Στα πέρατα

Έχουνε μιαν ίση γλύκα

χαράς και δακρύων

οι ήχοι και τα λόγια

την ώρα που τα πράγματα

αλλάζει το πρωινό φως.
Το κελάρυσμα της πηγής

ακολουθεί τη συρμήγια το βαθύ δρόμο

σκάβοντας μες στ’ αυλάκι

των ημερών μου.
Θα σταματήσει η φλέβα

στα πέρατα της σιωπής μου

ή θα τρέξει μ’ άλλον ήχο

πιο βαθιά;

Γιώργος Πρίμπας