Πέμπτη 11 Δεκεμβρίου 2025

Ν. Καρούζος, ❝ Ρομαντικός επίλογος ❞

Μπορεί να είναι εικόνα κείμενο

4 σχόλια:

Άγνωστος είπε...

Δεν έχει γράψει τίποτα για τα αθώα πρόβατα τον αφανισμό, μάλλον το γεγονός ήταν πέρα από κάθε ποιητική αναζήτηση, τόσο στην αφάνεια ζούσαν τα αθώα προβατάκια τόση σιγουριά υπήρχε, όμως ηγγιξεν η ώρα και από την ποιητική αφάνεια έγινε ποινική επιφάνεια, ποινική επίσχεση και επιστράτευση, οι αισχροσύνη δεν είχε ποτέ τέτοιον ορίζοντα, οι εγκληματίες θα πληρώνουν στο ακέραιο, κάθε στέρηση της άκακης απαλής νότας που βέλαζε αμέριμνα στην άδολη χλόη. Κύριε, σε παρακαλώ γονατιστός μην αργείς να κάμεις δικαιοσύνη.

ἐμπεσῶν εἰς λάκκον τις είπε...

... πρός χρησιν και όχι κατάχρησιν

άπαντα τ' αγαθά...


μα χάθηκε το μετρο

και κοίτα εδώ που φτάσαμε αδερφέ μου
αντί "να κουβεντιάζουμε ησυχα κι απλά"...
(και σαν τραγούδι)

με την ψυχή στο στόμα τώρα σαν κυνηγημένοι,

από τα θλιβερα,
σάπια τσιράκια
τών μεγαλομασκαράδων
εουροδολλαργιοφονιάδων

που καθως καταντήσαμε να τούς ανήκουμε
συμφωνα με τον νόμο τον παράνομο και άκυρο,
θέλουν να μας κρεμάσουν ταμπελάκια
με... μπαρκόδικους
οι τσιπαρομπολιάκηδες...

μα έχει ο καιρός γυρίσματα

και να που σά να φύσηξε το πρώτο αεράκι... !


Άγνωστος είπε...

Αμήν αδελφέ και αυτό το αεράκι, ανεμοστρόβιλος να γένει να τα σαρώσει ούλα, μήπως και χαμογελάσει βρε αδελφέ και ετούτος ο πικραμένος, από Καποδίστρια και έπειτα, πίκρα της γης, ο τόπος.

ἐμπεσῶν εἰς λάκκον τις είπε...

... Ἀμήν... Γένοιτο... !