απόπειρα
Το 1994 στο καφενείο του Αλί Μπάμπα φανατικοί ισλαμιστές αποπειράθηκαν να δολοφονήσουν τον Ναγκίμπ Μαχφούζ, αλλά δεν τα κατάφεραν. Ο συγγραφέας του «Κρυμμένα Ονειρα στο Χαν αλ Χαλίλι» και των «Παιδιών του Γκεμπελάουι», πέθανε πλήρης ημερών, τον Αύγουστο του 2006. Το 1988 η Σουηδική Ακαδημία του απένειμε το Νόμπελ λογοτεχνίας αναγνωρίζοντας στο πρόσωπό του τον φορέα μιας αφηγηματικής τέχνης που κρατάει από το «Χίλιες και μια νύχτες».

Πανταχού καφενέδες
Το Κάιρο δεν είναι μόνο η πόλη με τους περισσότερους μιναρέδες. Είναι και η πόλη με τους περισσότερους και παλιότερους καφενέδες. Πάνω από τρεις ανά οικοδομικό τετράγωνο - χωρίς να ανεβούμε στους ορόφους. Σκεφτείτε μόνο ότι ο καφές («άγχουα» στα αραβικά) ήταν γνωστός στο Κάιρο τουλάχιστον πέντε αιώνες προτού φτάσει στην Ευρώπη. Ερχόταν με καραβάνια από τη βοτανολογική πατρίδα του την Υεμένη, ήδη από τον 10ο αι. Από τότε οι Αιγύπτιοι ασχολούνται καθημερινά με το καβούρντισμά του, προσθέτοντας ελάχιστο κάρδαμο, μοσχοκάρυδο ή γαρίφαλο.

Στο τζαμί Ιμπν Τουλούν και στο φρούριο

Το τζαμί Ιμπν Τουλούν αξίζει να το επισκεφθείτε για δύο λόγους. Είναι το αρχαιότερο κι ένα από τα ωραιότερα τζαμιά στο Κάιρο. Αλλά η προσέγγιση με τα πόδια από το κέντρο της πόλης είναι δύσκολη. Καλύτερα να πείτε σ’ ένα ταξί να σας αφήσει στην είσοδό του.

Το τέμενος χτίστηκε τον 9ο αι. από τον Αχμέντ Ιμπν Τουλούν, τον άνθρωπο που έστειλε εδώ ο χαλίφης της Βαγδάτης για να αναλάβει κυβερνήτης. Διαφέρει από τα υπόλοιπα τζαμιά της πόλης, καθώς η αρχιτεκτονική του ακολουθεί περσικά μοτίβα.

Ανεβείτε μέχρι τον εξώστη του ελικοειδούς μιναρέ του και θαυμάστε το μέγεθος του συγκροτήματος, αλλά και την άπλετη θέα προς την πόλη. Αν η ατμόσφαιρα είναι ωχρή εξαιτίας των ανέμων που φυσούν από τη Σαχάρα, η εικόνα μοιάζει πολύ με το φόντο στα πακέτα Κάμελ!

Για να μπείτε στο εσωτερικό του τεμένους πρέπει να φορέσετε πλαστικά καλύμματα στα παπούτσια σας. Προσέξτε τον κεραμικό διάκοσμο του νιπτήρα, τα καφασωτά πλαίσια στον γυναικωνίτη, και τα αραβουργήματα του θόλου.

Ακοίμητος φρουρός του Καΐρου, το μεσαιωνικό κάστρο δεσπόζει στο ανατολικό άκρο της παλιάς πόλης, 1 χλμ. αντίκρυ από το τέμενος του Ιμπν Τουλούν. Τον θεμέλιο λίθο τον έβαλε το 1176 ο σουλτάνος που νίκησε τους Σταυροφόρους, ο περίφημος Σαλαντίν. Προκαλεί εντύπωση το γεγονός ότι το μνημείο, παρότι προστατεύεται από την Unesco, έχει ακόμα στρατιωτική χρήση. Σε κάποια σημεία του φρουρούμενα από ένστολους, απαγορεύεται η πρόσβαση σε πολίτες.

Η καλύτερη ανταμοιβή για την επίσκεψή σας σ’ αυτό είναι η πανοραμική θέα της πόλης από τις δυτικές επάλξεις του. Ακολουθεί το μαυσωλείο του Μοχάμεντ Αλι.

Ο ίδιος κυβέρνησε την Αίγυπτο για πάνω από 40 χρόνια εγκαινιάζοντας μια δυναστεία που έφτασε μέχρι τον Φαρούκ. Οι δεσμοί του με την ελληνική ιστορία δεν εξαντλούνται στην Καβάλα, από την οποία καταγόταν. Γιος του ήταν ο Ιμπραήμ πασάς που αιματοκύλησε τον Μοριά. Τη μαρμάρινη σαρκοφάγο του Μοχάμεντ Αλι θα τη δείτε με το που μπαίνετε στο τέμενος δεξιά. Θαυμάστε ακόμα τα βυζαντινού ύφους σταυροθόλιά του και τον φυτικό και γεωμετρικό διάκοσμο στον μεγάλο τρούλο του.

...Κόψε κάτι
Το ανατολίτικο παζάρι στο Κάιρο είναι σκέτη ιεροτελεστία. Αρχίζει μόλις ακούσετε την τιμή που θα σας πει ο πωλητής. Μη διστάσετε καθόλου να αντιπροτείνετε κάτι το εξευτελιστικό, ακόμα και στο 1/4 της αρχικής. Μπορεί να γελάσει, ή να κλαφτεί, μα θα επανέλθει με δεύτερη πρόταση. Κάντε του κι εσείς μια τρίτη και στο τέλος προσποιηθείτε ότι φεύγετε. Οποια κι αν είναι η τελική τιμή που θα σας πει, να είστε σίγουροι πως πλησίασε στα όρια του καθαρού κέρδους του.

ΦΑΓΗΤΟ

Στο Κάιρο

• «Andrea» (59 Teraat el Maryotteya St. +20 2 3831133). Οικογενειακό, σε αποικιακό στυλ, φημίζεται για το κο­τόπου­λο σχάρας.
• «Abou Shakra» (69 Kasr El Aini St. +202 3648811). Λειτουργεί εδώ και μισό αιώνα. Σερβίρει παραδοσιακή τοπική κουζίνα.
• «M/S Scarabee» (Corniche el Nil St. +202 7943444). Ενα από τα πιο παλιά και πιο γνωστά ποταμόπλοια του Νείλου, αποκλειστικά για δείπνο.

ΣΤΟ ΛΟΥΞΟΡ

• «Africa» (+2095 2311488). Στον οικισμό Αλ Τζεζίρα, 200 μ. από την όχθη, πιάτα από κοτόπουλο, μοσχαράκι γάλακτος και περιστέρι.
• «Sofra» (+2095 2359752). Στην οδό Μοχάμεντ Φαρίντ, ανοιχτό από τις 11 π.μ. έως τα μεσάνυχτα για αιγυπτιακό φαγητό σε ανάλογο φόντο γεμάτο αντίκες.

ΣΤΟ ΑΣΟΥΑΝ

• «1902» (2097 231 6000). Μέσα στο ξενοδοχείο «Old Cataract». Το πιο ατμοσφαιρικό εστιατόριο της πόλης.
• «Al Masry» (+2097 230 2576). Φημι­σμένη ψησταριά για κεμπάπ κεφτέδες, κοτόπουλο και πιτσούνι, σερβιρισμένο σε πίτα, με σαλάτα και ταχίνι.

Oταν ο πολιτισμός συναντάει τη σύγχρονη τεχνολογία

»Οι φελούκες πάνε κι έρχονται τόσο πυκνά που ο καπετάνιος... κορνάρει σαν να βρίσκεται στο μποτιλιάρισμα του Καΐρου. Το Ασουάν είναι η μόνη πόλη σ’ αυτό το κομμάτι του Νείλου και εξυπηρετεί όλα τα χωριά που βρέχονται από αυτόν. Από εδώ και πέρα ξεχάστε τις αιγυπτιακές αρχαιότητες και αφεθείτε στη γαλήνια ηρεμία του φυσικού τοπίου.

Ο μεγάλος ποταμός από εδώ και κάτω αποκτά νησίδες κατάφυτες από φοινικόδεντρα. Τα περισσότερα σπίτια των παρόχθιων οικισμών, αλλά και στην πόλη, είναι βαμμένα με νουβικά σχέδια και χρώματα που θυμίζουν περισσότερο Αφρική, παρά Μέση Ανατολή.

Στο φράγμα, για το οποίο έχουν γραφτεί τόσα και τόσα, κατέληξε και το ταξίδι μας.

