Ο λόξυγγας, συνηθισμένο σύμπτωμα με το οποίο όλοι μας έχουμε εξοικειωθεί από τη βρεφική ηλικία, μπορεί να αποτελέσει αιτία έντονης δυσφορίας ή ακόμη, σε σπάνιες περιπτώσεις, να οδηγήσει τον πάσχοντα σε θάνατο. Εμφανίζεται σε όλες τις ηλικίες ως αιφνίδιο ολιγόλεπτο επεισόδιο, η έναρξη του οποίου υποβοηθείται από τη διάταση του στομάχου, τη λήψη οινοπνεύματος ή την ψυχική διέγερση. Το «αθώο» αυτό σύμπτωμα, όταν γίνεται χρόνιο, αποτελεί θεραπευτικό πρόβλημα για τους γιατρούς όλων των ειδικοτήτων, ενώ σε εξαιρετικές περιπτώσεις τη λύση τη δίνει… η εγχείρηση!Ο λόξυγγας είναι αντανακλαστικό φαινόμενο που οφείλεται σε ρυθμικό σπασμό του διαφράγματος. Η χρησιμότητα αυτού του αντανακλαστικού είναι μάλλον άγνωστη. Τα αίτια που προκαλούν χρόνιο λόξυγγα διακρίνονται σε πέντε μεγάλες κατηγορίες:
1. Αυτά που προσβάλουν το κεντρικό νευρικό σύστημα.
2. Αυτά που προσβάλλουν τα περιφερικά νεύρα.
3. Αυτά που προκαλούν μεταβολικές διαταραχές.
4. Τα ψυχογενή.
5. Τον ιδιοπαθή χρόνιο λόξυγγα.
Ο λόξυγγας που παρατείνεται και δεν ανταποκρίνεται σε απλά μέτρα, συνήθως οφείλεται σε οργανικά αίτια όταν αφορά σε άνδρες (93%) και σε ψυχογενή, όταν αφορά γυναίκες (92%).Η αντιμετώπιση του γενεσιουργού αιτίου του λόξυγγα αποτελεί το κύριο μέλημα του γιατρού. Δυστυχώς όμως, στο χρόνιο λόξυγγα, η ανεύρεση του αιτίου είναι δύσκολη, γι’ αυτό οι θεράποντες ιατροί καταφεύγουν στη συμπτωματική αγωγή.Αυτή περιλαμβάνει την εκτέλεση ορισμένων φυσιοθεραπευτικών χειρισμών και τη χορήγηση φαρμάκων. Στους φυσιοθεραπευτικούς χειρισμούς περιλαμβάνονται πληθώρα μεθόδων ερεθισμού του φάρυγγα, όπως είναι η κατάποση νερού, κρυσταλλικής ζάχαρης ή ακόμα και πικρών ουσιών. Όταν οι προσπάθειες αυτές αποτύχουν, επιχειρείται η φαρμακευτική αντιμετώπιση του συμπτώματος, στην οποία περιλαμβάνεται η χορήγηση δύο φαρμακευτικών ουσιών, της χλωροπρομαζίνης και της μετοκλοπραμίδης.Όταν τα μέτρα που αναφέρθηκαν αποτύχουν και ο λόξυγγας γίνεται βασανιστικός για τον άρρωστο, του οποίου διαταράσσεται και ο νυχτερινός ύπνος, επιβάλλεται ο πλήρης εργαστηριακός έλεγχος για την ανακάλυψη του γενεσιουργού αιτίου. Όταν ο έλεγχος αυτός αποβεί αρνητικός, προτείνεται η λύση της χειρουργικής επέμβασης (διατομή των φρενικών νεύρων). Η μέθοδος αυτή δεν είναι πάντοτε αποτελεσματική και μπορεί να προκαλέσει σοβαρή διαταραχή της αναπνευστικής λειτουργίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου