Τετάρτη 18 Αυγούστου 2010

λευκό

Δεν είναι που τότε ήταν όλα υπέροχα, είναι που περνάει ο χρόνος και λειαίνει απαλά τις αναμνήσεις.
Κι εκείνο που έμοιαζε τότε με βουνό.. ήταν απλά η ζωή..
Καμμία επιλογή δεν ήταν λάθος..
Και από τις συμπεριφορές που σε πλήγωσαν μόνο την αγάπη θυμάσαι.. κι αυτό το λίγο που σου δόθηκε, πόσο τεράστιο φαντάζει σε μιά εποχή όπου όλα αγοράζονται με εκπτώσεις.
Κι ο έρωτας, και το ''σε νοιάζομαι'' ήταν κι αυτά εκεί!
Ακόμη και το ''σε διεκδικώ'' δείχνει σήμερα τόσο υπέροχο..

Αν δε γνωρίσεις όλα τα χρώματα.. πως να ξεχωρίσεις το λευκό μου λες;;;