Ο ναός του Αμπού Σίμπελ, το τρίτο θαύμα του αρχαίου αιγυπτιακού πολιτισμού μετά τις πυραμίδες της Γκίζας και τον ναό του Καρνάκ, υπάρχει ακόμα χάρη στα επιτεύγματα της σύγχρονης μηχανικής. Φτάσαμε σ’ αυτόν οδικώς με μισθωμένα από τους οργανωτές της κρουαζιέρας βαν, διανύοντας μια απόσταση 280 χλμ. νότια του Ασουάν.

Η γη που καταλάμβανε άλλοτε το κολοσσιαίο αυτό κατασκεύασμα βρίσκεται τώρα στον πυθμένα της λίμνης Νάσερ. Το ίδιο και η αστρονομική ακρίβεια για την οποία χτίστηκε. Στο σημείο που τον συναντήσαμε μεταφέρθηκε πέτρα πέτρα από την Unesco το 1968.

Ολόκληρο το μνημείο τεμαχίστηκε σε μεγάλους όγκους για να μεταφερθεί και να συναρμολογηθεί σε ψηλότερο τόπο, που δεν θα το έφταναν τα νερά. Το εγχείρημα ξεπέρασε σε κόστος τα 50 εκατ. δολάρια.

Το Αμπου Σίμπελ οριοθετούσε τα όρια της αρχαίας Αιγύπτου. Ολοκληρώθηκε από τον Ραμσή Β’ το 1238 π.Χ. Πέρα από τους λατρευτικούς σκοπούς του, αποτελούσε και αυστηρή προειδοποίηση προς τους επίδοξους εισβολείς για το μεγαλείο του αιγυπτιακού βασιλείου. Κι εδώ που τα λέμε, είχε ένα δίκιο.

Στην κοιλάδα των βασιλέων

Ο Νείλος στην αρχαία θρησκεία των Αιγυπτίων συμβόλιζε το πέρασμα από τη ζωή στον θάνατο. Η ανατολική όχθη του προοριζόταν για τους ζωντανούς, όπου έκτισαν τις κραταιές Θήβες. Σημειώστε ότι στο απόγειό τους το 1300 π.Χ. είχαν πάνω από 1 εκατ. κατοίκους. Απέναντι στη δυτική όχθη πίσω από τους αμμόλοφους όπου έβλεπαν τον ήλιο να δύει, ήταν η χώρα των νεκρών. Στην περίφημη κοιλάδα των βασιλέων βρέθηκαν πάνω από 60 τάφοι κι ένας από αυτούς ήταν ασύλητος. Ο τάφος του νεαρού Τουταγχαμών, τα κτερίσματα και η μούμια τα οποία εκτίθενται όπως προείπαμε στο αιγυπτιακό μουσείο του Καΐρου. Εδώ θα δείτε και τους δύο καθήμενους κολοσσούς του Μέμνονα. Αλλη μια σημαντική προσωπικότητα που έλαμψε στις αρχαίες Θήβες τον 15ο αι. π.Χ. ήταν η μοναδική γυναίκα Φαραώ στην ιστορία, η Χατ-σεπ-σουτ. Στους τοίχους του ναού της στο Ντέιρ ελ Μπάχρι της δυτικής όχθης, απεικονίζεται σαν άνδρας με ψεύτικο γένι και φενάκη κρατώντας τα σύμβολα του Ρα και του Οσιρι.

ΔΙΑΜΟΝΗ

ΣΤΟ ΚΑΪΡΟ

• «Ramses Hilton» (1115 Cornish El Nile, +20 (0) 225777444, www.hilton.co.uk). 5άστερο συγκρότημα με 45 ορόφους και τον Νείλο στα πόδια του. Φαραωνικού επιπέδου ο πρωινός μπουφές του.
• «Sheraton Cairo» (Galae Square, +20(2) 33369800, www.sheratoncairo.com). Δεσπόζει στη δυτική όχθη του Νείλου με τους δύο πανύψηλους πύργους του και το πιο διάσημο καζίνο στη Μέση Ανατολή.
• «Four Seasons» (35 Giza St. +20(2) 35731212, www.fourseasons.com). Με φόντο τις πυραμίδες της Γκίζας γειτονεύει με τον βοτανικό κήπο. Προεδρικές ανέσεις και κλασική αισθητική.
• «Oasis Hotel» (Alex Desert Rd +202 38387333 www.oasis.com.eg). Αψιδωτά δωμάτια, φαραωνικό σέρβις και αρκετό... κιτς.
• «President Hotel» (22 Taha Hussein St. +202 3400652). Πάνω στη νησίδα Ζάμαλεκ, με 117 δωμάτια κι ένα εξαιρετικό γκουρμέ ρέστοραν στην ταράτσα.

Στο Λούξορ και το Καρνάκ

Το σημερινό Λούξορ υπάρχει χάρη στον τουρισμό, από τότε που άρχισαν να συρρέουν εδώ οι VIP ταξιδιώτες της βικτοριανής εποχής.

Ο διάσημος ναός του Λούξορ βρέχεται σχεδόν από την όχθη του Νείλου, ενώ τις άλλες τρεις πλευρές του τις περιστοιχίζει η σύγχρονη πόλη. Σώζεται σε άριστη κατάσταση εξαιτίας της άμμου που τον σκέπαζε επί αιώνες. Είναι δημιούργημα του Φαραώ Αμενόφι του Γ’ και θα μπείτε σ’ αυτόν από την περίφημη λεωφόρο των Σφιγγών, η οποία κάποτε έφτανε μέχρι το Καρνάκ.

Ο γιγάντιος πρώτος πυλώνας του ναού είναι μεταγενέστερος. Χτίστηκε από τον Ραμσή Β’. Εδώ, μπροστά από τα τεράστια αγάλματά του υψώνεται και ο κόκκινος οβελίσκος του. Ο δίδυμος αδελφός του μεταφέρθηκε από τον Ναπολέοντα στην Πλαζ ντε λα Κονκόρντ στο Παρίσι.

Το Καρνάκ είναι απλά το μεγαλύτερο συγκρότημα ναών που χτίστηκε ποτέ στη γη. Θα χρειαστείτε τουλάχιστον μισή μέρα να το γυρίσετε όλο. Ο χώρος ανοίγει για το κοινό από τις 6 π.μ. Αξίζει να το επισκεφθείτε και μέρα για να χαθείτε μέσα στις κιονοστοιχίες του αλλά και νύχτα για την παράσταση «ήχος και φως». Το μεγαλύτερο μέρος του ήταν αφιερωμένο στον θεό Αμμωνα.

Η μέρα τελειώνει με μια καταπληκτική βεγγέρα στο κατάστρωμα του πλοίου. Περασμένα μεσάνυχτα ο καπετάνιος βάζει ρότα για τον επόμενο σταθμό. Παρόχθια χωριά με χωμάτινους τοίχους, φοινικιές, γήλοφοι, όλα φωτισμένα από ένα νωθρό τεράστιο φεγγάρι. Τι άλλο να ονειρευτείς πέφτοντας για ύπνο;

Αιγυπτιακά μυστήρια

Αν ενδιαφέρεστε για την Αιγυπτιολογία, στην οδό Αλ Καρνάκ μέσα στο παζάρι του Λούξορ, θα βρείτε το πιο ενημερωμένο βιβλιοπωλείο που υπάρχει στον κόσμο γι’ αυτό το θέμα. Ονομάζεται Aboudi’s Bookshop (τηλ. +2095 2373390) έχει χιλιάδες αγγλικούς, γαλλικούς και γερμανικούς τίτλους και είναι ανοιχτό από τις 8 π.μ. έως τις 10 μ.μ. Να έχετε επίσης υπόψη σας ότι οι τιμές στα σουβενίρ που πωλούνται στην πόλη είναι «τσιμπημένες» σε σχέση με το Κάιρο.

ΔΙΑΜΟΝΗ

ΣΤΟ ΛΟΥΞΟΡ

• «El Nakhil Hotel» (+2095 2313922, www.el-nakhil.com). Χτισμένο σε αραβικό ύφος με 17 φροντισμένα δωμάτια.
• «El Fayrouz» (+2095 2312709, www.elfayrouz.com). Εγκαινιάστηκε το 2002, με υπέροχη θέα από το roof garden του.
• «Shehera­zade» (+2010 6115939 www.hotelshe­herazade.com). Στη δυτική όχθη του Νείλου. Σκηνικό από χίλιες μια και νύχτες, από ξύλο και μάρμαρο.
• «Amon Hotel» (+2095 2310912 www.amonhotel.com). Ξενώνας με εσωτερικό τροπικό κήπο.

ΣΤΟ ΑΣΟΥΑΝ

«Sarah Hotel» (+2097 2327234 www.sarahhotel-aswan.com). Χτισμένο σε λόφο, προσφέρει καταπληκτική θέα προς τον πρώτο μεγάλο καταρράκτη του Νείλου και τη δυτική έρημο.

Γιώργος Ξεπαπαδάκος